«Τὴ Aγία καὶ Mεγάλη Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, αὐτὴν τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Αυτή την ημέρα πανηγυρίζουμε την Αγία Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού και ασπαζόμαστε εν Χριστώ μεταξύ μας, δείχνοντας έτσι την κατάργηση της πρώην έχθρας ανάμεσα σʼ εμάς και τον Θεό και την επανασυμφιλίωσή του μαζί μας, χάρη στο Πάθος του Σωτήρα Χριστού.
Η γιορτή λέγεται Πάσχα και είναι συνώνυμη με το Πάσχα των Εβραίων, που στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση, με την έννοια ότι, ο παθών και αναστάς Ιησούς Χριστός μας πέρασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του Διαβόλου στην πρώτη ελευθερία και μακαριότητα.
Η δε παρούσα ημέρα της εβδομάδας, που είναι η πρώτη ημέρα από τις υπόλοιπες, αφιερωμένη στην τιμή του Κυρίου, ονομάστηκε, από τη λέξη αυτή, Κυριακή και σʼ αυτή μετάθεσαν οι Απόστολοι την αργία και την ανάπαυση της γιορτής του Σαββάτου του παλιού νόμου.
«Πάσχα σημαίνει πλήρωμα χαράς, βίωμα ειρήνης, εμπειρία πνευματικής ελευθερίας. Πάσχα σημαίνει συμφιλίωση μεταξύ μας και με τον Θεό˙ «συγχωρήσωμεν πάντα τῆ ἀναστάσει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα» . Πάσχα σημαίνει απελευθέρωση από τον φόβο και την ψύχρα του θανάτου˙ «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν» . Πάσχα σημαίνει απόφαση για αγία ζωή. Πάσχα σημαίνει καινή, καινούργια ζωή, πορεία «ἐν καινότητι ζωῆς», «ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχή». Πάσχα σημαίνει διακαινήσιμο φρόνημα˙ πέρασμα από το αδιέξοδο της στενής ανθρώπινης λογικής στην ανάσα της όντως ζωής˙ από την προσωρινότητα στην αιωνιότητα˙ από την ιστορία στη βασιλεία του Θεού˙ από την πτώση στη σωτηρία και τη χάρη.
Η θριαμβευτική ομολογία της Αναστάσεως του Κυρίου, η επικράτηση του «Χριστός Ἀνέστη» ως χαιρετισμού αυτών των ημερών, η δυναμική επανάληψη των αναστάσιμων ύμνων, τα πλούσια και βαθειά ριζωμένα στην παράδοσή μας πασχαλινά έθιμα, ο χαρακτηρισμός της εορτής ως Λαμπρής περιγράφουν όχι μια γιορτή επιφανειακής χαράς αλλά μια πανήγυρη για ένα ιστορικό και μυστικό γεγονός μοναδικού διαμετρήματος.
Η Ανάσταση του Κυρίου μας αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Ο κενός τάφος του Κυρίου αναβλύζει τη συγγνώμη˙ «συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε», τη χαρά και την ειρήνη˙ «Χαίρετε» καί «Εἰρήνη ὑμῖν» είναι οι χαιρετισμοί του αναστάντος και διατρανώνει τη συντριβή του θανάτου˙ «καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Η Εκκλησία λοιπόν τέτοια μέρα μας καλεί όλους να «λάβουμε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός». Μας προσκαλεί όλους σε πανηγύρι πνευματικής χαράς˙ «Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῆ»˙ να «ἀπολαύσωμεν τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως καί τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος». Τα πάντα λάμπουν, τα πάντα πανηγυρίζουν, τα πάντα ανακαινίζονται˙ «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός» (Μητροπολίτης Μεσογαίας κ.κ. Νικόλαος)
Κοντάκιον http://www.xfe.gr/
Η γιορτή λέγεται Πάσχα και είναι συνώνυμη με το Πάσχα των Εβραίων, που στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση, με την έννοια ότι, ο παθών και αναστάς Ιησούς Χριστός μας πέρασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του Διαβόλου στην πρώτη ελευθερία και μακαριότητα.
Η δε παρούσα ημέρα της εβδομάδας, που είναι η πρώτη ημέρα από τις υπόλοιπες, αφιερωμένη στην τιμή του Κυρίου, ονομάστηκε, από τη λέξη αυτή, Κυριακή και σʼ αυτή μετάθεσαν οι Απόστολοι την αργία και την ανάπαυση της γιορτής του Σαββάτου του παλιού νόμου.
«Πάσχα σημαίνει πλήρωμα χαράς, βίωμα ειρήνης, εμπειρία πνευματικής ελευθερίας. Πάσχα σημαίνει συμφιλίωση μεταξύ μας και με τον Θεό˙ «συγχωρήσωμεν πάντα τῆ ἀναστάσει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα» . Πάσχα σημαίνει απελευθέρωση από τον φόβο και την ψύχρα του θανάτου˙ «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν» . Πάσχα σημαίνει απόφαση για αγία ζωή. Πάσχα σημαίνει καινή, καινούργια ζωή, πορεία «ἐν καινότητι ζωῆς», «ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχή». Πάσχα σημαίνει διακαινήσιμο φρόνημα˙ πέρασμα από το αδιέξοδο της στενής ανθρώπινης λογικής στην ανάσα της όντως ζωής˙ από την προσωρινότητα στην αιωνιότητα˙ από την ιστορία στη βασιλεία του Θεού˙ από την πτώση στη σωτηρία και τη χάρη.
Η θριαμβευτική ομολογία της Αναστάσεως του Κυρίου, η επικράτηση του «Χριστός Ἀνέστη» ως χαιρετισμού αυτών των ημερών, η δυναμική επανάληψη των αναστάσιμων ύμνων, τα πλούσια και βαθειά ριζωμένα στην παράδοσή μας πασχαλινά έθιμα, ο χαρακτηρισμός της εορτής ως Λαμπρής περιγράφουν όχι μια γιορτή επιφανειακής χαράς αλλά μια πανήγυρη για ένα ιστορικό και μυστικό γεγονός μοναδικού διαμετρήματος.
Η Ανάσταση του Κυρίου μας αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Ο κενός τάφος του Κυρίου αναβλύζει τη συγγνώμη˙ «συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε», τη χαρά και την ειρήνη˙ «Χαίρετε» καί «Εἰρήνη ὑμῖν» είναι οι χαιρετισμοί του αναστάντος και διατρανώνει τη συντριβή του θανάτου˙ «καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Η Εκκλησία λοιπόν τέτοια μέρα μας καλεί όλους να «λάβουμε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός». Μας προσκαλεί όλους σε πανηγύρι πνευματικής χαράς˙ «Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῆ»˙ να «ἀπολαύσωμεν τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως καί τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος». Τα πάντα λάμπουν, τα πάντα πανηγυρίζουν, τα πάντα ανακαινίζονται˙ «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός» (Μητροπολίτης Μεσογαίας κ.κ. Νικόλαος)
Κοντάκιον http://www.xfe.gr/
Χριστιανοί Φίλοι του Ισραήλ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Όπως όταν περιμένει κανείς κάποιο πολύ αγαπητό του πρόσωπο, κοιτάζει κάθε λίγο στο ρολόι του σταθμού για να δει αν πλησιάζει η ώρα της άφιξης, έτσι και για όποιον περιμένει τον Ιησού Χριστό, το Ισραήλ είναι το ρολόι που δείχνει πόσο κοντά είναι ο ερχομός Του.
Ο Κύριός μας Ιησούς, μας είπε πως όταν η συκιά βγάλει φύλλα ο καθένας καταλαβαίνει ότι πλησιάζει το καλοκαίρι. "Έτσι κι εσείς, όταν δείτε να γίνονται αυτά, ξέρετε ότι είναι κοντά, στις θύρες." (Μάρκος 13:28-29). Η ξερή συκιά ξανάβγαλε φύλλα από το 1948, όταν το Ισραήλ ξανάγινε κράτος στον τόπο που ο Θεός του όρισε με αμετάκλητη υπόσχεση (Γένεσις 13:14-17, Ψαλμός 105: 9-11), έπειτα από δυόμισι περίπου χιλιάδες χρόνια διασκορπισμού, διωγμών και πολιτικής ανυπαρξίας. Εχθροί και φίλοι του λαού αυτού βρέθηκαν μπροστά σ' ένα ιστορικό θαύμα. Από τότε οι δείκτες του ρολογιού Ισραήλ κινούνται προς το οριακό εκείνο σημείο που προσδοκά κάθε πιστό παιδί του Θεού.
Το Ισραήλ δεν είναι μόνο ένα ρολόι μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, που μας δείχνει τι εξέλιξη θα πάρουν τα γεγονότα και πόσο κοντά είναι το τέλος αυτής της επίγειας περιόδου. Είναι ένας τόπος κι ένας λαός για τον οποίο χτυπά η καρδιά του Θεού. "Σ' έχω ζωγραφίσει επάνω στις παλάμες μου.." λέει για την Ιερουσαλήμ (Ησαΐας 49:16), κι ακόμη “Δεν θα σιωπήσω για τη Σιών και δεν θα ησυχάσω για την Ιερουσαλήμ, μέχρις ότου η δικαιοσύνη της βγει σαν λάμψη και η σωτηρία της σαν μια λαμπάδα που καίγεται. Και τα έθνη θα δουν τη δικαιοσύνη σου κι όλοι οι βασιλιάδες τη δόξα σου... Και θα είσαι ένα στεφάνι δόξας στο χέρι του Κυρίου, και ένα βασιλικό διάδημα στην παλάμη του Θεού σου. Δεν θα ονομαστείς πλέον Εγκαταλειμμένη, ούτε η γη σου θα ονομαστεί πλέον Ερημωμένη, αλλά θα ονομαστείς: Η ευδοκία μου μέσα σ' αυτή, και η γη σου: Η νυμφευμένη. Επειδή... όπως ο νυμφίος ευφραίνεται στη νύμφη, έτσι και ο Θεός σου θα ευφρανθεί σε σένα." (Ησαΐας 62:1-5). Ο Ισραήλ είναι ο λαός που ο Θεός όρισε να γίνει το ξεχείλισμα της ευλογίας για όλη την ανθρωπότητα. "Αν η πτώση τους είναι πλούτος του κόσμου ....πόσο μάλλον η ολοκληρωτική επιστροφή τους; ...αν η αποβολή τους είναι συμφιλίωση του κόσμου, τί θα είναι η πρόσληψή τους, παρά ζωή από τους νεκρούς;”(Ρωμαίους 11:12-15).
Ο τόπος που ζει ο Ισραήλ δόθηκε στον Αβραάμ και στο σπέρμα του με αιώνια διαθήκη (Γένεσις 13:14-17, Ψαλμός 105:9-11). Εκεί στο Ισραήλ, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ενσαρκώθηκε ο Υιός του Θεού κι έζησε σαν άνθρωπος, σαν ένας απ' αυτό το λαό. Εκεί στην Ιερουσαλήμ, στη Σιών, διαδραματίστηκε η σταύρωση και η ανάσταση του Χριστού, η λύτρωση του ανθρώπου κι ο θρίαμβος της ζωής πάνω στο θάνατο. Εκεί ο διάβολος δέχτηκε το θανατηφόρο πλήγμα που σύντριψε την κεφαλή του (Γένεσις 3:15). Εκεί το Άγιο Πνεύμα ξεκίνησε και σφράγισε την Εκκλησία. Εκεί θα ξανάρθει ο Χριστός και τα πόδια Του θα πατήσουν πάλι στο όρος από το οποίο αναλήφθηκε.
Ο Κύριός μας είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Μόνο Αυτός μπορεί να πει:"Η βουλή μου θα σταθεί και θα εκτελέσω ολόκληρο το θέλημά μου." (Ησαΐας 46:10). Η βουλή του Θεού είναι αγαθή, και το θέλημά Του είναι σωτηρία και δόξα κι ευλογία.
Ξέρουμε από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου, ότι ο διάβολος αντιστρατεύεται στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να το ματαιώσει και να επιβάλει τα δικά του σχέδια. Είναι όμως ήδη νικημένος από τον Χριστό, και του έχει αφαιρεθεί το ισχυρότερό του όπλο, τα κλειδιά του Άδη και του θανάτου. Τώρα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια, ο διάβολος πλανάται και πλανά όσους τον ακολουθούν, ότι θα ματαιώσει τα σχέδια του Θεού ως προς τα τέλη των καιρών. Όπως μισεί ό,τι έχει σχέση με το Θεό, μισεί και το λαό που ο Θεός έχει εκλέξει. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη γη του Ισραήλ, παραποιούνται από τα στρατευμένα στον άρχοντα του σκότους μαζικά μέσα ενημέρωσης και παρουσιάζονται μονομερώς στον ήδη προκατειλημμένο κόσμο. Σε μια συντονισμένη προσπάθεια, που έκανε μέσα σ' όλους τους αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας κι εξακολουθεί να κάνει, για να αφανίσει αυτό το λαό, αποσκοπεί στη ματαίωση των σχεδίων του Θεού και στην αποστέρηση της ανθρωπότητας από την ευλογία, που ο Θεός έχει υποσχεθεί πως θα της δώσει μέσα από τον Ισραήλ. Μα ο διάβολος είναι ο παντοτινά χαμένος, και το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι να συμπαρασύρει στην καταστροφή του όσους δεν θέλουν να αγαπήσουν την αλήθεια. (Β' Θεσσαλονικείς 2:10).
Βέβαια ο Ισραήλ, αυτός ο ζωντανός εκπρόσωπος κάθε ανθρώπινης καρδιάς, όταν βρέθηκε στο σταυροδρόμι της επιλογής ανάμεσα στην ευλογία και την κατάρα, διάλεξε το δεύτερο και γεύτηκε πολύ πικρά τις συνέπειες της επιλογής του. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Δεν κλείνει τα μάτια Του στην ανομία, δεν χαϊδολογάει κακομαθημένα και ατίθασα παιδιά. Όπως κάνει στη ζωή του κάθε ανθρώπου, όποιον αγαπά τον παιδεύει για το αιώνιο συμφέρον του.
Ο Θεός όμως είναι πιστός. Δεν παίρνει πίσω τις υποσχέσεις Του, ούτε μπορεί η κάθε πτώση ν' ανατρέψει τα σχέδιά Του. Όπως για τη πτώση του ανθρώπου είχε έτοιμο το σχέδιο της αποκατάστασής μας, μέσα από το σταυρό του Χριστού, έτσι και για την πτώση του Ισραήλ ο Θεός εργάζεται την αποκατάστασή του. "Σε καθάρισα, όχι όμως σαν ασήμι. Σ' έκανα εκλεκτό στο χωνευτήρι της θλίψης." (Ησαΐας 48:10). Κι αλλού λέει: " ... μέχρις ότου μείνετε σαν στύλος επάνω στην κορυφή ενός βουνού και σαν σημαία επάνω σ' έναν λόφο. Και έτσι θα προσμένει ο Κύριος για να σας ελεήσει..." (Ησαΐας 30:17-18).
Από την εποχή του προφήτη Βαλαάμ και μέχρι σήμερα, ο Ισραήλ είναι ένας λαός μόνος. Η συμπάθεια που γνώρισε από μια μερίδα εθνών, μετά το ολοκαύτωμα που είχε υποστεί από τους Ναζί, ήταν μέσα στο σχέδιο του Θεού για να τον επιστρέψει στη γη του. Αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι κάτι μόνιμο, γιατί κάθε λαός και κάθε πρόσωπο, όσο έχει στηρίγματα, δεν ακουμπάει ολοκληρωτικά στο Θεό. Ο Θεός όμως είναι ζηλότυπος, γιατί η αγάπη Του είναι απόλυτη. Θα τα ζητήσει όλα, για να δώσει τα πάντα. Ο διάβολος θα προσπαθήσει να ξεσηκώσει με μίσος όλα τα έθνη ενάντια στο λαό του Θεού, αυτό όμως θα εξυπηρετήσει και πάλι τα σχέδια του Θεού. Μέσα από τις ωδίνες γεννιέται ήδη η αποκατάσταση του Ισραήλ.
Φίλοι μας, που βρίσκονται αυτό τον καιρό στην Ιερουσαλήμ συμμετέχοντας στα παθήματα και στην αγωνία του λαού Ισραήλ, μας είπαν στο τηλέφωνο ότι ποτέ, σ' όλα τα χρόνια της διακονίας τους, δεν είδαν τόσο προβληματισμό και τόσο ενδιαφέρον για τον Μεσσία από τους Εβραίους, όσο τώρα. Μόνο σ' αυτούς απευθύνθηκαν αυτές τις ημέρες 1.100 άτομα ζητώντας Καινή Διαθήκη και τη βιντεοκασέτα "Ιησούς". Ανάλογες είναι και οι μαρτυρίες από πολλούς άλλους που ζουν ή ταξιδεύουν στο Ισραήλ. Το άγιο υπόλοιπο από το λαό αυτό, ετοιμάζεται.
Ποιά πρέπει να είναι η δική μας θέση απέναντι στον Ισραήλ; Εκείνο που λέμε στην προσευχή μας: "Γενηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης". Το θέλημα του Θεού στη συγκεκριμένη περίπτωση, μας γίνεται γνωστό μέσα από το λόγο Του: "...Όσοι ανακαλείτε τον Κύριο, μη φυλάγετε σιωπή. Και μη δίνετε σ' Αυτόν ανάπαυση, μέχρις ότου συστήσει, και μέχρις ότου κάνει την Ιερουσαλήμ μια αίνεση επάνω στη γη." (Ησαΐας 62:6-7).
Τα ονόματα της Ραάβ και της Ρουθ, παρόλο που η μια ήταν Χαναναία και η άλλη Μωαβίτισσα, παρόλο που ο λαός τους ήταν εχθρικός απέναντι στο Θεό και στον Ισραήλ, γράφτηκαν για όλη την αιωνιότητα στη βίβλο της γενεαλογίας του Χριστού. Κι αυτό γιατί επέλεξαν την μερίδα της ευλογίας, το να είναι με το λαό του Θεού. Ο Θεός έχει πει για το λαό Του, "Θα ευλογήσω όσους σε ευλογούν και θα καταραστώ όσους σε καταρώνται." (Γένεσις 12:3). Τώρα είναι η εποχή που η κάθε καρδιά κρίνεται ανάλογα με τη θέση που παίρνει απέναντι στον αιώνιο λόγο του Θεού.
Βέβαια ο Κύριος έχει σχέδια και για τους Άραβες. Υποσχέθηκε στον Αβραάμ να ευλογήσει τους απόγονους του Ισμαήλ. Ο Κύριος θέλει να ελευθερώσει τα πλήθη που είναι τυφλωμένα από το Ισλάμ. Έχουμε χρέος να προσευχόμαστε και για τη δική τους σωτηρία, αφού είναι κι αυτοί απόγονοι του Αβραάμ, του πατέρα της πίστης, και κατά συνέπεια πολύτιμοι στα μάτια του Θεού. Αυτή τη στιγμή στο Ισραήλ υπάρχουν και μεσσιανικές εκκλησίες από Ιουδαίους και χριστιανικές εκκλησίες από Άραβες, που συμβιώνουν αρμονικά και αδελφικά μεταξύ τους. Ο Κύριος μπορεί να πετύχει όσα ανθρωπίνως είναι αδύνατα, γι' αυτό πιστεύουμε ότι όλα τα σχέδιά Του γι’ αυτές τις έσχατες μέρες θα εκπληρωθούν. Ας είναι δοξασμένο το όνομα του δίκαιου Κριτή της γης.
Χριστιανοί Απολογητές
Ετικέτες Το σημερινό Ισραήλ
="Γέλωσιν οι πλουτούντες ήθη πενήτων , ράκη γαρ ορώσιν και ουχί τόλμην".
ΑπάντησηΔιαγραφή-EIMASTE GIA XESIMO MAKAKES, ΓΙΑΤΙ AFOU TOYS EPITREPSAME NA FOBHSOUΝ THN ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, TΟRA POU OI GIORTES KAI OI PARATES TELEIOSAN, DEN MAS MENEI PARA “TO ANTE KAI KALH ΨYXH.”
-Αύριο είναι 21.04.2009 και βρισκόμαστε στην καρδιά της νέας χούντας της εποχής μας, του "οικονομικού νεοφασισμού". Κ'εμείς αποχαυνωμένοι από το πολύ φαΐ-σαβούρωμα , έχουμε περιέλθει σε ηλίθια κατάσταση, υψίστου βαθμού και "Γέλωσιν οι πλουτούντες ήθη πενήτων , ράκη γαρ ορώσιν και ουχί τόλμην".
Μήπως είδατε αυτές τις μέρες στα κανάλια τον κ.Πρόεδρο, τον κ. Μίχαλo ντε και τους άλλους ; Πουθενά ! Έλειπαν οι προύχοντες και οι αρχηγοί του κατεστημένου, σε πολυτελείς διακοπές για το Πάσχα και τώρα θα γυρίσουν για να μας τα πρήξουν, ότι δηλαδή δεν βγαίνουν οι επιχειρήσεις τους και για να μην κλείσουν θα πρέπει να προβούν σε απολύσεις και διαθεσιμότητες εργαζόμενων.
.
ΣΗΜ.. - Πολλά blogs συνδέονται με βολεμένους σε ΜΜΕ, κ.α συμφέροντα δημοσιογραφίσκους, οι οποίοι ενεργούν σαν αμορτισέρ και απορροφούν τους κραδασμούς των «πενήτων προς τους πλουτούντες» . Ας μην πούμε όμως προς το παρόν ονόματα και χωριό, άλλωστε γνωρίζονται μεταξύ τους οι παροικούντες…
-"ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ. [reporter gr]
ΑπάντησηΔιαγραφή-Γεια σο Πετρό[άγνωστος],ωραία τα λες και καλή μπαλιά μας έδωσες σήμερα, σε αλήστου μνήμης επέτειο.
-Ναι αλλά μήπως ξέχασες να μας πεις ότι οι τραπεζίτες, προτιμούν τον έλεγχο της MIG[ή άλλων φορέων, που έχουν συγκεντρωμένο χρήμα] και ο ο Migogian [πίσω υπάρχουν άλλοι] ξέρει να πληρώνει καλά, τους βασικούς εταιρικούς μέτοχους[όπως στην Vivartia].
-Αυτό άλλωστε συμβαίνει παγκόσμια, όταν μεγάλες επιχειρήσεις με πολλά χρόνια ζωής, περνούν εν μια νυκτί και αντί πινακίου φακής[φαινομενικά],σε ύποπτα εθνο-οικονομικά κέντρα. -Έτσι τον νεοφιλελευθερισμό [απαιτεί κάποιου είδους ταξική συναίνεση] και τον νεοσυντηρητισμό[περίπου στρατιωτικοποίηση , αντί για συναίνεση ως μέσου ελέγχου, με πρόσχημα την τρομοκρατία] , τώρα νέο ξετσίπωτο τέρας > ...ισμου έρχεται, έφθασε, ο "οικονομικός νεοφασισμός" παρέα με την γαιοοικονομοπολιτική κρίση και αστάθεια[USA,CHINA και το χρέος της πρώτης προς την δεύτερη] . - Μέσα τα κεφάλια, σε πενήντα χρόνια θα ξαναπάρει ανάσα ο πλανήτης. -Ο νοών, νοήτω .-
[Γ.Κ]