Ο Βαγγέλης μπήκε με τσαμπουκά στο λεωφορείο του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, τι λεωφορείο, ένα ξεθωριασμένο πράσινο ΚΤΕΛ της επαρχίας, σαν κι αυτό που πήγαινε η Βουγιουκλάκη εκδρομές στις ταινίες του Σακελάριου.
Ανέκαθεν, στο βαθύ ΠΑΣΟΚ κυλούσε το αίμα της επαρχίας. Το να είσαι επαρχιώτης και να το γουστάρεις, μαγκιά σου. Το να κάνεις τον επαρχιωτισμό σου σύνδρομο, είναι πρόβλημα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι κάμποι, τα όρη και τα βουνά βάφτηκαν πράσινα με τις επιδοτήσεις.
Ο Βαγγέλης δεν ήταν ποτέ του επαρχιώτης στην Ομόνοια. Δε διανυκτέρευσε στα μπ⓪υρƍ€λ⓪ξενοδοχεία της πλατείας Καραϊσκάκη και δε νταραβερίστηκε με τις φτηνές π⓪υτ@ν€ς της πλατείας Βάθη. Αγαπούσε ανέκαθεν δύο πράγματα:...
την καριέρα και το χρήμα. Και τίποτα από τα δυο δεν κολλούσε με τον επαρχιωτισμό του ΠΑΣΟΚ. Εκ προοιμίου λοιπόν, ο Βαγγέλης ήταν διαφορετικός.
Δεν ήταν όμως τόσο διαφορετικός ώστε να μην καρφώνεται. Κι ο Βαγγέλης καρφώθηκε αρκετές φορές. Σαν ντροπαλό παιδί έβαζε στο στόμα το δάχτυλο και το έγλειφε μέχρι να πάρουν τα μάτια τους από πάνω του.
Και ύστερα ήρθαν τα φράγκα, πολλά φράγκα. Και κινητά κι ακίνη- και βίλες κι αυτοκίνη-. Το αγόρι με το δάχτυλο στο στόμα και τις ακαδημαϊκές περγαμηνές, έγινε το αγόρι με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Διαμόρφωσε άποψη, απέκτησε θράσος και προσέλαβε επικοινωνιακούς συμβούλους.
Για να εκδικηθεί μάλιστα και τις φτηνές π⓪υτ@ν€ς, που μεταξύ μας ούτε αυτές τον γούσταραν και ούτε γι’ αυτές ήταν ικανός, έβγαλε το επάγγελμα στη διατίμηση. Με δυο ευρουδάκια κάνεις τη δουλειά σου και καθαρίζεις.
Δεν έχει όμως ούτε την ευαισθησία ούτε το θάρρος του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες να τις κοιτάξει στα μάτια και να πει: “Οι θλιμμένες π⓪υτ@ν€ς της ζωής μου”.
Ο θλιβερός όσο και επικίνδυνος, Βαγγέλης…
Θωμάς Σίδερης από mediasoup
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου