Το νέο εισπρακτικό μέτρο που δεν ομολογούν και το «έγκλημα» των Ανανεώσιμων…

Νέος γύρος αυξήσεων στα τιμολόγια της ΔΕΗ έρχεται να επιβαρύνει άμεσα, νοικοκυριά, επιχειρήσεις και παραγωγή. Θυσία για πολλοστή φορά- νισάφι! έχει χαθεί το μέτρημα πια- το εισόδημα των εργαζόμενων, συνταξιούχων αλλά και η ανάπτυξη στον βωμό της κακοδιαχείρισης, της σπατάλης και της ανερμάτιστης οικονομικής πολιτικής.

Ποιάς πολιτικής θα πείτε, όταν τα τελευταία τρία χρόνια έχουν επιβληθεί τρεις αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, που μεσοσταθμικά υπολογίζεται στο 18-20% για τα νοικοκυριά και στο περίπου 15% για την βιομηχανική παραγωγή και...

οι εμπλεκόμενοι μεθοδεύουν ήδη την τέταρτη. Και υποτίθεται, πως ο υπουργός Ενέργειας εκ της πρότερης θητείας του στο υπουργείο Οικονομικών θα γνώριζε από πρώτο χέρι τη σημαίνει πρακτικά ακόμη μία επιβάρυνση όχι μόνο στα νοικοκυριά αλλά και στις επιχειρήσεις. 

Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ακόμη ενός παράδοξου, να παρακολουθούμε ανήμποροι την διελκυστίνδα μεταξύ των αρμόδιων για το ύψος της αύξησης. Με την διοίκηση της ΔΕΗ, που αδυνατεί να συμμαζέψει το μαγαζί, να προτείνει αυξήσεις έως 15%, την υποτίθεται πιο σώφρονα Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να αντιπροτείνει μονοψήφιο ποσοστό και τον Γ. Παπακωνσταντίνου σε ρόλο μεσολαβητή-συμβιβαστή να προκρίνει ένα ποσοστό της τάξης του 8%, μεγαλόψυχος ων.     

Σαν να μην φτάνει το νέο βάρος σε νοικοκυριά-επιχειρήσεις οι ίδιοι φωστήρες προωθούν μέχρι και διπλασιασμό του τέλους για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Είναι δυνατόν σε μία χώρα υπό διάλυση, σε μία κοινωνία στα όρια…έκρηξης και σε μία οικονομία ολοταχώς για πέμπτο χρόνο ύφεσης (και τι ύφεσης…) να υιοθετούνται τέτοιες πολιτικές. Και μάλιστα άκριτα χωρίς καμία συνεννόηση, έστω μία απλή ενημέρωση, των καθ΄όλα θιγόμενων καταναλωτών, επαγγελματιών και επιχειρηματιών. Αλήθεια τα οράματα του Γ. Παπανδρέου, της οικο-ευαίσθητης Τ. Μπιρμπίλη, του… μαθητευόμενου- μάγου της οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου αλλά και της αναποτελεσματικής διοίκησης της ΔΕΗ (του κ. Ζερβού) για πόσο θα τα πληρώνει η κοινωνία, η οικονομία. Είναι δυνατόν σε μία χώρα με ύφεση στο 5-6% να παράγεται ενέργεια από ΑΠΕ. 

Οι Ανανεώσιμες λόγω του υψηλότατου κόστους παράγονται μόνον από πλούσιες οικονομικά χώρες και εύρωστες κοινωνίες με πλούσια παραγωγή. Οι ΑΠΕ αποτελούν σε μεγάλο βαθμό πειραματικό-καινοτόμο τομέα στον κλάδο της παραγωγής ενέργειας και προυποθέτει υποδομές, ευρεσιτεχνία, επαρκείς χρηματοδοτήσεις και εγχώρια παραγωγή σε λογικές τιμές. Τι από όλα αυτά έχει η ταλαίπωρη η χώρα μας για να επιμένουν στην επίδειξη (τάχα ) οικολογικής ευαισθησίας και καινοτόμου ανάπτυξης. Πομφόλυγες και έργα του (α! όλα και όλα καθαρού) αέρα με τους εξαντλημένους, εξαθλιούμενους καταναλωτές να πληρώνουν προσχηματικά άλλο ένα εισπρακτικό μέτρο. Γιατί περί αυτού πρόκειται και τίποτε περισσότερο.          

Πού ακούστηκε, σε πτωχευμένη χώρα να παράγουν ενέργεια από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η ΑΠΕ λόγω του πολύ υψηλού κόστους παραγωγής είναι μόνο για πλούσιες χώρες. Τώρα, ο συνταξιούχος και ο μισθωτός θα επιβαρυνθούν με μεγαλύτερο τέλος ΑΠΕ ώστε να τον τελειώσουν μια και έξω. Στον δρόμο για την τελευταία τους κατοικία θα αναπνέουν καθαρό αέρα (οι άλλοι βέβαια). Οι ευθύνες θα αναζητηθούν και να είστε βέβαιοι ότι στο τέλος ο «βιασμός» των Ελλήνων θα πληρωθεί πολύ ακριβά.

Αρίστος Οικονομίδης από newpost