Ο παρακμασμένος ατομικισμός, έστω και αν επενδύεται με «αριστερά» χρώματα, είναι η ΒΛΑΚΕΙΑ που αυτό-προβάλλεται σαν εξυπνάδα.
Με τέτοιους «εκλεκτούς» ΒΛΑΚΕΣ, του παρακμασμένου ατομικισμού, της ναρκισσιστικής έξαψης και της νοσηρής αυτό-ικανοποίησης έχουμε πλημμυρίσει. Οι πλέον απωθητικοί είναι αυτοί που φορούνε «αριστερές» και «επαναστατικές» λεοντές.
Αυτοί, λοιπόν, από το ύψος της διανοουμενίστικης μιζέριας τους, της δημοσιογραφικής τους «κουλτούρας», πάντα επιχρυσωμένη με «αριστερό» και «επαναστατικό» λούστρο (εδώ δεν μιλάμε για τα ακροδεξιά μορμολύκεια, αυτά δεν έχουν...
Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά κείμενα, από την πληθώρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, είναι: «Ο βλάκας των Μνημονίων».
Όταν διαβάζει κανείς τέτοια κείμενα του έρχονται στο μυαλό, μοιραία, τα παρακάτω λόγια του Τρότσκι:
«Αρχίζει να μεγαλώνει η πεποίθηση ότι η παραμικρή ψείρα κείνου του κουρελή ψωμοζήτη είναι πιο σημαντική, πιο αναγκαία να πούμε έτσι, στο μηχανισμό της ιστορίας, απ’ αυτόν τον εγωιστή τον φροντισμένα καλλιεργημένο κι ολότελα στείρο» (Λογοτεχνία και Επανάσταση).
Κάτω από τα ηθικά αναθέματα αυτού του «αριστερού» εξυπνάκια κατακάθεται το ξύγκι της φαυλοηλιθιότητας του επαρμένου μικροαστού και του «εκλεκτού» νάρκισσου: Ο επαρμένος που βρίζει τον εργαζόμενο και ΟΧΙ τους όρους που φυλακίζουν τον εργαζόμενο στη δεσποτεία των αφεντικών και του κράτους.
Φυσικά με τέτοιοι ξύγκι είναι αδύνατον να διακρίνει ότι ο ελληνικός λαός τα πάντα αντιλαμβάνεται και όταν βρίσκει μια χαραμάδα, από τα στοκαρίσματα της «αριστεράς» και των ομοίων του, ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ…
Δεν μπορεί να καταλάβει, ο πολιτικός αυτός εισαγγελέας με τις διατριβές για τη «βλακεία», ότι ο ελληνικός λαός αναζητάει διεξόδους και χαραμάδες φωτός για να ΕΞΕΓΕΡΘΕΙ, χαραμάδες που σπεύδουν να στοκάρουν οι «αριστερές» ηγεσίες και τα μορμολύκεια της διανοουμενίστικης σκουριάς…
Δεν μπορεί να καταλάβει ότι για οποιαδήποτε «διάβρωση» του λαού την ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ευθύνη την έχουν οι «αριστερές» ηγεσίες και οι όμοιοί του…
Δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει τόση εξυπνάδα που αντιλαμβάνεται το ρόλο όλων αυτών των προφητών: Το ρόλο του «αριστερού» έμπορα και ηθικολόγου Φιλισταίου…
Πιο συγκεκριμένα τα αναλύουμε ΟΛΑ αυτά στα άρθρα:
α). Οι «εισαγγελείς» της Συνασπισμένης Ηλιθιότητας.
β). Θρηνωδίες «αριστερών» ηλιθίων…
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7505
Αρκετά με αυτούς τους εξυπνάκηδες, τους δραματικά ΠΟΛΙΤΙΚΑ ραχιτικούς, τους νοσηρά ατομικιστές και καταθλιπτικά διανοητικά μέτριους…
Από resaltomag
Ο βλάκας των μνημονίων !!!
Με τέτοιους «εκλεκτούς» ΒΛΑΚΕΣ, του παρακμασμένου ατομικισμού, της ναρκισσιστικής έξαψης και της νοσηρής αυτό-ικανοποίησης έχουμε πλημμυρίσει. Οι πλέον απωθητικοί είναι αυτοί που φορούνε «αριστερές» και «επαναστατικές» λεοντές.
Αυτοί, λοιπόν, από το ύψος της διανοουμενίστικης μιζέριας τους, της δημοσιογραφικής τους «κουλτούρας», πάντα επιχρυσωμένη με «αριστερό» και «επαναστατικό» λούστρο (εδώ δεν μιλάμε για τα ακροδεξιά μορμολύκεια, αυτά δεν έχουν...
εκλεπτυσμένες φόρμες «κουλτούρας»), αυτοί οι αυτό-ικανοποιημένοι «επαναστάτες» που μεθούνε με τις ωραίες φράσεις, μας πλασάρουν διατριβές για τη «βλακεία» του λαού, ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΥΝ τη «βλακεία» του λαού.
Οι μεθυσμένοι με τον αυτό-ικανοποιημένο «αισθητισμό» της ηλιθιότητά τους αναθεματίζουν το λαό σαν «βλάκα».
Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά κείμενα, από την πληθώρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, είναι: «Ο βλάκας των Μνημονίων».
Όταν διαβάζει κανείς τέτοια κείμενα του έρχονται στο μυαλό, μοιραία, τα παρακάτω λόγια του Τρότσκι:
«Αρχίζει να μεγαλώνει η πεποίθηση ότι η παραμικρή ψείρα κείνου του κουρελή ψωμοζήτη είναι πιο σημαντική, πιο αναγκαία να πούμε έτσι, στο μηχανισμό της ιστορίας, απ’ αυτόν τον εγωιστή τον φροντισμένα καλλιεργημένο κι ολότελα στείρο» (Λογοτεχνία και Επανάσταση).
Κάτω από τα ηθικά αναθέματα αυτού του «αριστερού» εξυπνάκια κατακάθεται το ξύγκι της φαυλοηλιθιότητας του επαρμένου μικροαστού και του «εκλεκτού» νάρκισσου: Ο επαρμένος που βρίζει τον εργαζόμενο και ΟΧΙ τους όρους που φυλακίζουν τον εργαζόμενο στη δεσποτεία των αφεντικών και του κράτους.
Φυσικά με τέτοιοι ξύγκι είναι αδύνατον να διακρίνει ότι ο ελληνικός λαός τα πάντα αντιλαμβάνεται και όταν βρίσκει μια χαραμάδα, από τα στοκαρίσματα της «αριστεράς» και των ομοίων του, ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ…
Δεν μπορεί να καταλάβει, ο πολιτικός αυτός εισαγγελέας με τις διατριβές για τη «βλακεία», ότι ο ελληνικός λαός αναζητάει διεξόδους και χαραμάδες φωτός για να ΕΞΕΓΕΡΘΕΙ, χαραμάδες που σπεύδουν να στοκάρουν οι «αριστερές» ηγεσίες και τα μορμολύκεια της διανοουμενίστικης σκουριάς…
Δεν μπορεί να καταλάβει ότι για οποιαδήποτε «διάβρωση» του λαού την ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ευθύνη την έχουν οι «αριστερές» ηγεσίες και οι όμοιοί του…
Δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει τόση εξυπνάδα που αντιλαμβάνεται το ρόλο όλων αυτών των προφητών: Το ρόλο του «αριστερού» έμπορα και ηθικολόγου Φιλισταίου…
Πιο συγκεκριμένα τα αναλύουμε ΟΛΑ αυτά στα άρθρα:
α). Οι «εισαγγελείς» της Συνασπισμένης Ηλιθιότητας.
β). Θρηνωδίες «αριστερών» ηλιθίων…
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7505
Αρκετά με αυτούς τους εξυπνάκηδες, τους δραματικά ΠΟΛΙΤΙΚΑ ραχιτικούς, τους νοσηρά ατομικιστές και καταθλιπτικά διανοητικά μέτριους…
Από resaltomag
Ο βλάκας των μνημονίων !!!
Είμαι ο ηλίθιος –τι ηλίθιος, πανηλίθιος!- των υπουργείων, των ΔΟΥ, των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ, με λίγα λόγια είμαι ο ηλίθιος του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα που με διορίσατε ως ΑΜΕΑ και που τώρα η Τρόικα με θεωρεί «βάρος του δημοσίου» και βγάζει την αυτού ηλιθιότητά μου σε διαθεσιμότητα. Ίσως, αργότερα, την βγάλει και σε πλειστηριασμό.Είμαι ο βλάκας – τι βλάκας δηλαδή, πανίβλακας, βλάκας με περικεφαλαία- που σύρθηκα στα κομματικά σας γραφεία με το χαρτί της ηλιθιότητας στο χέρι. Που φίλησα ο βλάκας κατουρημένες ποδιές για μια θεσούλα βλάκα, για έναν μισθό του βλάκα, για μια σύνταξη του βλάκα, εάν και εφόσον φυσικά αξιωθώ να την πάρω ο βλάκας.
Είμαι η ανίατη περίπτωση –πιο ανίατη και πιο βαριά δε γίνεται- της δημόσιας διοίκησης, του κρατικού μηχανισμού, του πελατειακού συστήματος. Είμαι ο «γιώτα πέντε» των ασφαλιστικών ταμείων, των Πολεοδομιών, των απανταχού γραμματειών και των επιμέρους διευθύνσεων. Είμαι η χαρά των εθνικών εργολάβων, των διορισμένων συγγενών και των προωθητών στα σούπερ μάρκετς. Όλα τα χάβω, όλα τα καταπίνω και όλα τα χωνεύω. Και πάντα στην ώρα τους.
Είμαι ο μαϊμού ανάπηρος, με το χαρτί της μωρίας στο χέρι, που αναζήτησε μια καλύτερη ζωή, ένα δανειάκι από το Παρακαταθηκών και Δανείων, ένα σπιτάκι ενέχυρο για τα επόμενα 80 χρόνια, ένα εφάπαξ των 70.000 ευρώ και μια μερσεντές των 75.000. Πούλησα εκείνο το οικοπεδάκι στο χωριό για να συμπληρώσω.
Τι με κοιτάζεις; Είμαι ο ανόητος που ήξερες. Ο τύπος ντε, που χθες το μεσημέρι μούντζωσες Θερμοπυλών και Λεωνίδου –τι σύμπτωση να βρεθούμε εκεί!- και του απέδωσες με περισσή γενναιοδωρία τον χαρακτηρισμό του «μαλάκα». Όχι, δεν ήταν ένας απλός χαρακτηρισμός, μια φευγαλέα φράση, μια στιγμιαία ανταπόδοση ή μια αυθόρμητη προσφώνηση. Ήταν μια εύφημος μνεία. Και ως τέτοια την εκλαμβάνω.
Παρακαλώ πολύ να δείξετε επιείκεια στην περίπτωσή μου. Ίσως κάποτε μου αναγνωρίσετε και το ακαταλόγιστο για ό,τι έπραξα ή παρέλειψα στη ζωή μου. Δεν το έκανα από δόλο, αλλά από βλακεία. Και μάλιστα βλακεία εγνωσμένης αξίας, αναγνωρισμένης και επισήμως από το ελληνικό κράτος.
Σήμερα, μπορεί να έχασα τη δουλειά μου, αλλά την ιδιότητα του ηλίθιου την έχω ακόμα. Κάτι είναι κι αυτό…
**********
Είμαι η ανίατη περίπτωση –πιο ανίατη και πιο βαριά δε γίνεται- της δημόσιας διοίκησης, του κρατικού μηχανισμού, του πελατειακού συστήματος. Είμαι ο «γιώτα πέντε» των ασφαλιστικών ταμείων, των Πολεοδομιών, των απανταχού γραμματειών και των επιμέρους διευθύνσεων. Είμαι η χαρά των εθνικών εργολάβων, των διορισμένων συγγενών και των προωθητών στα σούπερ μάρκετς. Όλα τα χάβω, όλα τα καταπίνω και όλα τα χωνεύω. Και πάντα στην ώρα τους.
Είμαι ο αδελφός του Φόρεστ Γκαμπ, είμαι ο άνθρωπος της βροχής σε ένα αυτιστικό κομματικό σύστημα και που ρε γαμώτο δε λέει να βρέξει, να δροσίσει λιγάκι, να ξεδιψάσουμε.
Είμαι ο μαϊμού ανάπηρος, με το χαρτί της μωρίας στο χέρι, που αναζήτησε μια καλύτερη ζωή, ένα δανειάκι από το Παρακαταθηκών και Δανείων, ένα σπιτάκι ενέχυρο για τα επόμενα 80 χρόνια, ένα εφάπαξ των 70.000 ευρώ και μια μερσεντές των 75.000. Πούλησα εκείνο το οικοπεδάκι στο χωριό για να συμπληρώσω.
Τι με κοιτάζεις; Είμαι ο ανόητος που ήξερες. Ο τύπος ντε, που χθες το μεσημέρι μούντζωσες Θερμοπυλών και Λεωνίδου –τι σύμπτωση να βρεθούμε εκεί!- και του απέδωσες με περισσή γενναιοδωρία τον χαρακτηρισμό του «μαλάκα». Όχι, δεν ήταν ένας απλός χαρακτηρισμός, μια φευγαλέα φράση, μια στιγμιαία ανταπόδοση ή μια αυθόρμητη προσφώνηση. Ήταν μια εύφημος μνεία. Και ως τέτοια την εκλαμβάνω.
Παρακαλώ πολύ να δείξετε επιείκεια στην περίπτωσή μου. Ίσως κάποτε μου αναγνωρίσετε και το ακαταλόγιστο για ό,τι έπραξα ή παρέλειψα στη ζωή μου. Δεν το έκανα από δόλο, αλλά από βλακεία. Και μάλιστα βλακεία εγνωσμένης αξίας, αναγνωρισμένης και επισήμως από το ελληνικό κράτος.
Σήμερα, μπορεί να έχασα τη δουλειά μου, αλλά την ιδιότητα του ηλίθιου την έχω ακόμα. Κάτι είναι κι αυτό…
**********
To εγχειρίδιο του καλού βλάκα
Ο βλαξ παρουσιάζει τελείαν αδυναμίαν να εκφραστεί προφορικά ή γραπτά, να αυτοεξυπηρετηθεί και γενικά να ανταποκριθεί.
Βρίσκεται στο επίπεδο του ζωώδους και δρα παρωθητικά, ανακλαστικά υπό την επίδραση αχαλιναγώγητων παρορμήσεων. Το πηλίκο ευφυΐας είναι 20 έως ο. Η συμπαράσταση και βοήθεια είναι απολύτως αναγκαία. Ο βλαξ ούτε εκπαιδεύσιμος ούτε ασκήσιμος είναι. Ο αλκοολισμός και η σύφιλις θεωρούνται ως βασικοί παράγοντες της εμφανιζομένης στους απογόνους ιδιωτείας.
Η ηλιθιότης είναι πολύ βαριά μορφή διανοητικής υστερήσεως και ανικανότητος επικοινωνίας με το περιβάλλον, αφού ούτε ικανότητα για συζήτηση έχει ο ηλίθιος, ούτε για γραπτή συνεννόηση. Γιατί δεν έχει σκέψη, συνείδηση, κριτική και οργανωτική ικανότητα. Οι προσπάθειές του ναυαγούν μπροστά και στα πλέον απλά προβλήματα. Εμφανίζει πηλίκο ευφυίας 50 έως 20 βαθμούς και το επίπεδο της διανοητικής του ηλικίας δύναται να φτάσει τα 3 έως τα 7 έτη. Χρειάζεται επίβλεψη διαρκή, γιατί όχι σπάνια διοχετεύει την πνευματική του αδυναμία σε οργή. Η έκρηξη της οργή του τότε και όλη του η συμπεριφορά έχει τους χαρακτήρες του επιληπτικού.
Οι διανοητικές ανεπάρκειες και οι στερήσεις βαρυτέρας μορφής είναι η μωρεία ή αμβλύνοια, η ηλιθιότης και η ιδιωτεία. Προέρχονται από κληρονομικές καταβολές και επιγενείς, επίκτητους παράγοντες. Η μωρεία ή αμβλύνοια είναι η διανοητική αδυναμία και πνευματική ανεπάρκεια η οποία εκδηλώνεται ως έλλειψη ικανότητας προσαρμογής σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Η κοινωνική δοσοληψία είναι δύσκολη και στις βαρύτερες περιπτώσεις, αδύνατη. Τότε επιβάλλεται η προστατευτική κηδεμονία, η εκπροσώπηση του μωρού και η εισαγωγή του σε ειδικά ιδρύματα. Η αμβλύνοια η οποία συνοδεύεται συχνά και από ανάλογο παρουσιαστικό, έχει πολλές διαβαθμίσεις. Από την απλή βραδύνοια έως τη βαρεία μωρεία. Οι μωροί που έχουν πηλίκο ευφυίας δηλαδή αφυίας, 75 έως 70 βαθμούς, είναι εκπαιδεύσιμοι. Όσοι έχουν δείκτη νοημοσύνης 50 έως 30 βαθμούς είναι ασκήσιμοι, ενώ οι έχοντες πηλίκο ευφυίας κάτω των 30 βαθμών είναι στάσιμοι, μη ασκήσιμοι. Οι ψυχικές εκδηλώσεις των μωρών είναι σε υψηλό βαθμό κυμαινόμενες. Οι ροπές των είναι ακατάσχετες, όταν κυρίως πρόκειται για τη διάπραξη εγκλημάτων. Είναι ευερέθιστοι, παρορμητικοί και αλύγιστοι.
> Από το βιβλίο “Σύγχρονη Ψυχολογία”, Γρηγ. Φιλ. Κωσταράς, Καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Αθήνα 2008
Του Θωμά Σίδερη από trenomag μέσω paganeli
Ο βλαξ παρουσιάζει τελείαν αδυναμίαν να εκφραστεί προφορικά ή γραπτά, να αυτοεξυπηρετηθεί και γενικά να ανταποκριθεί.
Βρίσκεται στο επίπεδο του ζωώδους και δρα παρωθητικά, ανακλαστικά υπό την επίδραση αχαλιναγώγητων παρορμήσεων. Το πηλίκο ευφυΐας είναι 20 έως ο. Η συμπαράσταση και βοήθεια είναι απολύτως αναγκαία. Ο βλαξ ούτε εκπαιδεύσιμος ούτε ασκήσιμος είναι. Ο αλκοολισμός και η σύφιλις θεωρούνται ως βασικοί παράγοντες της εμφανιζομένης στους απογόνους ιδιωτείας.
Η ηλιθιότης είναι πολύ βαριά μορφή διανοητικής υστερήσεως και ανικανότητος επικοινωνίας με το περιβάλλον, αφού ούτε ικανότητα για συζήτηση έχει ο ηλίθιος, ούτε για γραπτή συνεννόηση. Γιατί δεν έχει σκέψη, συνείδηση, κριτική και οργανωτική ικανότητα. Οι προσπάθειές του ναυαγούν μπροστά και στα πλέον απλά προβλήματα. Εμφανίζει πηλίκο ευφυίας 50 έως 20 βαθμούς και το επίπεδο της διανοητικής του ηλικίας δύναται να φτάσει τα 3 έως τα 7 έτη. Χρειάζεται επίβλεψη διαρκή, γιατί όχι σπάνια διοχετεύει την πνευματική του αδυναμία σε οργή. Η έκρηξη της οργή του τότε και όλη του η συμπεριφορά έχει τους χαρακτήρες του επιληπτικού.
Οι διανοητικές ανεπάρκειες και οι στερήσεις βαρυτέρας μορφής είναι η μωρεία ή αμβλύνοια, η ηλιθιότης και η ιδιωτεία. Προέρχονται από κληρονομικές καταβολές και επιγενείς, επίκτητους παράγοντες. Η μωρεία ή αμβλύνοια είναι η διανοητική αδυναμία και πνευματική ανεπάρκεια η οποία εκδηλώνεται ως έλλειψη ικανότητας προσαρμογής σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Η κοινωνική δοσοληψία είναι δύσκολη και στις βαρύτερες περιπτώσεις, αδύνατη. Τότε επιβάλλεται η προστατευτική κηδεμονία, η εκπροσώπηση του μωρού και η εισαγωγή του σε ειδικά ιδρύματα. Η αμβλύνοια η οποία συνοδεύεται συχνά και από ανάλογο παρουσιαστικό, έχει πολλές διαβαθμίσεις. Από την απλή βραδύνοια έως τη βαρεία μωρεία. Οι μωροί που έχουν πηλίκο ευφυίας δηλαδή αφυίας, 75 έως 70 βαθμούς, είναι εκπαιδεύσιμοι. Όσοι έχουν δείκτη νοημοσύνης 50 έως 30 βαθμούς είναι ασκήσιμοι, ενώ οι έχοντες πηλίκο ευφυίας κάτω των 30 βαθμών είναι στάσιμοι, μη ασκήσιμοι. Οι ψυχικές εκδηλώσεις των μωρών είναι σε υψηλό βαθμό κυμαινόμενες. Οι ροπές των είναι ακατάσχετες, όταν κυρίως πρόκειται για τη διάπραξη εγκλημάτων. Είναι ευερέθιστοι, παρορμητικοί και αλύγιστοι.
> Από το βιβλίο “Σύγχρονη Ψυχολογία”, Γρηγ. Φιλ. Κωσταράς, Καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, Αθήνα 2008
Του Θωμά Σίδερη από trenomag μέσω paganeli
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου