Με τον μύθο του Σίσυφου, που επιχειρεί να φτάσει τον βράχο στην κορυφή και μόλις την προσεγγίζει αυτός ξανακυλά προς τις παρυφές, μοιάζει η κυβέρνηση. Εκεί που ευνοϊκές δημοσκοπήσεις δημιουργούν ένα καλό κλίμα, «σκάει» ένα καινούργιο πρόβλημα ή μια γκάφα και τρέχουν και δεν φτάνουν.
Το φιάσκο με τις εξεταστικές και κυρίως ο τρόπος χειρισμού, αλλά και η διόγκωση των προσδοκιών από την κυβέρνηση για τα αποτελέσματά της, χρεώνονται και στον πρωθυπουργό.
Ο ορυμαγδός δημοσιευμάτων και εκπομπών το Σαββατοκύριακο κινητοποίησε το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης. Σε απανωτές συσκέψεις κρίθηκε ότι τα ...
πράγματα είναι πολύ σοβαρά και τείνει η οργή των πολιτών να συμπαρασύρει τα πάντα και κυρίως όσα περί διαφάνειας έχτιζε όλους αυτούς τους μήνες ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου.
Γι’ αυτό και ύστερα από συνεχείς διαβουλεύσεις, συσκέψεις και ανταλλαγή απόψεων αποφασίστηκε ο πρωθυπουργός να βγει μπροστά από το θέμα, παραγγέλλοντας σε υπουργούς να προχωρήσουν σε αγωγές κατά της Sιemens και δίνοντας κατευθύνσεις για αλλαγές σε νόμους που έχουν να κάνουν με το πολιτικό χρήμα. Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ προχτές επιχείρησε να δώσει θεσμική επικάλυψη στην πρωτοβουλία του αυτή, σημειώνοντας ότι τώρα που είχε το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, που επισημαίνει βλάβη του Δημοσίου, μπορεί να προχωρήσει.
Υπονοώντας το… υπουργικό κυνηγητό στη γερμανική εταιρεία που αναμένεται να ξεφουσκώσει πάραυτα, προκειμένου να συνεχιστούν βεβαίως απρόσκοπτα οι μπίζνες το επόμενο διάστημα.
Μάλιστα ο πρωθυπουργός, αφού μίλησε για αναμόρφωση του συστήματος ελέγχου του «πόθεν έσχες» των πολιτικών, έθεσε για πρώτη φορά ζήτημα αλλαγής των πρόσφατων τροποποιηθέντων εξεταστικών επιτροπών της Βουλής, λέγοντας ότι το θέμα θα μπει για συνολική αναθεώρηση στις σχετικές συνταγματικές δια δικασίες που θα ξεκινήσουν από την επόμενη Βουλή.
Και σαν να μη έφτανε αυτό, έσπευσε να «δεσμεύσει» τους βουλευτές του για τον εκλογικό νόμο, λέγοντας ουσιαστικά ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί καμία επιφύλαξη, αφού ήταν βασικό σημείο του προγράμματος εκλογής του το 2009 και πρέπει να υλοποιηθεί. Ο Παπανδρέου, που γνωρίζει τις αντιδράσεις των βουλευτών, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις μονοεδρικές περιφέρειες και μάλιστα σημείωσε ότι αναμένει τη στάση των άλλων κομμάτων. Δεν έκανε όμως καμία αναφορά σε μέτρα εσωκομματικής δημοκρατίας, που θα κατοχυρώνει την ελεύθερη κατάρτιση των ψηφοδελτίων χωρίς την «προεδρική επιβολή», που είναι και η σοβαρότερη επιφύλαξη γι’ αυτήν την αλλαγή.
Στο φόντο όμως της συζήτησης περί διαφάνειας με αφορμή την ολοκλήρωση του έργου της εξεταστικής επιτροπής, το πρόβλημα της κυβερνητικής λειτουργίας επανήλθε στο προσκήνιο μετά τον άγριο καυγά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου με τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη σχετικά με προβλέψεις του φορολογικού νομοσχεδίου.
Πολλοί υπουργοί ακούγοντας τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να… αραδιάζει άρθρα και προτάσεις σταυροκοπήθηκαν, αφού δεν πατάνε στον νομικό πολιτισμό της χώρας και δεν μπορούν να ισχύσουν έτσι άκριτα.
«Ό,τι αμερικανιά εισηγείται ο κάθε σύμβουλος δεν μπορεί να ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο αβασάνιστα και χωρίς πλήρη ανατροπή του συστήματος και του συντάγματος», επισημαίνει έμπειρο κυβερνητικό στέλεχος και προσθέτει ότι τέτοιου είδους ανατροπές χρειάζονται μελέτη εις βάθος.
Ο Καστανίδης πρόβαλε σοβαρές ενστάσεις στην υπέρμετρη αυστηροποίηση της φοροδιαφυγής, αφού ο υπουργός Οικονομικών, στο άγχος του να ικανοποιήσει την τρόικα, πέρασε στο άλλο άκρο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, που αντιλήφθηκε ότι το Υπουργικό Συμβούλιο οδεύει προς ναυάγιο, έκοψε τον Χ. Καστανίδη, ζητώντας του να μην κάνει αντιεισήγηση, αλλά το πυρ συνεχίστηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο σε νομικά ζητήματα, αλλά και από τον Χρήστο Παπουτσή, που προωθεί την ιδέα της οικονομικής αστυνομίας, η οποία όμως επιχειρήθηκε να… προσαρτηθεί στο υπουργείο Οικονομικών.
Ανεξαρτήτως από το ποιος έχει δίκιο για τις ενστάσεις που διατυπώνει, όπως συνέβη και στο παρελθόν με νομοσχέδια κι άλλων υπουργών, δείχνει ότι στο Υπουργικό Συμβούλιο πηγαίνουν τα νομοσχέδια χωρίς σοβαρή επεξεργασία και διυπουργική διαβούλευση. Μπορεί να υπάρχει μια επίφαση διαλόγου, αλλά το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να είναι χώρος διατύπωσης γνώμης όλων των μελών του με τον πιο θεσμικό τρόπο, αλλά δεν είναι ο χώρος… σύνταξης των νομοσχεδίων. Θα μπορούσε λοιπόν όλη αυτή η συζήτηση να μην είχε καν γίνει, αν πριν εισαχθεί το νομοσχέδιο άρον άρον στο Υπουργικό Συμβούλιο είχε γίνει μια διυπουργική σύσκεψη και είχαν διατυπώσει άποψη, αντιρρήσεις και προτάσεις οι συναρμόδιοι υπουργοί.
Αποτέλεσμα του αλαλούμ και της βιασύνης είναι άλλο φορολογικό νομοσχέδιο να ανακοινώνεται προχτές και άλλο να κατατίθεται προς διαβούλευση, με την απάλειψη του αυτόφωρου για τους φοροφυγάδες, την… απόσυρση του όρου «γενικός φορολογικός εισαγγελέας» και άλλα σχετικά, αφού υπάρχουν συνταγματικά κωλύματα που δεν είχαν καν ελεγχθεί στο στάδιο επεξεργασίας του νομοσχεδίου. Μάλιστα το γραφείο του πρωθυπουργού αναγκάστηκε να ανακοινώσει ότι το νομοσχέδιο πριν κατατεθεί για δεύτερη ανάγνωση θα περαστεί από… χτένισμα από τον Χάρη Καστανίδη και τις υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης, προκειμένου να αποφευχθούν νομικά ατοπήματα. Παλιοί κοινοβουλευτικοί επισημαίνουν ότι πολύ συχνά άπειροι υπουργοί πέφτουν θύματα των συμβούλων τους, χωρίς σοβαρή επεξεργασία και επίγνωση όλων των δεδομένων και ενώ επιζητείται η διαβούλευση φαίνεται ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα κυβερνητικής πληροφόρησης…
Μέσα σ’ όλα και οι μετανάστες…
Παράλληλα με το φορολογικό η κατάληψη της Νομικής από μετανάστες μπορεί να αντιμετωπίστηκε με αντιφατικά αισθήματα από την κυβέρνηση, από τη μια ως ευκαιρία σκλήρυνσης της στάσης της ως προς τους παράνομους μετανάστες αλλά και υπονόμευσης του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου και από την άλλη με αμηχανία για την έκβασή της. Μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε αλλά και την αδυναμία των πρυτανικών αρχών να διευθετήσουν το θέμα, αλλά και την προσπάθεια να στήσουν ευρύτερο μεταναστευτικό θέμα με συνεχείς δηλώσεις αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα.
Έτσι αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο πρωθυπουργός κάλεσε τους Χρ. Παπουτσή, Γ. Ραγκούση, Άννα Διαμαντοπούλου και Άννα Νταλάρα. Κι αυτό γιατί έστω και την τελευταία στιγμή συνειδητοποίησαν οι κυβερνητικοί ότι το θέμα μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξεφύγει και να προκαλέσει έναν νέο Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα με αριστερίστικες ομάδες να συγκρούονται μαζικά με ακροδεξιές. Ο κίνδυνος να διασαλευτεί η δημόσια τάξη, να υπονομευτεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, να διογκωθεί το κίνημα κατά των μεταναστών αλλά και να ολοκληρωθεί ο πλήρης διασυρμός της εικόνας της χώρας κινητοποίησε το κυβερνητικό επιτελείο.
Πάντως μέχρι αργά χτες το απόγευμα δεν είχε κοινοποιηθεί κάποια απόφαση, αφού εξετάζονταν όλα τα σχέδια εκκένωσης του πανεπιστημίου, με τελευταίο όμως αυτό που θα περιλαμβάνει αστυνομική επιχείρηση εκδίωξης, που θεωρείται από κυβερνητικούς παράγοντες ως υψηλού ρίσκου κίνηση. Αυτό που κυριάρχησε είναι να υπάρχει νηφαλιότητα, ψυχραιμία και να μην δοθούν λαβές για κοινωνικές εντάσεις…
Κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται είναι πως η αστυνομία δεν προσπάθησε και δεν εκπόνησε ένα σχέδιο ώστε να μην καταληφθεί δημόσιο κτίριο, με δεδομένο πως η διαδικασία εισβολής των μεταναστών στη Νομική ήταν πολύ γνωστό γεγονός.
Βέβαια από την αστυνομία ισχυρίζονται ότι μόνο αν είχαν ειδοποιηθεί εγγράφως από το πρυτανικό συμβούλιο ή είχε ενημερωθεί εισαγγελέας και έδινε την εντολή παρέμβασης θα το είχαν κάνει.
Κυβερνητικοί παράγοντες σχολίαζαν χτες ότι δεν είναι τυχαίο πως από χτες το πρωί ο πρύτανης της Νομικής Θ. Πελεγρίνης απέφευγε συστηματικά να «εμπλέξει» την αστυνομία στις αναφορές του για εκκένωση του χώρου, δίνοντας έτσι και το στίγμα της αμηχανίας χειρισμού του θέματος. Επεσήμαιναν ωστόσο ότι οι δημόσιες εκκλήσεις του σε υπουργούς να λύσουν το μεταναστευτικό «εδώ και τώρα» και παρουσία των πρυτανικών αρχών μόνο κακό κάνουν στην κυβέρνηση, που από την πρώτη στιγμή έβαλε κόκκινη γραμμή ότι δεν πρόκειται να αποφασίσει υπό πίεση…
Και η Άννα Διαμαντοπούλου στο τέλος της… μέρας κάλεσε τον Θ. Πελεγρίνη προκειμένου να του ανακοινώσει τις κυβερνητικές θέσεις, παρότι σχολίαζαν ότι δεν μπορούν να συνεννοηθούν μαζί του…
Η πρεμούρα πάντως των κυβερνητικών να τελειώνουν με το θέμα σχετίζεται και με την προσδοκία προβολής του Παπανδρέου από την εμφάνισή του στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ του Νταβός. Έπειτα από μια χρονιά έντονης κινητικότητας στο διεθνές προσκήνιο, αλλά και θετικής προβολής, ο πρωθυπουργός δεν θα ήθελε να σκιαστεί από τα γεγονότα στην Αθήνα και κυρίως με τους μετανάστες.
Βουλευτικοί… βρυχηθμοί
Κλείνοντας να πούμε ότι παρά τους λεονταρισμούς των βουλευτών όλο αυτό το διάστημα, που ζητούσαν συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ για να τα… ρίξουν στους υπουργούς και στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης, τελικά όλα κύλησαν παραδοσιακά. Παρεμβάσεις με επανάληψη στερεοτύπων, κοπλιμέντων για τη δράση του πρωθυπουργού και κάποιες αιχμές που αφορούσαν κυρίως την κατάσταση στο κόμμα, που ουσιαστικά υπολειτουργεί, ήταν το πενιχρό πολιτικό αποτέλεσμα. Μάλιστα όπως ευφυώς είπε παλιός κοινοβουλευτικός, «πιο πολλά λένε στα ραδιόφωνα, παρά μπροστά στον πρωθυπουργό». Τολμηρότεροι απ’ όλους εμφανίστηκαν ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Νίκος Σαλαγιάννης και ο Γιώργος Λιάνης, που διατύπωσαν πιο… δυνατά τις απόψεις τους, ενώ για τις προτάσεις του Ανδρέα Μακρυπίδη περί ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων και χαμηλόμισθων και του Παναγιώτη Κουρουμπλή για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, ο πρωθυπουργός απάντησε γενικά και αόριστα για την ανάγκη ύπαρξης ενός νέου κοινωνικού χάρτη...
Από το Ποντίκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου