Πολλά μπορεί να σκεφτεί ένα άρρωστο μυαλό. Ενας πωρωμένος κομμουνιστής θα μπορούσε να ψηφίσει Δεξιά ώστε να μην εκλεγεί δήμαρχος της εναλλακτικής Αριστεράς. Ενας γιαλαντζί ανεξάρτητος θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει ώστε να μη δώσει δύναμη σε άλλον ανεξάρτητο. Ενας βαθιά πολιτικοποιημένος ίσως προτιμά να κολυμπά στα σκουπίδια παρά να ψηφίσει κάποιον που αποδέχεται το μνημόνιο. Ολα αυτά έχουν πλάκα και είναι αποδεκτά όσο τεκταίνονται στην τηλεόραση, όσο δηλαδή επηρεάζουν τα χρώματα σε καρτέλες και αριθμούς σε πίνακες. Ολα αυτά έχουν πλάκα όσο δίνουν τροφή σε αναλυτές, δημοσιογράφους, σχολιαστές. Αν οι ψηφοφόροι των Αθηνών έχουν ιδεολογικές αγκυλώσεις και υπολογίζουν πολιτικά το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, θα πρέπει να κάνουν μια δεύτερη σκέψη. Μια σκέψη για τα παπούτσια τους. Είναι ντροπή ...
να πατούν τέτοια γλίτσα σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Είναι ριψοκίνδυνο να υμνήσουμε τον κ. Γιώργο Καμίνη. Είναι εξίσου ριψοκίνδυνο να τον ψηφίσουμε. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι καν πολιτικός. Μπορεί να έχει ακούσει παράπονα πολιτών, μπορεί να είναι κοντά στα χαμηλά και μεσαία στρώματα, μπορεί να έχει εικόνα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης όπως διαμορφώνεται, εν τούτοις δεν έχει να δείξει έργο. Το γεγονός ότι έχει ακούσει τα παράπονα και έχει συγκροτημένη άποψη για τις ανάγκες των κατοίκων της πόλης δεν αποτελεί εχέγγυο για τις διαχειριστικές ικανότητές του. Υποθετικά θα μπορούσε να είναι ένας καλός δήμαρχος. Υποθετικά, αφού δεν υπάρχουν δείγματα πολιτικών ικανοτήτων.
Το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι Αθηναίοι είναι απλό: «Πόσο χειρότερος μπορεί να είναι ο Καμίνης από τον Κακλαμάνη;». Πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η πόλη; Ο κ. Κακλαμάνης κατηγορεί τον αντίπαλό του πως είναι κάτοικος Χαλανδρίου. Αυτό έχει να του προσάψει. Η αλήθεια είναι ότι όποιος μπορεί να φύγει από την ένδοξη πόλη το κάνει χωρίς συναισθηματικούς ενδοιασμούς. Το μόνο που δένει τον Αθηναίο με την πρωτεύουσα είναι η πιθανή ιδιοκτησία. Αν εξαιρέσουμε την αξιοπρεπή νησίδα του πρωινού Κολωνακίου, ο δήμος της Αθήνας χαρακτηρίζεται από τα ξερά δέντρα, τα σπασμένα πεζοδρόμια, την ανομία, το σκότος, την έλλειψη δραστηριοτήτων. Σαν ειρωνεία σε όλα αυτά επικρέμανται παντού τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια επί δωδεκαμήνου. Το δημοτικό έργο συρρικνώνεται σε κάτι γελοίες, πανάκριβες φιέστες στο Σύνταγμα και σε δράσεις όπου ο δήμος εμφανίζεται να παραχωρεί την αιγίδα.
Ο πρώτος γύρος στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας έδωσε σαφή μηνύματα. Το θαυμαστό 7,5% του κ. Αμυρά με τα «5 Π» (πεζοδρόμια, ποδήλατα, πράσινο, πάρκινγκ, πολιτισμός), η αποδυναμωμένη πλην όμως υπαρκτή Κουμουνδούρου, το ισχυρό ΚΚΕ μπορούν να οδηγήσουν την Αθήνα σε μια καλύτερη κατάσταση. Τα κομματικά μηνύματα εστάλησαν, οι Βρυξέλλες άκουσαν, οι αγορές παρατηρούν. Την Κυριακή θα βγει δήμαρχος και θα είναι ή ο ένας ή ο άλλος. Δεν υπάρχει τρίτη επιλογή και σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουν πρόωρες δημοτικές εκλογές. Ο δήμαρχος θα είναι εκεί για μία τετραετία. Ο κ. Κακλαμάνης έχει όλα τα εχέγγυα να βουλιάξει την πόλη στον βόθρο και στα χρέη. Ο κ. Καμίνης δεν έχει τίποτε. Εχει μόνο το βιογραφικό ενός επιστήμονα που δούλεψε σε θέση ευθύνης, έχει την καλή μαρτυρία ανθρώπων που τον ξέρουν από καθήκοντα άσχετα με αυτά που καλείται να αναλάβει.
Γιατί να ψηφιστεί ο Καμίνης; Γιατί να εκλεγεί δήμαρχος; Επειδή απλούστατα η Αθήνα είναι χειρότερη από ποτέ. Ζήσαμε την καλύτερη εκδοχή της το 2004. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η κατακόρυφη πτώση. Τον κ. Κακλαμάνη τον δοκιμάσαμε. Τον κ. Καμίνη δεν τον ξέρουμε. Φαίνεται όμως ότι ο άνθρωπος αυτός είναι «μια κάποια λύσις».
ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ από ΒΗΜΑ
Είναι ριψοκίνδυνο να υμνήσουμε τον κ. Γιώργο Καμίνη. Είναι εξίσου ριψοκίνδυνο να τον ψηφίσουμε. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι καν πολιτικός. Μπορεί να έχει ακούσει παράπονα πολιτών, μπορεί να είναι κοντά στα χαμηλά και μεσαία στρώματα, μπορεί να έχει εικόνα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης όπως διαμορφώνεται, εν τούτοις δεν έχει να δείξει έργο. Το γεγονός ότι έχει ακούσει τα παράπονα και έχει συγκροτημένη άποψη για τις ανάγκες των κατοίκων της πόλης δεν αποτελεί εχέγγυο για τις διαχειριστικές ικανότητές του. Υποθετικά θα μπορούσε να είναι ένας καλός δήμαρχος. Υποθετικά, αφού δεν υπάρχουν δείγματα πολιτικών ικανοτήτων.
Το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι Αθηναίοι είναι απλό: «Πόσο χειρότερος μπορεί να είναι ο Καμίνης από τον Κακλαμάνη;». Πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η πόλη; Ο κ. Κακλαμάνης κατηγορεί τον αντίπαλό του πως είναι κάτοικος Χαλανδρίου. Αυτό έχει να του προσάψει. Η αλήθεια είναι ότι όποιος μπορεί να φύγει από την ένδοξη πόλη το κάνει χωρίς συναισθηματικούς ενδοιασμούς. Το μόνο που δένει τον Αθηναίο με την πρωτεύουσα είναι η πιθανή ιδιοκτησία. Αν εξαιρέσουμε την αξιοπρεπή νησίδα του πρωινού Κολωνακίου, ο δήμος της Αθήνας χαρακτηρίζεται από τα ξερά δέντρα, τα σπασμένα πεζοδρόμια, την ανομία, το σκότος, την έλλειψη δραστηριοτήτων. Σαν ειρωνεία σε όλα αυτά επικρέμανται παντού τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια επί δωδεκαμήνου. Το δημοτικό έργο συρρικνώνεται σε κάτι γελοίες, πανάκριβες φιέστες στο Σύνταγμα και σε δράσεις όπου ο δήμος εμφανίζεται να παραχωρεί την αιγίδα.
Ο πρώτος γύρος στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας έδωσε σαφή μηνύματα. Το θαυμαστό 7,5% του κ. Αμυρά με τα «5 Π» (πεζοδρόμια, ποδήλατα, πράσινο, πάρκινγκ, πολιτισμός), η αποδυναμωμένη πλην όμως υπαρκτή Κουμουνδούρου, το ισχυρό ΚΚΕ μπορούν να οδηγήσουν την Αθήνα σε μια καλύτερη κατάσταση. Τα κομματικά μηνύματα εστάλησαν, οι Βρυξέλλες άκουσαν, οι αγορές παρατηρούν. Την Κυριακή θα βγει δήμαρχος και θα είναι ή ο ένας ή ο άλλος. Δεν υπάρχει τρίτη επιλογή και σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουν πρόωρες δημοτικές εκλογές. Ο δήμαρχος θα είναι εκεί για μία τετραετία. Ο κ. Κακλαμάνης έχει όλα τα εχέγγυα να βουλιάξει την πόλη στον βόθρο και στα χρέη. Ο κ. Καμίνης δεν έχει τίποτε. Εχει μόνο το βιογραφικό ενός επιστήμονα που δούλεψε σε θέση ευθύνης, έχει την καλή μαρτυρία ανθρώπων που τον ξέρουν από καθήκοντα άσχετα με αυτά που καλείται να αναλάβει.
Γιατί να ψηφιστεί ο Καμίνης; Γιατί να εκλεγεί δήμαρχος; Επειδή απλούστατα η Αθήνα είναι χειρότερη από ποτέ. Ζήσαμε την καλύτερη εκδοχή της το 2004. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η κατακόρυφη πτώση. Τον κ. Κακλαμάνη τον δοκιμάσαμε. Τον κ. Καμίνη δεν τον ξέρουμε. Φαίνεται όμως ότι ο άνθρωπος αυτός είναι «μια κάποια λύσις».
ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ από ΒΗΜΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου