Η κυβέρνηση φυλλορροεί στη Βουλή και αν συνεχίσει να χάνει βουλευτές με αυτόν το ρυθμό, πολύ δύσκολα θα βγάλει το καλοκαίρι. Η τελευταία αποχώρηση-διαγραφή του Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος καταψήφισε το νόμο για τη μονιμοποίηση του χαρατσιού, το γνωστό Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων, και τέθηκε εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ., κάνει σχεδόν οριακή τη δεδηλωμένη της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Μόλις 153 βουλευτές, 126 από τη Ν.Δ. και 27 από το ΠΑΣΟΚ, συγκροτούν τώρα το δικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό, που μέρα με τη μέρα δείχνει να εξασθενεί, πολιτικά και κοινοβουλευτικά.
Δεν είναι μόνο η «απώλεια» του...
κ. Πολύδωρα που ανησυχεί τα κομματικά επιτελεία. Είναι και η αναταραχή που επικρατεί τελευταία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Εκεί όπου διάφορες ομάδες βουλευτών αναζητούν ταυτότητα και ρόλο, καθώς ανησυχούν για την ιδεολογική και πολιτική συμπίεση που δέχονται από τη Ν.Δ.
Αυτό το ρευστό πολιτικό μίγμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε εκρηκτικό, περισσότερο για λόγους πολιτικής αυτοσυντήρησης του πάλαι ποτέ κραταιού «κινήματος», παρά για λόγους ουσιαστικής διαφωνίας ως προς την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που άνοιξε το δρόμο στα Μνημόνια και την τρόικα.
Είναι χαρακτηριστική η αγωνία του Ευ. Βενιζέλου, που επέμενε και χθες στην ενδιαφέρουσα άποψη ότι είναι άλλο πράγμα η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς (εξέλιξη που απασχολεί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ) και άλλο η συμμετοχή και η στήριξη της κυβέρνησης.
Η δικομματική κυβέρνηση, όπως μορφοποιήθηκε μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, έχει ξεκάθαρη στάση. Κάνει ό,τι μπορεί για να υλοποιήσει τις μνημονιακές δεσμεύσεις και προβάλλει το πρωτογενές πλεόνασμα, ελπίζοντας ότι σύντομα θα ανταμειφθεί από τα αφεντικά της Ευρώπης, με κάποιο γενναίο αντάλλαγμα όσον αφορά τη βιώσιμη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Το πιθανότερο σενάριο σήμερα περιλαμβάνει μεγάλη (50ετή) επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής.
Αρκεί όμως κάτι τέτοιο; Πιθανότατα όχι. Το δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό κενό της επόμενης διετίας δεν έχει συμφωνηθεί με την τρόικα και νέα επώδυνα μέτρα εις βάρος των πολιτών δεν αποκλείονται. Αυτό οδηγεί σε νέες εντάσεις στο εσωτερικό και των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Βέβαια, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως «μαξιλάρι» την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. το ερχόμενο εξάμηνο. Θεωρεί ότι ώς τον Ιούνιο θα αποφύγει τις μεγάλες πιέσεις και τις μεγάλες κρίσεις. Το καίριο ερώτημα όμως, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι αν μπορεί τελικά να αποφύγει ώς τότε τις εθνικές εκλογές!
Από enet
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου