Τι κατέγραψε ο κοριός της σελοτ-ΕΥΠ

Έχουμε το αποκλειστικό υλικό που αποκάλυψε ο "κοριός του Μαξίμου".
(Ο Μάξιμος είνα όνομα, ουδεμία σχέση έχει με πρωθυπουργικά Μέγαρα)
Το "βαλιτσάκι της επιδοτούμενης οσφυοκαμψίας", όπως ονομάζεται, αποκαλύπτει πολλά και ενδιαφέροντα για την πορεία προς την εξουσία ενός άλλοτε ενθουσιώδους νέου που σκαρφάλωσε τα σκαλιά της ιεραρχίας με απροδόκητα και αμφιλεγόμενα μέσα..

Ορίστε λοιπόν τι άκουσε ο ειδικός ωτακουστής για λογαριασμό  της σελοτ-ΕΥΠ: ...

Ήταν, λοιπόν, κάποιος ενθουσιώδης πλουσιόπαις, τζακοαπόγονος, ο οποίος παιδιόθεν είχε μεγάλες βλέψεις για τον εαυτό του.
Παρότι ο εμφύλιος είχε τελειώσει -υποτίθεται- κάπου τρεις δεκαετίες, ο νέος μας συνέχιζε να είναι μόνος του σε εμπόλεμη κατάσταση...
Έφερε ιδέες διχαστικές και δεν ξεχνούσε τα εγκλήματα των εαμοκομμουνιστών κατά των κουκουλοφόρων, γερμανοτσολιάδων, δοσίλογων της κατοχής και γι'αυτό, παρά την αντίθετη παραταξιακή θέση, συμμετείχε μόνος του στη γιορτή μίσους του Μελιγαλά, στην οποία συμμετείχαν οι εναπομείναντες προδότες αλλά και οι απόγονοί τους, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στα σπλάχνα της Χρυσής Αυγής, ως σαρξ εκ της σαρκός της.
Ο ενθουσιώδης νέος κατέθετε κάθε χρόνο στεφάνι για να τιμήσει τους κουκουλοφόρους γερμανοτσολιάδες που σφαγιάστηκαν απ' τους εαμοκομμουνιστές.
Αυτή η κίνηση θα προοιοκονομούσε και το πολιτικό του μέλλον.

Την ίδια εποχή ο νέος μας ήταν πρωτοπαλλήκαρο μιας οργάνωσης που είχε κάποιες αμφιλεγόμενες δραστηριότητες. Συμμετείχε σε "ομάδα κρούσης". Ε, δεν το λες και "τάγμα εφόδου"!
Ήταν, ανέκαθεν φιλοευρωπαίος, άλλωστε, ο φίλος μας και φυσικά δεν του ταιριάζουν τέτοιου είδους δραστηριότητες, αφού όπως είπαμε ήταν ανέκαθεν φιλοευρωπαίος...
Ήταν Ιούλιος του '83, λοιπόν, όταν αυτός ο ενθουσιώδης νέος μπούκαρε στο σταθμό χωροφυλακής της πόλης του, μαζί με ομοϊδεάτες, και τα 'καναν γυαλιά-καρφιά! Σπάσανε τα τζάμια της σαν κοινοί κουκουλοφόροι. Ήταν βέβαια βουλευτής τότε ο ίδιος, αλλά τότε ακόμη η βία δεν καταδικαζόταν απ'όπου κι αν προέρχεται, όπου κι αν απευθύνεται, όπου κι αν αποσκοπεί, όπου κ.ο.κ.

 Δεν πέρασαν λίγα χρόνια κι ο ενθουσιώδης νέος εξαργύρωσε τον δυναμισμό του και έφτασε σε πολύ υψηλές θέσεις στην κρατική ιεραρχία.
Έγινε κάτι σαν Νο2 της Ελλάδας. Έλαβε περίεργες αποφάσεις με προσωπικό χρώμα, σε τέτοιο σημείο που προβλημάτιζε ακόμη και τον αμίμητο Νο1!
Μια δήθεν πατριωτική απόφασή του για τους Βορειοηπειρώτες, οδήγησε τελικά στο πρώτο μεγάλο κύμα παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα, καθώς και της συνακόλουθης μεταναστογενούς εγκληματικότητας, την οπόία ξορκίζει έκτοτε, εξαγγέλλοντας "ανακατάληψη των πόλεων" θυμίζοντας τον παλιό καλό ενθουσιώδη νεανικό εαυτό του...
Αλλά η πιο περίεργη απόφασή του ήταν το '91 όταν συνυπέγραψε με άλλους την ιδιοποίηση ελληνικής ονομασίας από ξένη χώρα και, αφού πρώτα τη συνυπέγραψε, μετά βγήκε κι έκανε το εθνικο-κουτσαβάκι της συμφοράς δηλώνοντας πως δεν (ξανα...-)υπογράφει, πουλώντας πατρίδα και αγοράζοντας στήριξη από βλάκες.

Πολύ σύντομα ο ενθουσιώδης νέος έριξε τον Νο1 υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Τον κατηγόρησαν τότε για πολλά, όπως ότι τ'άρπαξε  από κάπου, χωρίς όμως να αποδειχτεί ποτέ αυτό. Πολλά λέγονταν για βαλίτσες που πήγαιναν κι έρχονταν...
Ο άνθρωπος βέβαια που κατηγορήθηκε ότι του τα 'σταξε έχει κάποια σχέση με τη μετέπειτα ιστορία του πάλαι ποτέ ενθουσιώδους νέου.

Διότι με βάση τις αποκαλύψεις πρώην μεγαλοστελέχους μιας τεράστιας μιζο-πολυεθνικηής με έντονη δράση και στη χώρα μας, μαθαίνουμε πως, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '90, η πολυεθνική της μίζας δωροδόκησε μικρό κεντροδεξιό κόμμα της εποχής το οποίο δεν κατάφερε τότε να μπει στη (ευρω-;)Βουλή.
Οι πιθανότητες ήταν 50% αν πρόκειται για τον άλλοτε ενθουσιώδη νέο ή για έναν χοντρό παρλαπίπα "ταύρο", καθώς δύο ήταν τα κεντροδεξιά κόμματα της εποχής. Το πεπραγμένα του ενθουσιώδους νέου προ της δωροδοκίας και οι μελλούμενες πράξεις του, πάντως, τον δείχνουν ως ξεκάθαρο φαβορί στην κούρσα των δύο για την πρώτη θέση στο βάθρο με τους μιζαδόρους.
Ο έτερος διεκδικητής του τίτλου, άλλωστε, είναι γνωστός για την αντιδικία που είχε με την εν λόγω πολυεθνική, άρα η πλάστιγγα των πιθανοτήτων γέρνει επικίνδυνα προς τον ενθουσιώδη νέο.

Ο ενθουσιώδης νέος μεγάλωσε, ψιλογκρίζαραν και τα μαλλιά του. Τα μυαλά του, πάντως, ήταν πάντα γκρίζα.
Για πάνω από δέκα χρόνια παρέμεινε στο περιθώριο και περνούσε το χρόνο του βολοδέρνοντας σε διάφορες εξαιρετικά αμφίβολων ιδεολογικών καταβολών ομάδες προβληματισμού, οι οποίες είχαν σχέση και με τα πολύ περίεργα γεγονότα της εμπλοκής της χώρας σε μια υπόθεση ξένου πολιτικού καταζητούμενου, η οποία είχε και πολύ περίεργες προεκτάσεις.

Μέσω μιας ακολουθίας συμπτώσεων, όμως, κι αφού έσπασε ο διάλος το ποδάρι του, βρέθηκε τελικά στην υψηλότατη θέση της ιεραρχίας στη χώρα.
Και μία απ' τις πρώτες κινήσεις του ήταν ο εξωφρενικός συμβιβασμός της χώρας με την πολυεθνική της μίζας, ζημιώνοντας τα εθνικά συμφέροντα και δημιουργώντας εύλογες απορίες για τις αποκαλύψεις του μεγαλοστελέχους της εταιρείας που προαναφέρθηκαν.
Στη συνέχεια οι "ομάδες προβληματισμού" στις οποίες συμμετείχε κατέλαβαν την εξουσία σε ένα ιστορικό ριμέικ της δεκαετίας του '50 με λαπάδες αριστεροφάγους της φάπας και ρουφιάνους του παρακράτους.
Ως τέτοιοι συναγελάζονταν και συγχρωτίζονταν -ιδεολογικά και πολιτικά- με τα μέλη μιας οργάνωσης η οποία δρούσε μεταξύ κράτους και παρακράτους, αλλά στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε "εγκληματική", παρότι μέχρι πρότινος φάνταζε στα μάτια τους ως ο μοναδικός αξιόπιστος και ταιριαστός πολιτικός εταίρος τους.
Τα κίνητρα της απόφασης αυτής είναι αμφιλεγόμενα σε κάθε περίπτωση...
Από τη μέρα που αυτοί οι περιθωριακοί τύποι κατέλαβαν διά της ψυχολογικής βίας την εξουσία, έχουν εξαπολύσει πόλεμο ενάντια σε όποιον έχει μάτια και βλέπει, αυτιά και ακούει και κυρίως στόμα και μιλάει.

Τώρα αποκαλύπτεται πως επιχειρεί να στήσει μια δικαστική φάρσα ενάντια στους αντιφρονούντες του καθεστώτος, αναφορικά με την υπόθεση του δολοφονικού εμπρησμού τράπεζας, έχοντας την υποστήριξη κάθε αρχιλαμόγιου που έφαγε τα σωθικά της χώρας και τη χρεωκόπησε.
Στην προσπάθειά του αυτή χρησιμοποιεί μεθόδους μακκαρθισμού και πρακτικές που θυμίζουν χούντες. Δηλαδή δικαστικές φάρσες και παρακολούθηση πολιτικών αντιπάλων, μέσω της υπηρεσίας που -υποτίθεται πως- λειτουργεί για να προφυλάσσει τη χώρα από τους εχθρούς της.

Ελπίζει ίσως -βλακωδώς- πως ο πραγματικός αντίπαλός του θα λυγίσει, όπως λύγισε το παρακρατικό συνεταιράκι του.
Είναι όμως βλάκας, λακές και ανιστόρητος.
Και πράττει κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια.
Αγνοεί πως ο πραγματικός αντίπαλός του δεν είναι κότα όπως οι ιδεολογικοί του σεγγενείς.
Αντιθέτως τρέφεται και γιγαντώνεται από τη στοχοποίηση και δαγκώνει σαν λύκος όταν είναι στριμωγμένος.

 Όλα τα άκουσε απ' τον κοριό του.
Το ουρλιαχτό μας δεν το άκουσε;

 (Για λόγους συντομίας, σας παραθέτω ενδεικτικά επιπλέον υλικό που συνέλεξε ο κοριός μας για τα πεπραγμένα του άλλοτε ενθουσιώδους νέου εδώ, εδώ κι εδώ.)

Εμείς πάντως τα ακούσαμε όλα γι' αυτόν.
Κι ας μην έχουμε στην πραγματικότητα κοριό.
Δεν τον χρειαζόμαστε άλλωστε.
Γιατί ο μ@λ@κας τα κάνει όλα τόσο φανερά και απροκάλυπτα.
Αν η ΕΥΠ κάνει παρακολουθήσεις ως άλλο παρακράτος, εμείς στη σελοτ-ΕΥΠ κάνουμε ένα απλό κολάζ των πεπραγμένων του καθενός και αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Νέρωνος τω Νέρωνι...
Ο δικός μας κοριός αποκαλύπτει όσα κρύβουν οι ψόφιοι κοριοί των επιδοτούμενων κρατικοδίαιτων προπαγανδιστικών φορέων της συμμορίας του σύγχρονου Νέρωνα.

Αλλά δε θα τον βγάλουμε στην παρανομία.
Θα τον θέσουμε ενώπιον του νόμου.
Και θα οδηγηθεί εκεί που του αξίζει.
Στο πιο βαθύ μπουντρούμι.

 Για να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη σ' αυτή τη χώρα, πρέπει σύντομα, μεταξύ άλλων, να λογοδοτήσουν για τα αδιανόητα πεπραγμένα τους οι εμπνευστές της συνεχιζόμενης καταστροφής και καθ' έξιν παρανομούντες εις βάρος της χώρας.
Ο άλλοτε ενθουσιώδης νέος και νυν γαμωκέφαλος Νερωνίσκος παρέα με τον γλωσσοπλάστη νομοφάγο συνταγματο-τοξοβόλο πρέπει να αντιμετωπιστούν αμφότεροι ως εντεταλμένοι αντικατάσκοποι, εκπρόσωποι συμφερόντων που αντιβαίνουν στα συμφέροντα της χώρας.
Να αντιμετωπιστούν ως "Αλκιβιάδηδες". Ή ως Νέρωνες.
Διότι καταστρέφουν τη χώρα και την οδηγούν κατόπιν σχεδίου σε εμφύλιο σπαραγμό και ποτάμια αίματος.
Απαίτηση είναι να πέσουν και να λογοδοτήσουν, πριν χυθεί το αίμα...

Από τοίχο-τοίχο...