Γιατί ανοίγουν τώρα το θέμα των πλειστηριασμών- Ενοικιαστή του τόπου του θέλουν να κάνουν το λαό

Ferienhaus «Griechenland» (Εξοχικό «Η Ελλάς»)

Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών που απαιτεί η τρόικα από την εθελόδουλη κυβέρνηση οδηγεί στο ξεπούλημα και των κατοικιών πλέον στους δανειστές και τα αρπακτικά των funds που καραδοκούν. Θα αποτελέσει το τελικό χτύπημα για τη μετατροπή (και με τη βούλα) της χώρας σε αποικία, για την μετατροπή του λαού κυριολεκτικά σε ενοικιαστή του τόπου του. Εξοχικό «Η Ελλάς», λοιπόν, όπως αναφέρει ο κεντρικός τίτλος του Δρόμου στα γερμανικά για να είναι πιο… ευκολοδιάβαστος από...
τους πραγματικούς νομοθέτες της χώρας.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που επισημαίνουν, καιρό τώρα, πως τυχόν απελευθέρωση θα αγγίξει πλέον τις εσωτερικές εκείνες χορδές πολλών χιλιάδων Ελλήνων που δεν τις έχουν αγγίξει όλα τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα και οι συνέπειες στην οικονομία. Πως αυτό θα σημάνει μια αντίδραση των πληττόμενων πολύ ισχυρότερη από τις μέχρι τώρα. Πως από πολλές πλευρές μια τέτοια κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης και των υπηρετούντων την τρόικα δημιουργεί απέναντί της όλες τις προϋποθέσεις για ένα αποφασιστικό «ώς εδώ!» της κοινωνίας. Έχουν δίκιο.

Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός επέδειξε, άθελά του, μια τουλάχιστον ακόμη φορά, στην περίπτωση της ΕΡΤ, το πόσο μέσα στον ακροδεξιό του οίστρο δεν διαθέτει καν επίγνωση ή συναίσθηση των διαστάσεων, του μεγέθους όσων, χωρίς προηγούμενο, επιχειρούνται πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας εν είδει πειραματόζωου. Κάτι που δεν είχαν υπολογίσει στην περίπτωση της ΕΡΤ ήταν οι διεθνείς αντιδράσεις για κάτι τόσο εξωφρενικό όπως το να παύεις τη δημόσια ραδιοτηλεόραση με διάταγμα.

Δεν θα υπάρξουν του ίδιου είδους αντιδράσεις τώρα αν πάρουν τα σπίτια του κόσμου. Ίσως δεν αντιδράσουν οι δημοσιογράφοι, οι δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις, οι σύλλογοι ομογενών κ.λπ. Θα προκαλέσει όμως διεθνώς αίσθηση ανάμεσα στον απλό κόσμο η εικόνα μιας Ελλάδας που σε συνθήκες ανέχειας λόγω της κρίσης και του Μνημονίου, εφορία, τράπεζες και δανειστές κατάσχουν, επιπλέον, μαζικά τα σπίτια από τον κόσμο. Κάτι τέτοιο υπερβαίνει ακόμη και την εικόνα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής όπου, καλώς ή κακώς, ενυπάρχει η έννοια του αναπόδραστου, της φυσικής καταστροφής: Εδώ σε συνθήκες ήδη ανθρωπιστικής καταστροφής είναι η κυβέρνηση που αντί να ανακουφίσει τα θύματα βρίσκει την ευκαιρία να επιδράμει στα σπίτια των ίδιων των θυμάτων.

Όχι, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει και στην Ισπανία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ. Αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο. Και είναι το μέγεθος που δίνει, σε αυτή την κίνηση, διαστάσεις μιας μεγάλης σκοπούμενης ανθρωπιστικής καταστροφής. Είναι στο χέρι μας να προβάλουμε αυτή την πραγματικότητα διεθνώς με τον πιο μαζικό τρόπο. 

Μέσα στη χώρα. Ένα κράτος που σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης αντί να προστατέψει τους πολίτες βάζει πλέον χέρι στο βιος εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών, βιος που απέκτησαν τα περισσότερα με μόχθο δεκαετιών, που έγιναν υπερχρεωμένα από τα χαράτσια ή από στεγαστικά δάνεια που -όχι από δική τους ευθύνη- δεν μπορούν πια να εξυπηρετήσουν, μπορεί τελικά να οδηγήσει (αν οργανωθεί κατάλληλα) σε ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης. Αυτό που δεν καταφέρθηκε να γίνει σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί τώρα να γίνει. Πρώτον, γιατί δεν υπάρχει καμιά διασπαστική προπαγάνδα όπως μπορούσε να υπάρξει π.χ. για τους δημοσίους υπαλλήλους, για τη ζημιογόνα ΕΡΤ κ.λπ. Δεύτερον, γιατί μπορούν να ενωθούν πολλοί, αριστεροί και δεξιοί, νυν και πρώην, για να υπερασπιστούν από κοινού αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται ως θεμελιακό κοινωνικό δικαίωμα, να προστατέψει κανείς το βιος του. Δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα που να χωρίζει όλους εμάς από το να προστατέψουμε τους χιλιάδες συνανθρώπους μας από αυτή τη νέα ανθρωπιστική καταστροφή που ετοιμάζεται. Μόνο κολλημένοι σε ιδεοληψίες μπορεί να μην αντιλαμβάνονται αυτή την ευκαιρία να μπει -επιτέλους- ένα στοπ.

Η κυβέρνηση πρέπει και μπορεί να σπάσει τα μούτρα της μπροστά στο νέο έγκλημα που σχεδιάζει. Όσο ισχύει ότι η αγανάκτηση του κόσμου υπάρχει ή δεν υπάρχει, εκδηλώνεται ή δεν εκδηλώνεται και δεν είναι κάτι που μπορεί να παραγγελθεί, άλλο τόσο ισχύει ότι η συμβολή των οργανωμένων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά. Να βοηθήσει να μην κατασπαταληθεί αυτή η αγανάκτηση σε επικοινωνιακά τρικ, αλλά να φουντώσει καταφέρνοντας μικρές και μεγαλύτερες νίκες που τελικά θα αποτρέψουν αυτό το νέο έγκλημα. Το πιθανότερο ρίχνοντας και την κυβέρνηση… Θα γίνει μια από τα ίδια ή αυτή τη φορά θα πετύχουμε;

Από edromos