Μαύρα μαντάτα στην Παιδεία

Ως το τέλος του επόµενου µήνα, το νομο­σχέδιο για τα πανεπιστήµια θα βρίσκε­ται στη Βουλή για ψήφιση και οι ακριβείς προθέσεις του υπουργείου Παιδείας για τις αλ­λαγές στη Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση θα έχουν διαφανεί. Στο µεταξύ, η Άννα Διαμαντοπούλου, στο πλαίσιο του διαµονολόγου της µε τους εκπαι­δευτικούς φορείς, θα παρευρίσκεται σε ποικίλες συνεδριάσεις (όπως το έκανε και χθες στη συνε­δρίαση του Εθνικού Συµβουλίου Παιδείας) δεµένη πιστάγκωνα στο µεσιανό καλάµι, θα δίνει το στίγ­µα των ειληµµένων αποφάσεών της κι ύστερα θα αποχωρεί, ξεχνώντας να βγάλει το κερί απ’ τ’ αυ­τιά της. Ως γνωστόν, την ενδιαφέρει µόνο να φτά­σει στον προορισµό της, δηλαδή στην εκπαίδευση των αδιόριστων, των απλήρωτων, των ελαστικών και των στυγνά µανατζαριζοµένων…

Ο χώρος της Παιδείας ωστόσο έχει µετατραπεί, εν όψει µάλιστα της επόµενης, δυσοίωνης ακαδη­µαϊκής χρονιάς, σε επιφυλασσόµενο αλλά ενεργό­τατο ηφαίστειο που ...

εκρήγνυται αποσπασµατικά πραγµατοποιώντας µικρά ακτιβιστικά περάσµατα (τα περισσότερα εκ των οποίων δεν γίνονται ευρέως γνωστά) από το καθηµερινό πρόγραµµα της υπουργού ή διοργανώνοντας πορείες, συγκεντρώ­σεις διαµαρτυρίας και συζητήσεις.

Διαμαρτυρόμενες ομάδες

Κι ενώ µέχρι πρότινος οι άνθρωποι της εκπαί­δευσης, που έδειχναν ενδιαφέρον γι’ αυτού του τύπου τις δράσεις, ήταν λίγοι και προέρχονταν από συγκεκριµένες διαµαρτυρόµενες οµάδες, τώρα πια οι διαµαρτυρόµενες οµάδες είναι τόσο πολ­λές, ώστε να τείνουν να συνενωθούν σε ένα ενιαίο, θυµωµένο σώµα. Ποιον να πάρει κανείς και ποιον να αφήσει… Τους εκπαιδευτικούς που βρέθηκαν εκτός νυµφώνος λόγω της δραστικής µείωσης των διορισµών; Τους αζήτητους, παραµυθιασµένους ξενόγλωσσους; Τους ωρομίσθιους ή αναπληρωτές µειωµένου ωραρίου - αν προτιµάτε - που «µπαί­νουν µέσα» οικονοµικά για να µην απολέσουν τη σπάνια δυνατότητα να διδάξουν για τέσσερις ώρες την εβδοµάδα σε περιοχές που βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόµετρα µακριά από τους τόπους διαµονής τους;

Η σχολική μοίρα

Τους συναδέλφους τους που χρειάζεται να δου­λέψουν σε τρία και τέσσερα σχολεία για να συ­µπληρώσουν το µειωµένο τους ωράριο; Τους νυν και τους µελλοντικούς απλήρωτους και ακατοχύρωτους εκπαιδευτικούς των βραδυφλεγών ευ­ρωπαϊκών κονδυλίων και του ΕΣΠΑ; Τα µέλη της πανεπιστηµιακής κοινότητας (όπου το υπουργείο και η κυβέρνηση εξακολουθούν να έχουν κοµµα­τικά ερείσµατα) τα οποία εν µέρει έχουν αρχίσει να ανησυχούν λόγω της διαφαινόµενης ανάγκης της προϊστάµενής τους αρχής να «τραβηχτεί» από τα προβλήµατα και να παραδώσει τις σχολές τους σε αλλότριες δυνάµεις; Ή µήπως τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους γονείς και τους µαθητές που θα αντιληφθούν προσεχώς ότι η σχολική τους µοίρα τους επιφυλάσσει εκπαιδευτικό πάστωµα µέσα σε ασφυκτικές τάξεις, συγχωνευµένων και υποχρηµατοδοτούµενων σχολείων;

Από το "Ποντίκι" , μονταζ Γρέκι