Τροϊκανή ολιγαρχία

Τρεις μέρες συζητούν ο Γιωργάκης με τον Αντωνάκη για να βρουν πρωθυπουργό. Αλήθεια γιατί παιδεύονται;

Η Ελλάδα έχει πρωθυπουργό. Την Μέρκελ. Υπάλληλο ψάχνουν που να εκτελεί με γερμανική ακρίβεια τις οδηγίες.

Ασε που τελικά ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης συζητούν, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί θα αποφασίσουν.

Δημοκρατικότατα. Και μετά θα βλέπουμε την κυβέρνηση εθνικής καταστροφής και...

θα νιώθουμε υπέρ του δέοντος υπερήφανοι για την εθνική μας κυριαρχία.

Έχουμε φτάσει σε τέτοια σημεία που χρειάζεται η υπογραφή υπεύθυνης δήλωσης για την νομιμοφροσύνη μας σε σχέση με τα μέτρα που θα μας επιβάλλουν.

ΠΑΣΟΚ – ΝΔ στην κυβέρνηση, Τραπεζίτες στην εξουσία.

Όσα ονόματα και αν ακούστηκαν, με κυρίαρχο και το πιο πιθανό του Παπαδήμου, είναι τα απολύτως αρεστά στους τραπεζίτες.

Εξάλλου το όλο θέμα είναι να σωθούν οι τράπεζες. Άρα πρέπει να επιλεγεί κάποιος που θα κάνει πιο σωστά αυτήν την δουλειά.

Τελικά ο Αντωνάκης μετά την δέσμευση του ότι θα τιμήσει τις υπογραφές της χώρας θα ψηφίσει και την ολοκλήρωση της καταστροφής. Για να μας προτείνει στην συνέχεια να τον επιλέξουμε να μας σώσει.

Αλλά εντάξει. Θα επαναδιαπραγματευτεί. Το χρώμα του μελανιού που θα είναι γραμμένες οι οδηγίες της Μέρκελ.

Όλα και όλα. Δεν θα δεχθεί με τίποτα να είναι πράσινο το χρώμα. Αποτελεί κόκκινη γραμμή. Άντε να δεχθεί να ψιλοπρασινίζει.

Megaλη χαρά για την κάτι σαν συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων που επιτέλους θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να ολοκληρώσουν το έργο που έχουν ξεκινήσει από την μεταπολίτευση.

Πριν από εκεί είχαμε πάλι παρόμοιες κυβερνήσεις εθνοσωτήριες. Και η πίκρα φτάνει μέχρι την σύσταση του ελληνικού κράτους.

Η οποία έγινε μετά την επανάσταση του 1821 η οποία δικαιώθηκε από την ναυμαχία του Ναβαρίνου.

Καθόλου περίεργο λοιπόν που αυτά τα δύο κόμματα συνεργάζονται. Δεν τους χωρίζει τίποτα παρά μόνο η μανία τους να έχουν το κουτάλι της εξουσίας για να τρώνε άνευ παρέας.

Κατά τα άλλα το ένα κόμμα συναγωνίζεται το άλλο στο ποιο θα είναι πιο νεοφιλελεύθερο. Δηλαδή ποιο θα εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα των αγορών.

Ο Αντώνης ο σφουγγαράκης, παρόλες τις κρύες δικαιολογίες δικαιολογεί απολύτως το «σφουγγαράκης» καθώς σβήνει με μεγάλη ευκολία τις όποιες υποτίθεται θέσεις του.

Ο Καρατζαφέρης έμεινε στην απέξω. Και ως κλασικός κωλοτούμπας ισχυρίστηκε ότι από μόνος του δεν θέλησε να συνεργαστεί.

Ναι, και εγώ αρνήθηκα το τζακ ποτ του tzoker. Θέλω να γίνω πλούσιος με τον ιδρώτα μου. Όπως τόσοι και τόσοι άξιοι συμπολίτες μας που χτυπώντας υπερωρίες κατάφεραν να έχουν εκατομμύρια στον λογαριασμό τους.

Το ΠΑΣΟΚ βλέπει τις πέτρες όλο και πιο κοντά και δεν θέλει να κυβερνά μόνο του. Η ΝΔ θέλει να γίνει κυβέρνηση χωρίς να κυβερνά. Το ΚΚΕ περιμένει την επανάσταση για να κυβερνήσει, αλλά αυτή η επανάσταση θα πρέπει να έχει την προηγούμενη έγκριση του κόμματος. Που δεν την δίνει για να μην κατηγορηθεί ότι δεν είναι θεσμικό. Ο Καρατζαφέρης θέλει να κυβερνήσει όπως και νάναι αλλά δεν τον παίζουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει αν θέλει να κυβερνήσει καθώς υπάρχουν όλες οι τάσεις με όλες τις αποχρώσεις από το ναι ως το όχι.

Και μιας και έγραψα για θεσμούς να μην παραλείψω να πω ότι ο θεσμός του πρωθυπουργού ξεφτιλίστηκε απόλυτα την περασμένη εβδομάδα κυρίως από όσους σκούζουν για τους θεσμούς.

Τελικά, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. Χρεοκοπημένη μεν, κωμικοτραγική δε. Μπορεί κάποιος να πει οτιδήποτε για τον Γιωργάκη. Αλλά όμως σπέρνοντας τον πανικό κατάφερε να αποκαλύψει κάποια πράγματα.

Όπως την υποκρισία των κομμάτων. Αλλά και τις δυνατότητες που είχε η Ελλάδα για να διαπραγματευτεί προς το συμφέρον του λαού της την βόμβα στα θεμέλια της ΕΕ που ήταν το χρέος της.

Την έκτη δόση θα την πάρουμε. Εκτός και αν πλέον η κατάσταση στην Ιταλία είναι τέτοια που μια άτακτη πτώχευση της Ελλάδας θα αποτελεί μια μικρή λεπτομέρεια.

Ή αν μέσα στην μικροπολιτική τους τα κόμματα κάνουν το απρόβλεπτο σφάλμα.

Αλλά το θέμα δεν είναι να πάρουμε άλλη μια δόση για να πληρώσουμε τόκους και να παρατείνουμε το αναπόφευκτο. Το θέμα είναι να μιλήσουμε επιτέλους ειλικρινά για τις επιλογές μας. Που θα είναι προς το συμφέρον των πολιτών, έστω της επόμενης γενιάς, και όχι των τραπεζιτών.

Μικρός Φωκίων