Περίεργη υπόθεση με «παγίδευση» δημοσιογράφου στην Κύπρο

ΓΙΑ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 

Την ερχόμενη Τρίτη θα διοριστεί ανεξάρτητος ποινικός ανακριτής για να ερευνήσει την καταγγελία του δημοσιογράφου Μανώλη Καλατζή και της εφημερίδας Πολίτης, στην οποία εργάζεται, ότι η Αστυνομία προσπάθησε να τον παγιδεύσει.

Το θέμα προέκυψε μετά την παραλαβή από την εφημερίδα απειλητικών επιστολών εναντίον του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, τις οποίες...

ο κ. Καλατζής παρέδωσε στην Αστυνομία.

Ανακριτές της Αστυνομίας, οι οποίοι --όπως υποστηρίζει ο δημοσιογράφος και η εφημερίδα Πολίτης-- προσπάθησαν να τον παγιδεύσουν, τον κάλεσαν στο ανακριτικό γραφείο και του ζήτησαν εξηγήσεις ισχυριζόμενοι ότι βρέθηκε γενετικό υλικό του στην απειλητική επιστολή.

Το Μ.Σάββατο ολοκληρώθηκαν οι έρευνες σε προσωπικούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές του κ. Καλατζή, τους οποίους παρέδωσε αυτοβούλως, παρά το γεγονός ότι δικαστήριο αρνήθηκε να εκδώσει διάταγμα για την κατάσχεσή τους. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές επιστράφηκαν αφού δεν ανιχνεύθηκε τίποτε που να τον καθιστά ύποπτο.

Η υπόθεση έχει προκαλέσει σάλο στο δημοσιογραφικό κόσμο της Κύπρου και ο υπουργός Δικαιοσύνης Ιωνάς Νικολάου δήλωσε ότι οι καταγγελίες για απόπειρα παγίδευσης δημοσιογράφου είναι πολύ σοβαρές και θα πρέπει να ερευνηθούν από ανεξάρτητο ποινικό ανακριτή, όχι από την ίδια την Αστυνομία.

Υπενθυμίζεται ότι το δικαστήριο, απορρίπτοντας το αίτημα για έρευνα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του κ. Καλατζή, απέρριψε επίσης το αίτημα των ανακριτών για τη σύλληψη του. Ωστόσο, οι ανακριτές τον κάλεσαν στο ανακριτικό γραφείο και τον κατέστησαν ύποπτο σε σχέση με τις απειλητικές επιστολές.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Από το ΕΘΝΟΣ

Όπως τον τρελό στο κελί της απομόνωσης 

Διάβασα με μεγάλη ανησυχία το ρεπορτάζ του «Πολίτη» στη χθεσινή του έκδοση (3.5.2013), που αφορά καταγγελία της εφημερίδας για πλεκτάνη παγίδευσης του συναδέλφου Μανώλη Καλατζή από την ηγεσία της Αστυνομίας, με προφανή στόχο να τον δυσφημήσουν και ουσιαστικά να τον εξουδετερώσουν επαγγελματικά.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, στις 4.4.2013 έφθασε στα γραφεία της εφημερίδας απειλητική επιστολή για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Π. Δημητριάδη. «Καθηκόντως», προστίθεται, «ενημερώσαμε την Αστυνομία, ενώ όλοι όσοι ήρθαν σε επαφή με την επιστολή έδωσαν οικειοθελώς δακτυλικά αποτυπώματα και δείγμα DNA, προφανώς για να αποκλειστούν από τις έρευνες. Κάποιοι, όμως, στην ηγεσία της Αστυνομίας βρήκαν φαίνεται την ευκαιρία να λύσουν τις “διαφορές” τους με την εφημερίδα μας και με δημοσιογράφους και να εισβάλουν στα αρχεία του “Π”.

Ισχυριζόμενοι οι ανακριτές της υπόθεσης ότι βρήκαν το DNA του δημοσιογράφου Μανώλη Καλατζή σε ένα από τα δύο γραμματόσημα (!), ζήτησαν την έκδοση εντάλματος σύλληψης από το δικαστήριο. Το αίτημά τους απορρίφθηκε από τη δικαιοσύνη, η οποία ουσιαστικά υπέδειξε ότι η Αστυνομία προσπαθεί να στήσει υπόθεση. Η πρωτοφανής όμως αυτή ιστορία συνεχίζεται με απανωτές ανακρίσεις του δημοσιογράφου, ως εάν να είναι ο ύποπτος που… ήθελε να σκοτώσει τον Πρόεδρο και τον Διοικητή!

»Η όλη υπόθεση θυμίζει τακτικές δικτατορικών καθεστώτων, όπου οι “αντιφρονούντες” εξοντώνονται με τη μέθοδο των στημένων υποθέσεων».

Η εφημερίδα θέτει «μείζον θέμα τάξης» για τον Αρχηγό της Αστυνομίας που, όπως γράφει, «είχε πρόσφατα προσωπική σύγκρουση με τον Μανώλη Καλατζή για δημοσιεύματα τού “Π” και φαίνεται ότι εκμεταλλεύτηκε την υπόθεση για να πάρει εκδίκηση…».

Προσωπικά, δεν μπορώ να ξέρω τα κίνητρα του Μιχάλη Παπαγεωργίου γι' αυτήν ή την άλλη υπόθεση, νιώθω όμως την ανάγκη να πω στον Μανώλη και σε όλους τους συναδέλφους, όπως και στον εκδότη του «Πολίτη», ότι η δική τους δοκιμασία είναι δοκιμασία και για μένα, όπως και για όλους τους δημοσιογράφους του τόπου. Και ότι αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία να γράφουμε, αλλά και την αξιοπρέπεια να αντιστεκόμαστε στις αυθαιρεσίες της όποιας εξουσίας, πρέπει να βρούμε τη δύναμη να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο.

Γιατί, κακά τα ψέματα, οι άνθρωποι όλων των ΜΜΕ αρνηθήκαμε ο ένας τον άλλο, απομακρυνθήκαμε από την ιδέα της δημοσιογραφίας ως μιας μεγάλης ανθρωπιστικής αξίας και σε πολλές περιπτώσεις γίναμε θλιβεροί και μονήρεις εγωιστές στο κυνηγητό της «επιτυχίας», αντιμετωπίζοντας τους άλλους συναδέλφους σαν αντιπάλους και εχθρούς.

Το έγραψε και ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Αντώνης Μακρίδης στο άρθρο του για τη «Μεγάλη Παρασκευή των δημοσιογράφων», που δημοσιεύτηκε χθες σε διάφορες εφημερίδες: «Έχει δύο χρόνια τώρα που άρχισε το πετσόκομμα στους μισθούς των δημοσιογράφων κι ακόμα συνεχίζεται… Κι όλα αυτά ανακατωμένα και με απολύσεις… Φωνάζεις, κτυπάς τα χέρια σου, αλλά αισθάνεσαι όπως τον τρελό στο κελί της απομόνωσης, μόνος κι αβοήθητος».

Μιλούσε για τις μειώσεις των μισθών και την απώλεια εργασίας για πολλούς συναδέλφους, μέσα στις σκληρές συνθήκες της παρούσας οικονομικής κρίσης, ο κ. Μακρίδης.

Αλλά η εικόνα που έδωσε («φωνάζεις, κτυπάς τα χέρια σου, αλλά αισθάνεσαι όπως τον τρελό στο κελί της απομόνωσης, μόνος κι αβοήθητος»), πάει πολύ πιο πέρα από τα μισθολογικά και τα εργασιακά προβλήματα και αποτελεί τη συγκλονιστική αποτύπωση της μοναξιάς και της αποξένωσης του δημοσιογράφου στον σύγχρονο κόσμο.

Από sigmalive