Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Και ας πάν' στην ευχή τα παλιά...

ΜΕΤΥΡΑΠΟΝΗ, PROPRANOLOL, BDNF, ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Στο ποίημα του Πόουπ «Eloisa to Abelard», η ηρωίδα μιας τραγικής ιστορίας αγάπης βρίσκει παρηγοριά μόνο όταν καταφέρει να ξεχάσει τον αγαπημένο της. Στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» ο Τζόελ και η Κλέμεντιν «σβήνουν», σε μια ειδική κλινική, από το μυαλό τους τις αναμνήσεις της σχέσης τους.
Η ιδέα της διαγραφής δυσάρεστων αναμνήσεων μοιάζει σήμερα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, πιο αληθινή από ποτέ. Ομως, η μνήμη είναι στενά συνδεδεμένη με την ταυτότητα του ατόμου. Είναι η ιστορία του, όσο επώδυνη κι αν είναι... (φωτ. ΑΠΕ) 
Ταξιδεύοντας από το χώρο της ποίησης και της λογοτεχνίας στη μεγάλη οθόνη, η ιδέα για τη διαγραφή των δυσάρεστων αναμνήσεων μοιάζει σήμερα πιο αληθινή από ποτέ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται δημοσιεύσεις για το χάπι... που στέλνει περίπατο τις...
κακές αναμνήσεις, με στόχο τη βοήθεια ατόμων που πάσχουν από μετα-τραυματικό στρες.

Τον τελευταίο καιρό όμως οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι «βρίσκονται μόλις ένα βήμα» από τη δημιουργία ενός τέτοιου σκευάσματος, ενώ ενισχύεται και η διαλεκτική για τους τρόπους χειραγώγησης των ανθρώπων με τη δημιουργία του.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ και του Κέντρου Μελετών για το Στρες πραγματοποίησαν μελέτη με συμμετοχή εθελοντών και διαπίστωσαν ότι η ουσία μετυραπόνη έχει τη δυνατότητα να «σβήνει» από το μυαλό πρόσφατες αρνητικές εμπειρίες και συναισθήματα πόνου.

Οπως αναφέρεται στην επιθεώρηση «Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism», η μετυραπόνη μπλοκάρει την ορμόνη που σχετίζεται με το στρες και απαλύνει τα αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα που συνοδεύουν τις άσχημες αναμνήσεις.

Φάρμακο κατά αναμνήσεων

Αντίστοιχη φέρεται να είναι και η δράση του φαρμάκου Propranolol (της κατηγορίας beta-blocker), σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αμστερνταμ. Στο πόρισμά τους αναφέρουν ότι το φάρμακο, που επιδρά στους νευρώνες του εγκεφάλου, εξαφάνισε σε σημαντικό βαθμό τις τρομακτικές αναμνήσεις από αράχνες που είχε μια ομάδα εθελοντών που πήρε το χάπι.

Συνάδελφοί τους από το Πουέρτο Ρίκο εκθειάζουν τον παράγοντα BDNF, μια πρωτεΐνη που παράγεται φυσικά από το ανθρώπινο σώμα και επηρεάζει τη μνήμη. Υποστηρίζουν ότι η ουσία κάνει «rewind» στο μηχανισμό μνήμης του ασθενούς σβήνοντας μόνο τις κακές αναμνήσεις.

Εν τω μεταξύ το «ηθικό» θέμα της χρήσης ενός τέτοιου φαρμάκου εξετάζει ομάδα Αμερικανών νομικών σε έκθεσή τους που δημοσιεύεται στο «Nature». Ο Ανταμ Κόλμπερ, καθηγητής Νομικής του Πανεπιστημίου του Μπρούκλιν, υποστηρίζει ότι οι κοινωνίες και φυσικά οι κυβερνήσεις θα πρέπει να στηρίξουν τις έρευνες, υπογραμμίζοντας ότι οι φόβοι για «φαρμακευτική χειραγώγηση της μνήμης» είναι υπερβολικοί. Την ίδια στιγμή όμως επιτροπή βιοηθικής του Κογκρέσου εμμένει σε πόρισμά της (2003) σύμφωνα με το οποίο η μνήμη είναι στενά συνδεδεμένη με την ταυτότητα του ατόμου, οπότε και η επιλεκτική διαγραφή τμήματός της ενδέχεται να είναι καταστροφική.
(Πηγές: www.independent.co.uk, www.nature.com, www.livescience.com, ΑΠΕ)
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ από enet