Διαλύεται το ΠΑΣΟΚ; Ειλικρινά στα ... παπάκια μας.

ΠΑΣΟΚ ακατάλληλον δια ανηλίκους...

Από το Μαρικάκι

Διαλύεται το ΠΑΣΟΚ; Ειλικρινά στα ... παπάκια μας. Έτσι κι αλλιώς αποδείχτηκε ότι αποτελεί συνεπή δύναμη καταστροφής και διάλυσης της χώρας, οπότε τέτοια τεχνογνωσία να πάει χαμένη;

Από μια άποψη είναι κρίμα βέβαια γιατί ο Φώτης ήθελε πάντα να συνεργαστεί με το πάλαι ποτέ ακμαίο κόμμα εξουσίας, αλλά φαίνεται τελικά ότι δεν προλαβαίνει και το επόμενο πρόσφορο σενάριο...

είναι να αποτελέσει το ... plus σε ένα από τα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ που οραματίζεται η Αννούλα.

Στο μεταξύ το ΠΑΣΟΚ έχει εξελιχθεί σε ...τσόντα: Οι μάσκες έπεσαν, ο βασιλιάς είναι γυμνός, οι πρίγκιπες και οι πριγκιποπούλες το ίδιο, ο ένας προσπαθεί να «πηδήξει» (συγνώμη, να τη φέρει στον) άλλο στη μάχη για την εξουσία, και όλο αυτό, εμείς μες την απελπισία μας είμαστε αναγκασμένοι ν ατο παίρνουμε μάτι μέσα από τηλεοράσεις κι εφημερίδες που αναπαράγουν δηλώσεις και εντρυφούν στις προσωπικές στρατηγικές των επιφανών στελεχών του πασοκιστάν.

Όμως, όλη αυτή η μάχη για την καρέκλα και την εξουσία, το φτύσιμο εκεί που υπήρχε ασύστολο γλείψιμο, συμμετοχή και άρα πλήρης συνενοχή(ναι για το «χρυσό» παιδί μιλάμε και άλλους σαν και δαύτον), τα συτνροφικά μαχαιρώματα και τα τοιαύτα, προς τι;

Κι εξηγούμεθα: αν η κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον μια ανάμνηση, αφού στελέχη και μέλη είτε καθέτουν τις κομματικές τους ταυτότητες, με το ... κίνημα του «Θέλω κι εγώ να διαγραφώ» να πληθαίνει, είτε αποστασιοποιούνται σιωπηρά, ποιου κόμματος πασχίζουν οι δελφίνοι να ηγηθούν και ο ΓΑΠ να ξαναηγηθεί; Και να μην ξεχνάμε, όλες οι πραγματικές εξουσίες περνούν στα γερμανικά χέρια αναγορεύοντας σε μαριονέτα οποιοδήποτε "πολιτικό" πρόσωπο εντός της χώρας. Μήπως αυτό είναι αδιάφορο για τα κυβερνητικά στελέχη; Μήπως οι εγγυήσεις των δανειστών που έλαβαν ως αντάλλαγμα σε όποιες «εμπράγματες εγγυήσεις» έχουν παραχωρήσει, διασφαλίζουν ότι μέχρι να γίνουν οι δουλειές, το ... οικοδόμημα ΠΑΣΟΚ θα μπορεί να υπάρχει χωρίς βάση, μόνο με τη σκεπή και βεβαίως χωρίς πολιτική άλλη πλην της επιτήρησης της φάσης όπου το κράτος και η κοινωνία καταργούνται ολοκληρωτικά (και με ολοκληρωτικό τρόπο);

Προς τι όμως η έγνοια να επενδυθεί όλο αυτό από ορισμένους με την αγωνία για την ανασύσταση της κεντροαριστεράς – διαφοροοποιούμενοι δήθεν από την κυβέρνηση σταγονιδίων. Αρκούν οι πολιτικές «οραματικές» φανφάρες ύστερα από τη σύμπραξη στην καταστροφή να ξεπλύνουν πεπραγμένα ιστορικής σημασίας; Το ερώτημα ισχύει και για την δήλωση των δηλώσεων: «Η διετής κυβέρνηση η δική μας οδήγησε σε αδιέξοδα. Οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά. Οδήγησε σε φτώχεια και αποσύνθεση, εθνική ταπείνωση και εθνική αναξιοπρέπεια και τέλος οδήγησε σε εθνική αποδιοργάνωση» (Χρυσοχοϊδης).

Σε ποιον απευθύνονται όλα αυτά; Έχει απομείνει σώφρων άνθρωπος που να περιμένει κάτι από τυχόν αναδιάταξη δυνάμεων στο ΠΑΣΟΚ; Υπάρχουν άνθρωποι που θα φάνε τη φόλα;

Όχι γιατί άν υποψιαστώ ότι ύστερα από το έγκλημα και το ξεφτιλίκι που ξετυλίγεται τώρα, το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει αν όχι να αναγγενηθεί εκ της τέφρας του, να επιβιώσει με διάφορες μορφές και σχήματα... σας το λέω θα φαρμακωθώ!!!

Από το "Ποντίκι" μοντάζ "Γρέκι"