Πρόκληση ή παράκληση;

Τον τελευταίο χρόνο το Αγρίνιο διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο. Κι όταν λέμε Αγρίνιο, αναφερόμαστε στους έχοντες και κατέχοντες τον κάλπικο μαμωνά και την κάλπικη εξουσία. Γιατί βέβαια για τους υπόλοιπους, που καταπιέζονται και υποφέρουν, ποιος νοιάζεται και ποιος τους υπολογίζει;

Και πόθεν προέκυψε ο κίνδυνος αυτός; Στην προκειμένη περίπτωση, προέκυψε από κάποιον ανοικονόμητο παπά. Ο οποίος βάλθηκε να μιλάει, και μάλιστα στα κηρύγματά του, εναντίον της τρόικας και των μνημονιακών κυβερνήσεων. Έγκλημα, όπως ευθύς εξαρχής καταφαίνεται, βαρύτατο και αξιοκατάκριτο.

Βέβαια τα ίδια έκανε και πρωτύτερα. Κατά τη  «χρυσή», δηλαδή, πρωθυπουργία του...

μεγαλοφυούς «λεφτά υπάρχουν!». Ο οποίος, αφού διέπρεψε ως καταστροφέας της χώρας, τώρα διαπρέπει ως καθηγητής πανεπιστημίων και ρυθμιστής των παγκόσμιων σοσια-ληστρικών προβλημάτων. Που, ωστόσο, δεν φαίνεται να ήταν συμπαθής στο χριστεπώνυμον πλήρωμα. Και έτσι τα κηρύγματα του ανοικονόμητου παπά, όχι μόνο δεν τους δυσαρεστούσαν, αλλά και τους χαροποιούσαν τα μέγιστα.

Όταν όμως στον πρωθυπουργικό θώκο ανήλθε ο έτερος μεγαλοφυής, ο διαπρεπής, δηλαδή, Κομανέτσι (προσωνύμιο, που επαξίως του απονεμήθηκε, εξαιτίας των εξαιρετικών του επιδόσεων στις αέναες πολιτικές κυβιστήσεις, κοινώς κωλοτούμπες), τα πράγματα άρδην άλλαξαν.

Και μην πείτε ότι ο κ. Σαμαράς δεν είναι εξίσου με τον κ. Παπανδρέου κανακάρης της σιωνιστικής Μπίλντεμπεργκ! Ούτε ότι δεν τυγχάνει εξίσου προστατευόμενος του ναζιστικού-όσον αφορά στα  ελληνικά πράγματα-καθεστώτος της αξιότιμης  κ. Μέρκελ! Δεδομένου ότι αμφότεροι έχουν αποστολή να γίνουν οι νεκροθάφτες της Ελλάδας και του λαού της. Αφού άλλωστε, εδώ και αρκετό καιρό,  τα κόμματά τους έχουν έλθει «εις γάμου συμμορίαν», ώστε να μπορούν από κοινού να καταστρέφουν τη χώρα.

Και ασφαλώς ο κ. Σαμαράς δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να συνεχίζει και μάλιστα, με ολοένα και επαχθέστερους όρους, την ολοκλήρωση του δολοφονικού σχεδίου, που δρομολόγησε ο, εν σιωνισμώ και ναζισμώ, αδελφός του, κ. Παπανδρέου.

Αλλά, φευ, τέτοιου είδους ευαισθησίες και λεπτομέρειες καθόλου δεν φαίνεται να «μετράνε» στον ηθικό και θρησκευτικό κώδικα του χριστεπωνύμου πληρώματος. Όπως βέβαια «δεν μετρούσε» ποτέ και η κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα στο χριστιανισμό και τον καπιταλισμό. Δεδομένου ότι έτρεχαν πίσω από τα κόμματα της λεγόμενης Δεξιάς. Παρότι, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, η Δεξιά βρίσκεται στ’ αριστερά του Θεού και, αναμφίβολα,  στα δεξιά του Διαβόλου. Εκείνο, που «μετράει», για το χριστεπώνυμο πλήρωμα δεν είναι ούτε τα σιωνιστικά ούτε τα ναζιστικά ούτε ακόμη και τα διαβολικά φρονήματα και στηρίγματα του ενός ή του άλλου ασύδοτου και αδίστακτου κομματάρχη, αλλά «τα καλά και συμφέροντα»…

Ούτως, λοιπόν, εχόντων των πραγμάτων, οι κομματορουφιάνοι και οι κομματορουφιάνες της εθνοκαταστροφικής κυβέρνησης προσέφυγαν στον πνευματικούς τους πατέρες. Οπότε κάποιος άμεσος συνεργάτης του Μητροπολίτη διεμήνυσε αυστηρά να μη γίνονται, στα κηρύγματα, αναφορές στους Γερμανούς! Ευαισθησία, που δεν μπορούσε να κατανοήσει ο ανοικονόμητος παπάς, δεδομένου ότι είχε ζήσει, στην κατοχή, τη σταύρωση της χώρας μας απ’ την ναζιστική κακουργία και βαρβαρότητα. Ιδιαίτερα μάλιστα στην περιοχή του Αγρινίου. Με τους κρεμασμένους στην πλατεία της Δημοκρατίας, ανήμερα, μάλιστα, της Μεγάλης Παρασκευής. Και τις τόσες άλλες εκτελέσεις αθώων και τις βάρβαρες καταστροφές. Πέραν των όσων εξοντωτικών και δολοφονικών μέτρων χαλκεύονται και στις μέρες μας σε βάρος του λαού. Με αποτέλεσμα να συνεχίσει να κηρύττει, όπως και πρωτύτερα. Δεδομένου ότι, όπως και ο απόστολος Παύλος λέει, «ο λόγος του Θεού ου δέδεται». 

Και ως εκ τούτου οι ρουφιάνοι και οι πνευματικοί τους πατέρες αναγκάστηκαν να προσφύγουν στον ίδιο το Σ/το Μητροπολίτη. Ο οποίος και  συνεκάλεσε τους κληρικούς, που ασχολούνται με το κήρυγμα, για να τους κάνει τις δέουσες συστάσεις, λέγοντάς τους: « Μην προκαλείτε στα κηρύγματά σας!»…

Αλλά ο ανοικονόμητος παπάς και πάλι δεν κατάλαβε. Γιατί  ένιωθε πως τα κηρύγματά του δεν ήταν πρόκληση, αλλά παράκληση (=παρηγοριά) για το λαό. Και συνέχισε να κηρύττει με τον ίδιο, όπως και πρωτύτερα, τρόπο. Με αποτέλεσμα ο Μητροπολίτης να δώσει αυστηρή εντολή στους παπάδες πως, αν επιτρέπουν  στις ενορίες τους  κηρύγματα, που άπτονται πολιτικών θεμάτων, θα τιμωρούνται. Κατεβάζοντας έτσι, με τη δεσποτική τρομοκρατία, τα ρολά του κηρύγματος, ερμητικά, στον ανοικονόμητο παπά…

Αλλά, παρόλα αυτά, ο ανοικονόμητος παπάς συνεχίζει και θα συνεχίσει, όσο ζει και αναπνέει, να λέει και να γράφει τέτοια και παρόμοια. Γιατί τα κηρύγματά του δεν είναι πολιτικά, όπως ισχυρίζεται η κομματική ρουφιανοκρατία, αλλά πατριωτικά και μόνο πατριωτικά. Απαραίτητα για την, κάτω από το φως του Ευαγγελίου,  παράκληση (=παρηγοριά) και αφύπνιση του «εν χώρα και σκιά θανάτου» καθημένου λαού. Τον οποίο συστηματικά εξαπατούν και τρομοκρατούν τα ΜΜΕ(= εξαπατήσεως) και οι θαμώνες τους πολιτικοί απατεώνες.

Πολιτική και μάλιστα προκλητική και πολιτικαντισμός του χειρίστου είδους είναι η απαγόρευση των κηρυγμάτων αυτών, εν ονόματι της δεσποτοκρατίας και της συμπαρομαρτούσης  κομματικής ρουφιανοκρατίας. Προκειμένου να διευκολυνθεί το καθεστώς  της σιωνιστικής και ναζιστικής  συμμορίας στο άκρως ανθελληνικό, εθνοκτόνο και λαοκτόνο έργο του.

παπα-Ηλίας

papailiasyfantis

e mail: Yfantis.ilias@gmail.com