Η θεωρία της ισότητας της βλακείας

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας: αντιπερισπασμοί για χρήσιμους και άχρηστους ηλιθίους

Ενώ ξυπνάμε και κοιμόμαστε με την εξόντωση του κακού δράκου της Χρυσαυγούλας, το παραμύθι των «μεταρρυθμίσεων»  προχωράει, ισοπεδώνοντας κάθε μέρα και μια ακόμα παρτίδα πολιτών. 

Ας μην σχολιάσουμε ότι πέρα από τα προφανή εγκλήματα της Χρυσής Αυγής τα οποία ο σιωπηλός εταίρος της, το σύστημα εξουσίας τα είχε στο ψυγείο για να τα αποψύξει εν ευθέτω χρόνο για την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων, έσπευσαν να της προσάψουν και εγκλήματα τα οποία έχει διαπράξει κατ εξοχήν και κατ εξακολούθηση το σύστημα εξουσίας, όπως...

η εθνική προδοσία και η κατάλυση πολιτεύματος.

Θα επιμείνουμε όμως πως με πρόφαση τη ΧΑ, περνάνε στα ψιλά η επιβολή ποινής φυλάκισης μαθητών για κατάληψη του σχολείου τους (εδώ) και το σχεδιαζόμενο ντου της αστυνομίας στα πανεπιστήμια για το έγκλημα της «απείθειας» σε σχέση με τις λίστες των εργαζομένων που οι πρυτάνεις κλήθηκαν να παραδώσουν (εδώ).

 

Και έπονται και άλλες εισβολές της ΕΛΑΣ στην κοινωνική και την πολιτική ζωή του τόπου. 

Άλλωστε ο «πρωθυπουργός» το δήλωσε σαφέστατα: Όσοι είναι κατά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι εξτρεμιστές, επαναλαμβάνοντας το δόγμα Bush «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»

Απόλυτος νόμος: Το μόνο που μπορεί να νομιμοποιήσει όλες τις ανομίες των απολυταρχικών καθεστώτων. 

Έτσι λοιπόν, εκπυρσοκροτώντας τη βόμβα της Χρυσής Αυγής, το σύστημα όχι μόνο βρήκε τον αποδιοπομπαίο τράγο του για να σκουπίσει πάνω του το αίμα χιλιάδων κατοίκων της Ελλάδας αλλά και παρήγαγε αρκετό καπνό για να κρύψει από την κοινή γνώμη τα εγκλήματα που συνεχίζει να διαπράττει: 

2,9 δις ο φόρος αίματος που ζητάει η τρόικα για φέτος.

Αύξηση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο, στη ΔΕΗ, στα τρόφιμα.

Παντού.

Νέοι φόροι και εκ νέου μείωση του βιοτικού επιπέδου.

Νέες ανθρωποθυσίες.

Οι πιο σκληροί ειδωλολάτρες.

Οι τελώνες.

321 δις το χρέος (εδώ):

Κούρεμα ξεκούρεμα, μέτρα ξεμέτρα, το χρέος συνεχίζει να είναι αυτό που από το 2010 ισχυριζόμασταν ότι είναι: μη βιώσιμο. Και μόλις φέτος έσπευσε να το παραδεχτεί ο επίσημος κρατικός μηχανισμός:

«Τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την ύπαρξη δημοσιονομικού κενού από τα μέσα του επομένου έτους και αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, (χρηματοδοτικό κενό) κρούει με έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Μεταξύ άλλων η έκθεση αναφέρει ότι το χρέος δεν πρόκειται να τεθεί σε τροχιά μείωσης και να γίνει βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση (κούρεμα) ή και αναδιάταξη (επιμήκυνση)»

Όπως μη βιώσιμη είναι και η ζωή μας πλέον.

Μας κάναν το βίο αβίωτο.

Και οι θυσίες μας;

Ναι, οι θυσίες μας. Ρωτάει η Ιφιγένεια αν θα πιάσει τόπο η θυσία της;

Χαχαχαχα. Είναι να απορείς με την κουτοπόνηρη αφέλεια των Ελλήνων.

Οι θυσίες μας γίναν για  να μη σκάσει η παγκόσμια φούσκα.

Καμία από τις πολιτικές που εφαρμόζονται δεν είναι στην ουσία της πολιτική απομείωσης χρέους.

Τι πιο προφανής απόδειξη από το ΟΤΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ; 

Τίποτε από όλα αυτά δεν έγιναν για να σωθεί η Ελλάδα, εγώ, εσύ, ο γείτονας σου, τα παιδιά σου, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοι τους, οι παππούδες της. 

Τα πε και ο Άδωνις: Έπρεπε να εφαρμόσουμε αυτές τις πολιτικές ακόμη και να μην υπήρχε το χρέος.

 Όπως τα γράψαμε ξανά και ξανά όλα αυτά γίνονται για να εφαρμοστεί ένα δόγμα που δημιουργήθηκε για να μπορούν να επιβληθούν τόσο πιεστικές και διαλυτικές συνθήκες σε ένα κράτος, ώστε να παρακαλάει ο πολίτης του να ξεπουληθεί η δημόσια προίκα όσο όσο για να έχει ένα πιάτο φαί. Τα γράψαμε ξανά και ξανά αλλά ο Έλληνας συνεχίζει να ζει μέσα σε μια ηλίθια ονειροφαντασία και  εξακολουθεί να φαντάζεται ότι μπορεί να παραμένει σε άρνηση και να φαντάζεται ότι όλο αυτό είναι ένα κακό όνειρο που μια μέρα θα ξυπνήσει και θα του έχει περάσει. Τόσο μ@λάκας είναι αυτός ο Έλληνας.  

Δεν θα έρθει αυτή η μέρα. Ποτέ. 

Η ζημία που ήδη έχει γίνει ξεπερνάει ακόμη και τον όγκο του ελληνικού χρέους. 

Και το νέο-φιλελευθερο-ελληνικό κράτος, με το ξεπούλημα δεν θα έχει καμιά πηγή εσόδων για να μπορέσει να έχει ένα έστω στοιχειώδες κοινωνικό κράτος. 

Με άλλα λόγια, όσο περνάνε οι μέρες, ο κώλος σας και οι φαμίλιες σας ανήκουν στους ιδιώτες.

Δεν το ξέρετε ακόμη. Όταν θα το καταλάβετε θα είναι αργά γιουσουφάκια μου. 

Μήπως όμως βρισκόμαστε στο τέλος του δρόμου; Μήπως ένα κουράγιο ακόμη και λίγο πιο πέρα βρίσκεται η ανάκαμψη, ή ανάπτυξη, η πρόοδος, η ευμάρεια;

Χαχαχαχαχαχα. 

Ναι καλοί μου Σίσυφοι. Ένα σπρώξιμο ακόμη. Και τελειώσατε. Κυριολεκτικά. 

Γράψαμε από τους πρώτους για το πρωτογενές πλεόνασμα, για το πλεόνασμα πολιτικής εξαπάτησης. Άλλοι γράψανε πληρέστερα για αυτό. 

3,2 δις ευρώ πλεονάσματος πολιτικής απάτης.  Μια ακόμη λαμπρή σελίδα «δημιουργικής λογιστικής», λογιστικής κλεψιάς δηλαδή. Η πιο μικρή σελίδα. Γιατί με τον προϋπολογισμό του 2014 το πλεόνασμα συρρικνώθηκε στα 341 εκατομμύρια. Και το ΔΝΤ ήρθε και με ανακοίνωση του το εξαφάνισε. Χαπ. Μια χαψιά οι απατεωνιές των Σαμαρά-Βενιζέλου- Στουρνάρα. 

 Βλέπετε, οι ελληνικές κατεργαριές περνάνε μόνο στους Έλληνες. Οι ξένοι απλά προσποιούνται ότι κάνουν τα στραβά μάτια μόνο όταν αυτό τους βολεύει, όπως στο σκάνδαλο των Swaps Σημίτη Goldman-Sachs που επέτρεψε το σκάνδαλο της διθυραμβικής ένταξης της ψωροκώσταινας στο ευρώ.

Έτσι λοιπόν, όταν το καλοκαίρι ο Βενιζέλος πρότεινε στoν ‘Ασμουσεν της ΕΚΤ να μαγειρευτούν τα ελληνικά στοιχεία, εκείνος μάλλον θα πρέπει να  γούρλωσε τα μάτια…  

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο πρωτογενές πλεόνασμα: Αυτό δεν ήταν μόνο μια ταχυδακτυλουργία του Σαμαρά για να εμφανίσει στη κοινή γνώμη ένα ορατό αλλά ανύπαρκτο αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθεί. 

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ “PSI” του 2012, της αναδιάρθρωσης χρέους που παρουσιάστηκε από την ακραία λαϊκίστικη και εν τω βάθει ελιτίστικη άρχουσα πολιτική κάστα της χώρας ως ΣΩΤΗΡΙΑ όταν μικρή μόνη ανακούφιση από το χρέος προσέφερε και όταν παράλληλα εξαφάνισε τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, πανεπιστημίων και άλλων οργανισμών του Δημοσίου ζωτικής σημασίας για την κοινωνική ζωή του τόπου.     

Προϋπόθεση για τι όμως; Ας δούμε ποια ήταν τα προσυμφωνηθέντα και τι προϋποθέσεις είχαν τεθεί για να προβούμε σε κάποια «ανακούφιση» του ελληνική χρέους μέσα από την ανακοίνωση του Eurogroup το  Νοέμβριο του 2012:

«Το Eurogroup σκέφτεται περαιτέρω μέτρα και βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων χαμηλότερης συγχρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων ή / και περαιτέρω μείωσης των δανείων του GLF, εφόσον είναι αναγκαίο, για την επίτευξη περαιτέρω αξιόπιστης και διατηρήσιμης μείωσης της αναλογίας ελληνικού χρέους προς  ΑΕΠ όταν η Ελλάδα φτάσει σε ένα ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα όπως προβλέπεται στο τρέχον μνημόνιο, σε συνάρτηση με την πλήρη εφαρμογή όλων των όρων που περιέχονται στο
 πρόγραμμα»

Οι όροι του προγράμματος ήταν ο εξής ένας: λιγότερο κράτος. Πέρα από τα μικρά κατ αναλογία ποσοστά χρηματοδότησης του ΔΝΤ, η βασική συμβολή του ήταν να επιβάλει λιγότερο κράτος. 

Και επειδή οι κρατιστές στην Ελλάδα δεν μπορούσαν με τίποτα να αυτοακρωτηριαστούν, δεν αγγίξαν τον δικό τους κρατικό μηχανισμό αλλά τσακίσαν το κοινωνικό κράτος, επιδόθηκαν σε ένα όργιο οριζοντίων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις ενώ πασχίζουν πάση θυσία να ξεπουλήσουν ή απλά να κλείσουν όλες τις δημόσιες εταιρίες. 

Το πρόγραμμα θα συνεχίσει … μέχρι να μείνουν ελάχιστοι μισθοί και συντάξεις, ελάχιστη δημόσια υγεία και παιδεία. 

Η ζημιά είναι μη αντιστρεπτή. Ο κρατικός μηχανισμός μένει άνευ πόρων με μοναδική πηγή εσόδων τις κλιμακούμενες φοροεπιδρομές σε μια αφαιμαγμένη κοινωνία… 

Και ενώ οι Έλληνες τελώνες γράφουν στα παπάρια τους τις δεσμεύσεις του κράτος προς το εσωτερικό, παρά το κούρεμα εξακολουθούν να τηρούν «δεσμεύσεις»  δισεκατομμυρίων σε ξένους επενδυτές κοράκια όπως ο κερδοσκόπος Kenneth Dart. Και ας έλεγε ο «πολύς» Βενιζέλος το 2012 πως «όποιος νομίζει πως θα μείνει έξω (από το κούρεμα) και θα πληρωθεί στο ακέραιο, κάνει λάθος».

Πανάκριβοι μάγκες αυτοί οι Βενιζέλος, Σαμαράς και Στουρνάρας. 

Και συνεχίζουν να πουλάν μαγκιά. Στους Έλληνες και μόνο: Πανάκριβα. 

Αυτή η πραξικοπηματική συμμορία, οι χριστοί διάδοχοι του ΓΑΠ, θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν κανά δύο χρόνια ακόμη στον πολιτικό αφρό άσχετα με το πόσο βαθειά στα σκατά θα μας βουλιάξουν. Και θα κάνουν τα πάντα και θα αποτύχουν. Τη λυπητερή όμως θα την πληρώσουμε πάλι εμείς.

Εμείς. Τα θύματα τους. Τα πειραματόζωα τους. Οι όμηροι τους. 

Γιατί έτσι μας αντιλαμβάνονται, έτσι μας διαχειρίζονται και έτσι μας μεταχειρίζονται οι πολιτικοί και οικονομικοί μας κοτζαμπάσηδες. 

Δια του λόγου το αληθές, ιδού τι δήλωσε σε πρόσφατη εκπομπή ο Στουρνάρας, ένας από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής του ευρωζουρλομανδύα και ο τωρινός επιτελάρχης του  κοινωνικού προκρουστισμού για τα δράματα του μέσου Έλληνα. Όταν σε πρόσφατη εκπομπή του έγινε η περιγραφή της απόγνωσης ενός ζευγαριού που όταν χάσαν και οι δυο τις δουλειές τους πανικόβλητοι κατέφυγαν στην έκτρωση, ο υπουργός έδωσε την ηθική του κρίση  για τον άντρα: «Είναι άξιος της τύχης του.»

Άξιος της τύχης του. Άξιοι της τύχης μας. Ναι από μια σκοπιά.  Κάποιοι δώσαν τα κλειδιά του πολιτικού μας οίκου σε λωποδύτες και απατεώνες. Κατά κάποιο τρόπο πλείστοι Ελλήνων ψηφοφόρων  άνοιξαν την κερκόπορτα στους εισβολείς. Ξανά και ξανά. 

Ίσως ο δύστυχος άντρας που συμφώνησε με τη γυναίκα του να μην φέρουν ανθρώπινη ζωή μέσα στα σκατά να ψήφισε κάποτε Σημίτη, ή ΓΑΠ, ή Σαμαρά. Ίσως και όχι. Αλλά αυτήν την «τύχη» δεν τη δημιούργησε ο ίδιος. Δεν γνώριζε για το ελληνικό χρέος, δεν συμμετείχε σε κανένα δημοψήφισμα για το ευρώ, δεν ψήφισε τα μνημόνια, δεν έκλεισε σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια. Δεν σκότωσε. Δεν έκλεψε. Δεν καταχράστηκε λεφτά. 

Ξέρετε πολύ καλά κε Στουρνάρα ποιοι κάναν τα παραπάνω εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού.

 Και όχι. Δεν θα τη βγάλετε καθαροί «καρφώνοντας» τους χαμηλόβαθμους επιχειρησιακούς του συστήματος εξουσίας, τους μπράβους του τους χρυσαυγίτες.

Γιατί την ηθική αυτουργία και το σχεδιασμό για τα συντριπτικά περισσότερα εγκλήματα στην Ελλάδα, την έχουν οι ελληνικές ελίτ και τα αφεντικά τους. 

Στην ελεεινή κατάσταση που μας έχουν φέρει, η  ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα είναι η τελευταία ευκαιρία να ακουστεί η ελληνική φωνή. Όχι να εισακουστεί. Να ακουστεί. 

Πρέπει μέχρι τότε πάση θυσία, οι καθεστηκυίες συμμορίες να έχουν εγκαταλείψει τη καταρρέουσα χώρα μας όπως οι αρουραίοι που εγκαταλείπουν πλοίο που βουλιάζει. Και με ακόμη μεγαλύτερη βιάση. 

Είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Παρά τις όσες μ@λακίες έχουμε κάνει, δεν είμαστε άξιοι της σκληρής «τύχης» που μας επιφυλάσσουν. Ελάχιστα πλάσματα είναι άξια μιας τέτοιας τύχης. Αξίζουμε μια ακόμη ευκαιρία. Και είναι η τελευταία μας.

Ας μην αφήσουμε στην τύχη την τελευταία μας ευκαιρία.

Οι εχθροί της κοινωνίας πρέπει να πέσουν.   

Του Πέτρου Αργυρίου  από agriazwa