Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Πείνα Β’ κατηγορίας

Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι που σκέφτονται τους πεινασμένους, τους άπορους και τους άστεγους που ψάχνουν στα σκουπίδια. Η νέα αγορανομική διάταξη προβλέπει τρόφιμα που έχει λήξει η ημερομηνία κατανάλωσής τους, να βρίσκονται στα ράφια των super markets σε ξεχωριστή γωνιά.

Τα τρόφιμα αυτά θα είναι ζυμαρικά, ρύζι, όσπρια και κονσέρβες και θα πωλούνται σε χαμηλότερη τιμή. Η υποτιθέμενη λογική αυτής της κίνησης, είναι η διευκόλυνση των...
οικονομικά αδύναμων, με την παροχή φθηνότερων προϊόντων. Στην πραγματικότητα βρέθηκε μια πατέντα για να βγάζουν από την μύγα ξύγκι τα καταστήματα.

Γιατί ποια ευαισθησία μπορεί να κρύβει η μεταφορά των σκουπιδιών (αφού υπό άλλες συνθήκες θα τα είχαν για πέταμα) εντός του super market; Ποιο ανθρωπιστικό ενδιαφέρον σου υπαγορεύει το να βάλεις σε κίνδυνο την υγεία ανθρώπων για να αυξήσεις έστω και λίγο τον τζίρο σου; Γιατί να μην μοιράζονταν τα τρόφιμα που πλησίαζε η ημερομηνία λήξης τους, δωρεάν σε άπορους, άστεγους και ανέργους;

Ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ, Ν. Κατσαρός λέει ότι τα ληγμένα τρόφιμα είναι επικίνδυνα, καθώς…

    Τα ληγμένα τρόφιμα εάν η συσκευασία τους έχει διατρηθεί έστω και ελάχιστα μπορεί να προκληθούν αλλοιώσεις από μικρόβια και να προκαλέσουν στον καταναλωτή γαστρεντερικές διαταραχές, εμετούς κλπ αλλά και σοβαρότερες επιπτώσεις που θα φανούν αργότερα. Ακόμη εάν δεν έχουν διατηρηθεί σωστά π. χ. σε χώρους ζεστούς και υγρούς, μπορούν πέραν από την αλλοίωση των γευστικών χαρακτηριστικών να έχουν υποστεί και άλλες σοβαρότερες αλλοιώσεις με απροσδιόριστες επιπτώσεις στην υγεία των καταναλωτών.

Πέρα της επικινδυνότητας, προκύπτει και ζήτημα ηθικής φύσεως. Όχι μόνο για το επιπλέον κέρδος που θυμίζει μαυραγορίτη, αλλά η επιλογή να υποβιβαστεί η ανάγκη του ανθρώπου για τροφή. Ο διαχωρισμός ανθρώπων με χαμηλή αγοραστική δυνατότητα, σε πεινασμένους, σε φτωχούς που δεν δικαιούνται καλύτερης ποιότητας τροφή, επειδή δεν έχουν χρήματα!

Είναι παντελώς ανήθικο να αντιμετωπίζεις ανθρώπους ως β’ διαλογής όντα που τους κάνεις και χάρη να πουλάς σκουπίδια που “αλλιώς θα πέταγες”. Συν ο στιγματισμός του κάθε αδύναμου που θα πηγαίνει στο ράφι με τα ληγμένα και θα ψάχνει, σαν σε σκουπιδοτενεκέ πολυτελείας, ενώ οι διπλανοί του θα μπορούν να αγοράζουν τα κανονικά τρόφιμα.

Σε μια εποχή που κάποιοι πετάνε τρόφές στα σκουπίδια και άλλοι ψάχνουν για ένα ξεροκόμματο, είναι προκλητική η “λογική” της θεσμοθέτησης των σκουπιδιών ως ισότιμα προϊόντα. Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι την απόφαση αυτή να την παίρνουν αυτοί που ο εκλεπτυσμένος τους ουρανίσκος δεν καταδέχεται τίποτα λιγότερο από φιλέτο στρουθοκάμηλου και σολομού Σκωτίας.  Η πείνα δεν καθορίζεται με τόσο κυνικούς όρους. Και βέβαια θα περιμένουμε την οποιαδήποτε “ψύχραιμη” τοποθέτηση της επόμενης “διανοούμενης”, όταν κάποιος δηλητηριαστεί από ληγμένη τροφή. Μπορώ να την ακούσω ήδη: “Μα χρυσό μου, οι γιατροί δεν συνιστούν να τρως από σκουπίδια“.