Απόλυτη αποχή

Όποιος είχε μπει στον κόπο να αναλύσει τα αποτελέσματα των τελευταίων εθνικών εκλογών δεν θα πρέπει να ένιωσε έκπληξη από την «έξοδο» των πολιτών σε πολλές πλατείες σε όλη τη χώρα – θα ερχόταν η στιγμή που οι πολίτες που δεν ψήφισαν θα αναζητούσαν τρόπο να εκφραστούν. Το ποσοστό του εκλογικού σώματος που δεν πήγε να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές του 2009 ήταν σχεδόν 30%. Μαζί με τα λευκά και τα άκυρα ήταν ουσιαστικά το πρώτο «κόμμα». Το ΠΑΣΟΚ ήταν δεύτερο.

Σαφώς, το 32% του εκλογικού σώματος που δεν πήγε να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές του 2009 –ή ψήφισε άκυρο ή λευκό- δεν είναι ομοιογενές. Ανάμεσά τους υπάρχουν και πολίτες που δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά – από τη στιγμή, όμως, που το ποσοστό αποχής ήταν το μεγαλύτερο στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, είναι ολοφάνερο πως ένα μεγάλο κομμάτι από το ποσοστό της αποχής αποτελείται από πολίτες που δεν τους εκφράζει κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα, τα θεωρούν συνυπεύθυνα για την κατάντια της χώρας και...

απείχαν συνειδητά. Είμαι ένας από αυτούς.

Το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και ο Γιώργος Παπανδρέου πρωθυπουργός, εξαπατώντας τους ψηφοφόρους – έχει αποδειχτεί πια πως ο Γιώργος Παπανδρέου γνώριζε την αλήθεια για το χρέος της χώρας και την απέκρυψε. Άρα, ένα ποσοστό των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές του 2009 έχει ήδη γυρίσει την πλάτη του στο κυβερνητικό κόμμα αλλά αυτή τη φορά δεν θα στραφεί στη Νέα Δημοκρατία – το κόλπο πάλιωσε και δεν πιάνει πια.

Το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει. Αν καταφέρει κάποτε να κερδίσει ξανά την εξουσία, θα σημαίνει πως οι Έλληνες επιβραβεύουν τη διαφθορά, είναι διεφθαρμένοι και θέλουν μια διεφθαρμένη κυβέρνηση.

Η Νέα Δημοκρατία έχασε ουσιαστικά το παιχνίδι από τη στιγμή που δεν αναζήτησε ευθύνες σε εκείνα τα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Δεν είναι τυχαίο πως ο προηγούμενος πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, απολαμβάνει ασυλίας και –ενώ έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από τη χρεοκοπία της χώρας- κανείς δεν του έχει ζητήσει εξηγήσεις. Από την άλλη, και ο ίδιος δεν έχει νιώσει την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις. Προφανώς, θεωρεί πως το επίθετο «Καραμανλής» αποτελεί πιστοποιητικό αθωότητας. Συμβαίνουν αυτά στις Μπανανίες.

Τα δυο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς αποδεικνύονται για μια ακόμα φορά κατώτερα των περιστάσεων. Η χώρα χρεοκόπησε αλλά το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφεραν να συναντηθούν ποτέ και πουθενά – ούτε σε μια πορεία, ούτε σε έναν αγώνα. Παράλληλα, οι εκπρόσωποί τους συνεχίζουν να επισκέπτονται περιχαρείς και δουλοπρεπείς τα κανάλια των νταβατζήδων της διαπλοκής και να ακκίζονται με τους ξεπουλημένους τηλεδημοσιογράφους, σαν να μην τρέχει τίποτα. Μετά τη χρεοκοπία της χώρας, η κοινοβουλευτική Αριστερά δικαίωσε απόλυτα όσους την αποκαλούν «η Αριστερά του συστήματος». Άχρωμη, άοσμη, ανέμπνευστη, προβλέψιμη, ακίνδυνη, υποταγμένη – τελικά, χαριτωμένη.

Το ΛΑΟΣ δεν αντέχει σε καμία κριτική. Ψήφισε το Μνημόνιο αλλά διαφωνεί κιόλας. Ό,τι να ‘ναι. Το ΛΑΟΣ είναι ένα κόμμα μισαλλοδοξίας και ευνοείται από το μεταναστευτικό και τη βαθιά αγραμματοσύνη μέρους του πληθυσμού της χώρας.

Η Δημοκρατική Αριστερά, η Δημοκρατική Συμμαχία, το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών και οι Οικολόγοι-Πράσινοι «υπάρχουν» στις δημοσκοπήσεις αλλά οι εκλογές είναι μια εντελώς διαφορετική δοκιμασία και πραγματικότητα. Και με εξαίρεση τους Οικολόγους-Πράσινους, τα υπόλοιπα κόμματα αφενός δεν είναι κόμματα και αφετέρου τα βασικά στελέχη τους είναι φθαρμένα – οι πικραμένοι που θέλουν να κάνουν πολιτική καριέρα στα γεράματα. Για το καλό του λαού, βέβαια, πάντα.

Οι εκλογές έρχονται ολοταχώς. Το πολιτικό κατεστημένο θα προσπαθήσει να νομιμοποιηθεί εκ νέου –και να νομιμοποιήσει τα εγκλήματά του σε βάρος της χώρας και των πολιτών- μέσα από τις εκλογές.

Οι οικονομικές ελίτ του τόπου –σε μια προσπάθεια να διασωθούν και να υποστηρίξουν τα συμφέροντά τους- θα στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, και θα προσπαθήσουν να οδηγήσουν την ψήφο διαμαρτυρίας στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ – για να την εξουδετερώσουν.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως κάθε ελεύθερος και δημοκράτης Έλληνας πολίτης καλό θα ήταν να μην πάει στις κάλπες στις επόμενες εκλογές.

Οι επόμενες εκλογές θα δείξουν πολλά πράγματα. Θα μάθουμε πόσοι είναι αυτοί οι Έλληνες που θέλουν να είναι πραγματικά ελεύθεροι και επιθυμούν μια αξιοπρεπή ζωή σε μια αξιοπρεπή Ελλάδα. Τώρα όλοι ξέρουμε τι έχει συμβεί στη χώρα – δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Στόχος στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να είναι η απόλυτη αποχή. Η απόλυτη αποχή θα ανατρέψει το σάπιο πολιτικό σκηνικό και θα οδηγήσει στη δημοκρατία.

Φυσικά, εγώ είμαι ένας μπλόγκερ• δεν είμαι ένας δημόσιος υπάλληλος που τον διόρισε το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία, ούτε ένας κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας – επίσης, δεν θέλω να πάρω καμιά επιχορήγηση, ούτε να χτίσω κάποιο αυθαίρετο. Αυτά που γράφω εδώ αποτελούν την προσωπική μου άποψη.

Προτείνω στις επόμενες εκλογές οι ελεύθεροι πολίτες αυτής της χώρας να μην πάνε στις κάλπες. Να πάνε στις πλατείες.

Την ημέρα των επόμενων εκλογών, θα φορέσω τα καλά μου και θα πάω στο Σύνταγμα. Θα σας περιμένω.

(Η φωτογραφία είναι από την πλατεία Συντάγματος, χτες το βράδυ.)

Εγραψε ο Pitsirikos