O ΣΥΡΙΖΑς ως γνήσιο νέο ΠΑΣΟΚ ασκεί αντιπολίτευση μεταφυσικού χαρακτήρα. Τα αστικά κόμματα ευρικόμενα στην αντιπολίτευση εσχατολογούν ασυστόλως. "Βαθαίνει η κρίση και θα βαθαίνει εις τον αιώνα των αιώνων, όσο δε μας αδειάζει τη γωνιά η κυβέρνηση, για να γίνουμε εμείς κυβέρνηση". Εννοείται ότι μία τέτοια προσέγγιση μόνο μπαμπουίνους μπορεί να πείσει, αν και η έννοια της...
πειθούς στην ελληνική (και όχι μόνο) πολιτική σκηνή δε σχετίζεται με τη λογική, αλλά με τον εκφοβισμό.
Παρ' όλα αυτά, μία λογική ανάγνωση των συμβαινόντων εν Ελλάδι και ανά τον κόσμο δείχνει ότι η κρίση θα "ξεπεραστεί". Επενδύσεις θα γίνουν, νέα νταραβέρια θα ανοίξουν, νέες θέσεις εργασίας. Εργασία, μια λέξη μαγική. Ποια θα είναι η νέα πραγματικότητα στην εργασία μ.Κ. (μετά Κρίσιν); Επισφάλεια στα ύψη, μισθοί στα βάθη, πάντα μία μεγαλούτσικη δεξαμενή ανέργων, έτοιμη προς μόχλευση και για το φόβο των Ιουδαίων, των "τυχερών" εργαζόμενων, δηλαδή.
Με άλλα λόγια, όσοι, ειλικρινά, πιθανόν, πιστεύουν στο καλύτερο μέλλον, έχουν δίκιο. Το μέλλον θα είναι καλύτερο, σε σχέση, βέβαια, με το μέλλον που μας έμαθαν να φοβόμαστε, αν δεν κάνουμε το "σωστό". Δε θα πεθάνουμε από την πείνα, δε θα γίνουμε σκηνικό για τη συνέχεια του Μαντ Μαξ. Ακόμη κι έτσι όμως, το μέλλον αυτό κρύβει το παρακάτω μέλλον. Η επόμενη κρίση θα είναι ακόμη πιο βαθιά και η μεθεπόμενη ακόμη περισσότερο, και έτσι εις τον αιώνα των αιώνων. Θα ' ρθει και μέρα που μέλλον δε θα υπάρχει. Για τα παιδιά που τώρα περιμένουν δουλειά πίνοντας καφέδες στις καφετέριες με τα όλο και λιγότερα λεφτά από τη σύνταξη των γονιών τους είναι βέβαιο ότι το μέλλον δε θα έρθει ποτέ. Η εργασία σαν σκλαβιά δεν είναι μέλλον.
Από sleepingvillage-savor, μοντάζ Γρέκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου