Σαμαράς: Στηρίζεις και εμένα και την Ντόρα!

Θα θυμάστε, υποθέτω, ότι στο πρόσφατο μνημόσυνο του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, στο Ψυχικό, βρέθηκαν μετά από ο καιρό ο νυν και ο τέως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. 

Σαμαράς και Καραμανλής, μάλιστα, απομονώθηκαν για λίγο μέσα σε μία αίθουσα στο μαυσωλείο του Καραμανλισμού, προσπαθώντας υποθέτω να λύσουν τις διαφορές τους. 

Και λέω προσπάθησαν να τις λύσουν καθότι οι διαφορές που έχουν μεταξύ τους είναι άλυτες και δεν πρόκειται να λυθούν στον αιώνα τον άπαντα. Και είναι άλυτες γιατί ο Σαμαράς θέλει να ...

απαλλαγεί από τον Καραμανλή και τη διακυβέρνηση του, πιστεύοντας ότι αν δεν διαγραφεί από το συλλογικό υποσυνείδητο το ηθικό, πολιτικό και αισθητικό φιάσκο της περιόδου 2004-2009, δεν πρόκειται να δει ο ίδιος εξουσία. Προσπαθεί δηλαδή να κάνει αυτά που έκανε ο Παπανδρέου με το Σημίτη. Τώρα αν θα τα καταφέρει ο Σαμαράς είναι μία άλλη ιστορία.

Έλεγα λοιπόν ότι ο Σαμαράς και Καραμανλής απομονώθηκαν μετά το μνημόσυνο σε ένα γραφείο και συνομιλούσαν αμήχανα. Τους διέκοπταν κάθε τόσο, είτε ο υπερκινητικός Προκόπης που μπαινόβγαινε στο γραφείο που βρίσκονταν Σαμαράς και Καραμανλής, αφού θεωρεί τον εαυτό πρωθιερέα του Καραμανλισμού και άρα δεν υπάρχει άβατο γι αυτόν. Είτε διάφοροι άλλοι που δεν άντεχαν να χάσουν την εικόνα του Σαμαρά και του Καραμανλή που παρίσταναν ότι μιλούσαν φιλικά, αλλά στην πραγματικότητα τα μυαλά ήταν ... βλοσυρά. 

Κάποια στιγμή λοιπόν μπήκε στο γραφείο εκδότης μικρής καθημερινής κεντροδεξιάς εφημερίδας (μην μπερδεύεστε, ο άλλος εκδότης που ήταν παρόν στο μνημόσυνο δεν έχει πια πρωινή εφημερίδα) χαιρέτησε και άκουσε το Σαμαρά να του λέει απευθυνόμενος ουσιαστικά στον Καραμανλή: «Ξέρω ότι με στηρίζεις, αλλά στηρίζεις και την Ντόρα» είπε κοιτάζοντας με νόημα τον Καραμανλή, περιμένοντας ότι ο τελευταίος με κάποιο τρόπο θα δείξει τη δυσαρέσκεια που η συγκεκριμένη μικρή κεντροδεξιά εφημερίδα στηρίζει και τη Ντόρα. Ο Καραμανλής έμεινε απαθής κοιτώντας με το γνωστό ύφος του Βούδα χωρίς να προδώσει ούτε τη σκέψη του, ούτε την προτίμησή του... ούτε φυσικά έσπευσε να αποδοκιμάσει τον εκδότη.

Από iefimerida