Ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Κοκκαλάκης -απαντώντας σε έρευνα της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα» για τις επιθέσεις αστυνομικών κατά δημοσιογράφων- είπε ότι «όταν ένας αστυνομικός βλέπει έναν δημοσιογράφο μπροστά του -όχι συγκεκριμένα αυτόν που βρίσκεται εκεί- αλλά μόνη η παρουσία του δημοσιογράφου μπορεί να του θυμίσει συναισθηματικά καταστάσεις και περιπτώσεις που έτυχε άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης».
Δηλαδή, σύμφωνα με τον κ. Κοκκαλάκη, οι αστυνομικοί δρουν συναισθηματικά όταν βλέπουν έναν δημοσιογράφο και τον πλακώνουν στο ξύλο επειδή τους θυμίζει κάποιους άλλους δημοσιογράφους.
Άρα, τα ΜΑΤ μπορεί να χτυπάνε τους διαδηλωτές επειδή τους θυμίζουν έναν δάσκαλο – που τους έλεγε συνέχεια «στουρνάρια»-, μια παλιά τους γκόμενα ή την πεθερά τους.
Θέλω να πω στον κ. Κοκκαλάκη πως αυτό μπορεί να συμβεί και στους πολίτες. Δηλαδή, όταν...
βλέπουν έναν αστυνομικό -οποιονδήποτε αστυνομικό- να βλέπουν στο πρόσωπό του τον Κορκονέα.
Οπότε, αν κάποιοι πολίτες τσακίσουν στο ξύλο έναν αστυνομικό, φαντάζομαι πως ο κ. Κοκκαλάκης θα τους κατανοήσει, αφού θα έχουν πλακώσει στα μπουνίδια έναν αστυνομικό που τους θυμίζει έναν καταδικασμένο δολοφόνο.
Η χούντα έχει τον Κουφιοκεφαλάκη της.
(Τα ΜΑΤ χτύπησαν τον Λουκάνικο επειδή τους θύμισε τον Ραν Ταν Πλαν.)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου