Halloween ...

Δύο αγγλισμοί έχουν εισαχθεί τελευταίως στον δημόσιο λόγο κι ως συνήθως, λέγοντας ο ένας, επαναλαμβάνοντας ο άλλος, έχουν γίνει του συρμού. Ο ένας: «στο τέλος της ημέρας» (έκφραση η οποία προέρχεται απ' την τελική έκβαση μιας μάχης - που, όπως οι περισσότερες στον Μεσαίωνα, κρατούσε μιαν ημέρα) και ο άλλος: «να κάνει (κάποιος) τη δουλειά», έκφραση συνηθισμένη στον στρατό, τον υπόκοσμο και τις μπίζνες... Χθες και οι δύο αυτοί αγγλισμοί βρήκαν...

την εφαρμογή τους στο πρόσωπο του Παπανδρέου...

Η μέρα χθες μάδαγε απ' το πρωί τη μαργαρίτα, θα νυχτώσει σήμερα ή δεν θα νυχτώσει;

...θα νυχτώσει

...δεν θα νυχτώσει...

θα νυχτώσει ή θα της έρθει της μέρας κάνας ταμπλάς και θα μας μείνει στα χέρια κόκκαλο, κι

άντε μετά να τρέχεις να δανειστείς νύχτα απ' τη Γερμανία για να νυχτώσει κι εδώ... όλα κι όλα! έχει και τα όριά της η υπερηφάνεια

των τζουτζέδων του δικομματισμού.

Από νωρίς το πρωί γέμισαν αηδόνια οι οθόνες μας - οι ίδιοι

οι συνήθεις

οι τετριμμένοι

ανέλυαν, έγρουζαν, προδίκαζαν, μάντευαν, υπολόγιζαν τα επερχόμενα γεγονότα

η ίδια παρέλαση των απίθανων,

αυτών που αν βγουν σε κάποιο καφενείο, θα τους γιουχάρουν ακόμα και τα ποτήρια, οι ίδιοι

σαν να μην έχει τρέξει τίποτα να ψέλνουν το τροπάρι τους στο οξύμωρο

στο παράδοξο

στο παράλογο

στα όρια του κοινοβουλευτισμού.

Βουλευτές που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που δεν υπήρχε αλλά που θα επρόκειτο να σχηματισθεί, άγνωστη

με αδιακήρυκτη πολιτική,

ένας πρωθυπουργός που ζητούσε την εμπιστοσύνη των βουλευτών του για να... φύγει,

η Ελλάδα στα χέρια του πολιτικού ήθους της κυρίας Παναρίτη.

Σκέψεις για πολιτικές τερατογενέσεις

υποθέσεις

και δυτικοευρωπαϊκές υπαγορεύσεις.

Η βαθειά μας παρακμή. Η Δημοκρατία περίγελως. Μια φάρσα μπούφα,

με τα ελληνικά μέσα στις γλώσσες των λαών της Δύσης να φωνάζουν «χάος», «πανικός», «δράμα», «τραγωδία» -δεν μπορεί να μην

κρατήσει τον λόγο του και να μην παραιτηθεί, θα τον φάνε οι δικοί του,

έλεγε για τον Παπανδρέου ένας δικός του.

Ο Παπανδρέου «να κρατάει τον λόγο του»; Καινοφανή πράγματα!

Σε άλλες οθόνες μικρά ποντικάκια με σωσίβια εγκατέλειπαν το κυβερνητικό σκάφος

ίίίίίίκ,

ίίίίίίίίίίίκ, δηλώσεις για τη μακρά νύχτα της επόμενης μέρας.

Ηταν χθες μια σπασμένη μέρα, τεθλασμένη. Καμμιάς πολιτικής ανάλυσης άξια -απλώς

αλλόφρον το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό έτρεχε πάνω - κάτω ανήσυχο για το τελευταίο πόκερ, για τον άσπρο καπνό, ψηλό

λιγνό καλόγερο να υψώνεται πάνω απ' το Προεδρικό Μέγαρο.

..................................

Νύχτωνε -το «πακέτο», η συμφωνία του δικομματισμού ότι ο δικομματισμός είναι η λύση, προχωρούσε, σιγά σιγά με κωλοτουμπίτσες, αλλά προχωρούσε

λίγο μετά τα βραδυνά δελτία ειδήσεων

και πολλά βραδυνά άδεια πιάτα σε πολλά σπίτια, το ερώτημα ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός άρχισε να φτερουγίζει απαλά στον νυχτερινό ουρανό όπως οι νυχτερίδες, έχει - δεν έχει φεγγάρι.

Ποιος θα 'ναι ο επόμενος πρωθυπουργός;

Θα 'ναι ο χερ ΡΑΪΧενμπαχ ή ο φολκστρουμφύρερ ΡΑΪΧενμπαχ;

Κι αν μέσα στις νύχτες σπάσει η συμφωνία;

Ως την τελευταία στιγμή, μας είχε βγει στο σπίτι η ψυχή αν στο εξής θα μας ληστεύουν χέρι - χέρι Μπεγλίτης - Λυκουρέντζος ή αν θα χρειαστούν κι ένα χεράκι απ' την κυρία Μπακογιάννη ου μην και τον αδικημένο (όλο του κλέβουν οι άλλοι τις ιδέες) κ. Καρατζαφέρη.

Οσο για τον γάτο που φεύγει σαν βρεγμένη γάτα -τον Παπανδρέου- ούτε λόγος πια μόλις άρχισαν να ακούγονται οι πρώτες νότες του ρέκβιεμ

για έναν πτωχεύσαντα υιό...

...όλοι τον ξέχασαν. Αν έβρεχε χθες το βράδυ στην Αθήνα το σκηνικό θα ήταν πιο μελοδραματικό, όμως τις έκτακτες μεταδόσεις ακολούθησαν απλώς οι διαφημίσεις κι όλα ξαναπήραν τον δρόμο τους...

Ο άνθρωπος που κατάφερε να γίνει το υποκοριστικό του ονόματός του, καταφέρνοντας επίσης να σακατέψει τη χώρα

εισέρχεται στο χθες των ηγετών που δυστυχώς αποτελούν ακόμα το μέλλον των λαών...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. από enet.gr