Το «πείραμα»

Τ

ο οβάλ γραφείο ήταν έτοιμο να υποδεχτεί τους αποψινούς ισχυρούς επισκέπτες όπως συνέβαινε, άλλωστε, κάθε μήνα τα τελευταία 20 χρόνια, στον προτελευταίο όροφο του ψηλού ουρανοξύστη της μεγαλούπολης.

Σε τούτη, όμως, τη συνάντηση κάτι σοβαρό, κάτι μεγάλο θα συζητούσαν οι συνήθεις «θαμώνες» του γραφείου. Αλλιώς δεν εξηγείται η εντολή προς τον κύριο Χ: «Απόψε φρόντισε να υπάρχουν τα απαραίτητα για ολόκληρη τη νύχτα. Και 

μην ξεχάσεις τις αλμυρές ελιές από την Καλαμάτα. Είναι οι μόνες που ταιριάζουν τόσο πολύ με...

το ουίσκι που πίνω».

Την εντολή είχε δώσει ο ίδιος ο κύριος Ψ, φεύγοντας το μεσημέρι από το κτήριο στο οποίο θα επέστρεφε πάλι αργά το απόγευμα.

Η μεγάλη μεταλλική πόρτα του δωματίου άνοιξε και οι 7 θέσεις γύρω από το οβάλ γραφείο καλύφθηκαν από 5 ατσαλάκωτους, γραβατωμένους κυρίους, τον κύριο Ζ, τον κύριο Ψ, τον Α, τον Β και τον Γ, την ψιλόλιγνη κυρία Ω που έδειχνε να υποφέρει μέσα στο στενό ακριβό της ταγιέρ, και την κυρία Φ με το αγριωπό βλέμμα και το βλοσυρό ύφος.

Ο κύριος Ζ, πήρε το λόγο με σκοπό να ενημερώσει τους υπόλοιπους για την αιτία της αποψινής τους, προγραμματισμένης συνάντησης.

Ζ: Αγαπητές μου κυρίες και καλοί μου κύριοι. Θα αναρωτιέστε ασφαλώς για ποιο λόγο ζήτησα απόψε να μην απουσιάσει κανένας μας και για ποιο λόγο θα χρειαστεί, ίσως, να περάσουμε όλο το βράδυ εδώ. Δεν θα σας κρατήσω άλλο σε αγωνία, άλλωστε καταλαβαίνω ότι οι δύο όμορφες κυρίες της συντροφιάς μας θα είχαν, σίγουρα, πολύ καλύτερες επιλογές για απόψε.

Λοιπόν. Πρόκειται για το «πείραμα» που συζητάμε εδώ και μερικά χρόνια. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να το θέσουμε σε εφαρμογή. Ήρθε η ώρα να το ξεκινήσουμε.

Ψ: Όμως πρέπει να βρούμε πρώτα την κατάλληλη χώρα.

Ζ: Νομίζω πως βρέθηκε. Θα τη μάθετε σε λίγο και θα έχετε την ευκαιρία να πείτε τη γνώμη σας πριν το αποφασίσουμε. Σας λέω, προς το παρόν, μόνο τούτο: Το «πείραμα» δεν θα εφαρμοστεί μόνο στο οικονομικό πεδίο. Τέτοια έχουν γίνει ήδη πολλά στις προηγούμενες δεκαετίες και έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας. Αυτή τη φορά το «πείραμα» θα έχει εφαρμογή και στο κοινωνικό πεδίο αλλά, κυρίως, θα επεξεργαστεί τις αντιδράσεις του πλήθους σε συνδυασμό με τις ατομικές αντιδράσεις σε επιδράσεις που θα έχουν μαζικό και ατομικό χαρακτήρα.

Φ: Δηλαδή;

Ζ: Θα επιτεθούμε σε ολόκληρη την κοινωνία και ταυτόχρονα σε κάθε κλάδο ξεχωριστά. Πρέπει να νιώσει ένοχη ολόκληρη η κοινωνία ώστε να καταστεί αδύνατη κάθε μαζική αντίδραση αλλά και κάθε κλάδος, ξεχωριστά, θα πρέπει να φανεί εχθρός των υπόλοιπων κλάδων και της κοινωνίας ολόκληρης.

Ω: Πρέπει να προσέξουμε το θέμα της κυβερνητικής ηγεσίας και της ηγεσίας της αντιπολίτευσης.

Ζ: Ακριβώς εδώ θα είναι η νέα πρακτική που θα διαχωρίζει το επερχόμενο «πείραμα» από τα προηγούμενα και θα το καθιστά μοναδικό στην Ιστορία αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Α: Κάτι αρχίζω να υποψιάζομαι. Για συνεχίστε…

Ζ: Στις επερχόμενες κυβερνήσεις, θα πρέπει να ηγηθούν πρόσωπα που, μέχρι τότε η κοινωνία τα είχε σε απαξίωση και ανυποληψία. Έτσι, βλέποντάς τα σε πρωθυπουργικές θέσεις και μάλιστα με την ψήφο της ίδιας της κοινωνίας θα επικρατήσει μαζικά η αντίληψη ότι η ανικανότητα και η μικρότητα της κυβερνητικής ηγεσίας αντικατοπτρίζει την ανικανότητα και τη μικρότητα της ίδιας κοινωνίας. Με λίγα λόγια, ο κάθε πολίτης, υποσυνείδητα θα συμπεράνει ότι: αφού φτάσαμε στο σημείο να εκλέξουμε για πρωθυπουργούς αυτούς που πριν λίγο τους κοροϊδεύαμε, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Γ: Και πως θα καταφέρουμε να πετύχουμε την απαιτούμενη «μεταμόρφωση»;

Β: Προφανώς, με το γνωστό τρόπο. Τα μέσα ενημέρωσης τα ελέγχουμε;

Ζ: Τα περισσότερα, ναι. Το σημαντικό είναι ότι ελέγχουμε τα τηλεοπτικά μέσα και όπως γνωρίζουμε ήδη πολύ καλά, όποιος ελέγχει την τηλεόραση, ελέγχει και τη «δημοκρατία».

Α: Φαντάζομαι πως το ίδιο θα πρέπει να ισχύσει και για την αντιπολίτευση. Θα φέρουμε, αν κατάλαβα καλά, στο προσκήνιο, ανθρώπους χωρίς ειδικό προσωπικό βάρος που να μην ασκούν γοητεία και επιρροή στην κοινωνία.

Ζ: Ακριβώς! Φαίνεται κύριε Α, οι συναναστροφές σας με την κυρία Ω, έθεσαν και το μυαλό σας, σε ετοιμότητα!

Φ: Και πότε ξεκινάει το «πείραμα»;

Ζ: Από αύριο κόλας. Πρέπει μέχρι τις βουλευτικές εκλογές να είμαστε έτοιμοι.

Ψ: Εντάξει, έχουμε δύο χρόνια μπροστά μας.

Ζ: Κύριε Ψ, μάλλον δεν καταλάβατε τη σοβαρότητα του εγχειρήματος. Πρόκειται για κάτι που όμοιό του δεν έχει ξαναδεί η ανθρωπότητα. Τα συμπεράσματα που θα βγάλουμε θα είναι ο οδηγός μας για τα επόμενα 100 χρόνια.

Α: Πρέπει να αρχίσουμε να καλλιεργούμε τη συλλογική κοινωνική ευθύνη. Πρέπει οι άνθρωποι να πιστέψουν και να αποδεχτούν πως για ότι κακό τους συμβεί στο μέλλον, οι μόνοι υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι. Οι άνεργοι που θα δημιουργήσουμε να πιστέψουν πως φταίνε οι ίδιοι που απολύθηκαν, οι άστεγοι που θα προκύψουν να έχουν πειστεί πως είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι που έχασαν το σπίτι τους.

Γ: Έξυπνο μου φαίνεται! Έτσι θα ψάξουν να αναζητήσουν ευθύνες ούτε στο σύστημα, ούτε σε μας. Θα καταρρακωθούν ψυχολογικά, ηθικά και οικονομικά σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούν να δέχονται τα πάντα. Κι όσο θα παρακαλάνε να τελειώνει το μαρτύριό τους, τόσο περισσότερο θα τους πιέζουμε ζητώντας όλο και περισσότερα μέχρι να φτάσουν στο σημείο να παρακαλάνε να γίνουν σκλάβοι. Θα αγγίξουμε τα όρια αντοχής μιας κοινωνίας! Ομολογώ πως κάτι τέτοιο δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ και πουθενά.

Ω: Και ποια χώρα θα διαλέξουμε; Θέλει προσοχή για να γίνει σωστά το «πείραμα» και να βγάλουμε και κάτι στο τέλος.

Ζ: Έχω μία στο μυαλό μου. Τα τελευταία 200 χρόνια την έχουμε ρίξει σε πολέμους πολλές φορές. Είναι πλούσια χωρίς μεγάλο ειδικό οικονομικό βάρος ώστε σε περίπτωση αποτυχίας, να μη μας στοιχίσει πολύ.

Α: Για συνέχισε.

Ζ: Τους έχουμε κλέψει τις οικονομίες τους δύο φορές μέχρι τώρα. Η μία ήταν με το γνωστό κόλπο του χρηματιστηρίου και η άλλη όταν τους αλλάξαμε το εθνικό τους νόμισμα. Το φρούτο είναι ώριμο, έτοιμο να πέσει. Θα τραντάξουμε δυνατά το δέντρο με τη μέθοδο του υπερδανεισμού και πολύ εύκολα θα βρεθεί στα χέρια μας. Θα τους κόψουμε το δανεισμό και θα τους σπρώξουμε στο γκρεμό. Συμβάσεις, δικαιώματα, μισθοί, συντάξεις θα ξηλωθούν. Έχουμε κάνει τη χώρα τους, κέντρο διερχόμενων μεταναστών και έχουμε ξαμολήσει και τα «σκυλιά» εδώ και λίγα χρόνια.

Γ: Κι αν αντιδράσουν; Πώς θα αποφύγουμε τα χειρότερα;

Ζ: Τα συνδικάτα τα ελέγχουμε πλήρως αυτή την περίοδο. Μέχρι να ανασυνταχθούν και να αρχίσουν να γίνονται επικίνδυνοι, το «πείραμα» θα έχει τελειώσει κι εμείς θα έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας.

Φ: Αν μιλάς για τη χώρα που σκέφτομαι, νομίζω πως είναι η καλύτερη επιλογή. Όμως πιο θα είναι ακριβώς το χρονοδιάγραμμα της καταστροφής;

Ζ: Αυτό ακριβώς κάνει το «πείραμα» μοναδικό και πρωτοποριακό. Δεν θα υπάρχει χρονοδιάγραμμα. Θα είναι μια καταστροφή χωρίς όρια. Θα σταματήσει μόνο όταν δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο για να γκρεμιστεί.

Α: Κάτι τέτοιο δεν είναι λίγο επικίνδυνο;

Β: Θα έλεγα ότι είναι πολύ επικίνδυνο αλλά νομίζω πως αυτό ακριβώς θέλουμε. Να βαδίσουμε στα όρια, να δούμε τις αντοχές μας και τις αντοχές τους ώστε να ξέρουμε τι να κάνουμε στο μέλλον σε ανάλογες περιπτώσεις. Κατάλαβα καλά κύριε Ζ;

Ζ: Απολύτως! Νομίζω πως όλοι καταλάβαμε για ποια χώρα μιλάμε αφού όλα θα γίνουν στο όνομα της «Δημοκρατίας». Από αύριο ξεκινάμε. Ειδοποιούμε τους «αναλώσιμους» να ετοιμάζονται. Οι αλλαγές θα είναι σαρωτικές και πρέπει να μας πουν από τώρα αν θα είναι μαζί μας ή όχι. Τον καταμερισμό τον ξέρετε. Ο καθένας στον τομέα του. Ευρώπη, Αμερική, ΜΜΕ, υδρογονάνθρακες, ήλιος, παιδεία, υγεία, ηλεκτρική ενέργεια, τζόγος. Αύριο στο γραφείο του καθενός σας θα βρίσκεται φάκελος με λεπτομερείς οδηγίες.

Κάθε μήνα που θα συναντιόμαστε θα εξετάζουμε την πορεία του «πειράματος». Να περάσετε ένα όμορφο βράδυ…

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη μέσω  resaltomag