Μανικιούρ σε γαμψώνυχους

Ο Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών, Χάρης Θεοχάρης, θα μπορούσε να είναι μια ιντερνετική περσόνα με δικό της φαν κλαμπ. Δεν τολμά κάποιος να γράψει κάτι εναντίον του στα social media κι αμέσως βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορους (φίλοι; συνεργάτες; συγγενείς; ή απλοί θαυμαστές;) που σπεύδουν να τον στηρίξουν, κυρίως με επιχειρήματα του είδους «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», «φαγωθήκατε με τον άνθρωπο», «καλέ τι σας έφταιξε ο άνθρωπος» και...

άλλα ανάλογα.

Ο κ. Θεοχάρης θα μπορούσε κάλλιστα, επίσης, να είναι ένας πολύ πετυχημένος ασφαλιστής ή να είναι ο «οδοντίατρος» σε μια διαφήμιση για οδοντόκρεμα που γυαλίζει τα δόντια. Σου δημιουργεί μία εμπιστοσύνη, είναι η αλήθεια. Διαθέτει τα βασικότερα χαρίσματα του καλού τροϊκανού: ψυχραιμία και ευγένεια την ώρα που σε αποκεφαλίζει.

Με τούτα και μ’ εκείνα, ο κ. Θεοχάρης έγινε συμπαθής σε σημείο που σχεδόν όλοι να ξεχάσουν ότι είναι ένα βασικό γρανάζι του μνημονιακού μηχανισμού. Κι αυτό, τον βοηθά ιδιαίτερα να ζητά τα χειρότερα για τους φορολογούμενους. Υπάρχει μια διαφορά βέβαια. Δεν τα ζητά για τους φοροφυγάδες ή όσους χρωστούν τεράστια ποσά στο Δημόσιο, κάτι που σημαίνει ότι είχαν και μεγάλο κύκλο εργασιών. Αυτοί έχουν ταυτιστεί με το ΣΔΟΕ.

Ο κ. Θεοχάρης ασχολείται με την ξεπετσιασμένη πλέμπα. Για παράδειγμα, μια επιτροπή υπό την προεδρία του κ. Θεοχάρη αποφάσισε να λαμβάνονται αναγκαστικά μέτρα είσπραξης για όσους έχουν χρέη προς το Δημόσιο από 300 ευρώ και πάνω. Η ερώτηση «τί μπορείς να κατασχέσεις από έναν άνθρωπο που χρωστά 300 ευρώ», έχει εύκολη απάντηση και είναι «τίποτα». Η κίνηση αυτή είχε σκοπό απλώς να τρομοκρατήσει όσους κρατάνε τα τελευταία τους 300 ευρώ για φάρμακα και δε σκοπεύουν να τα δώσουν στους δανειστές.

Το προφίλ του «συμπαθούς» κ. Θεοχάρη κινδύνεψε να λαβωθεί, αλλά ο ίδιος δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Με εντελώς ξανθοπουλικό τρόπο κατάφερε να  εμφανιστεί και ο ίδιος ως «τραγικό θύμα της οικονομικής κρίσης», δηλώνοντας σε εφημερίδα ότι «αμείβεται με μισθό 2.650 ευρώ το μήνα, πρέπει να πληρώνει στεγαστικό δάνειο 1.400 ευρώ, έχει σύζυγο απολυμένη, πατέρα απόστρατο που τον «ψέλνει» γιατί του έκοψαν το 57% της σύνταξής του και μητέρα που έκλεισε το μαγαζί της».

Εφόσον, λοιπόν, ο κ. Θεοχάρης και η σύζυγός του ζουν με μόλις 1.250 ευρώ τον μήνα, από τα οποία ελπίζω να δίνει και κάποια χρήματα στους σχεδόν άπορους γονείς του, λογικά θα πρέπει ο ίδιος να δώσει το καλό παράδειγμα και να προχωρήσει εθελοντικά σε κατάσχεση της όποιας προσωπικής του περιουσίας. Εκτός κι αν μας εξηγήσει τον τρόπο που βρήκε να πληρώνει τα χαράτσια και τους φόρους του με 1.250 ευρώ δίχως να εξαϋλωθεί από την ασιτία.

Αφού, λοιπόν, διόρθωσε το λαβωμένο προφίλ του, προχώρησε στην έκδοση εγκυκλίου με την οποία ζητά να ενεργοποιηθεί ο νόμος που προβλέπει την άσκηση ποινικής δίωξης για χρέη στην εφορία άνω των 5.000 ευρώ. Δε θέλω να τον αδικήσω. Ο νόμος προϋπήρχε, απλώς κανείς εφοριακός δεν τον εφάρμοζε, διότι η Σπιναλόγκα θα γέμιζε σε χρόνο dt από τους πρώτους οφειλέτες που θα καταδικάζονταν.

Βλέπετε, έχουν αυξηθεί τόσο τα παράβολα για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου σε δίκη, οπότε αν προσθέσεις και την αμοιβή δικηγόρου λες «να τελειώνουμε ρε λεβέντες, δώστε αριθμό κελιού να πάω μόνος μου». Και να το ξεκαθαρίσουμε, διότι είναι το σημαντικότερο. Με αυτές τις κινήσεις, το επικοινωνιακό επιτελείο του κ. Θεοχάρη δημιουργεί την εικόνα ότι γίνεται μάχη για να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Αυτή είναι μια τελείως στρεβλή εικόνα, διότι για να έχει κάποιος χρέη στην Εφορία σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δεν φοροδιέφυγε! Δήλωσε τα εισοδήματά του, αλλά δε μπορεί να πληρώσει τον φόρο. Λέω «δε μπορεί» διότι δεν πιστεύω ότι έχει κάποιος για χόμπυ το να διασύρεται και να σύρεται στα δικαστήρια για χρέη 300 ή 5.000 ευρώ.

Πάλι, όμως, ο κ. Θεοχάρης προσπάθησε να σώσει το προφίλ του «συμπαθούς απλού υπαλλήλου» από κάποια πιθανή γρατζουνιά. Μιλώντας στον ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ – είναι εντελώς συμπτωματικό ότι και τη συνέντευξη στην οποία εμφανίζεται και ο ίδιος ως θύμα της κρίσης, την παραχώρησε στην εφημερίδα ΒΗΜΑ – δήλωσε ότι ο ίδιος δε φταίει αν ο νόμος που προϋπήρχε είναι ισοπεδωτικός. Δεν αναλαμβάνει δηλαδή ο ίδιος την ευθύνη για την απαίτησή του να εφαρμοστεί ο «ισοπεδωτικός νόμος» όπως και ο ίδιος τον χαρακτηρίζει. Λέει απλώς, μα πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι ακόμη κι αν είναι ισοπεδωτικοί.

Δικαιολόγησε, μάλιστα, την εγκύκλιό του λέγοντας «Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίζουμε το νόμο. Αυτό πρέπει να το σκεφτόμαστε όταν ψηφίζουμε ένα νόμο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και ο μηχανισμός είναι για να τηρούν το νόμο και κατά καιρούς να τον υπενθυμίζουν οι υπηρεσίες». Είναι κατανοητό. Ο κ. Θεοχάρης με πόνο ψυχής ζήτησε την εφαρμογή ενός ισοπεδωτικού – άρα άδικου – νόμου, ενώ φροντίζει να ξεκαθαρίσει πως «το ζήτημα δεν είναι να πάει κανένας φυλακή, το ζήτημα είναι τα χρέη που έχουν δημιουργηθεί να εξοφληθούν»

Μα αν εφαρμοστεί ο νόμος και ο πολίτης δεν έχει να πληρώσει τις 5.000 ευρώ θα πάει φυλακή, διότι ο δικαστής ουδόλως θα ενδιαφερθεί για τη βαθύτερη προσδοκία του κ. Θεοχάρη τη στιγμή που εξέδιδε την εγκύκλιο. Καθώς όμως ο κ. Θεοχάρης εφευρίσκει τόσο αποτελεσματικά μέτρα για την είσπραξη χρεών από οφειλέτες των 300 ευρώ, καλό θα ήταν να μας εξηγήσει ο «Ιππότης της Φοροδιαφυγής» πώς γίνεται και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ το δημόσιο φέρεται να έχει προχωρήσει σε κατασχέσεις 1,5 δισ. ευρώ για ληξιπρόθεσμα χρέη από τα 56,6 δισ. που μένουν απλήρωτα από τους οφειλέτες, στα ταμεία του εισέρρευσαν μόνον 320 εκατομμύρια ευρώ;

Φυσικά, οι κατασχέσεις έγιναν σε μεγαλο-οφειλέτες για χρέη πάνω από 100.000 ευρώ. Εφόσον, λοιπόν, ήταν τόσο πετυχημένο το μέτρο των κατασχέσεων σε οφειλέτες των 100.000 ευρώ και άνω φανταστείτε την τεράστια επιτυχία που θα έχει το μέτρο της κατάσχεσης σε όσους χρωστούν 300 ευρώ! Δε θα ξέρει το Κράτος που να χωρέσει τόσο χρήμα.

Επίσης, καλό θα ήταν να εξηγήσει ο άτεγκτος Knight Rider της φοροδιαφυγής, πώς γίνεται να περιμένει έσοδα και λύτρωση από τους οφειλέτες των 300 ευρώ την ώρα  που ο πρόεδρος της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Νικολούδης, δηλώνει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ότι τα αποτελέσματα  των μηχανισμών καταπολέμησης της φοροδιαφυγής  είναι «πενιχρά και αποκαρδιωτικά» φέρνοντας ως παράδειγμα το γεγονός πως οι εφορίες δεν έχουν ελεγκτικό μηχανισμό των φυσικών προσώπων και έτσι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν πληροφορίες για 497 υποθέσεις και να βεβαιώσουν φοροδιαφυγή.

Όλα τα υπόλοιπα άκρως ενδιαφέροντα που είπε ο κ. Νικολούδης μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ. Κατά τα λοιπά, ο συμπαθής κ. Θεοχάρης ίσως θα ήταν χρήσιμο να αλλάξει καριέρα  και να γίνει ταξίαρχος της ΕΛ.ΑΣ. Ούτως ή άλλως τα ΜΑΤ και ο κ. Θεοχάρης κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά, ασκούν βία. Τα ΜΑΤ σωματική, ο κ. Θεοχάρης ψυχολογική. Τουλάχιστον στα ΜΑΤ θα έχει προοπτικές, διότι κορμιά πάντα θα υπάρχουν να μελανιάζουν, ενώ την ψυχή σιγά – σιγά μας τη βγάζουν. Πόσο ν’ αντέξει κι αυτή η έρμη; Σε λίγο οι κύριοι Θεοχάρηδες θα μείνουν άνευ αντικειμένου, αλλά ίσως να είναι κι αυτό ένα προαπαιτούμενο κάποιας επόμενης δόσης.

Από τον ΚΑΡΤΕΣΙΟ