Συντονισμένη επίθεση είχαμε χθες από το Συγκρότημα, (μην ρωτάτε ποιο είναι, ένα είναι το συγκρότημα ) κατά του τσαντιριού λες και φταίει ο «γύφτος» για την κατάντια της χώρας. Δεν μπορεί, να βγάζει ένας «γύφτος» στη φόρα αυτά που επιμελώς είχε παραλείψει – αποκρύψει ένα ολόκληρο συγκρότημα. Φαίνεται ότι είναι αποφασισμένοι να του το γκρεμίσουν το τσαντίρι. Απολαύστε τους!...
Ο Ντομινίκ, ο Λάκης και η συμπαιγνία
Οι δηλώσεις του επικεφαλής του ΔΝΤ που προβλήθηκαν από το «Αλ Τσαντίρι νιουζ» ενίσχυσαν τις θεωρίες συνωμοσίας
Συμπαιγνία ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στον κ. Λάκη Λαζόπουλο καταγγέλλει η κυβέρνηση, καθώς ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου φέρεται ιδιαίτερα ενοχλημένος από τον τρόπο με τον οποίο προβλήθηκαν και ερμηνεύτηκαν παλαιότερες και ήδη γνωστέςδηλώσεις του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν από τη σατιρική εκπομπή του ηθοποιού.
Πρόσωπα με επιρροή στη χάραξη της «επικοινωνιακής πολιτικής» της Συγγρού δεν διέψευδαν στις κατ΄ ιδίαν συνομιλίες τους την πληροφορία ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προμηθεύτηκε το επίμαχο σημείο των δηλώσεων τού επικεφαλής του ΔΝΤ, το οποίο είχε...
«κουρευτεί» από τη συνέντευξη που πρόβαλε προ τριμήνου το γαλλικό κανάλι Canal+. Αντιθέτως επιβεβαίωναν ατύπως την... «ευκαιριακή συμμαχία» της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον καλλιτέχνη. Εξηγούσαν ότι με την «επιλογή Λαζόπουλου» επιτεύχθηκε η πληρέστερη δυνατή «εμφύτευση» στη συνείδηση της κοινής γνώμης του μηνύματος περί μυστικών διαπραγματεύσεων του κ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ, διότι αφενός μεν το «Αλ Τσαντίρι νιουζ» απολαμβάνει υψηλή θεαματικότητα και αφετέρου δε γιατί ο κ. Λαζόπουλος έχει κατορθώσει να επιβληθεί ως «κριτής των πάντων», του οποίου οι παρεμβάσεις προκαλούν περισσότερες συζητήσεις, αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις από εκείνες της πλειονότητας των πολιτικών.
Η αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τη ΝΔ ξεκίνησε την Τετάρτη το πρωί μετά την προβολή παλαιότερων δηλώσεων του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν στην εκπομπή του κ. Λάκη Λαζόπουλου το βράδυ της προηγουμένης για την πορεία της Ελλάδας προς την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τις κατ΄ ιδίαν συνομιλίες του Πρωθυπουργού με τον επικεφαλής του ΔΝΤ στα τέλη του 2009. Σύμφωνα με τον κ. Στρος-Καν, η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και του Ταμείου επιτεύχθηκε μέσα σε μόνο 15 ημέρες επειδή επί πολλούς μήνες βρισκόταν σε εξέλιξη μια μυστική προετοιμασία. «Οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ,αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στον λαό» είπε ο κ. Στρος-Καν. Πρόκειται για δηλώσεις που έγιναν στην ίδια επίμαχη εκπομπή στην οποία ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ είχε υποστηρίξει ότι «η Ελλάδα βρίσκεται βουτηγμένη στα σκ...», δήλωση η οποία δεν είχε «αποκοπεί» από την πρώτη προβολή της συνέντευξης.
Η επίσημη κυβερνητική απάντηση διά του κ. Γ. Πεταλωτή ήταν η υπενθύμιση δηλώσεων του κ. Παπανδρέου, όταν είπε στις 11 Νοεμβρίου του 2009 ότι «έχει επαφές με τον Στρος-Καν», ενώ το υπουργείο Οικονομικών υπογράμμισε ότι από τις 13 Ιανουαρίου 2010 ανακοινώθηκε επισήμως η συνεργασία της χώρας με το ΔΝΤ για παροχή τεχνικών συμβουλών σε λογής-λογής ζητήματα. Η Νέα Δημοκρατία δεν άφησε αναξιοποίητη την ευκαιρία που η ίδια δημιούργησε και με δηλώσεις του εκπροσώπου της κ. Ι.Μιχελάκη αποκάλεσε τις δηλώσεις «κόλαφο για την αξιοπιστία του κ. Παπανδρέου» και επιχείρησε να υποδαυλίσει «θεωρίες συνωμοσίας» περί μεθοδευμένης πορείας προς το Ταμείο θέτοντας το ερώτημα μήπως αυτές έχουν κάποια βάση.
«Ακροδεξιά σύνδρομα»
Το «σόου των επιθέσεων» στην κυβέρνηση, στο οποίο με ζέση συμμετείχαν όλα τα μικρότερα κόμματα, συνεχίστηκε ως την Παρασκευή, όταν ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου αναγκάστηκε να απαντήσει κατά τη διάρκεια της «Ωρας του Πρωθυπουργού» στη Βουλή τόσο στη ΝΔ όσο και στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ.Τσίπρα.
«Ημασταν σε επαφή, είναι γνωστό» είπε ο Πρωθυπουργός. «Ηταν καθήκον μου να προετοιμαστώ για κάθε ενδεχόμενο. Τι θέλετε; Να κρυβόμουν στο Μαξίμου ή στο Καστρί; Οπως έκανε κάποιος άλλος;» συνέχισε και πρόσθεσε: «Δεν το κρύψαμε.Δεν ζητήσαμε να μπούμε στο ΔΝΤ.Δεν ήταν ο στόχος μας. Προσπαθήσαμε να μην μπούμε,αλλά δεν το καταφέραμε. Εκανα δύο φορές τον γύρο του κόσμου για να στηθεί ο μηχανισμός διάσωσης.Τώρα όλοι μπορούν να μιλούν εκ του ασφαλούς. Να λένε ότι όλα ήταν προαποφασισμένα».
Ο πρωθυπουργός ενοχλήθηκε ιδιαίτερα τόσο από τη φρασεολογία που επέλεξε ο κ. Τσίπρας - «όλα έγιναν βάσει σχεδίου για να γίνει η δουλειά των Αμερικάνων» - όσο και από τη ρητορική της ΝΔ και αντεπιτέθηκε με σφοδρότητα λέγοντας: «Πατριδοκάπηλοι έλεγαν τα ίδια για τον πατέρα μου. Σαν να ακούω φωνές από τα χειρότερα ακροδεξιά σύνδρομα του παρελθόντος. Την προσωπική λάσπη και αποδόμηση την έχω ξαναζήσει. Δεν θα κάνω πίσω».
Ενδογαλλική κόντρα
Την πραγματική διάσταση του θέματος ανέλαβε να την αποδώσει ο κ. Μ.Χρυσοχοΐδης, εφόσον ούτε ο Πρωθυπουργός ούτε ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου έκριναν ότι ήταν πρέπον να επιτεθούν στον κ. Στρος-Καν. Με δηλώσεις του σε ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης ανέδειξε μια ενδιαφέρουσα αντίθεση τονίζοντας ότι ο κ. Στρος-Καν «δεν είναι παρθένα» , αλλά... «έμπειρος πολιτικός» , ο οποίος προέβη σε αυτές τις δηλώσεις γιατί «θέλει να βγάλει από πάνω του την Ελλάδα».
Σύμφωνα με την ερμηνεία αυτή, ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ευρώπη αλλά και σε ελληνικούς κυβερνητικούς κύκλους, ο φερόμενος ως υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας στις προεδρικές εκλογές του 2012, επιχείρησε πέρυσι να εκμεταλλευτεί πολιτικά τη διάσωση της Ελλάδας ως έμπρακτη απόδειξη των πολιτικών, οικονομικών και ηγετικών ικανοτήτων του. «Ο Ντομινίκ έσωσε την ευρωζώνη σώζοντας την Ελλάδα» μετέδιδαν οι υποστηρικτές του στον γαλλικό Τύπο.
Σήμερα που το πρόβλημα επεκτάθηκε και στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία, και όπως φαίνεται η ελληνική κρίση δεν έχει θεραπευτεί από την αρχική συνταγή του Ταμείου, ο κ. Στρος-Καν επιχειρεί να διαχωρίσει τη θέση του και να προστατευτεί από πιθανές επιθέσεις του κ. Σαρκοζί ότι «τα έκανε θάλασσα στο Ταμείο» παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως μια απέλπιδα περίπτωση χώρας με αποτυχημένους θεσμούς και δυσλειτουργική οικονομία για την οποία έγινε το μέγιστο εκείνων που μπορούσαν να γίνουν...
«ΠΡΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥΣ ΤΗΣ»
Η σκληρή απάντηση ήρθε από την Ιπποκράτους, καθώς το γραφείο Τύπου του κόμματος εξέδωσε έκτακτο- δεύτερο εντός της ίδιας ημέρας- δελτίο σχολιασμού επικαιρότητας με τίτλο«Προς Συγγρού και τους Λαζόπουλούς της».Η απάντηση ξεκίνησε με πατριωτική προσέγγιση:«Εμείς κάναμε το πατριωτικό μας καθήκον και σώσαμε την Ελλάδα από τη χρεοκοπία.Εσείς τι κάνατε;Τον πατριωτισμό του Κινήματός μας δεν θα τον αμφισβητήσει κανείς.
Πόσω μάλλον αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στα πρόθυρα χρεοκοπίας και μετά λιποτάκτησαν».Οσο για την αιχμή προς τον κ.Λαζόπουλο,αυτή είχε περισσότερο «πράσινο δηλητήριο»:«Για να σατιρίσουμε λίγο την κατάσταση που ζούμε, είναι πραγματικά αστείο αυτοί που έγλειφαν επί έξι χρόνια τον “καταλληλότερο” ενώ αυτός και η κυβέρνησή του κατέστρεφαν τη χώρα τώρα να έχουν μεταβληθεί στα χειρότερα τσιράκια του χαλκείου Τύπου της Συγγρού και να αναπαράγουν τις χειρότερες αθλιότητές του».
Επειτα από αυτές τις αντιδράσεις,αργά το απόγευμα της Τετάρτης (μεσημέρι στην Ουάσιγκτον),το Ταμείο εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία«δεν υπήρχαν διαπραγματεύσεις και καμία συμφωνία για οικονομική βοήθεια πριν από την επίσημη αίτηση που κατέθεσε η Ελλάδα στα τέλη Απριλίου». Ο κ. Λαζόπουλος άφησε την πολιτική αντιπαράθεση επί του θέματος να εξελιχθεί σχεδόν ως προέκταση του σόου του και απέφυγε επιμελώς να συμμετάσχει ο ίδιος,με προφανή στόχο να το κάνει αποκλειστικά και μόνον στην προσεχή εκπομπή του,εξασφαλίζοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερη θεαματικότητα.
Από το ΒΗΜΑ
Η συνωμοσία των Μήτσων
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ
Ολα λοιπόν ήταν μια συνωμοσία! Ο κ. Παπανδρέου γνώριζε πολύ καλά τα χάλια της οικονομίας και έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις για να ρίξει τη χώρα στις δαγκάνες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μας κορόιδευε όμως και έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν ακόμη και μετά τις εκλογές, προφανώς για να μας το κάνει έκπληξη και να δώσει και τη χαριστική βολή στην προσωπική του αξιοπιστία.
Να σοβαρευτούμε όμως. Οποιος στοιχειωδώς θυμάται ή ανατρέξει στις εφημερίδες της εποχής- τον Δεκέμβριο μετά τις εκλογές- θα καταλάβει ότι όλη αυτή η ιστορία που έγινε με τη συνέντευξη του Στρος-Καν είναι μια τεράστια σαπουνόφουσκα. Γιατί ακριβώς αναφέρεται στην περίοδο που οι Βρυξέλλες μάς πίεζαν για μέτρα περιορισμού των ελλειμμάτων και η κυβέρνηση προσπαθούσε να αντισταθεί και να τηρήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις της αποφεύγοντας μειώσεις σε μισθούς. Τότε ήταν που η Λούκα είχε πει και το περιβόητο «αν τους δώσουμε το ένα χέρι, θα μας κόψουν και το άλλο» - αναφερόμενη βέβαια στη δημόσια συζήτηση για το ΔΝΤ.
Το ότι ο Πρωθυπουργός έκανε λοιπόν επαφές με όλους - ακόμη και με τους Κινέζους, έγραψαν οι «Financial Τimes» - ήταν γνωστό σε όλους. Εψαχνε αγωνιωδώς λύση για να έχει και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο. Και το μόνο το οποίο ουσιαστικά δείχνει η συνέντευξη του κ. Στρος-Καν είναι ότι η κυβέρνηση άργησε να καταλάβει το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος και ότι υποτίμησεόπως όμως υποτίμησε και όλη η Ευρώπη- τη θυελλώδη αντίδραση των αγορών που ανέβασαν τα ελληνικά spreads και μας έστειλαν, θέλοντας και μη, επαίτες στην Ευρώπη.
Το ότι ερχόμαστε σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά, και κάνουμε τέτοιες συζητήσεις λέει ασφαλώς πολλά για το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου. Λέει πολύ περισσότερα για τη Νέα Δημοκρατία, η οποία προσφεύγει στη συνωμοσιολογία μόνο και μόνο για να μη μιλήσει για το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας. Επιδιώκει με υπεκφυγές και τρικ να αποφύγει τις δύσκολες αποφάσεις και να εμμείνει σε μια δημαγωγική και αδιέξοδη πολιτική.
Πολλοί έχουν παρομοιάσει τις σημερινές συνθήκες στην οικονομία με την πτώχευση του 1893 επί Τρικούπη. Δυστυχώς η παρομοίωση αφορά και την πολιτική μας ζωή, καθώς τα κόμματα δείχνουν ακριβώς την ίδια ανευθυνότητα με τότε. Από τους «τζουμπέδες» φτάσαμε στους «τζιτζιφιόγκους». Γιατί από την κακοφωνία δεν θα πρέπει να εξαιρέσουμε και την κυβέρνηση που δείχνει αποφασισμένη να δικαιώσει την κριτική της Νέας Δημοκρατίας για «σκορποχώρι».
Δυστυχώς, η αυξανόμενη ανυποληψία των δύο μεγάλων κομμάτων δημιουργεί πρωτοφανείς συνθήκες αμφισβήτησης του πολιτικού μας συστήματος. Γιατί βέβαια την ίδια στιγμή μέσα από μια σειρά κινημάτων «ανυπακοής» επιχειρείται η απαξίωση και η απονομιμοποίηση συνολικά των θεσμών της Δημοκρατίας μας.
Τριάντα χρόνια μετά την ένταξη στην Ευρώπη - η επέτειος απέχει πια λίγους μήνες - έχουμε βέβαια πολύ λιγότερους λόγους να φοβόμαστε εκτροπές. Μεταξύ μιας κοντόφθαλμης ηγεσίας στην Ευρώπη ωστόσο, μιας ανίκανης πολιτικής τάξης στην Ελλάδα και μιας οικονομικής κρίσης που αν δεν κινητοποιηθούμε μπορεί να πάρει ακόμη πιο άσχημη τροπή, πολλά μπορεί να συμβούν. Αλλωστε τι άλλο είναι η Ιστορία από μια αλληλουχία ατυχημάτων;
Από το ΒΗΜΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου