«Εμένα δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα, αλλά η επιτυχία» δήλωνε πριν λίγα χρόνια, όταν και μεσουρανούσε επιχειρηματικά, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, ένας από τους πλουσιότερους Έλληνες. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες οι εταιρίες του κ. Λαυρεντιάδη, ούτε επιτυχία ούτε χρήματα (όπως παλαιότερα τουλάχιστον) φαίνεται να αποδίδουν με αποκορύφωμα την χθεσινή αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της μέχρι πρότινος ιδιαίτερα κερδοφόρας εταιρίας, Alapis.
Η εταιρία Alapis ιδρύθηκε το 2005 όταν...
ο σημερινός μεγιστάνας και των media και τραπεζίτης λόγω Proton Bank, αποφασίζει να εισέλθει και στο χώρο του φαρμάκου. Συγχωνεύει τέσσερις μικρές εταιρείες (Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Elpharma) και δημιουργεί την Alapis. Το 2007 «σηκώνει» με ευκολία 800 εκατ. ευρώ από την αγορά και επιδίδεται σε ένα μπαράζ εξαγορών και συγχωνεύσεων στον κλάδο.
Μέσα σε τρία χρόνια η Alapis είναι η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου σε τζίρο (1 δισ. ευρώ το 2008) και καθαρά κέρδη στα 160 εκατ. ευρώ. Περί τις 19 εξαγορές σε εργοστάσια, φαρμακαποθήκες και δίκτυα (Μαρινόπουλος, Γερολυμάτος κ.α.) έφεραν την Alapis στην πρώτη θέση του δύσκολου αυτού κλάδου. Σήμερα, όμως, 1.700 εργαζόμενοι της εταιρίας αγωνιούν για το μέλλον τους.
Το 2008 ο κ. Λαυρεντιάδης πίστευε ότι η εταιρεία το 2012 θα είχε τζίρο 1 δισ. ευρώ. Η πορεία όμως της Alapis εν μέσω κρίσης τον διαψεύδει και τον καθιστά υπέρμετρα αισιόδοξο, όπως έγινε και με τις κινήσεις του στο χώρο των media.
Αν και οι μικρασιατικές καταβολές τον καθιστούν επιχειρηματικό δαίμονα, φαίνεται ότι οι επενδύσεις του στα ΜΜΕ είχαν χαρακτηριστεί από πολλούς «τουλάχιστον αλλοπρόσαλλες». Αγόρασε εφημερίδες και κανάλια ζημιογόνα- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- σε έναν κλάδο που και προ κρίσης κλυδωνιζόταν.
Ο όμιλος ΝΕΠ, που συνιδρύθηκε από τον ίδιο και τον κ. Π. Κυριακίδη, εκτός από το 12,53% του Πήγασου και το 10,14% της Χ. Κ. Τεγόπουλος (Ελευθεροτυπίας), ελέγχει μεταξύ άλλων το 10% στον Σκάι FΜ, το 10% του Red FΜ, τo 50% του περιοδικού «Επίκαιρα» και το 26,66% της εταιρείας έκδοσης free press του Γ. Κύρτσου. Επίσης, με 100% ελέγχει τον ραδιοσταθμό Flash, τους τηλεοπτικούς σταθμούς Κανάλι 10 και Sport ΤV, την αγγλόφωνη εφημερίδα και το portal «Αthens Νews» και τις εφημερίδες «Εspresso», «Score» και την εταιρεία Daily Ρress. Την Ισοτιμία- λένε, την πούλησε. Και ταυτόχρονα, ο Π. Κυριακίδης άρχισε να κινείται αυτόνομα στο χώρο.
Δεν ήταν λίγοι οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ που υποστήριξαν ότι επρόκειτο για μια τακτική δημιουργίας «ασυλίας» του κ. Λαυρεντιάδη από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και η ιστορία μάλλον τους επιβεβαιώνει, αφού ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και η υπόθεση της Proton και η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της Alapis.
Έχοντας απλώσει τα επιχειρηματικά του πλοκάμια με επιτυχία εδώ και χρόνια σε πολλούς τομείς ο κ. Λαυρεντιάδης μάλλον
αποχαιρετά τις χρυσές εποχές, αν και είναι μαθημένος στα δύσκολα και στα άσχημα.
Ένα μήνα πριν κλείσει τα 18 του χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1990, ο πατέρας του Βασίλης Λαυρεντιάδης, μόλις 64 ετών, πεθαίνει και ο Λαυρέντης καλείται να αναλάβει τον ρόλο του προστάτη της οικογένειας αλλά και να συμμετάσχει στη διοίκηση της Νεοχημικής, μιας μικρής επιχείρησης διανομής χημικών προϊόντων με έδρα το Αιγάλεω, στην οποία ο πατέρας του ήταν συνιδρυτής και κατείχε το 50%.
Ο Λαυρέντης είχε πρότυπο τον πατέρα του. «Έκανα ό,τι έκανε και αυτός. Αν έτρεχε υπερβολικά με το αμάξι και κάλυπτε μια διαδρομή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, την επόμενη μέρα έκανα και εγώ το ίδιο», έχει δηλώσει. Το ψυχολογικό σοκ από την απώλεια του πατέρα ήταν τέτοιο που παρουσιάζει νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια σπάνια πάθηση η οποία τον ταλαιπωρεί ως σήμερα.
Ο νεαρός τότε Λαυρέντης κατόρθωσε να μετατρέψει την μικρή εταιρεία των 19 εργαζομένων και το τζίρο των 630 εκατ.
δρχ., σε μια εισηγμένη επιχείρηση στη Σοφοκλέους με κεφαλαιοποίηση αθροιστικά πάνω από 2 δισ. ευρώ. Ο κ. Λαυρεντιάδης πάντα ήθελε να γίνει επιχειρηματίας, όπως και ο πατέρας του, αλλά και ο εργολάβος παππούς του από τη Μικρά Ασία, του οποίουφέρει και το όνομα. Παρά το σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, ανέλαβε τη διοίκηση της Νεοχημικής και γράφτηκστο βραδινό τμήμα του αμερικανικού κολεγίου, για να σπουδάσει λογιστική και χρηματοοικονομικά, όπως ακριβώς και ο πατέρας του.
Το 1994, όμως, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι και τα μηνύματα των ιατρών αποθαρρυντικά για τη συνέχεια.
Επισκέπτεται για πρώτη φορά το Άγιον Όρος. Μετά την επίσκεψη αυτή, για τον 22χρονο τότε Λαυρέντη όλα άλλαξαν και όπως ακόμα λέει γέμισε με αυτοπεποίθηση. Το 1996 εξαγοράζει το υπόλοιπο ποσοστό του συνεταίρου του στη Νεοχημική και ξεκινά μία ξέφρενη επιχειρηματική πορεία, η οποία τον έχει οδηγήσει σήμερα να συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των πλουσιοτέρων Ελλήνων.
Το 1998 εξαγοράζει τις εγκαταστάσεις της Hoechst στην Αυλίδα και το 2000 τις εγκαταστάσεις της Henkel στην Αταλάντη. Η Νεοχημική γίνεται συνέταιρος όλων των μεγάλων πολυεθνικών, για τις οποίες παραγάγει φασόν απορρυπαντικά και χημικά. Εξασφαλισμένα έσοδα και διψήφιοι ρυθμοί ανάπτυξης. Οι προτάσεις για συνεργασίες πληθαίνουν και ο κ. Λαυρεντιάδης κρίνει ότι ήρθε η ώρα του Χρηματιστηρίου για να χρηματοδοτήσει τα σχέδιά του.
Τον Μάρτιο του 2003 η Νεοχημική κάνει το χρηματιστηριακό της ντεμπούτο. Είναι μία καλή συγκυρία, γιατί τότε ξεκινά και η ανάκαμψη των αγορών. Οι ξένοι επενδυτές οι οποίοι κινούν τα νήματα στη Σοφοκλέους «ψάχνουν» εταιρείες με ένα και μοναδικό κριτήριο: την αξιοπιστία στις προβλέψεις.
Επανεπενδύει τα χρήματα στο στήσιμο της Alapis, της εταιρείας η οποία ευελπιστεί να εισέλθει στην αγορά του ανθρώπινου φαρμάκου, μια δραστηριότητα με υψηλά περιθώρια κέρδους. Η Alapis προέκυψε το 2006 από τη συγχώνευση
προσωπικών εταιρειών του κ. Λαυρεντιάδη, ο οποίος είχε επικριθεί για τις αποτιμήσεις στις σχέσεις ανταλλαγής. Ένα χρόνο αργότερα ξεκινά η είσοδος στα ΜΜΕ με μπαράζ εξαγορών εφημερίδων χαμηλής κυκλοφορίας, ενώ μπαίνει στο χώρο των τραπεζών ως ιδιοκτήτης του 32% της Proton Bank.
Έκανε κουμπαριά με τον τέως πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ. Ντ. Σπέκχαρντ, τον οποίο και διόρισε πρόεδρο του ΔΣ στην Ρroton Βank γεγονός που προκάλεσε και ποικίλα σχόλια. Πρόσφατα, η Proton που είχε «χρεοκοπήσει» εν μέσω σκανδάλων για υπεξαίρεση 1,5 δισ από τον κ. Λαυρεντιάδη, μετατράπηκε σε «καλή τράπεζα» καθώς μπήκε σε διαδικασίες
κρατικοποίησης.
Σήμερα, ο επιχειρηματίας έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα και ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Παραμένει μανιώδης συλλέκτης έργων έχοντας στην κατοχή του αξιοζήλευτη συλλογή σπάνιων πινάκων και χορηγός σε αρκετές εκδηλώσεις της τέχνης και των
γραμμάτων που λαμβάνουν χώρα στο Μουσείο Μπενάκη, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Μουσικής. Διατηρεί καλές σχέσεις με τον πολιτικό κόσμο της χώρας και με ανθρώπους της τέχνης του
εξωτερικού. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση οι παλινωδίες στην επιχειρηματική πορεία του κ. Λαυρεντιάδη δεν τελειώνουν σύντομα.
Τo 2013 λήγει δάνειο του κ. Λαυρεντιάδη ύψους 647 εκατ. ευρώ και εκτιμάται ότι θα γίνει «μάχη» με τις τράπεζες για την ανανέωσή του και τους όρους αναχρηματοδότησης. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι μια εταιρεία όπως η Αlapis μπορούσε να εξυπηρετήσει τα δάνεια του επιχειρηματία αλλά δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει αυτόματα και την ανάπτυξή της και η πτώχευση της επιχείρησης είναι προ των πυλών.
Α.Γ. από newpost
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου