Πήραν μια έκφραση από την καθημερινή αργκό και την έκαναν αγορανομική διάταξη. Μια φράση που χρόνια ολόκληρα κυκλοφορούσε ως αστείο («πήρε ληγμένα» ), την πήραν και την έβαλαν κανονικά και με το νόμο στην καθημερινή διατροφή του χειμαζόμενου λαού, υποβιβάζοντας την ανάγκη του ανθρώπου για τροφή.
Κάποιοι φωστήρες των υπουργείων Ανάπτυξης και Υγείας θεσμοθέτησαν το «φάτε ληγμένα» ως...
πνευματικοί απόγονοι της Μαρίας Αντουανέτας.
Μόνο που στην περίπτωσή μας, αφού δεν έχουμε να φάμε παντεσπάνι, θα μπορούμε να τρώμε ελεύθερα ό,τι ληγμένο έχει απομείνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Αυτή ήταν η ανήθικη απάντηση στη φτώχεια που μαστίζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αντιμετωπίζοντας ανθρώπους ως δεύτερης διαλογής όντα που τους κάνεις και χάρη να πουλάς σκουπίδια που «αλλιώς θα πέταγες». Αυτή ήταν η απάντηση στην θλιβερή πραγματικότητα των 500.000 παιδιών που, σύμφωνα με την Unicef, υποσιτίζονται σήμερα στη χώρα μας. Ληγμένες αποφάσεις, από ληγμένους πολιτικούς προς ληγμένους πολίτες.
Μόνο που καλά θα κάνουν οι εμπνευστές της συγκεκριμένης διάταξης να κοιτάξουν στην πόρτα του γραφείου τους την ημερομηνία λήξης της δικής τους θητείας στα ράφια των υπουργείων...
Του Πέτρου Κατσάκου από left
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου