ΤΗΝ ώρα που στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο κρίνεται η καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου και, ίσως, η «συντεταγμένη» ή μη χρεοκοπία της Ελλάδας, στην Αθήνα παίζεται ένα θέατρο του παραλόγου.
Και μάλιστα με πρωταγωνιστές υπουργούς, οι οποίοι, κατά τα άλλα, υποτίθεται ότι είναι ταγμένοι να πασχίζουν να αποτρέψουν την αρνητική εξέλιξη και στα δύο αυτά μέτωπα.
ΤΟ φαινόμενο των δημόσιων αντιπαραθέσεων μεταξύ υπουργών δεν είναι, ασφαλώς, σημερινό. Ομως, προκαλεί τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση η συνέχισή τους στη σημερινή συγκυρία. Και δείχνει αυτό που επισημαίνουν δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό: ότι υπάρχουν στελέχη της κυβέρνησης που θέτουν υπεράνω όλων την προσωπική τους σωτηρία.
ΤΑ νέα κρούσματα ήταν δύο αυτό το Σαββατοκύριακο. Πρωταγωνιστές στο ένα είναι δύο «γνώριμοι» σε αυτό το είδος. Οι κ.κ. Ρέππας και Ραγκούσης, αφού «ξεκατινιάστηκαν» δημοσίως πριν από δύο μήνες στην υπόθεση της απελευθέρωσης του επαγγέλματος των ιδιοκτητών ταξί, τώρα επανέρχονται...
με αφορμή το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο. Ο νυν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης (Ρέππας) είπε από τηλεοράσεως ότι, παρά την πολύμηνη συζήτηση, δεν βρήκε στο υπουργείο κανένα προσχέδιο νόμου. Ο προκάτοχός του (Ραγκούσης) το διέψευσε διά συνεργατών του.
ΟΠΟΙΟΣ κι αν έχει δίκιο, το αποτέλεσμα είναι ένα. Παρά την περσινή δέσμευση της κυβέρνησης και παρά την ασφυκτική πίεση από την τρόικα, το ενιαίο μισθολόγιο εξακολουθεί να είναι φάντασμα. Είναι ένα από τα δείγματα αναβολών, καθυστερήσεων (ή μήπως και ανικανότητας;), που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, όπως λένε οι βουλευτές-επιστολογράφοι του πρωθυπουργού. Αλλωστε, υπάρχουν μέτρα και αποφάσεις που θα έπρεπε να τα έχει πάρει η κυβέρνηση χωρίς τον μπαμπούλα καμιάς τρόικας.
ΤΟ δεύτερο κρούσμα προέρχεται από μια δήλωση, επίσης τηλεοπτική, που έκανε ο υφυπουργός Εσωτερικών κ. Κουκουλόπουλος. Ο οποίος αποφάνθηκε ότι τα μεν μέτρα που εξαγγέλθηκαν τις προάλλες θα ψηφιστούν από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όμως δεν θα ληφθούν άλλα, διότι «δεν τα αντέχει η κοινωνία» και οι βουλευτές.
ΒΕΒΑΙΩΣ, υπάρχει το ερώτημα ποιο «σήμα» στέλνει -και σε ποιον- ένα μέλος της κυβέρνησης, που αποκλείει τη λήψη νέων μέτρων, ενώ ο κατ' εξοχήν αρμόδιος υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος απέφυγε επιμελώς να δεσμευθεί επ' αυτού. Και είναι λογικό.
ΟΤΑΝ ο μέχρι σήμερα κανόνας είναι να μην επιτυγχάνονται οι στόχοι και να επιβάλλονται διαρκώς νέα μέτρα, ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί σε δύο μήνες; Και τι νόημα έχει μια τέτοια πομπώδης «διαβεβαίωση»; Τι να πιστέψει εντέλει ο πολίτης;
ΟΛΑ αυτά δεν είναι θέμα καλής «πολυφωνίας», όπως προσπάθησε να πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Μόσιαλος. Το αντίθετο. Επιβεβαιώνουν ότι ορισμένοι υπουργοί φλυαρούν ασυστόλως και προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω στα δύσκολα. Ο πρωθυπουργός, προφανώς, (δεν) τα βλέπει και εξακολουθεί απλώς να προεδρεύει... Και ο λαός υφίσταται.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου