Τίτλοι τέλους για την ψυχική υγεία

Μετά την διαπόμπευση των οροθετικών και τον ναζιστικού τύπου νόμο για εξέταση χωρίς την συναίνεση του ατόμου, μετά την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης για μετανάστες, μετά την στοχοποίηση εργασιακών ομάδων, αλλά και την στερεοτυπική αντιμετώπιση των ρομά λόγω ενός περιστατικού, ο εκτός ελέγχου υπουργός Υγείας αποφασίζει να κλείσει τις δομές ψυχικής υγείας, βάζοντας  έτσι στο στόχαστρο και τους ψυχικά ασθενείς.

Φυσικά όλα για την επίτευξη των στόχων των πολιτικών λιτότητας, που ποτέ δεν τους πετυχαίνουμε. Η “κινητικότητα-διαθεσιμότητα” εργαζομένων από το “Δαφνί” και...

το “Δρομοκαΐτειο” με μόνο γνώμονα πως θα βγουν τα νούμερα, φανερώνει την αναλγησία και τον κυνισμό της κυβέρνησης αλλά και του παράφρονα τηλεβιβλιοπώλη.

Στην Ελλάδα η ψυχική υγεία πάντα ήταν υποβαθμισμένη και η λεγόμενη αποιδρυματοποίηση δεν μπορεί φυσικά να πραγματοποιηθεί με το να πετάξεις στον δρόμο ανθρώπους που χρήζουν εξειδικευμένης φροντίδας και που τις περισσότερες φορές δεν έχουν καν οικογενειακό περιβάλλον. Γιατί ουσιαστικά εκεί θα οδηγηθούμε, καθώς οι ψυχιατρικές μονάδες θ’ αδυνατούν να λειτουργούν όπως πρέπει. Ήδη έχουν γίνει απολύσεις και φυσικά καμία πρόσληψη που θα μπορούσε να καλύψει έστω τα κενά. Πως μπορεί να λειτουργήσει ένας ευαίσθητος κλάδος του τομέα της Υγείας, δίχως προσωπικό;

Και οι υπόλοιπες περιφερειακές δομές ψυχικής υγείας υπολειτουργούν, καθώς ειδικά τα οικοτροφεία συνήθως στελεχώνονται με ανθρώπους που δεν έχουν σταθερό μισθό, ενώ και οι συνθήκες φιλοξενίας δεν είναι όπως θα έπρεπε. Με τις πολιτικές της η κυβέρνηση οδηγεί στην πλήρη κατάρρευσή τους.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως δεν υπάρχουν λύσεις για την μετά των ιδρυμάτων κατάσταση, αφού δεν έχουν δημιουργηθεί εναλλακτικές δομές, αλλά οι ασθενείς θα πέσουν στα χέρια των ΜΚΟ. Και ποιος μπορεί να πει ότι οι οικογένειες των πασχόντων ή οι ίδιοι θα μπορούν να έχουν οικονομική δυνατότητα για να στηρίζονται; Ειδικά στην σημερινή εποχή και ειδικά για όσους προέρχονται από φτωχές κοινωνικές ομάδες. Οι ξενώνες είναι περιορισμένοι και δεν μπορούν να φιλοξενήσουν τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Κάποιοι λαμβάνουν αγωγή που το πιθανότερο να βρεθούν ξαφνικά σε μια κατάσταση που δεν θα μπορούν να την λαμβάνουν. Φανταστείτε να είναι ανασφάλιστοι και τα φάρμακά τους να κοστίζουν πολύ, που συνήθως έτσι γίνεται.

Του υπουργείο Υγείας δείχνει μια άνευ προηγουμένου “αποφασιστικότητα” για να κλείσουν τα ψυχιατρικά νοσοκομεία. Παράλληλα δεν έχει προετοιμαστεί καμία διάδοχη κατάσταση. Απλά θέλουν να βάλουν λουκέτα και να δώσουν την ψυχική υγεία σε ιδιώτες. Ο Άδωνις φώναζε σε τηλεοπτική εκπομπή  προ ημερών, πως “είμαι ο πιο μνημονιακός βουλευτής“, παραληρώντας και γελώντας, μιλώντας μάλιστα για “αποασυλοποίηση” μη γνωρίζοντας καν τι σημαίνει αυτός ο όρος. Προφανώς τον χρησιμοποιεί για να περιγράψει το πως πετάς ανθρώπους έξω από τα ιδρύματα κι αφήνοντάς τα άδεια. Γιατί στην ψυχιατρική επιστήμη, σημαίνει ένα σύστημα υγείας που βασίζεται στην κοινοτική στήριξη.

Είναι ξεκάθαρο πλέον, πως το καθεστώς Σαμαρά αντιμετωπίζει με ναζιστικούς όρους διάφορες ομάδες του πληθυσμού, ρίχνοντάς τες στους φούρνους του νεοφιλελευθερισμού. Στην Ουγγαρία όταν οι δομές ψυχικής υγείας διαλύθηκαν, οι ασθενείς μην έχοντας που να πάνε, έγιναν άστεγοι. Στην Ελλάδα, με τόσα παγκάκια πιασμένα ήδη, η κυβέρνηση της καταστροφής έχει βάλει νέα στοιχήματα για το ποιος θα είναι ο επόμενος.

Από strangejournal