Έφυγε ο φερετζές και έμεινε ο π⓪ύστης..

Χθες το καραγκιοζοθέατρο του Μαξίμου έδωσε μία απ' τις καλύτερες παραστάσεις του, με το έργο: ''Ο Φερετζές του Π⓪ύστη, κι ο Καλός μας Νταβατζής''.

     Πρώτος βγήκε ο ηλικιωμένος. Σαν στυμμένο σφουγγαροπανάκι, χλωμός και στεναχωρημένος: ''Μου είπανε απ' το κόμμα(!) μου, να μαζευτώ πιά σπίτι, να σταματήσω να παίρνω μάτι την Εξουσία, και να μη στηρίζω τον φασίστα, αλλοιώς δεν θάχω κόμμα! Και τώρα τ' άλλα δυό παιδάκια θα παίζουν μόνα τους και θα με κοροϊδεύουν!''.

     Φεύγοντας η ΔημΑρ, που ήταν για το ΠαΣοΚ  ό,τι το μουστάκι για τον π⓪ύστη,  ξέμεινε η Αυτού Χυδαιότης από εύκολους βερμπαλισμούς του στυλ: ''Συμπράξαμε τα δύο δημοκρατικά κόμματα μαζί, για να περιορίσουμε την αυθαιρεσία της δεξιάς!!'', και άλλα τέτοια γελοία και εμπριμέ.

     Βγήκε λοιπόν το ανθρωπάκι (τρόπος του λέγειν, η ντουλάπα 1,5Χ2, το 1,5 σε μπόϊ), έντρομο και...

θρασύδειλο όπως πάντα, πελιδνό, και άρχισε να μην ξέρει τί λέει: 

     Φοβέρισε με διπλές εκλογές, προεξόφλησε ως έγκυρο 5% ότι ο λαός δεν θέλει εκλογές, λιβάνισε τον εαυτό του, έβρισε τον φερετζέ, μπέρδεψε με προεκλογική εκστρατεία κι έκανε και μιά κεντρική ιδέα των θέσεων(!) του αποκόμματός του, όλα μαζί, αχταρμά τουρλού.

     Και μετά έφυγε ξέπνοο, να πάει να ξεψυχήσει σπίτι του, με την ησυχία του, μακριά απ' αυτόν τον ποταπό λαό, που ποτέ δεν κατάλαβε την δικιά του Μεγαλοπρέπεια!

     Στο τέλος βγήκε και ο Άντρας! Ο βαρύς! Ο πρόστυχος! Ο καλαματιανός! Μαύρος-μαύρος απ' το κακό του κι απ' τον φασισμό του.

     Και μίλησε τσεκουράτα, όπως κάθε σωστός νταβατζής: '' Δεν ξέρω των αλλονών, αλλά οι δικές μου οι π⓪υτ@ν€ς θα εξακολουθήσουν να γ@μι⓪ύντ@ι. Για το καλό της ανθρωπότητας! Έτσι έκαναν πάντα, κι έτσι θα εξακολουθήσουν να κάνουν! ''

     Βαριές κουβέντες και λίγες! 

     Σαν τα κουκιά που του μένουν..

     Χειροκρότημα ή φασκέλωμα (κατ' επιλογήν) και αυλαία..

     Η παράσταση θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες, με τους ίδιους πρωταγωνιστές και παρόμοιο κείμενο!

     Οι παραστάσεις θα δίνονται όλη μέρα!

     Υ.Γ. Λυπάμαι για την γλώσσα του σημερινού σχολίου.

             Χρειάζεται όμως να χρησιμοποιήσει κανείς χυδαία γλώσσα για να περιγράψει και να

             ερμηνεύσει χυδαίους ανθρώπους..

 

Από Ουδέν Σχόλιον μοντάζ Γρέκι