Δηλώσεις Παπουτσή με στοιχεία κοινωνικού ρατσισμού
"Μην ξεχνάμε επίσης ότι η αστυνομία είναι παιδιά του ελληνικού λαού. Νέοι άνθρωποι κατά κύριο λόγο, εργαζόμενοι, όχι πολύ υψηλά αμειβόμενοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική τους συμπεριφορά και τη στάση ζωής τους, αλλά και για τα συναισθήματά τους σε μια στιγμή έντασης.”
H δήλωση αυτή του κ. Παπουτσή -ας ξεχάσουμε για λίγο ότι αφορά αστυνομικούς - είναι πραγματικά συγκλονιστική. Αποπνέει κοινωνικό ρατσισμό, ελιτισμό μια κάστας ευπόρων που βάζουν τους χαμηλόμισθους σε ένα τσουβάλι με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική τους συμπεριφορά και τη στάση ζωής τους,!!!!!!!!.
Δεν είναι θέμα απομόνωσης μιας φράσης της συνέντευξης που μπορείτε να διαβάσετε όλη στον exandas στη συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός στον Γ.Αυγερόπουλο. όπου προσπαθεί να μας πείσει ότι «Είναι άδικο να θεωρεί κάποιος ότι η αστυνομία δρα με βαρβαρότητα» με επιχειρήματα που προκαλούν αλλα και με αρλούμπες όπως
« Πρώτα από όλα δεν επιχειρεί η κυβέρνηση, η αστυνομία επιχειρεί.»
Λες και δεν είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ αλλά ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΣ .............................
Φράσεις σαν αυτές απο τα χείλη ενός ..έστω σοσιαληστή δείχνουν με το καλύτερο τρόπο, ότι αυτοί που μας κυβερνούν είναι πλέον μια οικονομική ελίτ που έχουν βάλει στο DNA τους την λογική...
της Αντουανέτας.
Έτσι εξηγούνται ότι θεωρούν επιτυχία που κρατάν το βασικό στο 770, καθαρό 540.
Και βέβαια αν προσπαθείς να θρέψεις ή να φτιάξεις οικογένεια με 540, στο μυαλό του Παπουτσή και κάθε Παπουτσή δικαιολογούνται τα πάντα.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός στον Γ.Αυγερόπουλο
Χρήστος Παπουτσής, Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: «Είναι άδικο να θεωρεί κάποιος ότι η αστυνομία δρα με βαρβαρότητα»
«Αυτές οι περιπτώσεις, αυτές οι εξαιρέσεις του κανόνα, σε καμία περίπτωση δε μπορούν να αμαυρώσουν και να ακυρώσουν τις προσπάθειες του συνόλου της αστυνομίας, που επιχειρεί με κάθε τρόπο να λειτουργήσει μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων.»
Με αφορμή τα νέα περιστατικά αστυνομικής βίας και την επίθεση αστυνομικών κατά Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων που κάλυπταν τη διαδήλωση της Τετάρτης 5 Οκτωβρίου, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από τη συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα (Πέμπτη, 29/09/2011) στο Γιώργο Αυγερόπουλο, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ που γυρίζουμε για την ελληνική κρίση.
Γιώργος Αυγερόπουλος: Γιατί η αστυνομία, της οποίας ηγείστε πολιτικά, έχει επιδείξει και επιδεικνύει τέτοια βαρβαρότητα στις διαδηλώσεις; Χρήστος Παπουτσής: Πρώτα από όλα δεν επιχειρεί η κυβέρνηση, η αστυνομία επιχειρεί. Και η αστυνομία έχει τους δικούς της κανόνες εμπλοκής μέσα στις εντολές που παίρνει από την ηγεσία της. Όμως είναι άδικο να θεωρεί κάποιος ότι η αστυνομία δρα με βαρβαρότητα. Είναι άδικο, έξω από κάθε λογική και πολύ μακριά από την πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου ορισμένοι αστυνομικοί ξεφεύγουν από τα όρια της επιχειρησιακής τους ευθύνης, ορισμένοι επιδεικνύουν μια συμπεριφορά η οποία είναι εκτός του πλαισίου των κανόνων εμπλοκής που προβλέπεται από τους κανονισμούς τους και επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιούν βία περισσότερη από εκείνη που επιτρέπεται από την άσκηση νόμιμης κρατικής βίας, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και την αποστολή τους. Αυτές οι περιπτώσεις, αυτές οι εξαιρέσεις του κανόνα, σε καμία περίπτωση δε μπορούν να αμαυρώσουν και να ακυρώσουν τις προσπάθειες του συνόλου της αστυνομίας, που επιχειρεί με κάθε τρόπο να λειτουργήσει μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι η αστυνομία είναι παιδιά του ελληνικού λαού. Νέοι άνθρωποι κατά κύριο λόγο, εργαζόμενοι, όχι πολύ υψηλά αμειβόμενοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική τους συμπεριφορά και τη στάση ζωής τους, αλλά και για τα συναισθήματά τους σε μια στιγμή έντασης.
Από εκεί και πέρα, η πολιτική ηγεσία έχει την ευθύνη να διαμορφώνει ένα πλαίσιο σταθερότητας, αυστηρότητας στην προκειμένη περίπτωση. Σε όλη αυτή τη δύσκολη και αναστατωμένη περίοδο την οποία ζήσαμε, η κατεύθυνση της πολιτικής ηγεσίας, και του Πρωθυπουργού και η δική μου, ήταν μία, σταθερή και συγκεκριμένη.
Αυτοσυγκράτηση σε στιγμές έντασης, σε καμία περίπτωση μάχες σώμα με σώμα. Με κάθε τρόπο να διαφυλάξουμε τους μείζονες στόχους κάθε επιχειρησιακής δράσης και σε καμία περίπτωση να μην ξεφεύγουν από τους σχεδιασμούς και τις εντολές των ανωτέρων τους.
Γ.Α. - Στις 28 και 29 Ιουνίου για παράδειγμα, οι εντολές και το γενικό πλαίσιο ήταν αυτό που μας περιγράφετε;
Χ.Π. Αυτό ήταν και ήταν απολύτως σαφές. Ήταν αυτοσυγκράτηση, σε καμία περίπτωση μάχη σώμα με σώμα και βεβαίως, ο μείζων στόχος εκείνων των ημερών ήταν να μην υλοποιηθούν τα σχέδια όλων εκείνων, οι οποίοι οργάνωναν την κινητοποίηση για να μην ψηφίσει η βουλή, για να σταματήσει δηλαδή, η λειτουργία της δημοκρατίας. Για να μην περάσουμε στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
Γ.Α. - Πιστεύετε ότι θα γινόταν αυτό;
Χ.Π. Εάν δεν ήταν οι αστυνομικές δυνάμεις, βεβαίως. Μην ξεχνάμε επίσης ότι όλα αυτά τα επεισόδια ξεκίνησαν τη στιγμή που έγινε μια μεγάλη επίθεση περίπου χιλίων ατόμων πάνω στον φραγμό, τον οποίο είχαν δημιουργήσει εκεί οι αστυνομικοί, ακριβώς για να μην υπάρχει μάχη σώμα με σώμα.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησαν όλα και πολύ περισσότερο, όπως εξήγησα στη Βουλή, υπήρχε ένας πολύ μεγάλος αριθμός καπνογόνων από την πλευρά των διαδηλωτών προς τους αστυνομικούς, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα νέφος που εμπόδιζε την ορατότητα.
Ως προς την υπερβολική χρήση δακρυγόνων, φυσικά και έγινε, το είπα και στη Βουλή και θεωρώ ότι και εκεί κάποια στιγμή κάποιοι έριξαν παραπάνω δακρυγόνα από όσο έπρεπε. Αλλά μην ξεχνάμε ότι τα δακρυγόνα δεν είναι μέσο με το οποίο αντιμετωπίζεις απευθείας αντιπαράθεση, αλλά είναι μέσο το οποίο χρησιμοποιείται στο σύνολο των συγκεντρώσεων.
Γ.Α. - Επειδή εγώ ήμουν εκεί και αυτά που μου λέτε με τα καπνογόνα και την επίθεση των χιλίων ανθρώπων δεν τα είδα…
Χ.Π. Μα υπήρχανε και ζωντανές μεταδόσεις από ορισμένα sites, τα οποία είχανε προβολή εκεί δημοσιογραφικά.
Γ.Α. - Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για αυτό… Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι οι αστυνομικοί επιτέθηκαν επί δικαίων και αδίκων; Χτύπησαν γιατρούς, χτύπησαν…
Χ.Π. Και δημοσιογράφους. Και θέλω να μείνω σε αυτό με τους δημοσιογράφους. Γιατί κάποτε και εκείνοι πρέπει να συνεννοηθούν με την πολιτεία. Το θεωρώ δε αδιανόητο, πώς γίνεται σε άλλες χώρες να συνεννοούνται και να φορούν διακριτικά γιλέκα, και στην Ελλάδα όχι.
Από την άλλη πλευρά μην ξεχνάμε ότι όταν ο άλλος δε βλέπει, πώς μπορεί να διακρίνει ποιος είναι ο καλός και ποιος είναι ο κακός, ποιος είναι εκείνος ο οποίος έχει στο μυαλό του μόνο τη διαμαρτυρία και ποιος είναι εκείνος, ο οποίος πέραν της διαμαρτυρίας έχει στο μυαλό του την επιλογή της βίας; Γιατί μην ξεχνάμε ότι εδώ υπήρχαν ορισμένοι, οι οποίοι είχαν επιλογή τη βία.
Δεν ήταν αυθόρμητο, ξαφνικά κάποιος ήρθε και βρήκε κάτι στο δρόμο κι άρχισε να σπάει τα μάρμαρα. Ήρθε με τα απαραίτητα εργαλεία για να σπάσει τα μάρμαρα και στη συνέχεια να τα πετάξει στην πλατεία Συντάγματος.
Γ.Α. - Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι και οι αστυνομικοί πετούσαν πέτρες;
Χ.Π. Απαράδεκτο. Το καταδίκασα και στη Βουλή και παντού. Αλλά δεν ήταν επειδή έσπαγαν τα μάρμαρα για να πετάξουν τις πέτρες. Ήταν προφανώς είτε γιατί δεν είχαν άλλα μέσα εκείνη την ώρα για να αντιπαρατεθούν, είτε γιατί, πράγμα που είναι γεγονός, ξέφυγαν από τους κανόνες της εμπλοκής τους.
Και για αυτό και έγιναν πάρα πολύ αυστηρές παρατηρήσεις και προς τους επικεφαλής τους, αλλά και οι επικεφαλής τους στη συνέχεια προς τους ίδιους τους αστυνομικούς που επιχειρούσαν.
Γ.Α. - Μήπως κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης στη σχολή, λένε για παράδειγμα στους αστυνομικούς ότι «έξω γίνεται εμφύλιος πόλεμος», ότι «θα βγεις έξω και θα σε φάνε», «εσύ είσαι ο στόχος», δηλαδή μήπως θέλει λίγο δουλειά αυτό;
Χ.Π. Βεβαίως και θέλει πάρα πολύ δουλειά και αυτή είναι και η δική μου η αγωνία, γιατί αν θέλω ν’ αφήσω κάτι εδώ, σε αυτό το Υπουργείο, με το δικό μου πέρασμα, είναι ορισμένες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές ακριβώς σε αυτόν τον τομέα, στον τομέα της εκπαίδευσης των αστυνομικών και των σωμάτων ασφαλείας συνολικά, στην αντίληψή τους, στη νοοτροπία τους.
Γι’ αυτό και ήταν απόφασή μου, και για κάποιους θεωρήθηκε ότι είχα πολύ μεγάλη τόλμη, να μιλήσω για εκδημοκρατισμό στην αστυνομία εν έτει 2011 και να μιλήσω για δημοκρατικό έλλειμμα.
Αλλά εννοούσα ακριβώς αυτό. Εννοούσα ότι πρέπει εκείνος ο οποίος ασκεί αυτό τον ρόλο για λογαριασμό της πολιτείας, δηλαδή της εφαρμογής των νόμων και της προστασίας της έννομης τάξης, θα πρέπει να έχει πλήρη συνείδηση του τί ακριβώς ρόλο έχει. Τι έχει απέναντί του, ότι ο νόμος είναι για να προστατεύει την κοινωνία, για να προστατεύει τον πολίτη.
Γ.Α. - Στον Μανώλη τον Κυπραίο τι θα λέγατε που έμεινε κουφός, ανάπηρος;
Χ.Π. Αυτό που είπα στη Βουλή. Λυπήθηκα πάρα πολύ για τον άνθρωπο. Ένας δημοσιογράφος, ο οποίος είτε έκανε είτε δεν έκανε τη δουλειά του, εμένα δεν με απασχολεί, δημοσιογράφος είναι και ως δημοσιογράφος…
Γ.Α. - Πολίτης είναι…
Χ.Π. Ναι, οποιοσδήποτε πολίτης, αλλά πέραν του πολίτη είναι και δημοσιογράφος, ο οποίος είτε είναι σε αποστολή είτε δεν είναι, είναι πάντα δημοσιογράφος. Νοιάζεται για την είδηση, νοιάζεται για το γεγονός, παρακολουθεί το γεγονός εκ του σύνεγγυς. Και βεβαίως ήτανε ένα πολύ άτυχο γεγονός, το οποίο θα τον επηρεάσει στη ζωή του. Ελπίζω να μην είναι μόνιμη η βλάβη και να αποκατασταθεί σιγά σιγά και με το χρόνο. «…»
Σημασία έχει ότι τίποτα από όλα αυτά δεν έπρεπε να γίνει. Απολύτως τίποτα. Αντίθετα θα μπορούσαν να γίνουν πολύ δυνατές διαδηλώσεις, πολύ μαζικές διαδηλώσεις. Εγώ πιστεύω στην αξία της οργανωμένης πολιτικής έκφρασης.
Θεωρώ δε, ότι ήταν μάλλον και εθνική ανάγκη να εκφραστεί ο λαός σε μία τέτοια περίοδο, όπου η πίεση η οποία ασκείται στη χώρα είναι ασφυκτική. Και μιλώ για μία πίεση πάρα πολύ μεγάλη, πρωτόγνωρη. Ποτέ η Ελλάδα δεν είχε ξαναζήσει τέτοιου είδους πίεση σε όλα τα επίπεδα, και στον τομέα της οικονομίας και στον τομέα της πολιτικής. Και αυτό βεβαίως έχει και κοινωνικές επιπτώσεις.
Θα ανησυχούσα δε πάρα πολύ αν δεν είχαμε μαζικές κινητοποιήσεις και αν ο κόσμος δεν εκφραζόταν με τον τρόπο που εκφράστηκε. Ούτως ή άλλως, οι αλλαγές που καλείται ο καθένας να αντιμετωπίσει είναι μεγάλες. Και οι αλλαγές που θα έρθουν είναι επίσης πολύ μεγάλες.
Γ.Α. - Έχετε αναλογιστεί τι θα γίνει εάν κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συμπλοκής μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας υπάρξει νεκρός στο δρόμο;
Χ.Π. Κάθε μέρα που ξημερώνει εύχομαι να μην συμβεί κάτι τέτοιο. Βεβαίως και είναι η μεγάλη μου αγωνία. Έχω ζήσει τι σημαίνει νεκρός στο δρόμο σε διαδήλωση. Όταν διάφοροι δικοί μου συναγωνιστές, της εποχής μου, βρέθηκαν νεκροί στο δρόμο μέσα από γεγονότα βίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου