Ο Αλέκος Παπαδόπουλος βγήκε από τη ναφθαλίνη;

Γράφει η Μαρία Σεφέρου

Βρε, βρε, βρε! Πού ήταν αυτός; Τον θυμάστε; Τι; Δεν σας λέει τίποτα το όνομά του; Έ, τότε θα είστε ανήλικοι. Για προσπαθήστε να θυμηθείτε εσείς οι μεγαλύτεροι. Θυμάστε το σοκ που είχε υποστεί ο "Κινέζος" όταν βρισκόταν στην Κίνα για δουλειές; Ποιος Κινέζος; Ο Σημίτης ντε! "Κινέζος" ήταν το χαϊδευτικό του.

Όταν λοιπόν τον άκουσα να μιλάει για σοκ, το μυαλό μου πήγε πίσω στο άλλο σοκ που είχε προκαλέσει ο Αλέκος Παπαδόπουλος όχι μόνο στον "Κινέζο" αλλά και στο Πανελλήνιο, που ήλπιζε ότι αυτός θα ήταν ο Ηρακλής που ως Υπουργός Υγείας θα καθάριζε την κόπρο του ΕΣΥ. Εκείνος όμως την έκανε με πηδηματάκια λαγού, κοινώς μας πούλησε όλους!

Ωστόσο, φαίνεται ότι τελευταία με τα πες, πες του Γιώργου Καρατζαφέρη ότι προσωπικότητες σαν τον Αλέκο Παπαδόπουλο πρέπει να μπουν στην κυβέρνηση, κλπ., το πίστεψε κι ίδιος ...

και νάσου μας έκανε την εμφάνισή του δριμύτερος για να μας ξανασοκάρει.

Μιλώντας σήμερα σε εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Εκσυγχρονισμού του Κοινωνικού Κράτους (δείτε εδώ) ο "σοσιαλιστής" αυτός, που, όπως και τόσοι άλλοι ψευδοπροφήτες, δεν δικαιούται να ομιλεί, πρότεινε μεταρρυθμίσεις-σοκ για να "εξυγιανθούμε"! Ας είναι... Δε νομίζετε, όμως, ότι άργησε να συμβουλέψει την κυβέρνηση; Πού βρισκόταν από τον περασμένο Οκτώβριο; Δεν έβλεπε προς τα πού κατρακυλούσε η χώρα με την αδράνεια, την αναποφασιστικότητα και τις παλινδρομήσεις της Κυβέρνησης και με το φλερτ του Πρωθυπουργού με το ΔΝΤ; Γιατί δεν μιλούσε όλον αυτό τον καιρό;

Είπε, λοιπόν, ευθαρσώς ο Αλ. Παπαδόπουλος ότι «Είναι επωφελέστερο τόσο για την αξιοπιστία της χώρας όσο και για την ταχύτερη έξοδό μας από την κρίση, τις μεταρρυθμίσεις-σοκ να τις προτείνουμε πρώτοι και να τις καθοδηγήσουμε εμείς οι ίδιοι κι όχι ρυμουλκούμενοι, παριστάνοντας τους μελωδούντες και υποδυόμενοι τους βαρυγκωμούντες να εμφανιζόμαστε ως απλοί 'αθώοι' διεκπεραιωτές των 'επαχθών' αποφάσεων του ΔΝΤ.»

Φαίνεται ότι ο πρώην Υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ζούσε σε άλλο πλανήτη και δεν είχε αντιληφθεί ότι εδώ και κάτι μήνες το ΔΝΤ είναι εδώ και μας επιτηρεί, και μας κηδεμονεύει, προτείνοντας στενά "κοστούμια" άγριας λιτότητας για το λαό. Και δίνει την εντύπωση, επίσης, ότι ο ίδιος δεν γνωρίζει την ανεπάρκεια των κυβερνώντων κι ότι δε νογάνε να κυβερνήσουν, όπως δε νόγαγαν και στο παρελθόν οι κυβερνήσεις στις οποίες ο ίδιος συμμετείχε και μας βούλιαξαν, εναλλάξ με τις "γαλάζιες"...

Ο μετά ΔΝΤ "προφήτης" πρότεινε μεταξύ άλλων «Δραστικό περιορισμό των μισθοδοτούμενων υπαλλήλων στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο, στα Νομικά Πρόσωπα και στους ΟΤΑ.» Κοίτα να δεις, φίλε μου, που του διέφυγε να προτείνει και περικοπή των βολευτών από 300 σε 200, πράγμα που το προβλέπει και το Σύνταγμα!

Και πρότεινε επιπλέον μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα με παράλληλη μείωση τιμών! Ο Θεός να με συγχωρέσει, είναι σα ν’ ακούω το Ντομινίκ Στρος-Καν! Στουπόχαρτο! Βρε Αλέκο, σε ποιον τα λες αυτά; Ζητάς από τα πολυκαταστήματα, π.χ., να μειώσουν τις τιμές υπό την απειλή όπλου; Και η ελεύθερη οικονομία, στο όνομα της οποίας ορκίζεται και ο ψευτοσοσιαλισμός, θα πάει περίπατο; Εδώ η κυβέρνηση αύξησε δυο φορές τη βενζίνη, αύξησε το ΦΠΑ, αυξάνει τα τιμολόγια της ΔΕΗ, κλπ., κι εσείς λέτε να μειωθεί η τιμή της ντομάτας ή του ψωμιού; Πώς; Με το ζόρι; Ας μειώσει η κυβέρνηση όλα όσα αύξησε ήδη και μετά να μιλάει για μειώσεις τιμών και μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή προτείνετε όλοι εσείς επιλεκτικό αποπληθωρισμό;

Και το άλλο που έλεγε προεκλογικά ο Πρωθυπουργός και το πρωτοπαλίκαρό του ο Γ. Παπακωνσταντίνου ότι ακόμη και με πάγωμα μισθών θα προκαλούνταν ένας φαύλος κύκλος ύφεσης, πού το πας;

Όμως πρέπει να θυμηθούμε λίγο ποιος μιλάει. Λοιπόν, που λέτε, φίλτατοι, την 1/6/2002, μόλις 25 μήνες από την ανάληψη του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, ο Αλ. Παπαδόπουλος, έδωσε βαρυσήμαντη συνέντευξη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Έχω αποφασίσει να μην θέσω υποψηφιότητα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Νιώθω την ανάγκη να αλλάξω τη ζωή μου. Από πολιτικής απόψεως να περάσω λίγο σε δεύτερο πλάνο. Να ασχοληθώ με πράγματα που αγαπώ και μου έχουν λείψει». (Δείτε εδώ)

Καταλάβατε για ποιο πολιτικό ανάστημα μιλάμε; Ένιωθε την ανάγκη να αλλάξει τη ζωή του ο άνθρωπος! Ήθελε ν' ασχοληθεί με πράγματα που αγαπούσε και του είχαν λείψει! Προφανώς την πολιτική δεν την αγαπούσε, και ούτε λόγος να γίνεται για αίσθηση καθήκοντος προς την πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο. Απλά ασκούσε ένα επάγγελμα και το είχε βαρεθεί!

Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές οργίζομαι, διότι ο Αλ. Παπαδόπουλος δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό πολιτικού που δεν έχει συνειδητοποιήσει το υψηλό λειτούργημα που ασκεί και τις υποχρεώσεις και θυσίες που αυτό συνεπάγεται. Φοβάμαι ότι αυτή είναι η πλειοψηφία των βολευτών και υπουργών οι οποίοι βρίσκονται στην πολιτική για λάθος λόγους. Γι' αυτό η χώρα έχει πάει κατά διαβόλου μεριά, πάντα "δημοκρατικά"...

Ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης έμαθε τα άσχημα μαντάτα κατά την προσγείωσή του στην Κίνα και έγινε μπαρούτι. Όμως ουδέν σχόλιο από το Πεκίνο (δείτε εδώ). Άμα τη επιστροφή του ζήτησε την παραίτηση του Υπουργού, που είχε τάχα ανασκουμπωθεί να εξυγιάνει το ήδη άρρωστο Εθνικό Σύστημα Υγείας, και την έλαβε. Τότε είχα χειροκροτήσει την απόφαση του Σημίτη. Ποιος θέλει στην κυβέρνησή του έναν υπουργό που ομολογεί δημόσια ότι έχει καλύτερα πράγματα να κάνει κι ότι θέλει ν’ αλλάξει τη ζωή του;

Έτσι λοιπόν φυγομάχησε ο Αλ. Παπαδόπουλος που έρχεται τώρα να μας προτείνει μεταρρυθμίσεις-σοκ, ενώ ο ίδιος είχε εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις που σχεδίαζε να κάνει στο ΕΣΥ όταν ήταν Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας! Είχε πηδήξει και αυτός από την βάρκα που κλυδωνιζόταν μεσοπέλαγα. Κι έζησε αυτός καλά κι εμείς χειρότερα...
Σας θυμίζει κάποιον;
Από seferou