Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλεί "κυρίους" τους ληστές και δολοφόνους !

Σόρρυ ρε παιδιά. Εσείς, άμα έρθει ένας κλέφτης, μπει στο σπίτι σας, τα κάνει λαμπόγυαλο - μου έχει συμβεί και δεν είναι ότι καλύτερο, πιο πολύ είναι η ακαταστασία και η σιχασιά που κάποιος άγνωστος έπιασε κι εγώ δεν ξέρω πού και τι στο χώρο σου, παρά τι πήρε, που δεν είχε και τίποτα να πάρει δηλαδή - και σφάξει και τη μάνα σας, μετά, όταν θα τον ξαναδείτε, θα του πείτε, τι κάνετε κύριε Αποτέτοιε μου, πώς είναι η οικογένεια τα παιδιά, στο σπίτι όλοι καλά;

Βέβαια το παράδειγμα αυτό είναι ατυχές, σε σχέση με τι θα το συγκρίνω στη συνέχεια, γιατί...

ένας τέτοιος ληστής το πιθανότερο είναι να έχει ένα πολύ σοβαρό ελαφρυντικό για την πράξη του: είναι απελπισμένος, είναι χτυπημένος από τη ζωή, μπορεί να είναι ουσιοεξαρτημένος και τέλος πάντων μάλλον δεν πρόκειται για κάποιον πλούσιο που απλώς πλήττει και είπε να περάσει ευχάριστα την ώρα του για να κερδίσει ένα ψευτοχρυσαφικό ή ένα κινητό ή ελάχιστα χρήματα. Αυτόν λοιπόν τον καημένο τον άνθρωπο, μπορεί και να τον πεις "κύριο".

Αλλά δεν καταλαβαίνω στη Βουλή, τους κατά συρροή δολοφόνους με το νομοσχέδιο, που καταγράφουν μέχρι σήμερα μερικά εκατομμύρια θύματα εξόντωσης από τον γηγενή πληθυσμό, γιατί η αντιπολίτευση κάθεται εκεί, στα έδρανα, λες και έχουμε μια καλή και κανονική Δημοκρατία, τους απευθύνεται όπως θα απευθυνόταν σε έναν αξιοπρεπή άνθρωπο, τους προσφωνεί "κύριε Πρωθυπουργέ" ή "κύριε Υπουργέ" και είναι όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα, λες και πρόκειται για κανονικούς ανθρώπους που απλώς έχουν βρε αδερφέ μια άλλη εκτίμηση για το πώς θα λυθεί το μέγα πρόβλημα της ελληνικής κρίσης, που κάπως προέκυψε, δεν φταίει κανείς, έτυχε, ήρθε όπως ένα τσουνάμι από τον ωκεανό, σαν μια ξαφνική μπόρα ή ένας σεισμός 8 ρίχτερ ή ένα μελτέμι 9 μποφόρ!;

Εμείς εδώ, οι αποκάτω, ο λαός που λέμε, ο λαουτζίκος, ξέρω γω, οι λαϊκοί, αυτοί που δεν είμαστε βουλευτάδες, αξιωματούχοι, που απλώς δουλεύουμε, που απλώς παλεύουμε να συνεισφέρουμε σε αυτή την κοινωνία κάτι θετικό, που απλώς μεγαλώνουμε τα παιδιά του μέλλοντος, που απλώς παράγουμε τον πλούτο, που απλώς είμαστε άσημοι και ανώνυμοι, εμείς εδώ γιατί κѠλ⓪χτυπιόμαστε, γιατί και μόνο που τους ακούμε μας σπάνε τα νεύρα, και αυτοί εκεί μοιάζει να μην έχουν νεύρα; Μήπως δεν έχουν; Μήπως τα νεύρα τα αποχτάς μόνο όταν σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό και σου λένε "πλέρωνε το χαράτσι" κι εσύ δεν έχεις, "πλέρωνε την εφορία" κι εσύ δεν έχεις, και τότε μόνο, όταν δεν έχεις, είναι που αποκτάς νεύρα, ενώ άμα έχεις την παχυλή βουλευτική αποζημίωση ή τον κομματικό μισθό, δεν έχεις καθόλου νεύρα και τότε μπορείς να λες - έτσι σου βγαίνει αυθόρμητα εξάλλου - τον Σαμαρά "αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ" τον Αβραμόπουλο "φίλτατε κύριε Υπουργέ" και τους συνβουλευτές της τριμερούς "αγαπητοί φίλοι";

Πού θα πάει αυτό το θέατρο σκιών τελικά; Ναι, σκιών! Εμείς είμαστε οι σκιές, ένεκα που έχουμε γίνει σαν τον Όσιο Πατάπιο τον ασκητή από τη λιτή διατροφή, και αυτοί οι τύποι εκεί πέρα μέσα είναι οι καραγκιοζοπαίχτες. Και μας παίζουν κανονικά!

Ρε ξεφτιλισμένοι του ΣΥΡΙΖΑ - κι εγώ έχω το δικαίωμα να κάνω αυτή την κριτική, γιατί σας στηρίζω πολύ πριν γίνετε της μόδας! - μας δουλεύετε εμάς τα "λαϊκά στρώματα", που λέτε και στις ταξικές σας αναλύσεις, μη χέσѠ; Θα περιμένω εγώ πότε θα προκηρύξει εκλογές ο Σαμαράς ρε; Θα έχω αποδημήσει εις Κύριον μέχρι τότε ρε, όπως πάει η ζωή μου, αλματωδώς προς τον γκρεμό! Και τότε τι σκ@τ@ Αριστερά είστε ρε, τι σκατά την εργατική τάξη υπερασπίζεστε; Με το "κύριε Πρωθυπουργέ" στον χασάπη το Σαμαρά υπερασπίζεστε τους φτωχούς; Σας ψηφίσαμε ρε για να κάνετε τις κυρίες μέσα στη Βουλή; Μας παίζετε δηλαδή; Βγαίνετε στα παράθυρα και λέτε οτι δεν έχουμε χούντα- απαπαπαπά, εμείς είμαστε καλά παιδιά, δεν κάνουμε τέτοιους συμψηφισμούς - και λέτε οτι έχουμε Δημοκρατία; Δημοκρατία είναι ρε εγώ να κινδυνεύω να βρεθώ στο δρόμο επειδή δεν είμαι λαμόγιο και τα λαμόγια να καλοπερνάνε; Καλά, δεν είπαμε να μας μιλήσετε για κομμουνισμό, αλλά Δημοκρατία είναι οι φόροι να ξεπερνούν το εισόδημά μου; Δημοκρατία είναι να μη μπορώ να κυκλοφορήσω ελεύθερα στην πόλη μου, να κλείνουν οι σταθμοί του Μετρό όταν θέλω να διαδηλώσω  και να με τρομοκρατούν από παντού, τα media, οι μπάτσοι, ο εργοδότης μου οτι αν απεργήσω θα απολυθώ; Και τότε πώς είναι η χούντα; Το επόμενο βήμα είναι να με κλείσουν φυλακή επειδή ζητάω να ζω ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια. Το επόμενο βήμα είναι να με πυροβολούν στο δρόμο, και αυτά όλα δεν είναι καθόλου μα καθόλου μακριά, είναι εδώ, και εσείς το λέτε Δημοκρατία; Και νομιμοποιείτε αυτό το μόρφωμα ως Δημοκρατία παραμένοντας εκεί πέρα μέσα στο κοινοβούλιο της ντροπής το οποίο με τις μεθόδους σας δεν μπορείτε να ανατρέψετε όπως αποδείχτηκε μέχρι σήμερα; Για να μη χάσετε την υποψηφιότητα για "κυβέρνηση της Αριστεράς" μη χέσѠ; Μέχρι ρε να κάνετε εσείς την "κυβέρνηση της Αριστεράς", όλος ο λαός και ολόκληρη η εργατική τάξη - αφού σας αρέσουν αυτές οι ορολογίες και τις έχετε καραμέλα - θα έχει αφανιστεί και θα είστε "κυβέρνηση της Αριστεράς" μιας χώρας που έχει μόνο μεγαλοαστική τάξη και νεκρούς!

Υ.Γ. Aύριο, στη συγκέντρωση έξω από το κοινοβούλιο, θα βγείτε πάλι με κανένα πανό να μας το κουνάτε - τάχα μου δήθεν επαναστατική πράξη του γλυκού νερού! - για να ξαναμπείτε μέσα κατόπιν  και να συνεχίσετε "τη δουλειά σας", το "κυρίες και κύριοι";

Το να είσαι εκλεγμένος Βουλευτής αποτελεί μέγιστο αξίωμα, δεν είναι ένα επάγγελμα το οποίο πρέπει να διεκπεραιώνεται. Οφείλει κανείς, όχι απλώς να κάνει τη δουλειά του, αλλά, σε κρίσιμες στιγμές, να παίρνει γενναίες αποφάσεις. Στο κάτω κάτω, ρωτήστε μας τι θέλουμε, οργανώστε δημοψήφισμα,  διαδικτυακά ή στα γραφεία σας...!

Από  Κεράσια και Κρίνοι , μοντάζ Γρέκι