Η… παρθένος Άνγκελα

Αυτό που θα έπρεπε να προκαλεί μεγαλύτερη απορία από το τεράστιο πράγματι εύρος των αμερικανικών παρακολουθήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι οι όψιμες αντιδράσεις των θυμάτων των υποκλοπών. Σήμερα άραγε η Μέρκελ και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες ανακάλυψαν την Αμερική;

Η αφέλεια της κοκκινοσκουφίτσας του παραμυθιού, προφανώς δε ταιριάζει σε μια καγκελάριο, καθώς μάλιστα  είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι οι Αμερικανοί (προσπαθούν) να παρακολουθούν τους πάντες.

Γνωστό είναι επίσης, ότι κατασκοπευτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων και παρακολουθήσεων δεν διαπράττουν μόνο οι ΗΠΑ. Το ίδιο κάνουν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι. Το ίδιο... 

προφανώς διαπράττουν και  οι Γερμανοί, αφού κάπως έτσι παίζεται το παιχνίδι ισχύος.

Φανταζόμαστε ότι  τουλάχιστον το εύρος των αμερικανικών δυνατοτήτων παρακολούθησης ήταν γνωστό σε μυστικές υπηρεσίες χωρών όπως της Γερμανίας, της Γαλλίας ή της Βρετανίας.  Υπό αυτήν την έννοια, έχει ενδιαφέρον η αναζήτηση των αιτίων που μια γνωστή—μεταξύ κατεργαρέων— βρομοδουλειά  κοινοποιείται στην κοινή γνώμη.

Θεωρώντας δεδομένο ότι τα κράτη χρησιμοποιούν κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο για την υπεράσπιση/ προώθηση των συμφερόντων τους, καταλήγει κανείς  στο συμπέρασμα πως  κάποιοι στην Ευρώπη θεωρούν ότι  ήρθε η ώρα να αμφισβητήσουν πως  είναι υποτελείς των ΗΠΑ.  Η Γερμανία, είναι ένα  παράδειγμα, το πιο χαρακτηριστικό, ευρωπαϊκού προτεκτοράτου των ΗΠΑ καθώς ακόμη και σήμερα αμερικανοκρατείται στρατιωτικά!

Ήρθε άραγε η στιγμή που το Βερολίνο θεωρεί ότι μπορεί να αποτινάξει τον αμερικανικό «ζυγό»; Πιστεύουν οι Γερμανοί πως μπορούν να αντικαταστήσουν την αμερικανική ηγεμονία στην Ευρώπη;

Μάλλον το πιστεύουν και το προσπαθούν…

 

Του Δημήτρη Μηλάκα, μοντάζ Γρέκι