«Fuck you, ρε καραγκιόζη»!

«Άντε πάγαινε την Παντσα-βόλτα σου και παράτα μας ήσυχους». «Fuck you, ρε καραγκιόζη». «Πανηλίθιος είσαι και φαίνεσαι». «Άσε, ρε μπουμπούκο, γιατί μετά το βερίκοκο μπορεί να σου ’ρθει το φιστίκι. Κι αλμυρό μάλιστα». «Μπα, καλώς τον άρχοντα των πισινών».

Αυτές οι φράσεις ούτε γράφτηκαν ούτε ειπώθηκαν από κανέναν από τους θιγέντες από τις πρόσφατες αγοραίες φράσεις που χρησιμοποίησαν δύο – ένας τέως και ένας νυν – από τους εκλεκτούς του...

Αντώνη Σαμαρά για να θίξουν αυτά που οι ίδιοι θεωρούν «κακώς κείμενα».

Ο λόγος για τον Σπυρίδωνα - Άδωνι Γεωργιάδη, νυν υπουργό Υγείας, και τον Στυλιανό Σταυρίδη, τέως επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ.

Για τον Γεωργιάδη είναι γνωστό ότι, απευθυνόμενος σε εργαζομένους της Πολυκλινικής Αθηνών, τους είπε δημοσίως διά του καναλιού Mega: «Έπρεπε να σας απολύσουμε για να δείτε τι εστί βερίκοκο». Έκανε μάλιστα ακόμη χειρότερα τα πράγματα εν συνεχεία δηλώνοντας στον «Σκάι» ότι θα ξανάλεγε τη φράση αυτήν, «επειδή εγώ είμαι πολιτικός χωρίς ξύλινη γλώσσα».

Η διαφορά μεταξύ πολιτικής χυδαιότητας και πολιτικής «αντισυμβατικότητας» εκμηδενίστηκε με μία μόνο φράση. Από έλλειψη θάρρους να παραδεχθεί το ολίσθημα.

Το νέο κρούσμα ήλθε με συνέντευξη του Σταυρίδη στη νορβηγική εφημερίδα Bergens Tidende. Εκεί, ο άνθρωπος που απομακρύνθηκε από τη θέση του, εξ αιτίας του ταξιδιού του με το ιδιωτικό αεροσκάφος του επιχειρηματία Μελισσανίδη αμέσως μετά το κλείσιμο της συμφωνίας μαζί του για την πώληση του ΟΠΑΠ, κυριολεκτικά «ξεσάλωσε»:

● Παρότρυνε τους διαφωνούντες με τις ιδιωτικοποιήσεις, και συγκεκριμένα της έκτασης του Ελληνικού, να πάνε να «πηδηχτούν»: «Κάνουν απλώς κήρυγμα. Λένε μόνο όχι, όχι, όχι! Άντε γ@μηθ€ίτ€! [σ.σ.: Fuck you]. Πες μου πώς θα γίνει! Συγγνώμη, έτσι έχει η κατάσταση. Μη μου λες γιατί δεν μπορεί να γίνει, αυτό είναι κοινή λογική. Πες μου πώς θα γίνει, πώς θα το κάνουμε πραγματικότητα».

● Αποκάλεσε, εμμέσως πλην... σαφέστατα, λαό μειωμένης νοημοσύνης τους Έλληνες: «Αν οι Έλληνες είχαν έστω μέτρια νοημοσύνη, ο Πειραιάς θα ήταν μεγαλύτερο λιμάνι κι απ' το Αμβούργο, εδώ και 10 χρόνια. Μακάρι να ζούσα στη Νορβηγία. Ή μακάρι να είχα γύρω μου Νορβηγούς και να ζω στην Ελλάδα».

Ως άνθρωπος με... τακτ, μάλιστα, όπως περιγράφει η ιστοσελίδα ThepressProject μεταφράζοντας μια λεζάντα από την έντυπη έκδοση της νορβηγικής εφημερίδας, «στο τέλος της συνέντευξης ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ μας έδειξε τη μπροσούρα από ένα ξενοδοχείο που έχει στην Κεφαλονιά καθώς και τη δική του βίλα με δυο πισίνες»: «Εδώ θα έπρεπε να βρίσκεστε τώρα. Νοικιάζουμε και βίλες»...

Πάντως, οι Νορβηγοί είναι πράγματι λαός υψηλής νοημοσύνης. Αν όχι όλοι, σίγουρα οι υπεύθυνοι της εφημερίδας που πήρε τη συνέντευξη Σταυρίδη. Σε αυτό ο τέως επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ έχει όντως δίκιο. Απόδειξη ο τίτλος που χρησιμοποίησαν στη δημοσίευσή της: «Πωλείται: ηλιόλουστη χώρα με 11 εκατ. κατοίκους».

● Είναι, χάρη στον εύστοχο τίτλο, βέβαιο πως κατάλαβαν απολύτως το «πνεύμα» και τη «λογική» του.

● Είναι επίσης βέβαιο ότι στην Ελλάδα πάρα πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι θα αποθέωναν και θα επιβράβευαν τον Σταυρίδη για την «τόλμη» του να πει «αλήθειες». Κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο επιβραβεύουν όλους τους καθ’ έξιν τραμπούκους της πολιτικής.

Επιστρέφοντας όμως στην Ελλάδα, το ότι κανένας από τους... μειωμένης νοημοσύνης συμπατριώτες των Γεωργιάδη και Σταυρίδη δεν τους απάντησε δημοσίως κατά τον ίδιο χυδαίο τρόπο – έως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τουλάχιστον – είναι μια ένδειξη, αν και... όχι απόδειξη, ότι στην κατρακύλα τους έχουν λίγους συνοδοιπόρους.

Κανένας από τους θιγέντες και κανένα «δημόσιο πρόσωπο», έως τώρα, δεν ξέπεσε στο αγοραίο και φθηνό επίπεδό τους. Αυτό είναι, αν μη τι άλλο, κάπως ελπιδοφόρο. Ιδιαίτερα σε εποχή που το ειδικό βάρος και η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού της χώρας απομειώνεται με ανησυχητικά ταχύ ρυθμό...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Για τη γενική πληθυντικού «των πισινών» της λέξης «πισίνα» – οι πισίνες είναι αντικείμενο επαγγελματικής ενασχόλησης του Στ. Σταυρίδη – σας παραπέμπω, επί τη ευκαιρία της εσκεμμένης χιουμοριστικής χρήσης της, στο εξαίρετο και «σπαρταριστό» άρθρο του Νίκου Σαραντάκου «Η επικοινωνία των πιστών και η βασίλισσα των πισινών», για να δείτε όχι μόνο τη γλωσσικά ορθή εκφορά της, αλλά και τα σχετικά επιχειρήματα...

Σταύρος Χριστακόπουλος  από το Ποντίκι