H χώρα όπου μια φορά όλη κι όλη στην πολιτική της Ιστορία συνέβη να παραιτηθεί πρόεδρος της, και τούτο ακαριαία τη στιγμή που αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούσε τα τηλέφωνα των πολιτικών του αντιπάλων, η ίδια αυτή χώρα, όταν σχεδόν μισό αιώνα αργότερα εγκαλείται για το γεγονός ότι παρακολουθεί συστηματικά σύσσωμη την Οικουμένη, απαντάει «μαγκιά μου, οποιανού του αρέσει, και θα το συνεχίσω ατάραχα και ανενδοίαστα!». Είναι προφανές ότι στον κόσμο από την εποχή εκείνης της παραίτησης έχουν αλλάξει πολλά…
Εκεί, σε εκείνη τη χώρα, πριν από 30 χρόνια, είχα δει με τα μάτια μου φωτογραφία-έκθεμα σε μουσείο, (σε μουσείο, παρακαλώ!) και σε μεγέθυνση πέντε επί πέντε μέτρων αλλά χωρίς ίχνος φωτογραφικού κόκκου όπως κανονικά θα ανέμενε κάποιος, να απεικονίζει το κάδρο σε κάποιο πάρκο κάποιον τυχαίο αναγνώστη εφημερίδας, της οποίας όχι μόνον οι τίτλοι αλλά ως και το κείμενο ήταν ευανάγνωστα· και να σκεφθείτε ότι ήταν τραβηγμένη από διαστημικό δορυφόρο! Επαναλαμβάνω, είναι προφανές ότι στον κόσμο από τότε...
Εκεί, σε εκείνη τη χώρα, πριν από 30 χρόνια, είχα δει με τα μάτια μου φωτογραφία-έκθεμα σε μουσείο, (σε μουσείο, παρακαλώ!) και σε μεγέθυνση πέντε επί πέντε μέτρων αλλά χωρίς ίχνος φωτογραφικού κόκκου όπως κανονικά θα ανέμενε κάποιος, να απεικονίζει το κάδρο σε κάποιο πάρκο κάποιον τυχαίο αναγνώστη εφημερίδας, της οποίας όχι μόνον οι τίτλοι αλλά ως και το κείμενο ήταν ευανάγνωστα· και να σκεφθείτε ότι ήταν τραβηγμένη από διαστημικό δορυφόρο! Επαναλαμβάνω, είναι προφανές ότι στον κόσμο από τότε...
έχουν αλλάξει πολλά…
Εδώ, στη δική μας χώρα, τη χώρα του ποτέ και πουθενά, όπου άπιαστο πρότυπο επαγγελματικής επιτυχίας ενσαρκώνει ο Έλληνας επικεφαλής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που παρακολουθούσε τον Έλληνα πρωθυπουργό, δηλαδή ένα μεγαλοστέλεχος πολυεθνικής που αντί να υποστεί κυρώσεις γι αυτό, ίσα-ίσα επιβραβεύθηκε κιόλας με τιμητική προαγωγή από τους προϊσταμένους του, εδώ λοιπόν, όταν ερωτάται η κυβέρνηση για το εάν παρακολουθούνται τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δια στόματος υπουργού Δημόσιας Τάξης απαντάει ότι αυτά «είναι απίστευτα σενάρια συνωμοσίας»!
Οι διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες είναι πολλές, αλλά καταλήγουν στην εξής: Στην πρώτη, λογίζεται ως θεωρία συνωμοσίας η αμφισβήτηση του ότι πράγματι πήγε ο Άρμστρονγκ στο Φεγγάρι, ενώ στη δεύτερη θεωρείται πιο λογικό ο Άρμστρονγκ να μιλούσε με Χιούστον μέσω ντουντούκας, και σενάρια συνωμοσίας εξυφαίνει όποιος διανοηθεί αυτό να το αμφισβητήσει! Τουλάχιστον σύμφωνα με τα μυαλά του Δένδια.
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του σχετικά με το σε ποιους νομίζει ότι απευθύνεται ο Δένδιας, μάλλον προεξοφλώντας ο τελευταίος ότι το τραβάει το τομάρι μας. Όχι αβάσιμα, όμως· διότι διατηρεί νωπά στη μνήμη του όχι μόνον τον εκνευρισμό μας αλλά και την περιέργεια ιθαγενούς, με την οποία περιεργαζόμασταν το «κατασκοπευτικό» αερόστατο του Αθήνα 2004 το οποίο κατά τα άλλα είχαν επινοήσει οι αδελφοί Μογκολφιέροι, κατά δυόμιση αιώνες νωρίτερα από τον εκνευρισμό μας!
Αλλά ας μην είμαστε άδικοι με τους εαυτούς μας. Εδώ που τα λέμε, όλοι οι Έλληνες γνωρίζουμε ότι παρακολουθούνται οι συνδιαλέξεις –οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και όχι μόνον. Όποιος δεν το γνωρίζει, μπράβο του! Είναι πολύ κύριος και πολύ κυρία –το διευκρινίζω, διότι, αντιθέτως, άριστα το γνωρίζουν μοιχοί, απατημένοι σύζυγοι, ρεσεπσιονίστες ξενοδοχείων για ζευγαράκια, και δεν συμμαζευεται. Μπράβο, λοιπόν, στους δύσπιστους και στον αρχηγό των δύσπιστων, Νικόλαο Δένδια –πνεύμα και ηθική, που λέει και ο Αυλωνίτης! Δεν γνωρίζουν και δεν έχει ιδέα. Ειδικά για τον Δένδια, ας μην μας εντυπωσιάζει κάτι τέτοιο. Ενάμιση χρόνο υπουργός Δημόσιας Τάξης ούτε για τις σχέσεις Χρυσής Αυγής και Αστυνομίας είχε μυριστεί κάτι. Κατά διαβολική σύμπτωση ο Μιχαλολιάκος τυγχάνει ιδιοκτήτης ροζ τύπου ξενοδοχείου που προαναφέραμε…
Από την άλλη, ενώ γνωρίζουμε τα πάντα, δεν είναι απίθανο να μας διαφεύγει η ακριβής σκοπιμότητα που υπηρετεί η δημοσίευση που έκανε πριν από περίπου ένα μήνα Το Βήμα, ότι για λόγους κρατικής ασφάλειας αυξήθηκαν τον τελευταίο χρόνο κατά 70% οι επίσημες παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνδέσεων. Η εφημερίδα έκανε λόγο για 50.000 πολίτες υπό παρακολούθηση. Το δημοσίευμά της, φυσικά, διαψεύσθηκε ως προς τα μεγέθη, όμως άλλα διευκρινιστικά στοιχεία δεν δόθηκαν. Αν έχει βάση ο αριθμός 50.000 –που θα έχει βάση, δεν μπορεί– τότε είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι παρακολουθούνται τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Τι στην ευχή… 30% πήρε στις εκλογές. Όλο και κάποιος θα είναι μέσα στους 50.000. Έτσι δεν είναι; Είναι και ύποπτος αυτός ο «τελευταίος χρόνος» που επισημαίνει στο δημοσίευμα, και μαρτυρεί πολλά αφ’ εαυτού του ο άτιμος, βλέπετε…
Το θέμα, όμως, δεν είναι αν παρακολουθούμαστε, ποιοι και πόσοι. Αλλά κατά πόσον, ανεξάρτητα του αν παρακολουθούμαστε ή όχι, θέλουμε να κάνουμε κάτι γι αυτό –δηλαδή, κάτι μέχρι του σημείου που μπορούμε. Όπως, ας πούμε, το να επιβληθεί λογοδοσία των μυστικών υπηρεσιών σε κοινοβουλευτικό έλεγχο –κάτι θα είναι και αυτό.
Διαφορετικά θα καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και δεν θα κάνουμε τίποτε, επειδή η επίγνωση μας της πραγματικότητας θα εξαντλείται σταθερά στην παραδοχή ότι, κάτω από το αερόστατο, δεν μας παίρνει να τα βάλουμε με τους δορυφόρους. Και, καθώς θα εξελίσσεται η τεχνολογία της φαυλότητας και του τσαμπουκά από τον Γιάνκη, παραλύοντας αυτή εκτός των άλλων και τις αντιστάσεις μας με την αυτοπροβολή της μέσα από μουσεία και δημοσιεύματα, τότε πια η επίγνωση της ανημπόριας μας θα μας επιτρέπει μόνο να αλλάζει κάθε τόσο, πάντα σε βάρος μας όλο και χειρότερα, η φάτσα του κάθε ωτακουστή· και μαζί της αυτή του κάθε Δένδια, ο οποίος διασκεδάζοντας θα μας δουλεύει κι από πάνω.
Από sotosblog
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου