Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

«Σαν τον Σακαφλιά με φάγανε»

Από το παράθυρου του κελιού κοιτούσε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τη λαμπερή Λαμποργκίνι του… Είχε πάει 11 το βράδυ. «Και δεν μπορώ να δω και “Αθλητική Κυριακή” ρε γμτ» μονολογούσε…

Μα είναι δυνατόν; Απόπειρα δωροδοκίας; Αυτός; Ετσι, έτσι τα έκαναν από πέρυσι, που τον έριξαν κατηγορία…
Τζάμπα τα «προξενιά», τζάμπα οι συνεργασίες, τζάμπα τα «άρματα». Ολα πήγαν στράφι. Αυτές ήταν οι σκέψεις του προέδρου…

«Σαν τον Παπαμιχαήλ στην “Κόρη μου τη Σοσιαλίστρια” είμαι», σκέφτηκε κι έβαλε δυνατά τα γέλια. Τον άκουσε ο φρουρός, πλησίασε και ρώτησε τον κρατούμενο αν του λείπει κάτι. «Ένα σουβλάκι λιβαδειώτικο, ρε μάγκα. Εχεις; Δεν έχεις. Ασε με στην ησυχία μου» απάντησε ο πρόεδρος.

Σε κάποια φάση ο φρουρός έβαλε τηλεόραση. Αθλητικά. Τέντωσε το αφτί κι έβαλε ξανά τα γέλια. «Ακου ο Αδαμίδης, που θέλει και τέσσερα πέναλτι. Ε, ρε, Μποροβήλε, πλάκα τους κάνεις, πλάκα. Μάγκας είσαι».

Και ξάπλωσε, πάνω στο στρώμα το μονό (που τραγουδούσε και η Αλίκη), παίρνοντας ύπνο βαθύ. Αποκοιμήθηκε. Και είδε όνειρο.

Ητανε, λέει, αυτός, μαζί με άλλους προέδρους. «Να κάνεις τάμα στην Παναγία, να ξυριστείς και θα σου χαρίσει την άνοδο» του έλεγε κάποιος στο τηλέφωνο. Μα πώς, αναρωτήθηκε, αφού η παράγκα έγινε… σκυλόσπιτο. Ανοιξε την τηλεόραση (στον ύπνο του πάντα) και είδε το Καβάλα-Ρόζενμποργκ.

Ο ΑΟΚ έπαιζε στο Γιουρόπα Λιγκ. Πετάχτηκε! «Τι εφιάλτης ήταν αυτός;» και θυμήθηκε πως ήταν κλεισμένος σε ένα κελί, στα Τρίκαλα. «Σαν τον Σακαφλιά με φάγανε».

Πώς την πάτησε έτσι; Πώς άλλαξαν έτσι όλα μέσα σε ένα χρόνο; Ο Αχιλλέας ανέβηκε και παίρνει Χ στην Τούμπα, έχοντας τα παραπονάκια του. Ο “Μπόρο” πάει με διαιτησία και παίρνει Χ στην ΑΕΚ. Ο Μάκης δεν χάνει με τίποτα από τον Παναθηναϊκό, αυτός δίνει το Χ, δεν το παραχωρεί.

Ο πρόεδρος ξανακοίταξε τη λαμπερή Λαμποργκίνι του: «Μόνο εσύ μ’ αγαπάς».

Από τον Κουβανέζο