Καλό καλοκαίρι και να περάσετε καλά.
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
Στον Κόκκαλη τους κουλοχέρηδες, στον Βαρδινογιάννη το Τ.Τ, στον Μπόμπολα τα έργα, στους Τούρκους το Αιγαίο...
Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου συνεχίζοντας το έργο του ευνουχισμένου απο τους νταβατζήδες Καραμανλή, ενός πρωθυπουργού που πλήρωσε τόσο ακριβά η πατρίδα μας, έρχεται να δώσει τα ρέστα μας.
Για την ώρα, παραχώρησε τα κλειδιά της Οικονομίας στο ΔΝΤ (οι μίζες απο τη σύμβαση σε συγκεκριμένα καθάρματα) και ετοιμάζεται να παραδώσει ...
το Αιγαίο στους Τούρκους, το Τ.Τ στον Βαρδινογιάννη, τους κουλοχέρηδες στον Κόκκαλη, τις αρχαιότητες στο Ιδρυμα Ωνάση, τα έργα στον Μπόμπολα και στον Λάτση τα υπόλοιπα.
Μέσα σ ένα περιβάλλον ανομίας, όπου κανένα κάθαρμα δεν πάει φυλακή και ο Καστανίδης δεν είναι παρά ένας διακοσμητικός υπουργός της ανύπαρκτης Δικαιοσύνης, το ξεπούλημα της χώρας συνεχίζεται.
Στο τέλος θα μας μείνουν δυο τρεις άγονες βραχονησίδες...
Από το kourdistoportocali
Μέσα σ ένα περιβάλλον ανομίας, όπου κανένα κάθαρμα δεν πάει φυλακή και ο Καστανίδης δεν είναι παρά ένας διακοσμητικός υπουργός της ανύπαρκτης Δικαιοσύνης, το ξεπούλημα της χώρας συνεχίζεται.
Στο τέλος θα μας μείνουν δυο τρεις άγονες βραχονησίδες...
Από το kourdistoportocali
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
Κωνσταντόπουλος in SoccerLand !!!
Δεν περισσεύει κανένας δήλωσε ο νέος πρόεδρος του Παναθηναϊκού κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος και έστειλε το μήνυμα στους μεγαλομετόχους, βάλτε το χέρι στην τσέπη για να πάρουμε κανένα παίκτη γιατί δεν μας βλέπω καλά φέτος. Μέχρι τώρα έναν πήραμε και αυτός είναι Γκαβός. Δεν γίνεται να πάρουμε έτσι πρωτάθλημα.
Σύμφωνα με πληροφορίες η νέα διοίκηση του Παναθηναϊκού σχεδιάζει με τη λήξη του κάθε αγώνα να γίνεται συνέδριο επί τόπου στο γήπεδο για να αποφασίζεται η περαιτέρω πορεία της ομάδας.
Επίσης ο νέος πρόεδρος αποφάσισε να συσταθεί «Ειδικό Παναθηναϊκοδικείο» το οποίο θα επιβάλει...
ανάλογες ποινές σε ποδοσφαιριστές και διαιτητές για κάθε περίπτωση στην οποία η ομάδα δεν θα έχει την αναμενόμενη πορεία.
Aνάσες για δύο κατηγορίες
Σε αλλαγές στο παρά πέντε της ψήφισης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου για τους δημοσίους υπαλλήλους προχωρεί το υπουργείο Οικονομικών. Η αναγνώριση πλασματικού χρόνου στις μητέρες και στους στρατιωτικούς, η συνταξιοδότηση στα 58 όσων γυναικών απασχολούνται στην καθαριότητα αλλά και ο περιορισμός των συντάξεων στις άγαμες θυγατέρες είναι οι βασικότερες ρυθμίσεις που κατατέθηκαν χθες στη Βουλή.
Επιπλέον, με τις τροπολογίες που κατατέθηκαν χθες, επισημαίνει πως «το δημόσιο εγγυάται τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας, με σκοπό τη διασφάλιση αξιοπρεπούς σύνταξης για κάθε δικαιούχο». Αναλυτικά οι ρυθμίσεις της τελευταίας στιγμής στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο του δημόσιου τομέα είναι οι ακόλουθες: ...
Μητέρες ανηλίκων: Αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος για κάθε παιδί. Ο χρόνος αυτός ανέρχεται σε ένα έτος για το πρώτο παιδί και σε δύο έτη για κάθε επόμενο παιδί και μέχρι το τρίτο.
Ο πλασματικός χρόνος λαμβάνεται υπόψη για τη θεμελίωση καθώς και για την προσαύξηση της σύνταξης, με την προϋπόθεση ο υπάλληλος να έχει συμπληρώσει 15 έτη πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας. Ο υπάλληλος έχει χρόνο ασφάλισης και σε άλλο φορέα κύριας σύνταξης ο πλασματικός χρόνος αναγνωρίζεται σε ένα μόνο ταμείο κατ΄ επιλογή.
Οι διατάξεις αυτές έχουν εφαρμογή για όσους υπαλλήλους έχουν ασφαλιστεί για πρώτη φορά μετά την 1η Ιανουαρίου 1993. Σημειώνεται πως και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (όπως ο Δ. Κουσελάς) είχαν ζητήσει από την κυβέρνηση να συμπεριλάβει ρύθμιση για τις μητέρες ανηλίκων στο δημόσιο.
Με βάση το νομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα, το όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση των μητέρων με ανήλικα παιδιά αυξάνεται σταδιακά από το 2011 και θα φτάσει το 65ο έτος το 2013.
Μητέρες ανάπηρων τέκνων: Το όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση καθορίζεται στο 50ό έτος.
Σώματα Ασφαλείας: Ως πλασματικός χρόνος υπολογίζεται ο χρόνος σπουδών στελεχών των ενόπλων δυνάμεων, των σωμάτων ασφαλείας και του πυροσβεστικού σώματος, ανεξαρτήτως του χρόνου κατάταξής τους για την απόκτηση ενός πτυχίου σχολής Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της ημεδαπής ή της αλλοδαπής. Αναγκαία προϋπόθεση είναι ο χρόνος αυτός να μη λογίζεται ως συντάξιμος σύμφωνα με άλλες διατάξεις. Σημειώνεται πως με ειδικό νόμο θα καθορίζονται οι μονάδες και οι υπηρεσίες στις οποίες ο χρόνος λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο και μέχρι πέντε έτη.
Εργαζόμενες στην καθαριότητα στους δήμους: Το όριο ηλικίας το 2013 θα διαμορφωθεί τελικά στο 58ο έτος (αρχικά υπήρχε πρόβλεψη για το 60ό έτος).
Αγαμες θυγατέρες: Αποκτούν δικαίωμα σύνταξης με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, που ισχύουν για τους άγαμους γιους και αδελφούς. Κατ΄ εξαίρεση οι ενήλικες άγαμες θυγατέρες που έλκουν το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα από γονείς που προσλήφθηκαν στο δημόσιο μέχρι και το 1982 δικαιούνται σύνταξη εφόσον:
Δεν έχουν μηνιαίο εισόδημα από το δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα μεγαλύτερο από το κατώτατο όριο σύνταξης του δημοσίου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά
Δεν έχουν φορολογητέο εισόδημα από οποιαδήποτε άλλη πηγή μεγαλύτερο από το παραπάνω καθοριζόμενο κατώτατο όριο αναγόμενο σε ετήσια βάση
Δεν λαμβάνουν άλλη σύνταξη και δεν έχουν ασφαλιστεί για σύνταξη σε οποιοδήποτε ταμείο κύριας ασφάλισης για χρόνο με βάση τον οποίο προσδοκούν να θεμελιώσουν δικαίωμα ανταποδοτικής σύνταξης
Εχουν συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας τους μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010.
Η σύνταξη δεν μπορεί να υπερβαίνει το διπλάσιο του κατωτάτου ορίου σύνταξης του δημοσίου, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.
Ανάλογες ρυθμίσεις ισχύουν και για τις άγαμες θυγατέρες, που έλκουν το συνταξιοδοτικό δικαίωμα από γονείς που κατατάχτηκαν στις ένοπλες δυνάμεις ή τα σώματα ασφαλείας ή το πυροσβεστικό σώμα μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1982.
Τέλος στο νομοσχέδιο υπάρχουν ειδικές ρυθμίσεις για τη συνταξιοδότηση δημοσίων υπαλλήλων, που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Διορθώσεις όπου διαπιστωθούν λάθη
Τη δέσμευση ότι η κυβέρνηση θα επανεξετάσει λάθη όπου διαπιστωθεί ότι έχουν παρεισφρήσει στο ασφαλιστικό ανέλαβε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ευ. Βενιζέλος, λέγοντας ότι «κανείς δεν πρέπει να έχει το αίσθημα της αδικίας», είτε πρόκειται για μικρές κοινωνικές ομάδες είτε είναι ατομικές περιπτώσεις, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για «διορθώσεις, επανορθώσεις ή βελτιώσεις». Επιπλέον, απαντώντας στην επισήμανση του Γ. Καρατζαφέρη ότι υπάρχει κύμα φυγής στρατιωτικών που φτάνουν τις 8.000, ο κ. Βενιζέλος επισήμανε ότι μετά τη νομοθετική ρύθμιση που έφερε η κυβέρνηση έχουν σταματήσει οι αιτήσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση στις Ενοπλες Δυνάμεις και προέβλεψε ότι θα πολλαπλασιαστούν οι ανακλήσεις. Προσδιόρισε, μάλιστα, ότι οι παραιτούμενοι δεν είναι από τα ηγετικά κλιμάκια, απαντώντας έτσι στην πρόβλεψη του προέδρου του ΛΑΟΣ ότι του χρόνου δεν θα υπάρχουν διοικητές στις μονάδες.
Εν τω μεταξύ, σε παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χρ. Παπουτσής ζήτησε να αναγνωριστούν τρία επιπλέον χρόνια για το ένστολο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από την 1-1-2005 και μετά. Κατέθεσε, μάλιστα, σχετική τροπολογία. Ο κ. Βενιζέλος δεσμεύτηκε ότι θα συζητήσει το θέμα με τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Προστασίας του Πολίτη, διευκρίνισε ωστόσο ότι υπάρχει συνταγματικό κώλυμα, καθώς η τροπολογία δεν συνοδεύεται από έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Από την πλευρά του, ο κ. Παπουτσής επέμεινε και κάλεσε την κυβέρνηση να ζητήσει τη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου ώστε να ψηφιστεί σήμερα η προτεινόμενη ρύθμιση.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΚΚΑΛΙΑΡΗ από ΤΟ ΕΘΝΟΣ
«Μπατίρηδες» με... λιμουζίνα
6.000 κάτοχοι πολυτελών Ι.Χ. δήλωναν εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ
Στην απόχη του ΣΔΟΕ πιάστηκαν οι κάτοχοι 6.000 πολυτελών αυτοκινήτων που είχαν το θράσος- με την ανοχή του συστήματοςνα δηλώνουν στην Εφορία εισοδήματα φτώχειας λαμβάνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τώρα τους περιμένουν μπελάδες με...
Τώρα τους περιμένουν μπελάδες με...
πόθεν έσχες, τεκμήρια, διαφυγόντες φόρους, δασμούς και πρόστιμα.
Ειδικά κλιμάκια του ΣΔΟΕ πραγματοποίησαν στο δίμηνο Απριλίου- Μαΐου 802 ελέγχους σε νυχτερινά κέντρα, μπαρ και εστιατόρια στην Αττική και δεκάδες ακόμα σε Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις. Εντόπισαν 449 παραβάτες με 23.021 παραβάσεις και ήδη το υπουργείο Οικονομικών προχωρά στα δέκα πρώτα λουκέτα.
Ειδικά κλιμάκια του ΣΔΟΕ πραγματοποίησαν στο δίμηνο Απριλίου- Μαΐου 802 ελέγχους σε νυχτερινά κέντρα, μπαρ και εστιατόρια στην Αττική και δεκάδες ακόμα σε Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις. Εντόπισαν 449 παραβάτες με 23.021 παραβάσεις και ήδη το υπουργείο Οικονομικών προχωρά στα δέκα πρώτα λουκέτα.
Οι ελεγκτές όμως δεν στάθηκαν μόνο στην καταγραφή φορολογικών παραβάσεων των ιδιοκτητών- κυρίως μη έκδοση αποδείξεων- αλλά πήγαν και ένα βήμα παραπέρα. Κατέγραψαν τις πινακίδες των πολυτελών αυτοκινήτων που κοσμούν την είσοδο των νυχτερινών κέντρων και στη συνέχεια προχώρησαν σε διασταύρωση των αριθμών κυκλοφορίας με τα στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους τα τελωνεία και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων.
Το λαβράκι που έβγαλαν είχε δύο όψεις. Αφενός, οι ιδιοκτήτες 6.000 πολυτελών αυτοκινήτων δήλωναν στην Εφορία εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ και αφετέρου, εκατοντάδες από αυτούς φαίνεται να εμπλέκονται σε σκάνδαλο εισαγωγής 435 Ι.Χ. μεγάλης αξίας με υποτιμολογημένα παραστατικά προκειμένου να γλιτώσουν δασμούς και φόρους.
Από τα στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει ότι εισαγωγική εταιρεία μέσω υποτιμολογημένων παραστατικών εισήγαγε 435 πολυτελή Ι.Χ. εμφανίζοντάς τα ως μεταχειρισμένα με πολλά έτη παλαιότητας. Με τον τρόπο αυτό, δασμοί και φόροι καθηλώνονταν ενώ οι ιδιοκτήτες τους παρέκαμπταν τον σκόπελο τεκμηρίων και πόθεν έσχες.
Το δεύτερο λαβράκι βγήκε από μια απλή διασταύρωση με τα εισοδήματα που έχουν δηλώσει στην Εφορία οι συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες των πολυτελών αυτοκινήτων. Τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων έδειξαν ότι σε 6.000 περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες ήταν κυριολεκτικά... μπατίρηδες για τα «μάτια» της Εφορίας, αφού δήλωναν εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα 10.000 ευρώ ίσα που φτάνουν για να καλύψουν μόνο τα έξοδα κίνησης και συντήρησης ενός τέτοιου αυτοκινήτου, πόσω μάλλον που ορισμένοι εκ των φορολογουμένων είχαν στην κατοχή τους περισσότερα του ενός πολυτελή Ι.Χ.
Οπως εκτιμούν στελέχη της αγοράς αυτοκινήτου, η συντήρηση ενός πολυτελούς Ι.Χ. πάνω από 2.500 κ.εκ. απαιτεί περί τα 2.000 ευρώ ετήσια ασφάλιστρα, 880 ευρώ για τέλη κυκλοφορίας και επιπλέον 650 ευρώ για ειδική εισφορά (καθιερώθηκε πέρσι για Ι.Χ. πάνω από 1.929 κυβικά), 1.300 ευρώ για ένα μόνο σέρβις και αν υποτεθεί ότι σε ετήσια βάση κάνει μόνο 15.000 χιλιόμετρα, η βενζίνη στοιχίζει (με κατανάλωση 18 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα και μέση τιμή βενζίνης 1,5 ευρώ) 4.050 ευρώ.
Από τα στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει ότι εισαγωγική εταιρεία μέσω υποτιμολογημένων παραστατικών εισήγαγε 435 πολυτελή Ι.Χ. εμφανίζοντάς τα ως μεταχειρισμένα με πολλά έτη παλαιότητας. Με τον τρόπο αυτό, δασμοί και φόροι καθηλώνονταν ενώ οι ιδιοκτήτες τους παρέκαμπταν τον σκόπελο τεκμηρίων και πόθεν έσχες.
Το δεύτερο λαβράκι βγήκε από μια απλή διασταύρωση με τα εισοδήματα που έχουν δηλώσει στην Εφορία οι συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες των πολυτελών αυτοκινήτων. Τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων έδειξαν ότι σε 6.000 περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες ήταν κυριολεκτικά... μπατίρηδες για τα «μάτια» της Εφορίας, αφού δήλωναν εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα 10.000 ευρώ ίσα που φτάνουν για να καλύψουν μόνο τα έξοδα κίνησης και συντήρησης ενός τέτοιου αυτοκινήτου, πόσω μάλλον που ορισμένοι εκ των φορολογουμένων είχαν στην κατοχή τους περισσότερα του ενός πολυτελή Ι.Χ.
Οπως εκτιμούν στελέχη της αγοράς αυτοκινήτου, η συντήρηση ενός πολυτελούς Ι.Χ. πάνω από 2.500 κ.εκ. απαιτεί περί τα 2.000 ευρώ ετήσια ασφάλιστρα, 880 ευρώ για τέλη κυκλοφορίας και επιπλέον 650 ευρώ για ειδική εισφορά (καθιερώθηκε πέρσι για Ι.Χ. πάνω από 1.929 κυβικά), 1.300 ευρώ για ένα μόνο σέρβις και αν υποτεθεί ότι σε ετήσια βάση κάνει μόνο 15.000 χιλιόμετρα, η βενζίνη στοιχίζει (με κατανάλωση 18 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα και μέση τιμή βενζίνης 1,5 ευρώ) 4.050 ευρώ.
Μόνο τα βασικά δηλαδή, χωρίς να υπολογίζονται τυχόν έκτακτα έσοδα, απαιτούν 8.880 ευρώ και τα δηλωθέντα εισοδήματα ήταν κάτω από 10.000 ευρώ. Πολύ περισσότερο δε που η αγορά αυτών των αυτοκινήτων δεν μπορεί να γίνει από έναν φορολογούμενο αυτής της εισοδηματικής τάξης, όταν το κόστος για ένα Ηummer Η3 luxury φτάνει τα 64.160 ευρώ, για μια Ρorsche Cayenne 4.8S αγγίζει τα 131.200 ευρώ και για μια Μercedes S500 ξεπερνά τα 163.000 ευρώ.
Η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, καθώς οι ελεγκτικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών εκτός από τους φτωχούς ιδιοκτήτες πολυτελών αυτοκινήτων, ελέγχουν την εισαγωγική εταιρεία αλλά και εταιρείες εισαγωγής ανταλλακτικών που φέρονται να διευκόλυναν την εμφάνιση των πολυτελών αυτοκινήτων με χαμηλές τιμές ως «σαραβαλάκια».
Στο στόχαστρο και οι συναυλίες Οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ πραγματοποιούν παράλληλα ελέγχους σε νησιά «κυνηγώντας» πέραν των κλασικών (εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα, μπαρ) και τη διοργάνωση συναυλιών. Οι έλεγχοι σε Μύκονο και Σαντορίνη οδήγησαν στη ματαίωση δύο συναυλιών, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι διοργανώτριες εταιρείες δεν θεώρησαν σκόπιμο να θεωρήσουν βιβλία και εισιτήρια. Τα πρόστιμα βεβαιώθηκαν επί τόπου και οι συναυλίες ματαιώθηκαν.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ από αυτούς φαίνεται να εμπλέκονται σε σκάνδαλο εισαγωγής 435 Ι.Χ. μεγάλης αξίας με υποτιμολογημένα παραστατικά
Ελενα Λάσκαρη από ΤΑ ΝΕΑ
Η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, καθώς οι ελεγκτικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών εκτός από τους φτωχούς ιδιοκτήτες πολυτελών αυτοκινήτων, ελέγχουν την εισαγωγική εταιρεία αλλά και εταιρείες εισαγωγής ανταλλακτικών που φέρονται να διευκόλυναν την εμφάνιση των πολυτελών αυτοκινήτων με χαμηλές τιμές ως «σαραβαλάκια».
Στο στόχαστρο και οι συναυλίες Οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ πραγματοποιούν παράλληλα ελέγχους σε νησιά «κυνηγώντας» πέραν των κλασικών (εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα, μπαρ) και τη διοργάνωση συναυλιών. Οι έλεγχοι σε Μύκονο και Σαντορίνη οδήγησαν στη ματαίωση δύο συναυλιών, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι διοργανώτριες εταιρείες δεν θεώρησαν σκόπιμο να θεωρήσουν βιβλία και εισιτήρια. Τα πρόστιμα βεβαιώθηκαν επί τόπου και οι συναυλίες ματαιώθηκαν.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ από αυτούς φαίνεται να εμπλέκονται σε σκάνδαλο εισαγωγής 435 Ι.Χ. μεγάλης αξίας με υποτιμολογημένα παραστατικά
Ελενα Λάσκαρη από ΤΑ ΝΕΑ
Ξινή του βγήκε η έξοδος του κυρίου υφυπουργού
Δυσάρεστη ήταν χτες το βράδυ η έξοδος του υφυπουργού Εργασίας Γ. Κουτρουμάνη σε γνωστή ταβέρνα των Αμπελοκήπων:
Αρχικά μια γυναίκα τον ρώτησε με ποιο δικαίωμα και ποια εξουσιοδότηση της κλέβει το μισθό, τη σύνταξη των γονιών της, το μέλλον των παιδιών της. Αργότερα άλλοι θαμώνες άρχισαν να του ζητάνε το λόγο, να τον αποκαλούν δοσίλογο και να του εξηγούν ότι είναι ανεπιθύμητος ανάμεσά τους. Ο Γ. Κουτρουμάνης αρχικά ρώτησε τη γυναίκα για το επάγγελμά της, λες και δεν ξέρει ότι με τα μέτρα και τους νόμους που ψηφίζουν αφαιρούν δικαιώματα από όλους τους εργαζόμενους, χτυπάνε όλη την κοινωνία.
Στη συνέχεια άκουγε με σκυμμένο το κεφάλι...
Στη συνέχεια άκουγε με σκυμμένο το κεφάλι...
Όμως ένας παρατρεχάμενός του, που καθόταν στο ίδιο τραπέζι, προκαλούσε τους πολίτες και μάλιστα έβρισε χυδαία κάποιες γυναίκες που διαμαρτύρονταν. Το επεισόδιο κράτησε για ώρα και η ένταση ανέβηκε. Να θυμίσουμε ότι ο Κουτρουμάνης ήταν συνδικαλιστής, και μάλιστα μέλος της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, και μεταλλάχθηκε σε υφυπουργό Εργασίας και δήμιο των εργαζομένων αυτών που μέχρι πριν λίγο καιρό υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε! Όχι απλά δοσίλογος λοιπόν, αλλά και γενίτσαρος.
Πάντως αναμένεται όλο και πιο δύσκολη η ζωή των κυβερνητικών στελεχών και όποιων κάθε φορά που σηκώνουν το χεράκι τους καταδικάζουν και φτωχαίνουν εκατομμύρια ανθρώπους.
Από ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
Πάντως αναμένεται όλο και πιο δύσκολη η ζωή των κυβερνητικών στελεχών και όποιων κάθε φορά που σηκώνουν το χεράκι τους καταδικάζουν και φτωχαίνουν εκατομμύρια ανθρώπους.
Από ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
"Νέο" σχολείο για... καλά γεράματα
Από το ΜαρικάκιΤο «νέο σχολείο» που έχει εξαγγείλει η υπουργός Παιδείας απ’ ό,τι φαίνεται τα πρώτα 50 μεταβατικά χρόνια της εφαρμογής του θα τις έχει τις αντιφάσεις του γιατί έλαχε να δρομολογηθεί και σε συνθήκες ΔΝΤ. Θα είναι «νέο» μεν αλλά θα έχει ολίγον τι πεπαλαιωμένο προσωπικό, αφού θα λιγοστέψουν οι νέες αφίξεις και θα επιμηκυνθεί το ηλικιακό όριο εξόδου από το εκπαιδευτικό λειτούργημα.
Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διαμαρτύρονται ότι στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων καταργείται διάταξη που προέβλεπε ότι θα παίρνουν σύνταξη το αργότερο στα 60, με 30 – 35 χρόνια εργασίας, για να μη γερνάνε μέσα στις αίθουσες και στο εξής αυτό το όριο θα ανέβει...
στα 65 και τα 70 με 40 χρόνια εργασίας ακατέβατα. Άλλο θέμα που όταν θα κόβουν την κορδέλα θα παίρνουν τα εύσημα που έφτασαν ως εκεί και όχι σύνταξη.
Το να μπαίνει όμως στην τάξη κάποιος που έχει πατήσει τα εξήντα και να προσπαθεί να διδάξει ατίθασα τρυφερούδια κι εξεγερμένους εφήβους, τουλάχιστον μέχρι πρότινος δεν θεωρούνταν και τόσο παιδαγωγικό μέτρο. Διότι όπως αντιλαμβάνεστε υπάρχει μέγα ηλικιακό χάσμα. Δε λέω σύμφωνα με το Λοβέρδο έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής (άραγε άμα αυξάνεται είναι «παντός καιρού», δεν πέφτει με τις συνθήκες;), η δε ιατρική, η κοσμετολογία και βεβαίως αυτό το σωτήριο στάιλινγκ κάνουν θαύματα. Θα ξέρετε βέβαια ότι τα 50’ς είναι τα νέα 40’ς, το ίδιο τα 60’ς είναι τα νέα 50’ς, τα 100’ς είναι τα νέα 90’ς και πάει λέγοντας. Δείτε και το Μητσοτάκη, έχει μπουμπουκιάσει τελευταία.
Αλλά πες βρε αδερφέ ότι τώρα με το ΔΝΤ που θα φτάσει η λιτότητα στο κόκκαλο (το «μαχαίρι στο κόκκαλο» δεν είχαν υποσχεθεί μωρέ τώρα που το σκέφτομαι ), πες λέω ότι δεν θα έχουν οι εκπαιδευτικοί μας τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν αυτά τα μέσα που χαρίζουν «πχιότητα» ζωής και μακροζωϊα.
Για φανταστείτε ένα δάσκαλο που του φαίνονται τα χρονάκια του να σηκωθεί στον πίνακα να γράψει εκφώνηση άσκησης. Μοιραία θα τεντώνεται, θα ιδρωκοπάει και θα αγκομαχά ο άνθρωπος, για σκεφτείτε τι θα γίνεται από κάτω: οι μισοί μαθητές θα έχουν το δάχτυλο στο σπιντ ντάιαλ με το νούμερο για τα επείγοντα του ΕΚΑΒ και οι άλλοι μισοί θα παίζουν στοιχήματα για το τι θα συμβεί το επόμενο δευτερόλεπτο: θα επιστρέψει όρθιος στην έδρα του ο καθηγητής ή θα σωριαστεί κατάχαμα από την υπερπροσπάθεια. Άντε μετά να κάνεις μάθημα και να επιβάλεις την τάξη.
Και μια δεύτερη παρενέργεια είναι το ψυχολογικό: Δε λέω είναι ατίθασα τα σημερινά παιδιά (και φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ περισσότερο τα αυριανά, λόγω εξελικτικότητας) αλλά δεν ξέρεις πώς μπορεί να επιδράσει στην ψυχολογία τους αυτή η αναγκαστική εξοικείωση με τις ρυτίδες και το πάρκινσον ή η αίσθηση ότι η αίθουσα συνδέεται απευθείας με τον Ευαγγελισμό και το Σωτηρία, καμιά φορά δε και με το πλησιέστερο γραφείο κηδειών.
Αλλά το χειρότερο μπορεί να μην είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η πολιτισμική διαφορά μεταξύ διδασκομένων και διδασκόντων και όλα τα κακά που απορρέουν από αυτή. Γιατί ναι μεν η Δια Βίου Μάθηση θα επιτρέψει στους καθηγητές να παρακολουθούν όλες τις εξελίξεις στην εκπαίδευση και τις νέες τεχνολογίες που δεν θα χρησιμοποιούνται ωστόσο στο δημόσιο σχολείο λόγω περικοπών τρόϊκας αλλά θα είναι μόνιμη προγραμματική επωδός για το τέλος κάθε τετραετίας και την αρχή κάθε επόμενης (μαζί με την αύξηση των κονδυλίων για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ).
Αλλά και οι καθηγητάδες μιας κάποιας ηλικίας θα έχουν ένα παρελθόν οι άνθρωποι, θα γνωρίζουν από παλιά Ελλάδα, αυτή που αφήνει πίσω του τώρα η κιβωτός του Γιώργου οδεύοντας στην Ιθάκη της νέας Ελλάδας, της αποκαθαρμένης από τις παλιές νοοτροπίες και συμπεριφορές που την κρατούσαν αιχμάλωτη. Μπορεί να γνωρίζουν για παράδειγμα από «αδιαφάνεια», «διαφθορά», «φοροδιαφυγή», «πελατειακές σχέσεις» ή ακόμα χειρότερα να έχουν στο παρελθόν ασκηθεί σε τίποτα περίεργα συνδικαλιστιλίκια και να έχουν υπάρξει «απεργοί» (μοντιέ! τι θα σκεφτεί η αγορά της φλεξικιούριτι εργασίας). Αν όλ’ αυτά τα μεταδώσουν στους μαθητές; Και τι θα γίνει αν τους ξεφύγει κάτι για την Μικρασιατική καταστροφή την ώρα που θα διδάσκουν την ενότητα «Συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης»; Φαντάζεστε το σοκ των μαθητών;
Γι’ αυτό νομίζω ότι δεν το’ χουν σκεφτεί πολύ καλά το θέμα οι κυβερνητικοί, αν δεν υποκρύπτεται κιόλας κάποιο σαμποτάζ σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Μπούμερανγκ θα τους γυρίσει στο τέλος, η εκπαίδευση είναι ο θεμέλιος λίθος κάθε κοινωνίας, δεν παίζουνε μ’ αυτά τα πράγματα, δεν μπορεί να τ’αφήνουν στην τύχη....
Από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Το να μπαίνει όμως στην τάξη κάποιος που έχει πατήσει τα εξήντα και να προσπαθεί να διδάξει ατίθασα τρυφερούδια κι εξεγερμένους εφήβους, τουλάχιστον μέχρι πρότινος δεν θεωρούνταν και τόσο παιδαγωγικό μέτρο. Διότι όπως αντιλαμβάνεστε υπάρχει μέγα ηλικιακό χάσμα. Δε λέω σύμφωνα με το Λοβέρδο έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής (άραγε άμα αυξάνεται είναι «παντός καιρού», δεν πέφτει με τις συνθήκες;), η δε ιατρική, η κοσμετολογία και βεβαίως αυτό το σωτήριο στάιλινγκ κάνουν θαύματα. Θα ξέρετε βέβαια ότι τα 50’ς είναι τα νέα 40’ς, το ίδιο τα 60’ς είναι τα νέα 50’ς, τα 100’ς είναι τα νέα 90’ς και πάει λέγοντας. Δείτε και το Μητσοτάκη, έχει μπουμπουκιάσει τελευταία.
Αλλά πες βρε αδερφέ ότι τώρα με το ΔΝΤ που θα φτάσει η λιτότητα στο κόκκαλο (το «μαχαίρι στο κόκκαλο» δεν είχαν υποσχεθεί μωρέ τώρα που το σκέφτομαι ), πες λέω ότι δεν θα έχουν οι εκπαιδευτικοί μας τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν αυτά τα μέσα που χαρίζουν «πχιότητα» ζωής και μακροζωϊα.
Για φανταστείτε ένα δάσκαλο που του φαίνονται τα χρονάκια του να σηκωθεί στον πίνακα να γράψει εκφώνηση άσκησης. Μοιραία θα τεντώνεται, θα ιδρωκοπάει και θα αγκομαχά ο άνθρωπος, για σκεφτείτε τι θα γίνεται από κάτω: οι μισοί μαθητές θα έχουν το δάχτυλο στο σπιντ ντάιαλ με το νούμερο για τα επείγοντα του ΕΚΑΒ και οι άλλοι μισοί θα παίζουν στοιχήματα για το τι θα συμβεί το επόμενο δευτερόλεπτο: θα επιστρέψει όρθιος στην έδρα του ο καθηγητής ή θα σωριαστεί κατάχαμα από την υπερπροσπάθεια. Άντε μετά να κάνεις μάθημα και να επιβάλεις την τάξη.
Και μια δεύτερη παρενέργεια είναι το ψυχολογικό: Δε λέω είναι ατίθασα τα σημερινά παιδιά (και φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ περισσότερο τα αυριανά, λόγω εξελικτικότητας) αλλά δεν ξέρεις πώς μπορεί να επιδράσει στην ψυχολογία τους αυτή η αναγκαστική εξοικείωση με τις ρυτίδες και το πάρκινσον ή η αίσθηση ότι η αίθουσα συνδέεται απευθείας με τον Ευαγγελισμό και το Σωτηρία, καμιά φορά δε και με το πλησιέστερο γραφείο κηδειών.
Αλλά το χειρότερο μπορεί να μην είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η πολιτισμική διαφορά μεταξύ διδασκομένων και διδασκόντων και όλα τα κακά που απορρέουν από αυτή. Γιατί ναι μεν η Δια Βίου Μάθηση θα επιτρέψει στους καθηγητές να παρακολουθούν όλες τις εξελίξεις στην εκπαίδευση και τις νέες τεχνολογίες που δεν θα χρησιμοποιούνται ωστόσο στο δημόσιο σχολείο λόγω περικοπών τρόϊκας αλλά θα είναι μόνιμη προγραμματική επωδός για το τέλος κάθε τετραετίας και την αρχή κάθε επόμενης (μαζί με την αύξηση των κονδυλίων για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ).
Αλλά και οι καθηγητάδες μιας κάποιας ηλικίας θα έχουν ένα παρελθόν οι άνθρωποι, θα γνωρίζουν από παλιά Ελλάδα, αυτή που αφήνει πίσω του τώρα η κιβωτός του Γιώργου οδεύοντας στην Ιθάκη της νέας Ελλάδας, της αποκαθαρμένης από τις παλιές νοοτροπίες και συμπεριφορές που την κρατούσαν αιχμάλωτη. Μπορεί να γνωρίζουν για παράδειγμα από «αδιαφάνεια», «διαφθορά», «φοροδιαφυγή», «πελατειακές σχέσεις» ή ακόμα χειρότερα να έχουν στο παρελθόν ασκηθεί σε τίποτα περίεργα συνδικαλιστιλίκια και να έχουν υπάρξει «απεργοί» (μοντιέ! τι θα σκεφτεί η αγορά της φλεξικιούριτι εργασίας). Αν όλ’ αυτά τα μεταδώσουν στους μαθητές; Και τι θα γίνει αν τους ξεφύγει κάτι για την Μικρασιατική καταστροφή την ώρα που θα διδάσκουν την ενότητα «Συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης»; Φαντάζεστε το σοκ των μαθητών;
Γι’ αυτό νομίζω ότι δεν το’ χουν σκεφτεί πολύ καλά το θέμα οι κυβερνητικοί, αν δεν υποκρύπτεται κιόλας κάποιο σαμποτάζ σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Μπούμερανγκ θα τους γυρίσει στο τέλος, η εκπαίδευση είναι ο θεμέλιος λίθος κάθε κοινωνίας, δεν παίζουνε μ’ αυτά τα πράγματα, δεν μπορεί να τ’αφήνουν στην τύχη....
Από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Περαστικά !!!
Το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας για τις συμβάσεις που υπέγραψαν τα νοσοκομεία με τη γερμανική εταιρεία Siemens αποκάλυψε ότι έγινε διασπάθιση του δημόσιου χρήματος υπέρ της Siemens από το 2002 έως το 2009.
Θα επιστραφούν τα χρήματα που «ροκάνισαν» ή κάνουν μόνο διαπιστώσεις; Μαχαίρι στις συγκοινωνίες λόγω μνημονίου- Συγχωνεύσεις-μαμούθ με ακριβότερα εισιτήρια
Ενοποιούνται όλοι οι συγκοινωνιακοί φορείς υπό τον ΟΑΣΑ και ακριβαίνουν τα εισιτήρια
Με ταχείς ρυθμούς προωθεί η κυβέρνηση τις παρεμβάσεις για την εξυγίανση των ΔΕΚΟ. Το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων αναμένει να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις με την τρόικα για το σχέδιο αναδιάρθρωσης του ΟΣΕ και έχει έτοιμο αντίστοιχο νομοσχέδιο για τις αστικές συγκοινωνίες. Οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αυτού δεν έχουν λάβει οριστική μορφή καθώς αναμένεται η τελική συνεννόηση με το υπουργείο Οικονομικών αλλά και η απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου για τον χρόνο ανακοίνωσης των σχετικών εξαγγελιών. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Υποδομών προβλέπει συγχωνεύσεις-μαμούθ στους οργανισμούς αστικών συγκοινωνιών, οι οποίοι ...
θα υπαχθούν στην «ομπρέλα» του ΟΑΣΑ, αναδιάταξη των δρομολογίων, μετατάξεις προσωπικού ενώ θεωρείται πολύ πιθανόν να αυξηθεί η τιμή των εισιτηρίων προκειμένου να μειωθούν τα ελλείμματά τους. Σήμερα αναμένεται συνάντηση του κ. Δ. Ρέππα με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλο και τον υπουργό Επικρατείας κ. Χ. Παμπούκη, στο πλαίσιο των συναντήσεων που έχουν εγκαινιάσει με υπουργούς (προηγήθηκε συνάντηση με την υπουργό Υγείας κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ) προκειμένου να επιτευχθεί καλύτερος συντονισμός στο κυβερνητικό έργο αλλά και να βελτιωθούν ορισμένοι τομείς που φαίνεται να βαλτώνουν. Κατά τη συνάντηση αυτή το πιθανότερο είναι να ληφθούν και οι σχετικές αποφάσεις για το μέλλον των αστικών συγκοινωνιών.
Η επίσχεση εργασίας στην οποία προχώρησαν οι εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ επειδή καθυστέρησε η καταβολή του μισθού τους και η αντιπαράθεση των κκ. Δ. Ρέππακαι Γ. Παπακωνσταντίνου έφεραν στην επιφάνεια τον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τις ελλειμματικές ΔΕΚΟ. Ο υπουργός Οικονομικών προειδοποίησε ότι το Δημόσιο, στην εποχή του μνημονίου, δεν θα μπορεί να παρέχει επί πολύν καιρό εγγυήσεις για να δανείζονται οι προβληματικές δημόσιες επιχειρήσεις. Οι εμπλεκόμενοι υπουργοί φαίνεται ότι συμφωνούν με τον περιορισμό των ελλειμμάτων στις ΔΕΚΟ και έτσι έχουν δρομολογηθεί διάφορες κινήσεις- αν και τα χρονικά περιθώρια φαίνονται ασφυκτικά. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις αστικές συγκοινωνίες τα πράγματα είναι πιο ώριμα από ό,τι σε άλλα υπουργεία καθώς η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών επρόκειτο να αντιμετωπίσει υπέρογκα ελλείμματα. Το ετήσιο έλλειμμα του ΟΣΕ ήταν 800- 900 εκατ. ευρώ ετησίως και συνολικά άγγιζε τα 10 δισ. ευρώ. Στις αστικές συγκοινωνίες το έλλειμμα μαζί με τα τοκοχρεολύσια ανέρχεται σε 700 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
Προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος στα σχέδια εξυγίανσης ο ΟΑΣΑ θα μετατραπεί σε μητροπολιτικό φορέα υπό τη σκέπη του οποίου θα ενταχθούν η ΕΘΕΛ, ο ΗΛΠΑΠ, ο ΗΣΑΠ, το μετρό, το τραμ και ενδεχομένως ο προαστιακός σιδηρόδρομος. Εκεί θα στηθεί ο «εγκέφαλος» που θα κινεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς και θα κατευθύνει αναλόγως των αναγκών το προσωπικό. Το πλαίσιο όμως θα είναι απολύτως καθορισμένο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι συγκοινωνιακοί φορείς θα έχουν αυστηρά καθορισμένο έργο. Σε περίπτωση κατά την οποία κάποιος από αυτούς αδυνατεί να αντεπεξέλθει, θα υπάρχει «πέναλτι», δηλαδή είτε θα μειώνεται είτε ακόμη και θα περικόπτεται η επιδότησή του, ή θα μειώνεται το έργο του το οποίο θα αναλαμβάνει άλλος φορέας που ανταποκρίνεται επαρκέστερα στις απαιτήσεις.
Τα τέσσερα «αγκάθια» των μεταφορών
Το υπουργείο Υποδομών θα προωθήσει αλλαγές που θα στοχεύουν στις παθογένειες του συστήματος. Εχει διαπιστωθεί ότι τα ελλείμματα οφείλονται κατά το μεγαλύτερο κομμάτι τους σε συγκεκριμένους παράγοντες: 1 Κακός σχεδιασμός των δρομολογίων. Μπορεί μια περιοχή να εξυπηρετείται από τρία διαφορετικά μέσα και μια άλλη από ένα ή ακόμη και κανένα.
2 Κακή διαχείριση του προσωπικού. Σε έναν φορέα μπορεί να λείπουν, π.χ., εργοδηγοί και σε έναν άλλο να είναι υπεράριθμοι. 3 Ανορθολογική κατανομή μεταξύ της κύριας και της δευτερεύουσας αμοιβής του προσωπικού- αντί η δεύτερη να καλύπτει το 15% της κύριας αμοιβής, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, εδώ το ποσοστό φθάνει κατά μέσον όρο στο 30% και σε ορισμένους φορείς ακόμη και στο 50%.
4 Το ζήτημα της επιδότησης των μεταφορών αποτελεί αγκάθι. Σε όλες τις χώρες, επισημαίνουν πηγές από το υπουργείο Υποδομών, οι αστικές συγκοινωνίες ακόμη και οι ιδιωτικές επιδοτούνται. Η σχέση της επιδότησης προς τα έσοδα των φορέων στις χώρες της ΕΕ είναι κατά μέσον όρο 60 προς 40. Στην Ελλάδα είναι 75 προς 25. Μολονότι κανένας δεν επιθυμεί να ανοίξει το θέμα της τιμής των εισιτηρίων, καθώς δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις, είναι φανερό ότι η προσαρμογή στα ευρωπαϊκά δεδομένα θα την επηρεάσει. Τα εισιτήρια στην Ελλάδα θεωρούνται τα φθηνότερα στην Ευρώπη.
Επιπλέον, μια αιτία απώλειας εσόδων για τους φορείς συγκοινωνιών είναι οι «τζαμπατζήδες», οι οποίοι εξαιτίας των σποραδικών ελέγχων προκαλούν ζημιές που υπολογίζονται στο 25% των προσδοκώμενων εσόδων.
Ετσι, έχει πέσει στο τραπέζι η ιδέα να δοθεί όλο το κομμάτι που αφορά τα εισιτήρια (εκτύπωση, πώληση και έλεγχος) σε ιδιωτικές εταιρείες.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗ από ΤΟ ΒΗΜΑ
Η επίσχεση εργασίας στην οποία προχώρησαν οι εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ επειδή καθυστέρησε η καταβολή του μισθού τους και η αντιπαράθεση των κκ. Δ. Ρέππακαι Γ. Παπακωνσταντίνου έφεραν στην επιφάνεια τον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τις ελλειμματικές ΔΕΚΟ. Ο υπουργός Οικονομικών προειδοποίησε ότι το Δημόσιο, στην εποχή του μνημονίου, δεν θα μπορεί να παρέχει επί πολύν καιρό εγγυήσεις για να δανείζονται οι προβληματικές δημόσιες επιχειρήσεις. Οι εμπλεκόμενοι υπουργοί φαίνεται ότι συμφωνούν με τον περιορισμό των ελλειμμάτων στις ΔΕΚΟ και έτσι έχουν δρομολογηθεί διάφορες κινήσεις- αν και τα χρονικά περιθώρια φαίνονται ασφυκτικά. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις αστικές συγκοινωνίες τα πράγματα είναι πιο ώριμα από ό,τι σε άλλα υπουργεία καθώς η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών επρόκειτο να αντιμετωπίσει υπέρογκα ελλείμματα. Το ετήσιο έλλειμμα του ΟΣΕ ήταν 800- 900 εκατ. ευρώ ετησίως και συνολικά άγγιζε τα 10 δισ. ευρώ. Στις αστικές συγκοινωνίες το έλλειμμα μαζί με τα τοκοχρεολύσια ανέρχεται σε 700 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
Προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος στα σχέδια εξυγίανσης ο ΟΑΣΑ θα μετατραπεί σε μητροπολιτικό φορέα υπό τη σκέπη του οποίου θα ενταχθούν η ΕΘΕΛ, ο ΗΛΠΑΠ, ο ΗΣΑΠ, το μετρό, το τραμ και ενδεχομένως ο προαστιακός σιδηρόδρομος. Εκεί θα στηθεί ο «εγκέφαλος» που θα κινεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς και θα κατευθύνει αναλόγως των αναγκών το προσωπικό. Το πλαίσιο όμως θα είναι απολύτως καθορισμένο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι συγκοινωνιακοί φορείς θα έχουν αυστηρά καθορισμένο έργο. Σε περίπτωση κατά την οποία κάποιος από αυτούς αδυνατεί να αντεπεξέλθει, θα υπάρχει «πέναλτι», δηλαδή είτε θα μειώνεται είτε ακόμη και θα περικόπτεται η επιδότησή του, ή θα μειώνεται το έργο του το οποίο θα αναλαμβάνει άλλος φορέας που ανταποκρίνεται επαρκέστερα στις απαιτήσεις.
Τα τέσσερα «αγκάθια» των μεταφορών
Το υπουργείο Υποδομών θα προωθήσει αλλαγές που θα στοχεύουν στις παθογένειες του συστήματος. Εχει διαπιστωθεί ότι τα ελλείμματα οφείλονται κατά το μεγαλύτερο κομμάτι τους σε συγκεκριμένους παράγοντες: 1 Κακός σχεδιασμός των δρομολογίων. Μπορεί μια περιοχή να εξυπηρετείται από τρία διαφορετικά μέσα και μια άλλη από ένα ή ακόμη και κανένα.
2 Κακή διαχείριση του προσωπικού. Σε έναν φορέα μπορεί να λείπουν, π.χ., εργοδηγοί και σε έναν άλλο να είναι υπεράριθμοι. 3 Ανορθολογική κατανομή μεταξύ της κύριας και της δευτερεύουσας αμοιβής του προσωπικού- αντί η δεύτερη να καλύπτει το 15% της κύριας αμοιβής, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, εδώ το ποσοστό φθάνει κατά μέσον όρο στο 30% και σε ορισμένους φορείς ακόμη και στο 50%.
4 Το ζήτημα της επιδότησης των μεταφορών αποτελεί αγκάθι. Σε όλες τις χώρες, επισημαίνουν πηγές από το υπουργείο Υποδομών, οι αστικές συγκοινωνίες ακόμη και οι ιδιωτικές επιδοτούνται. Η σχέση της επιδότησης προς τα έσοδα των φορέων στις χώρες της ΕΕ είναι κατά μέσον όρο 60 προς 40. Στην Ελλάδα είναι 75 προς 25. Μολονότι κανένας δεν επιθυμεί να ανοίξει το θέμα της τιμής των εισιτηρίων, καθώς δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις, είναι φανερό ότι η προσαρμογή στα ευρωπαϊκά δεδομένα θα την επηρεάσει. Τα εισιτήρια στην Ελλάδα θεωρούνται τα φθηνότερα στην Ευρώπη.
Επιπλέον, μια αιτία απώλειας εσόδων για τους φορείς συγκοινωνιών είναι οι «τζαμπατζήδες», οι οποίοι εξαιτίας των σποραδικών ελέγχων προκαλούν ζημιές που υπολογίζονται στο 25% των προσδοκώμενων εσόδων.
Ετσι, έχει πέσει στο τραπέζι η ιδέα να δοθεί όλο το κομμάτι που αφορά τα εισιτήρια (εκτύπωση, πώληση και έλεγχος) σε ιδιωτικές εταιρείες.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗ από ΤΟ ΒΗΜΑ
Πως μια θεσμική παρέμβαση μπορεί να καταντήσει εμπαικτική κενότητα πλήρης κινδύνων για τους πολίτες
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ :
ΠΩΣ ΜΙΑ ΘΕΣΜΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΕΜΠΑΙΚΤΙΚΗ ΚΕΝΟΤΗΤΑ ΠΛΗΡΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΚΕΦ. Ι : ΓΕΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Κατατέθηκε στην Βουλή πριν λίγες ημέρες το νομοσχέδιο για την ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων καταναλωτών.
Ένα πολυδιαφημισμένο από το ΠΑΣΟΚ νομοσχέδιο, το οποίο και επηρέασε την ψήφο χιλιάδων πολιτών. Η υπόσχεση ήταν μια νέα «σεισάχθεια», μια άρση χρεών για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Αντί της νέας «σεισάχθειας» βλέπουμε ένα νομοσχέδιο που εξυπηρετεί πρωτίστως και πολύπλευρα τις τράπεζες και τα συμφέροντά τους, επιβάλλει προσβλητικούς για την ανθρώπινη ζωή και αξία όρους και έρχεται να απογυμνώσει τον άνθρωπο από συνυφασμένα με την προσωπικότητά του δικαιώματα, αλλά και να τον εξαναγκάσει με το δέλεαρ της «απαλλαγής» να καταβάλλει χρηματικά ποσά που δεν θα κατέβαλλε άλλως λόγω της οικονομικής του αδυναμίας.
Εν κατακλείδι και όπως αναλύεται κατωτέρω το νομοσχέδιο αντί για «σεισάχθεια» επιβάλλει και θεσμοθετεί τον «εξανδραποδισμό», την υποδούλωση των ανθρώπων λόγω χρηματικών οφειλών.
Το νομοσχέδιο θέτει βέβαια τα πράγματα σε μία ρεαλιστική βάση: Το πρόβλημα και μέλημα της εξουσίας (τραπεζιτικής και πολιτικής) δεν είναι η προστασία των πολιτών αυτής της χώρας. Το πρόβλημα και μέλημα της εξουσίας είναι το πόσα μπορεί να πάρει από τους πολίτες αυτής της χώρας.
Η απάντησης της ένωσής μας, της μεγαλύτερης ένωσης καταναλωτών της χώρας και του συνόλου των ...
ενώσεων που συνυπογράφουν το κείμενο είναι συναφής:
Εάν δεν έχετε τίποτα, δεν μπορούν να σας πάρουν τίποτα.
Μην μπείτε στον κόπο αυτών των διαδικασιών. Το μόνο που θα σας «προσφέρουν» είναι δυσβάστακτα βάρη και όροι δουλείας.
Όσοι πάλι έχουν κάποια περιουσία, ας σταθμίσουν καλά τις συνέπειες. Ούτως ή άλλως αυτή στο τέλος της διαδικασίας θα έχει ρευστοποιηθεί με ιδιαίτερα επαχθείς όρους.
Τέλος, οι οφειλέτες στεγαστικών δανείων είναι οι μόνοι που μπορούν να διατηρούν κάποια αμυδρή ελπίδα πως θα γλυτώσουν, όχι τους εαυτούς τους, αλλά τα σπίτια που αγόρασαν σε αισχροκερδείς τιμές με τραπεζικά δάνεια.
Κόστη, κίνδυνοι, διαδικασίες, επαχθείς υποχρεώσεις, τόκοι, πανωτόκια, παράνομες χρεώσεις, πτώχευση πολιτών, διαχείριση κάθε περιουσιακού στοιχείου από «εκκαθαριστές - κοράκια των τραπεζών», άρση απορρήτων τη αγνοία σας και πολλά άλλα συνοδεύουν ένα πραγματικά απαράδεκτο και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο.
Στο ίδιο νομοσχέδιο δεν έχει σημασία τι πληρώσατε, εάν ήσασταν συνεπής μέχρι να χάσετε την εργασία σας ή να υπάρξει αδυναμία να ανταποκριθείτε. Δεν έχει καν σημασία πόσες παράνομες χρεώσεις σας επέβαλλαν τα «ευαγή τραπεζικά ιδρύματα». Το κεντρικό νόημα και περιεχόμενο του νόμου είναι : πόσα περισσότερα μπορούν να σας πάρουν.
Ειδικά εάν μέχρι σήμερα δεν ήξεραν ή δεν μπορούσαν να σας πάρουν τίποτα.
Το επόμενο βήμα για μία ακόμα κυβέρνηση που υποκλίνεται με δουλοπρέπεια στο τραπεζικό κεφάλαιο είναι να σας στερήσουν και άλλα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, εάν οφείλετε στις τράπεζες … .
Ως ενώσεις καταναλωτών κρίνουμε το νομοσχέδιο επιεικώς απαράδεκτο για τους πολίτες καταναλωτές, αντι-ανθρώπινο και κοινωνικά επικίνδυνο.
Προτάσεις, ολόκληρο νομοσχέδιο ετοιμάσαμε και το υποβάλλαμε.
Είχε όμως η πρότασή μας ένα κεφαλαιώδες πρόβλημα, που εμπόδιζε την κυβέρνηση να την αποδεχθεί: Μεριμνούσε πραγματικά για τον πολίτη και ήταν κοινωνικά και πολιτικά δίκαιο.
Κεφ. ΙΙ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
ΑΡΘΡΟ 1: «Πεδίο Εφαρμογής»
Οι βελτιώσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο είναι μόνο λεκτικές. Ουσιαστικά περιλαμβάνει τις αυτές ρυθμίσεις με το αρχικό σχέδιο και έχει τα αυτά προβλήματα όπως τα είχαμε εκθέσει. Όμως είναι πάμπολλες και σημαντικές οι αρνητικές για τους οφειλέτες τροποποιήσεις και ρυθμίσεις που προστέθηκαν σε σχέση με το αρχικό σχέδιο.
Α. Εμμένουμε στις κοινωνικά δίκαιες και σύμφωνες με το Σύνταγμα θέσεις μας. Είναι απαράδεκτο για νομοσχέδιο ρύθμισης χρηματικών οφειλών να εξαιρούνται οι τυπικά ή ουσιαστικά έχοντες την εμπορική ιδιότητα.
Το νομοσχέδιο οφείλει να περιλάβει στην ρύθμιση και τους έχοντες πτωχευτική ικανότητα, δηλ. τους «εμπόρους», ρυθμίζοντας με βάση την αιτία της οφειλής – δανείου και εξαιρώντας απλώς τα χρέη που οφείλονται σε εμπορική δραστηριότητα.
Να ισχύει δηλαδή ο νόμος για όσα δάνεια και οφειλές συνάφθηκαν και λειτούργησαν εξ ορισμού για σκοπούς καταναλωτικούς (π.χ. καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες κλπ.), ασχέτως της ιδιότητας του προσώπου το οποίο έλαβε το δάνειο ή έχει την οφειλή (και εν προκειμένω της εκ του νόμου πτωχευτικής του ικανότητας).
Τίθεται, εν προκειμένω και ένα σοβαρό ζήτημα αντισυνταγματικότητας της διάταξης καθώς ρυθμίζει οφειλές και όχι ατομικά δικαιώματα, που δύναται να επιφέρει ζήτημα κοινωνικοπολιτικό, αλλά και νομικό στην ισχύ της διατάξεως, καθώς η σύγχρονη αντίληψη (εσφαλμένη κατά την γνώμη μας), άγει σε κατάργηση για όλους δικαιωμάτων που κρίνονται αντισυνταγματικά και δη στα ζητήματα ισότητας, αντί να άγει σε επέκταση αυτών σε όλους τους πολίτες (π.χ. συνταξιοδότηση μητέρων ανηλίκων τέκνων).
Ως έχει η διάταξη, δεν μπορεί να υπάρξει εφαρμογή της για τον ψιλικατζή, τον περιπτερά, τον μικρέμπορο λιανοπωλητή, τον ομόρρυθμο εταίρο με ποσοστό 1% σε ομόρρυθμη εταιρεία για καταναλωτικά δάνεια ή πιστωτικές κάρτες που έλαβαν αυτοί για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της οικογένειάς τους, ενώ εφαρμόζεται για μεγαλοαστούς (στελέχη εταιρειών, π.χ. γενικό διευθυντή, οικονομικό διευθυντή και άλλους υψηλόμισθους, μεγαλογιατρούς, μεγαλοδικηγόρους, μεγαλομηχανικούς κ.α.), οι οποίοι μπορεί να οφείλουν π.χ. τις δόσεις του πολυτελούς αυτοκινήτου τους ή τις διακοπές τους στο Ντουμπάι … .
Στο κορυφαίο και πρωταρχικό ζήτημα ισότητας και συνταγματικότητας η μόνη λύση έχει να κάνει με την αιτία, τον σκοπό λήψης του δανείου και δημιουργίας της οφειλής.
Εάν πρόκειται για οφειλές με καταναλωτικό χαρακτήρα αυτές θα πρέπει να συμπεριληφθούν άπασες, χωρίς καμία διάκριση. Εάν πρόκειται για εμπορικά χρέη, τότε να ισχύει ο πτωχευτικός κώδικας.
Το σχέδιο νόμου, ακόμα και εάν ρητώς δεν το αναφέρει ή δεν το έχουν εννοήσει κάποιοι, στηρίζεται κατά την αιτιολογική του έκθεση στον πυλώνα των εξής συνταγματικών και πολιτικοφιλοσοφικών αρχών :
- Στην αρχή της προστασίας της αξίας του ανθρώπου και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας
- Στην αρχή της προστασίας της οικογένειας
- Στην αρχή της απαγόρευσης καταχρηστικής άσκησης των δικαιωμάτων
- Στην αρχή της ελευθερίας της οικονομικής δράσης εφόσον δεν θίγονται τα δικαιώματα των άλλων και του κοινωνικού συνόλου .
Άπαντες οι ανωτέρω αρχές διατρέχονται και καθορίζονται κάθετα και οριζόντια από την αρχή της ισότητας.
Είναι σαφές ότι ουδεμία διαφοροποίηση ή έκπτωση στην απόλαυση των ανωτέρω δικαιωμάτων και αντιστοίχων υποχρεώσεων του κράτους μπορεί να υπάρξει νόμιμα με κριτήριο την επαγγελματική ιδιότητα ή δραστηριότητα. Τα ανωτέρω είναι εφαρμοστέα από όλους, προς όλους και έναντι πάντων !!!.
Περαιτέρω και κατ’ αντιδιαστολή, επειδή η δραστηριοποίηση των ανθρώπων υπό την έννοια της «επιχειρηματικότητας» (καθ’ ημάς «αυτονομίας») αποτελεί θεωρητικό στόχο της κυβέρνησης, η ανωτέρω ρύθμιση αποτελεί σημαντικό αντικίνητρο για όσους σκέπτονται ή θα ήθελαν να ενεργοποιηθούν στα πλαίσια της επιχειρηματικής αυτονομίας.
Κατά συνέπεια: η ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του κατατεθέντος νομοσχεδίου θα πρέπει να τροποποιηθεί και να τεθεί ως όρος για την εφαρμογή του η αιτία της οφειλής (ο σκοπός για τον οποίο αυτή δημιουργήθηκε) και να απαλειφθεί ο διαχωρισμός με βάση την δυνατότητα πτώχευσης.
Β. Η παράγραφος 2 του αρχικού σχεδίου, η οποία ρύθμιζε τις ατομικές προϋποθέσεις υπαγωγής στην ρύθμιση ενσωματώθηκε με το νομοσχέδιο στην παράγραφο 1 και έγινε ακόμα χειρότερη για τους καταναλωτές.
Για να υπαχθεί κάποιος στην ρύθμιση σύμφωνα με το νομοσχέδιο, πρέπει να έχει περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Το αρχικό σχέδιο ανέφερε ότι προϋπόθεση υπαγωγής στην ρύθμιση ήταν η οριστική ή επαπειλούμενη μη δόλια μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Υπό την ρύθμιση αυτή μπορούσε να υπαχθεί και κάποιος που κινδύνευε να περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής («επαπειλούμενη»).
Αφαιρέθηκαν οι όροι «οριστική ή επαπειλούμενη» και έμεινε μόνο ο όρος «μόνιμη».
Με τους όρους αυτούς υπάρχει ορατός και σαφής ο κίνδυνος να κριθεί από τα Δικαστήρια ότι ουδείς βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής, καθώς πάντοτε θα υπάρχει η ελπίδα (π.χ. να εξεύρει εργασία ή καλύτερη εργασία ή να κληρονομήσει ή να «κερδίσει το λαχείο»).
Η έννοια της μόνιμης αδυναμίας πληρωμής αποτελεί ρύθμιση απαράδεκτη για όποιον φτιάχνει ένα νόμο που θέλει να εφαρμοστεί και όχι ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Στηλιτεύσαμε την διάταξη κατά το σχέδιο και την στηλιτεύουμε και πάλι βλέποντας ότι έγινε ακόμα χειρότερη, ακόμα πιο «φιλική» προς τους τραπεζίτες και καθιστά το νομοσχέδιο δυνητικά ανεφάρμοστο για την πλειοψηφία των οφειλετών.
Τι θα έπρεπε να αναφέρει κατά την γνώμη μας το νομοσχέδιο για να είναι συνεπές με τις αρχές του και εφαρμόσιμο ;
Προτείναμε : «Προϋπόθεση υπαγωγής του οφειλέτη στις διατάξεις του παρόντος νόμου είναι η μη δόλια αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, οι οποίες με βάση την επαγγελματική και οικονομική του κατάσταση τεκμαίρεται ότι δεν δύνανται να αποπληρωθούν στο σύνολό τους μέσα στην επόμενη πενταετία και χωρίς να στερηθεί ο δανειολήπτης βασικές για την διαβίωσή του και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του ανάγκες.»
Αυτή είναι η λύση του πολιτισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτό που έρχεται προς ψήφιση από την κυβέρνηση αποτελεί για τους οφειλέτες ανεφάρμοστο νομοθετικό επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
Βεβαίως η κυβέρνηση «έθαψε» τις προτάσεις μας και δεν μας έδωσε δημόσιο βήμα για να τις αναλύσουμε και να καταδείξουμε την κοινωνικοπολιτική και νομική ορθότητά τους. Προτίμησε άλλους, «σχετικούς» και άσχετους, αληθινούς αλλά και «ψευδεπίγραφους», προτίμησε τους «συμφωνούντες» για να καλύψει τις αδυναμίες και τις αντινομίες του νομοσχεδίου που φέρνει προς ψήφιση.
Γ. Περαιτέρω θα έπρεπε και πρέπει να διευκρινιστεί και συγκεκριμενοποιηθεί από το νομοσχέδιο η έννοια του δόλου, καθώς αυτή στο πλαίσιο του αστικού δικαίου, όπου ανήκει η ρύθμιση του νομοσχεδίου ορίζεται απλώς ως παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά. Η έννοια του «παρανόμου» και «υπαιτίου» στο αστικό δίκαιο είναι άλλη και ευρύτερη αυτής του ποινικού δικαίου και δύναται να προκαλέσει σειρά προβλημάτων.
Για τον λόγο αυτό προτείναμε και προτείνουμε και για λόγους κοινωνικής και ουσιαστικής δικαιοσύνης να τεθεί όρος με τον οποίο να αναλύεται επαρκώς η έννοια του δόλου και η διάταξη – ρύθμιση να εφαρμόζεται μόνο για όσους δεν ενήργησαν με σκοπό την μη αποπληρωμή των οφειλών εξ αρχής ή κατέστησαν αδύναμοι να εξυπηρετήσουν την οφειλή με σκοπιμότητα μη πληρωμής της και ρύθμισης («μη δόλια αδυναμία πληρωμής»).
Δ. Ως έχει επίσης το άρθρο 1 φαίνεται να περιλαμβάνει κάθε οφειλή, από κάθε αιτία, πλην των ρητώς εξαιρουμένων, ήτοι π.χ. και συμβάσεις δανείων από ιδιώτες. Κατωτέρω και στα υπόλοιπα άρθρα το νομοσχέδιο αναφέρεται μόνο σε διαδικασίες με πιστωτικά ιδρύματα και ουδόλως ρυθμίζει τις διαδικασίες σε σχέση με τους ιδιώτες.
Θα πρέπει συνεπώς εν προκειμένω να διευκρινιστεί το ζήτημα και τεχνικά, αλλά και εξ ορισμού, ώστε να αφορά και τους ιδιώτες δανειστές, ιδίως τους κατ’ επάγγελμα δανειστές με αντίστοιχη μέριμνα, ώστε να σε περίπτωση φιλικού δανεισμού να διακανονίζεται το δάνειο, εφόσον δεν θίγονται οι βιοτικές ανάγκες του δανειστή και της οικογένειάς του.
Ε. Ως προς την παράγραφο 3 του άρθρου 1 καθίσταται αναγκαία η ανάγκη ερμηνευτικών και κατόπιν τούτων ερμηνευτικών τροποποιήσεων. Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι : «Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου μπορεί να γίνει μόνο μία φορά»
Εννοιολογικά αλλά και σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 του νομοσχεδίου, η απαλλαγή σημαίνει μη καταβολή κανενός ποσού για τους εκεί αναφερόμενους λόγους. Αυτό εννοεί η διάταξη ή μήπως την ρύθμιση ;
Περαιτέρω και ως έχει η διάταξη είναι προβληματική στην εφαρμογή της εάν γίνει ρύθμιση για ένα πιστωτή (π.χ. μία τράπεζα) και εν συνεχεία γίνει απόπειρα εφαρμογής και για άλλο πιστωτή (π.χ. μία άλλη τράπεζα). Η τελευταία θα μπορεί να αρνηθεί αντιτάσσοντας την διάταξη αυτή ως έχει. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να τεθεί στην διάταξη προσθήκη που να διευκρινίζει ότι το «μόνο μία φορά», αφορά τον ίδιο πιστωτή.
Περαιτέρω όμως και επειδή η ζωή όλων μας επιφυλάσσει πολλές φορές δυσάρεστες εκπλήξεις και ανάγκες θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα απαλλαγής ή νέας ρύθμισης. Πιστεύουμε όμως πως ειδικοί λόγοι, όπως σοβαροί λόγοι υγείας, οι οποίοι μπορεί να ματαίωσαν την ρύθμιση ή να την κατέστησαν ανενεργή, πρέπει να μπορούν να αιτιολογούν τη νέα ρύθμιση ή την αναστολή της. Άλλωστε, τούτο απορρέει από σειρά αρχών του δικαίου και την δημοσίας τάξεως διάταξη του άρθρου 388 ΑΚ. .
Θα πρέπει συνεπώς να υπάρξει και εδώ η σχετική πρόβλεψη κατ’ αναλογία με τα ισχύοντα στο σύνολο του δικαίου.
Πρόταση μας για την διάταξη είναι η εξής : «Απαλλαγή ή ρύθμιση των χρεών του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος μπορεί να γίνει μόνο μία φορά για τις απαιτήσεις κάθε πιστωτή, εκτός εάν ιδιαίτερα σημαντικοί και βάσιμοι λόγοι που αφορούν το πρόσωπο ή την οικογένεια του οφειλέτη δικαιολογούν την εκ νέου ρύθμιση ή την αναστολή της για χρονικό διάστημα που ορίζεται από το Δικαστήριο του άρθρου 8 του παρόντος. Το βάρος της απόδειξης φέρει ο οφειλέτης.»
Πέρα όμως από την πρότασή μας σε σχέση με το νομοσχέδιο υπάρχει και μία κεντρική δικαιοπολιτική παρατήρηση: Την ίδια ώρα που επιτρέπεται η ρύθμιση μόνο μία φορά, αφήνονται από την κυβέρνηση ελεύθερες οι τράπεζες να εκμεταλλεύονται διαρκώς και διαχρονικά τις ανάγκες των ανθρώπων με ασύδοτους και αισχροκερδείς τόκους και χρεώσεις.
Το ποιοι και με ποιο τρόπο δημιούργησαν ή επέβαλλαν την ανάγκη δανεισμού των πολιτών, αφορά επίσης μια σοβαρή κυβέρνηση που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στα συμφέροντα ολόκληρου του λαού … .
ΑΡΘΡΟ 2 : «Διαδικασία Εξωδικαστικού Συμβιβασμού»
Υπάρχει μία βασική αρχή της χρηστής διοίκησης και της κοινωνικής χρησιμότητας, η οποία επισημαίνουμε πως θίγεται με το εν λόγω νομοσχέδιο. Είναι η αρχή της οικονομίας των ενεργειών, άμεσα συνυφασμένη με την αρχή της οικονομίας των δυνάμεων και δυνατοτήτων της κοινωνίας.
Το νομοσχέδιο προβλέπει σειρά σταδίων διαβούλευσης και επιμέρους υποχρεώσεων ενέργειας που καθιστούν περίπλοκη, χρονοβόρο και ιδιαίτερα δαπανηρή για όλους τους μετέχοντες (κράτος, πιστωτές, οφειλέτες) την διαδικασία ρύθμισης ή απαλλαγής από τα χρέη. Ας αναλογιστούμε όλοι και το κόστος σε ανθρωποώρες, σε ώρες ανθρώπινης ζωής και δράσης που θα απαιτηθούν για την υλοποίηση των διαδικασιών. Οι ώρες αυτές ανήκουν κατ’ επέκταση όχι μόνο στους ίδιους τους ανθρώπους, αλλά και στην κοινωνία, η οποία έχει μόνο να επωφεληθεί από την μείωση της ανάλωσής τους.
Προτείναμε και προτείνουμε το στάδιο της διαβούλευσης να λαμβάνει χώρα μόνο μετά την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζονται τα δικαιώματα απάντων των μερών και ικανοποιείται το δικαίωμα πλήρους ενημέρωσης και των πιστωτών για την οικονομική κατάσταση των δανειστών.
Η διαβούλευση ως προστάδιο της διαδικασίας δεν έχει τίποτε ουσιαστικό να προσφέρει και είναι βέβαιο ότι θα καταλήγει πάντοτε σε αποτυχία καθώς τα μέρη, ειδικά οι οφειλέτες θα προσβλέπουν πάντα σε κάτι καλύτερο. Άλλωστε στάδιο διαβούλευσης και εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών μεταξύ πιστωτών και οφειλετών υφίσταται και σήμερα.
Το ατομικά και κοινωνικά ορθό είναι λοιπόν να αποφεύγεται αυτή η επιπλέον σπατάλη και διαδικασία και να ενσωματωθεί στο στάδιο της δικαστικής διαβούλευσης, όπου η υπόθεση θα παίρνει πινάκιο (θα εισάγεται προς συζήτηση) μόνο μετά την αποτυχία των διαβουλεύσεων για δικαστικό συμβιβασμό. Έτσι θα απελευθερωθούν και τα πινάκια από σειρά υποθέσεων που έχουν «κλείσει» συμβιβαστικά.
Πέραν των ανωτέρω, οι διατάξεις του άρθρου 2 δεν προσφέρουν κανένα κανόνα και όρο συμβιβασμού που να συμβαδίζει με το νομοσχέδιο. Δεν αναφέρει δηλαδή σε ποια πλαίσια θα πρέπει να κινείται ο συμβιβασμός, ώστε να υπάρχουν κανόνες που θα οδηγήσουν στην επιτυχή του έκβαση, όπως π.χ. η αναγκαστική απαλοιφή παράνομων χρεώσεων στο στάδιο αυτό ή η διαγραφή υπέρογκων τόκων.
Το χειρότερο όμως, νέο και εντελώς απαράδεκτο που προβλέπει είναι ο εξοπλισμός του πιστωτή με εκτελεστό τίτλο, η δυνατότητά του δηλαδή, χωρίς ουσιαστική δικαστική κρίση ή έστω διαταγή πληρωμής να ενσωματώσει στην απαίτησή του παράνομες και αισχροκερδείς χρεώσεις, πιέζοντας τον οφειλέτη ακόμα και με μέσα άμεσης αναγκαστικής εκτέλεσης. Η ίδια η αποδοχή του συμβιβασμού με τον όρο αυτό σημαίνει ότι ο οφειλέτης χάνει και το δικαίωμα να στραφεί κατά του περιεχομένου του συμβιβασμού με την ανακοπή του άρθρου 632 ΚΠολΔ, που προβλέπεται για τις διαταγές πληρωμής.
Το ερώτημα επίσης είναι: γιατί μια καθαρά ιδιωτική συμφωνία, η οποία δεν γίνεται ενώπιον κάποιας δημόσιας αρχής (άρα μπορεί να είναι και αποτέλεσμα παράνομων ή υπερβολικών πιέσεων), να αποκτά ισχύ εκτελεστούν τίτλου (δηλ. να μπορεί με βάση αυτόν και μόνο να προχωρήσει σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ο δανειστής – τράπεζα); Υπέρ του συμφέροντος ποίου και με βάση ποια εχέγγυα ουσιαστικής και τυπικής συμβατικής ελευθερίας και αυτονομίας ;
Είναι βέβαιο ότι πλέον σε κάθε περίπτωση συμβατικής ρύθμισης οφειλών ή ανανέωσης της πίστωσης οι τράπεζες και οι εν γένει πιστωτές θα προσθέτουν κατά των οφειλετών όρους επαχθείς, που θα επιτρέπουν την άμεση μετατροπή του συμφωνητικού σε εκτελεστό τίτλο (δηλ. θα έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης, υποθήκευσης κλπ.), χωρίς να έχει παρεμβληθεί ούτε καν απόπειρα εφαρμογής του νόμου και δικαστικής συνδρομής ή έστω διαιτησίας.
Το πρόβλημα καθίσταται όχι μόνο ζήτημα ουσίας, αλλά και συνταγματικότητας καθώς η ιδιωτική βούληση εξοπλίζεται με εκτελεστό τίτλο χωρίς την συνδρομή αρμόδιας δημόσιας αρχής κατά το χρόνο σύναψης των όρων της συμφωνίας.
Κάκιστα συνεπώς και προς το συμφέρον μόνο των πιστωτών – τραπεζών θεσπίζεται αυτή η διαδικασία και εξοπλίζεται το αποτέλεσμα του οιοδήποτε συμβιβασμού (ο οποίος δεν εντάσσεται καν στην λογική και στους κανόνες αυτού του νόμου) με εκτελεστό τίτλο.
Ζητούμε την απαλοιφή του άρθρου αυτού και των ανωτέρω ειδικών διατάξεών του, ως εντελώς αντικοινωνικών, μονομερών και μεροληπτικών υπέρ των πιστωτών.
ΑΡΘΡΟ 3 : Αρμόδιο Δικαστήριο - Διαδικασία
Θα πρέπει να προστεθεί και ειδική διάταξη που να απαγορεύει την κατά τόπο αρμοδιότητα άλλων Δικαστηρίων. Σχεδόν σε όλες τις συμβάσεις δανεισμού οι τράπεζες θέτουν όρο αρμοδιότητας των Δικαστηρίων των Αθηνών ή της Θεσσαλονίκης. Ο όρος αυτός πρέπει να κηρυχθεί ανίσχυρος για την εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου.
Το θέμα, εάν το Ειρηνοδικείο μπορεί να φέρει εις πέρας τις διαδικασίες και σε πιο χρόνο, θίγεται κατωτέρω.
ΑΡΘΡΑ 4-8: Κύρια δικαστική διαδικασία
Τα άρθρα περιγράφουν την διαδικασία από την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο μέχρι και την δικαστική ρύθμιση των χρεών.
Τα άρθρα έχουν δεχθεί σημαντικές τροποποιήσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο.
Σχεδόν όλες οι τροποποιήσεις που έγιναν κινούνται υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών σε βαθμό τέτοιο, ώστε να τείνουν να επιβεβαιωθούν κάποιες αρχικές εκτιμήσεις πως το νομοσχέδιο φτιάχθηκε προς το συμφέρον των τραπεζών, ώστε αυτές να πληροφορηθούν για περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών προς εκποίηση, να πιέσουν αλλά και να ικανοποιήσουν εν γένει αξιώσεις τους που θα ήταν άλλως δύσκολο να εισπραχθούν.
Πρώτα από όλα : ο οφειλέτης χωρίς περιουσία δεν έχει κανένα λόγο να μπει σε αυτή την διαδικασία. Εχει μόνο να χάσει και πολύ λίγα μπορεί να κερδίσει.
Επαναλαμβάνουμε ότι το νομοσχέδιο εισάγει μία μεγάλη γραφειοκρατία που κοστίζει ακριβά και πολυποίκιλα, αλλά και μεταβάλλει το αρχικό σχέδιο αρνητικά εις βάρος των οφειλετών, ήτοι των εκ προοιμίου αδύνατων και αδύναμων.
Α. Η πρώτη μεγάλη αρνητική μεταβολή έρχεται με το άρθρο 6, όπου καταργείται η αρχική πρόβλεψη για αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης μετά την κατάθεση της αίτησης. Οι τράπεζες και οι εν γένει πιστωτές θα μπορούν πλέον να «συζητούν» με τους οφειλέτες «με το πιστόλι στον κρόταφό τους», ενώ ταυτόχρονα θα εκπλειστηριάζουν περιουσιακά στοιχεία τους. Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συμβιβαστικός διάλογος, αλλά κάλλιστα ως εκβίαση τοις πράγμασι.
Πιστό στην γραφειοκρατία, το νομοσχέδιο προβλέπει την δυνατότητα του οφειλέτη να ζητήσει την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης αυτής, θέτοντας όχι μόνο ακόμα μία διαδικασία και έξοδα, αλλά και απαράδεκτους όρους χορήγησης της αναστολής αυτής: και την ουσιώδη βλάβη (όχι απλή) του οφειλέτη και ταυτόχρονα (συντρέχον όρος) την πιθανολόγηση ευδοκίμησης της αίτησης του οφειλέτη για ρύθμιση.
Την ίδια ώρα και παρότι το ζητήσαμε, δεν υπάρχει και δεν προστέθηκε όρος ακατάσχετου της οικοσκευής του οφειλέτη στο σύνολό της .
Είναι ευνόητο ότι η διάταξη καταργεί ένα μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου κατά την εισαγωγική και αιτιολογική του βάση: την ίδια ώρα που οι πιστωτές θα εκπλειστηριάζουν την βιβλιοθήκη των παιδιών, το πλυντήριο, την κουζίνα, τον καναπέ και την τηλεόραση, υποτίθεται πως θα γίνεται δικαστικός συμβιβασμός ή θα ζητείται η ρύθμιση και μείωση της οφειλής.
Το κείμενο ενός νόμου που σέβεται και θέλει πράγματι να πραγματώσει όσα υπόσχεται δεν θα περιείχε τέτοια δικαιώματα πίεσης υπέρ των πιστωτών.
Θα μπορούσε να περιέχει όρο μη μεταβολής της περιουσιακής κατάστασης, αυτοδίκαια με την κατάθεση της αίτησης. Θα έπρεπε να προστατεύει οπωσδήποτε την οικοσκευή.
Β. Τεράστιες πολιτικές, νομικές και ηθικές αντινομίες παρατηρούνται και στην παράγραφο 3 του άρθρου 6.
Πρώτα από όλα έχουμε τον διαχωρισμό των απαιτήσεων ως προς την τοκοφορία τους. Ετσι οι μη εξασφαλισμένες με ειδικό προνόμιο (αλήθεια τι εννοεί ο νόμος με τον όρο ειδικό προνόμιο, μήπως τα γενικευμένα από ειδικούς νόμους προνόμια μόνο των τραπεζών;) ή εμπράγματο δικαίωμα (εννοεί προφανώς «εμπράγματη ασφάλεια») απαιτήσεις παύουν να παράγουν τόκους από την κατάθεση της αίτησης. Οι άλλες οι εξασφαλισμένες όμως συνεχίζουν να παράγουν τόκους !!!. Ζητήσαμε και ζητούμε την παύση της τοκοφορίας όλων των απαιτήσεων από την κατάθεση της αίτησης.
Άλλωστε και πάλι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας: οι εμπράγματες ασφάλειες και τα ειδικά προνόμια αφορούν αποκλειστικά την προνομιακή κατάταξη για την ικανοποίηση των απαιτήσεων. Με κανένα τρόπο και σε κανένα νόμο και κράτος του κόσμου δεν επηρεάζουν και δεν μεταβάλουν το ύψος της απαίτησης και δη έναντι του οφειλέτη και των μη εξασφαλισμένων με προνόμιο ή εμπράγματη ασφάλεια απαιτήσεων !!!.
Αυτά είναι πρωτάκουστα πράγματα και θα οδηγήσουν τις τράπεζες να επιβάλλουν προσημειώσεις υποθήκης, ακόμα και για δάνεια 1.000 – 2.000 Ευρώ. Το κόστος και πάλι θα το πληρώνει ο δανειζόμενος πολίτης - καταναλωτής !!!.
Η κατάργηση τέτοιων διατάξεων είναι επιτακτική ανάγκη.
Γ. Ζητήσαμε και ζητούμε την αφαίρεση και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο παράνομων και αισχροκερδών χρεώσεων.
Αυτό που λάβαμε είναι η νομιμοποίηση των αυθαιρεσιών και των εκνόμων χρεώσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων !!!.
Δ. Ο δικαστικός συμβιβασμός που προβλέπεται στο άρθρο 7 είναι βέβαιο ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων θα ακολουθεί την πορεία του εξωδικαστικού, δηλ. θα αποτυγχάνει. Άλλωστε, οι πιστωτές, καθώς θα διατηρούν το δικαίωμα συμβατικής θέσπισης ειδικών προνομίων, ενεχύρων, το δικαίωμα έκδοσης διαταγής πληρωμής, το δικαίωμα αναγκαστικής εκτέλεσης δηλ. κατασχέσεως και πλειστηριασμού, αλλά και μονομερούς εγγραφής προσημειώσεων με το επακόλουθο της συνέχισης τοκοφορίας των απαιτήσεών τους δεν θα έχουν και πολλά να χάσουν … . Θα έχουν μόνο να κερδίσουν από την καθυστέρηση και την αποτυχία, ενώ «θα τρέμει το φιλοκάρδι» του οφειλέτη και όλα θα υφίστανται εις βάρος του.
Ε. Το κύριο άρθρο είναι το άρθρο 8, αυτό της δικαστικής ρύθμισης των χρεών.
Υπήρξαν αρκετές τροποποιήσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο. Κάποιες είναι θετικές και κινήθηκαν πάνω στις παρατηρήσεις που είχαμε υποβάλλει. Κάποιες όμως είναι ολωσδιόλου αρνητικές. Καταργήθηκε επί παραδείγματι η δυνατότητα χορήγησης περιόδου χάριτος, καταργήθηκε η δυνατότητα να ανατρέξει στην πενταετία η ρύθμιση (έγινε τετραετής).
Δεν ικανοποιήθηκε και πρέπει να ικανοποιηθεί το εύλογο και δίκαιο κοινωνικά και ατομικά αίτημά μας να υπάρχει ευνοϊκότερη μεταχείριση των οφειλετών που ήταν μέχρι ενός σημείου συνεπείς, των οφειλετών των οποίων η αδυναμία οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες όπως αυτή της απρόβλεπτης μεταβολής των συνθηκών και των οφειλετών που έχουν αποπληρώσει μεγάλο μέρος των οφειλών τους. Τα ανωτέρω θα έπρεπε να υφίστανται στο νόμο ως ευνοϊκά κριτήρια που θα ήταν υποχρεωμένο το Δικαστήριο να εξετάσει μειώνοντας έτι περαιτέρω το ποσό και τους όρους της ρύθμισης.
Θέτουμε και πάλι το ζήτημα της ακόμα και αυτεπάγγελτης αφαίρεσης από το Δικαστήριο, χρεώσεων και οφειλών που έχουν κριθεί παράνομες και αισχροκερδείς. Ο νόμος ως έχει δεν προστατεύει το θύμα τέτοιων πρακτικών, αλλά νομιμοποιεί εκ του πλαγίου (με την συμπερίληψη αυτών στην ρύθμιση) τέτοιες παράνομες χρεώσεις.
Ζητήσαμε επίσης και ζητούμε την πλήρη απαλλαγή του οφειλέτη που ορίζει ο νόμος, εάν κατά την κατάθεση της αίτησης, οι συνολικές καταβολές του προς τον πιστωτή υπερκαλύπτουν το ληφθέν κεφάλαιο και τους ετήσιους τόκους συμβατικούς τόκους που προβλέπονται από το νόμο για τους ιδιώτες.
Είναι ζητήματα ουσιώδους κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΑΡΘΡΟ 9: «Διαδικασία Ρευστοποίησης περιουσίας – προστασία κύριας κατοικίας»
Το άρθρο 9 με όσα ορίζει είναι από τα πιο προβληματικά πολιτικά και κοινωνικά. Πρόκειται για διατάξεις αντικοινωνικές και απάνθρωπες, πολιτικά και κοινωνικά επικίνδυνες, αδικαίωτες και αδικαιολόγητες.
Έρχεται και το άρθρο αυτό να ανατρέψει την αιτιολογία θέσπισης του νόμου και να επιβάλλει βάρη, υποχρεώσεις και υποτέλειες. Ουσιαστικά αναιρεί και την έννοια και την ουσία της «ρύθμισης» και την μετατρέπει σε μηχανισμό βίαιης αποψίλωσης του ανθρώπου από κάθε ουσιαστικό δικαίωμα, υπέρ των τραπεζών.
Πρόκειται για εξαναδραποδισμό, για ουσιαστική υποδούλωση των ανθρώπων στις τράπεζες λόγω χρεών. Κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν πρόκειται για «σεισάχθεια», αλλά για επαναφορά του θεσμού της δουλείας λόγω χρεών.
Αναφερόμαστε στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 9, που θεσμοθετούν και ορίζουν την ρευστοποίηση όλης της περιουσίας του οφειλέτη (ακίνητης και κινητής) και τον εγκλωβισμό του με την διαχείριση κάθε περιουσιακού του δικαιώματος (όπως π.χ. του μισθού του) από τον εκκαθαριστή !!!.
Αναφέρεται η διάταξη στην «ρευστοποίηση» της περιουσίας. Δε ορίζει όμως η διάταξη ποια είναι η «ρευστοποιήσιμη περιουσία» . Αφήνει έτσι εφαρμοστέες τις διατάξεις του ΚΠολΔ, που αντανακλώντας τις αντιλήψεις παλαιότερων εποχών επέτρεπαν και επιτρέπουν την κατάσχεση και ρευστοποίηση ουσιωδών αναγκαίων σήμερα στοιχείων της οικοσκευής !!!. Η οικοσκευή, άμεσα συνδεδεμένη με τις βιοτικές ανάγκες μιας οικογένειας, θα πρέπει ρητά να εξαιρεθεί αποκλειομένης της ρευστοποίησής της.
Σε κάθε δε περίπτωση (διότι ούτε τούτο προβλέπει το νομοσχέδιο): το ρευστοποιήσιμο μέρος της περιουσίας θα πρέπει επίσης ρητά να συνυπολογίζεται στο οριζόμενο με την ρύθμιση ως καταβλητέο ποσό.
Απαράδεκτα εκτεταμένες και περιλαμβάνουσες το σύνολο των περιουσιακών δικαιωμάτων του οφειλέτη είναι οι εξουσίες του «εκκαθαριστή».
Πρόκειται για νόμο υπερχρέωσης, για νόμο που ιδρύει θεσμούς βίαιης καταβολής των οφειλόμενων στις τράπεζες και για όχι νόμο υπέρ των υπερχρεωμένων οφειλετών.
Απαράδεκτος είναι και ο ορισμός συνδίκου, ο οποίος πλέον αποκαλείται «εκκαθαριστής», ενώ έχει αρμοδιότητες συνδίκου απευθείας εκ του νόμου αυτού και κατά παραπομπή στον «Πτωχευτικό Κώδικα».
Αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας και τεράστιο κόστος για υπερχρεωμένους ανθρώπους και αφού κατά το νόμο η αμοιβή του βαρύνει τον οφειλέτη και την περιουσία του !!!.
Είναι όμως κυρίως απαράδεκτο καθώς από την γενική διατύπωση («διαχείριση της περιουσίας του οφειλέτη») μπορεί να κριθεί ότι του επιτρέπεται η διαχείριση ακατάσχετων μισθών και προνοιακών βοηθημάτων του οφειλέτη. Ο οφειλέτης θα χτυπά την πόρτα του εκκαθαριστή παρακαλώντας για λίγα Ευρώ προκειμένου να αγοράσει φάρμακα για το άρρωστο παιδί του ή λίγα μακαρόνια για να φάει !!!.
Αυτό το νομοσχέδιο θέλει να ψηφίσει η κυβέρνηση !!!.
Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πιστωτών, κυρίων των τραπεζών, από το νομοσχέδιο, ολοκληρώνεται με την δυνατότητα να ορίζεται το πρόσωπο αυτό, όχι από τον κατάλογο συνδίκων του Πρωτοδικείου, αλλά μετά από πρόταση των πιστωτών – τραπεζών !!!. Τα πρόσωπα αυτά, που εφεξής θα τα αποκαλούμε «επαγγελματίες κοράκια», είναι ευνόητο ότι θα λειτουργούν μονομερώς και ανηλεώς υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών και υπέρ του ατομικού τους συμφέροντος χρεώνοντας ανεξέλεγκτα έξοδα σε βάρος της περιουσίας του οφειλέτη και της οικογένειάς του.
Ως είναι διατυπωμένος ο νόμος μπορεί να συμβεί ακόμα και το ακόλουθο: Επί καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών καρτών ύψους 30.000 Ευρώ, ο οφειλέτης έχει καταβάλλει ποσό 18.000 Ευρώ και οφείλει (με τις γνωστές αισχροκερδείς τακτικές των τραπεζών) ποσό 20.000 Ευρώ. Ζητεί την ρύθμιση (η οποία ως έχει η ρύθμιση περιλαμβάνει κεφάλαιο, υπέρογκους αισχροκερδείς τόκους και πανωτόκια και παράνομες χρεώσεις, ενώ δεν συνυπολογίζεται το ποσό που έχει καταβάλλει). Το Δικαστήριο ρυθμίζει στο 60% της οφειλής, ήτοι σε ποσό 12.000 Ευρώ για τέσσερα έτη. Ο ίδιος όμως έχει και ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο το οποίο ορίζεται ρευστοποιήσιμο. Ορίζεται σύνδικος, που ψευδεπίγραφα αναφέρεται πλέον στο νομοσχέδιο ως «εκκαθαριστής». Το αυτοκίνητο εκποιείται έναντι ποσού 10.000 Ευρώ. Ο σύνδικος - εκκαθαριστής απαιτεί για την εργασία του 2.000 Ευρώ και το κόστος πλειστηριασμού είναι επίσης 2.000 Ευρώ. Ως έχει ο νόμος αντί του ποσού των 20.000 Ευρώ ο οφειλέτης έχει καταβάλλει 26.000 Ευρώ !!! (12.000 από την ρύθμιση, 10.000 από το αυτοκίνητο και 4.000 για έξοδα). Επίσης έχει καταβάλλει ένα σεβαστό ποσό για τον συνήγορό του στην διαδικασία αυτή … .
Με μία λέξη οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 9 είναι ολοκληρωτικό ΑΙΣΧΟΣ.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να έρχονται προς ψήφιση τέτοιες ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, απαξιωτικές της αξίας του ανθρώπου και της προσωπικότητάς του.
Τέλος, προτείναμε επίσης, αλλά δεν εισακουστήκαμε, να μπορεί ο οφειλέτης, εναλλακτικά αντί της εκποίησης, να προσφέρει και εκχωρήσει στον πιστωτή τα έσοδα από την εκμετάλλευση ακινήτου του ή προσοδοφόρου πράγματος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα διατηρώντας την κυριότητά του.
Η κυβέρνηση προτίμησε να μετατρέψει την πολιτεία σε μηχανισμό βίας κατά των οφειλετών και υπέρ των πιστωτών.
ΑΡΘΡΟ 10 : «Καθήκον ειλικρινούς δήλωσης»
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ είναι και πολλές διατάξεις του άρθρου 10 του νομοσχεδίου.
Αναφερόμαστε στις διατάξεις που δίνουν το δικαίωμα στους πιστωτές να παραβιάζουν κάθε ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο του οφειλέτη. Με την ρύθμιση του νομοσχεδίου κάθε πιστωτής θα μπορεί να έχει πλήρη και διαρκή πρόσβαση στα απόρρητα έγγραφα του οφειλέτη, όποτε αυτός το θελήσει, χωρίς καν ενημέρωσή του και μάλιστα με την ευρύτατη διατύπωση «κάθε χρήσιμη πληροφορία …» . Εάν δηλαδή ο οφειλέτης δηλώνει στην δήλωσή του νοσήλια για ασθένεια του παιδιού του, αυτό θα τίθεται εν γνώσει του πιστωτή χωρίς να προστατεύονται ούτε τα ευαίσθητα ιατρικά δεδομένα !!!.
Προτείναμε αντ’ αυτού: την υποχρέωση του οφειλέτη να προσκομίσει ο ίδιος «στο Δικαστήριο κατά την εκδίκαση της αίτησής του τα πλήρη νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν την οικονομική του κατάσταση και τα τρέχοντα εισοδήματά του, καθώς και την τυχόν ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων σε εταιρείες ως άνω. Το δικαίωμα να ζητήσουν την προσκομιδή των στοιχείων αυτών στο Δικαστήριο έχουν και οι πιστωτές του με σχετικό αίτημα που διατυπώνουν κατά την απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς. Παράβαση της υποχρέωσης αυτής μπορεί κατά την κρίση του Δικαστηρίου να επιφέρει την απόρριψη της αίτησης ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη.».
Επίσης προβληματική είναι η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου. Αλήθεια πότε ακριβώς και σε ποιόν θα υποβάλλει ο οφειλέτης την εικόνα της περιουσιακής του κατάστασης κατά την διάρκεια της ρύθμισης ;
Τέλος με αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης προτείναμε και δεν εισακουστήκαμε, να υποχρεούται ο οφειλέτης να υποβάλλει τα περιουσιακά του στοιχεία που τυχόν βρίσκονται υπό την κυριότητα εταιρικών μορφωμάτων, ημεδαπών, ευρωπαϊκών ή υπεράκτιων νομικών προσώπων (offshore), των οποίων αυτός διαθέτει ποσοστό ανώτερο του 50%.
Με τις ευλογίες της κυβέρνησης το παράθυρο παραμένει ανοικτό για όλους τους μεγαλόσχημους οφειλέτες και απατεώνες … . Γιατί άραγε;
Εάν δεν έχετε τίποτα, δεν μπορούν να σας πάρουν τίποτα.
Μην μπείτε στον κόπο αυτών των διαδικασιών. Το μόνο που θα σας «προσφέρουν» είναι δυσβάστακτα βάρη και όροι δουλείας.
Όσοι πάλι έχουν κάποια περιουσία, ας σταθμίσουν καλά τις συνέπειες. Ούτως ή άλλως αυτή στο τέλος της διαδικασίας θα έχει ρευστοποιηθεί με ιδιαίτερα επαχθείς όρους.
Τέλος, οι οφειλέτες στεγαστικών δανείων είναι οι μόνοι που μπορούν να διατηρούν κάποια αμυδρή ελπίδα πως θα γλυτώσουν, όχι τους εαυτούς τους, αλλά τα σπίτια που αγόρασαν σε αισχροκερδείς τιμές με τραπεζικά δάνεια.
Κόστη, κίνδυνοι, διαδικασίες, επαχθείς υποχρεώσεις, τόκοι, πανωτόκια, παράνομες χρεώσεις, πτώχευση πολιτών, διαχείριση κάθε περιουσιακού στοιχείου από «εκκαθαριστές - κοράκια των τραπεζών», άρση απορρήτων τη αγνοία σας και πολλά άλλα συνοδεύουν ένα πραγματικά απαράδεκτο και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο.
Στο ίδιο νομοσχέδιο δεν έχει σημασία τι πληρώσατε, εάν ήσασταν συνεπής μέχρι να χάσετε την εργασία σας ή να υπάρξει αδυναμία να ανταποκριθείτε. Δεν έχει καν σημασία πόσες παράνομες χρεώσεις σας επέβαλλαν τα «ευαγή τραπεζικά ιδρύματα». Το κεντρικό νόημα και περιεχόμενο του νόμου είναι : πόσα περισσότερα μπορούν να σας πάρουν.
Ειδικά εάν μέχρι σήμερα δεν ήξεραν ή δεν μπορούσαν να σας πάρουν τίποτα.
Το επόμενο βήμα για μία ακόμα κυβέρνηση που υποκλίνεται με δουλοπρέπεια στο τραπεζικό κεφάλαιο είναι να σας στερήσουν και άλλα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, εάν οφείλετε στις τράπεζες … .
Ως ενώσεις καταναλωτών κρίνουμε το νομοσχέδιο επιεικώς απαράδεκτο για τους πολίτες καταναλωτές, αντι-ανθρώπινο και κοινωνικά επικίνδυνο.
Προτάσεις, ολόκληρο νομοσχέδιο ετοιμάσαμε και το υποβάλλαμε.
Είχε όμως η πρότασή μας ένα κεφαλαιώδες πρόβλημα, που εμπόδιζε την κυβέρνηση να την αποδεχθεί: Μεριμνούσε πραγματικά για τον πολίτη και ήταν κοινωνικά και πολιτικά δίκαιο.
Κεφ. ΙΙ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
ΑΡΘΡΟ 1: «Πεδίο Εφαρμογής»
Οι βελτιώσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο είναι μόνο λεκτικές. Ουσιαστικά περιλαμβάνει τις αυτές ρυθμίσεις με το αρχικό σχέδιο και έχει τα αυτά προβλήματα όπως τα είχαμε εκθέσει. Όμως είναι πάμπολλες και σημαντικές οι αρνητικές για τους οφειλέτες τροποποιήσεις και ρυθμίσεις που προστέθηκαν σε σχέση με το αρχικό σχέδιο.
Α. Εμμένουμε στις κοινωνικά δίκαιες και σύμφωνες με το Σύνταγμα θέσεις μας. Είναι απαράδεκτο για νομοσχέδιο ρύθμισης χρηματικών οφειλών να εξαιρούνται οι τυπικά ή ουσιαστικά έχοντες την εμπορική ιδιότητα.
Το νομοσχέδιο οφείλει να περιλάβει στην ρύθμιση και τους έχοντες πτωχευτική ικανότητα, δηλ. τους «εμπόρους», ρυθμίζοντας με βάση την αιτία της οφειλής – δανείου και εξαιρώντας απλώς τα χρέη που οφείλονται σε εμπορική δραστηριότητα.
Να ισχύει δηλαδή ο νόμος για όσα δάνεια και οφειλές συνάφθηκαν και λειτούργησαν εξ ορισμού για σκοπούς καταναλωτικούς (π.χ. καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες κλπ.), ασχέτως της ιδιότητας του προσώπου το οποίο έλαβε το δάνειο ή έχει την οφειλή (και εν προκειμένω της εκ του νόμου πτωχευτικής του ικανότητας).
Τίθεται, εν προκειμένω και ένα σοβαρό ζήτημα αντισυνταγματικότητας της διάταξης καθώς ρυθμίζει οφειλές και όχι ατομικά δικαιώματα, που δύναται να επιφέρει ζήτημα κοινωνικοπολιτικό, αλλά και νομικό στην ισχύ της διατάξεως, καθώς η σύγχρονη αντίληψη (εσφαλμένη κατά την γνώμη μας), άγει σε κατάργηση για όλους δικαιωμάτων που κρίνονται αντισυνταγματικά και δη στα ζητήματα ισότητας, αντί να άγει σε επέκταση αυτών σε όλους τους πολίτες (π.χ. συνταξιοδότηση μητέρων ανηλίκων τέκνων).
Ως έχει η διάταξη, δεν μπορεί να υπάρξει εφαρμογή της για τον ψιλικατζή, τον περιπτερά, τον μικρέμπορο λιανοπωλητή, τον ομόρρυθμο εταίρο με ποσοστό 1% σε ομόρρυθμη εταιρεία για καταναλωτικά δάνεια ή πιστωτικές κάρτες που έλαβαν αυτοί για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της οικογένειάς τους, ενώ εφαρμόζεται για μεγαλοαστούς (στελέχη εταιρειών, π.χ. γενικό διευθυντή, οικονομικό διευθυντή και άλλους υψηλόμισθους, μεγαλογιατρούς, μεγαλοδικηγόρους, μεγαλομηχανικούς κ.α.), οι οποίοι μπορεί να οφείλουν π.χ. τις δόσεις του πολυτελούς αυτοκινήτου τους ή τις διακοπές τους στο Ντουμπάι … .
Στο κορυφαίο και πρωταρχικό ζήτημα ισότητας και συνταγματικότητας η μόνη λύση έχει να κάνει με την αιτία, τον σκοπό λήψης του δανείου και δημιουργίας της οφειλής.
Εάν πρόκειται για οφειλές με καταναλωτικό χαρακτήρα αυτές θα πρέπει να συμπεριληφθούν άπασες, χωρίς καμία διάκριση. Εάν πρόκειται για εμπορικά χρέη, τότε να ισχύει ο πτωχευτικός κώδικας.
Το σχέδιο νόμου, ακόμα και εάν ρητώς δεν το αναφέρει ή δεν το έχουν εννοήσει κάποιοι, στηρίζεται κατά την αιτιολογική του έκθεση στον πυλώνα των εξής συνταγματικών και πολιτικοφιλοσοφικών αρχών :
- Στην αρχή της προστασίας της αξίας του ανθρώπου και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας
- Στην αρχή της προστασίας της οικογένειας
- Στην αρχή της απαγόρευσης καταχρηστικής άσκησης των δικαιωμάτων
- Στην αρχή της ελευθερίας της οικονομικής δράσης εφόσον δεν θίγονται τα δικαιώματα των άλλων και του κοινωνικού συνόλου .
Άπαντες οι ανωτέρω αρχές διατρέχονται και καθορίζονται κάθετα και οριζόντια από την αρχή της ισότητας.
Είναι σαφές ότι ουδεμία διαφοροποίηση ή έκπτωση στην απόλαυση των ανωτέρω δικαιωμάτων και αντιστοίχων υποχρεώσεων του κράτους μπορεί να υπάρξει νόμιμα με κριτήριο την επαγγελματική ιδιότητα ή δραστηριότητα. Τα ανωτέρω είναι εφαρμοστέα από όλους, προς όλους και έναντι πάντων !!!.
Περαιτέρω και κατ’ αντιδιαστολή, επειδή η δραστηριοποίηση των ανθρώπων υπό την έννοια της «επιχειρηματικότητας» (καθ’ ημάς «αυτονομίας») αποτελεί θεωρητικό στόχο της κυβέρνησης, η ανωτέρω ρύθμιση αποτελεί σημαντικό αντικίνητρο για όσους σκέπτονται ή θα ήθελαν να ενεργοποιηθούν στα πλαίσια της επιχειρηματικής αυτονομίας.
Κατά συνέπεια: η ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του κατατεθέντος νομοσχεδίου θα πρέπει να τροποποιηθεί και να τεθεί ως όρος για την εφαρμογή του η αιτία της οφειλής (ο σκοπός για τον οποίο αυτή δημιουργήθηκε) και να απαλειφθεί ο διαχωρισμός με βάση την δυνατότητα πτώχευσης.
Β. Η παράγραφος 2 του αρχικού σχεδίου, η οποία ρύθμιζε τις ατομικές προϋποθέσεις υπαγωγής στην ρύθμιση ενσωματώθηκε με το νομοσχέδιο στην παράγραφο 1 και έγινε ακόμα χειρότερη για τους καταναλωτές.
Για να υπαχθεί κάποιος στην ρύθμιση σύμφωνα με το νομοσχέδιο, πρέπει να έχει περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Το αρχικό σχέδιο ανέφερε ότι προϋπόθεση υπαγωγής στην ρύθμιση ήταν η οριστική ή επαπειλούμενη μη δόλια μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Υπό την ρύθμιση αυτή μπορούσε να υπαχθεί και κάποιος που κινδύνευε να περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής («επαπειλούμενη»).
Αφαιρέθηκαν οι όροι «οριστική ή επαπειλούμενη» και έμεινε μόνο ο όρος «μόνιμη».
Με τους όρους αυτούς υπάρχει ορατός και σαφής ο κίνδυνος να κριθεί από τα Δικαστήρια ότι ουδείς βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής, καθώς πάντοτε θα υπάρχει η ελπίδα (π.χ. να εξεύρει εργασία ή καλύτερη εργασία ή να κληρονομήσει ή να «κερδίσει το λαχείο»).
Η έννοια της μόνιμης αδυναμίας πληρωμής αποτελεί ρύθμιση απαράδεκτη για όποιον φτιάχνει ένα νόμο που θέλει να εφαρμοστεί και όχι ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Στηλιτεύσαμε την διάταξη κατά το σχέδιο και την στηλιτεύουμε και πάλι βλέποντας ότι έγινε ακόμα χειρότερη, ακόμα πιο «φιλική» προς τους τραπεζίτες και καθιστά το νομοσχέδιο δυνητικά ανεφάρμοστο για την πλειοψηφία των οφειλετών.
Τι θα έπρεπε να αναφέρει κατά την γνώμη μας το νομοσχέδιο για να είναι συνεπές με τις αρχές του και εφαρμόσιμο ;
Προτείναμε : «Προϋπόθεση υπαγωγής του οφειλέτη στις διατάξεις του παρόντος νόμου είναι η μη δόλια αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, οι οποίες με βάση την επαγγελματική και οικονομική του κατάσταση τεκμαίρεται ότι δεν δύνανται να αποπληρωθούν στο σύνολό τους μέσα στην επόμενη πενταετία και χωρίς να στερηθεί ο δανειολήπτης βασικές για την διαβίωσή του και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του ανάγκες.»
Αυτή είναι η λύση του πολιτισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτό που έρχεται προς ψήφιση από την κυβέρνηση αποτελεί για τους οφειλέτες ανεφάρμοστο νομοθετικό επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
Βεβαίως η κυβέρνηση «έθαψε» τις προτάσεις μας και δεν μας έδωσε δημόσιο βήμα για να τις αναλύσουμε και να καταδείξουμε την κοινωνικοπολιτική και νομική ορθότητά τους. Προτίμησε άλλους, «σχετικούς» και άσχετους, αληθινούς αλλά και «ψευδεπίγραφους», προτίμησε τους «συμφωνούντες» για να καλύψει τις αδυναμίες και τις αντινομίες του νομοσχεδίου που φέρνει προς ψήφιση.
Γ. Περαιτέρω θα έπρεπε και πρέπει να διευκρινιστεί και συγκεκριμενοποιηθεί από το νομοσχέδιο η έννοια του δόλου, καθώς αυτή στο πλαίσιο του αστικού δικαίου, όπου ανήκει η ρύθμιση του νομοσχεδίου ορίζεται απλώς ως παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά. Η έννοια του «παρανόμου» και «υπαιτίου» στο αστικό δίκαιο είναι άλλη και ευρύτερη αυτής του ποινικού δικαίου και δύναται να προκαλέσει σειρά προβλημάτων.
Για τον λόγο αυτό προτείναμε και προτείνουμε και για λόγους κοινωνικής και ουσιαστικής δικαιοσύνης να τεθεί όρος με τον οποίο να αναλύεται επαρκώς η έννοια του δόλου και η διάταξη – ρύθμιση να εφαρμόζεται μόνο για όσους δεν ενήργησαν με σκοπό την μη αποπληρωμή των οφειλών εξ αρχής ή κατέστησαν αδύναμοι να εξυπηρετήσουν την οφειλή με σκοπιμότητα μη πληρωμής της και ρύθμισης («μη δόλια αδυναμία πληρωμής»).
Δ. Ως έχει επίσης το άρθρο 1 φαίνεται να περιλαμβάνει κάθε οφειλή, από κάθε αιτία, πλην των ρητώς εξαιρουμένων, ήτοι π.χ. και συμβάσεις δανείων από ιδιώτες. Κατωτέρω και στα υπόλοιπα άρθρα το νομοσχέδιο αναφέρεται μόνο σε διαδικασίες με πιστωτικά ιδρύματα και ουδόλως ρυθμίζει τις διαδικασίες σε σχέση με τους ιδιώτες.
Θα πρέπει συνεπώς εν προκειμένω να διευκρινιστεί το ζήτημα και τεχνικά, αλλά και εξ ορισμού, ώστε να αφορά και τους ιδιώτες δανειστές, ιδίως τους κατ’ επάγγελμα δανειστές με αντίστοιχη μέριμνα, ώστε να σε περίπτωση φιλικού δανεισμού να διακανονίζεται το δάνειο, εφόσον δεν θίγονται οι βιοτικές ανάγκες του δανειστή και της οικογένειάς του.
Ε. Ως προς την παράγραφο 3 του άρθρου 1 καθίσταται αναγκαία η ανάγκη ερμηνευτικών και κατόπιν τούτων ερμηνευτικών τροποποιήσεων. Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι : «Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου μπορεί να γίνει μόνο μία φορά»
Εννοιολογικά αλλά και σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 του νομοσχεδίου, η απαλλαγή σημαίνει μη καταβολή κανενός ποσού για τους εκεί αναφερόμενους λόγους. Αυτό εννοεί η διάταξη ή μήπως την ρύθμιση ;
Περαιτέρω και ως έχει η διάταξη είναι προβληματική στην εφαρμογή της εάν γίνει ρύθμιση για ένα πιστωτή (π.χ. μία τράπεζα) και εν συνεχεία γίνει απόπειρα εφαρμογής και για άλλο πιστωτή (π.χ. μία άλλη τράπεζα). Η τελευταία θα μπορεί να αρνηθεί αντιτάσσοντας την διάταξη αυτή ως έχει. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να τεθεί στην διάταξη προσθήκη που να διευκρινίζει ότι το «μόνο μία φορά», αφορά τον ίδιο πιστωτή.
Περαιτέρω όμως και επειδή η ζωή όλων μας επιφυλάσσει πολλές φορές δυσάρεστες εκπλήξεις και ανάγκες θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα απαλλαγής ή νέας ρύθμισης. Πιστεύουμε όμως πως ειδικοί λόγοι, όπως σοβαροί λόγοι υγείας, οι οποίοι μπορεί να ματαίωσαν την ρύθμιση ή να την κατέστησαν ανενεργή, πρέπει να μπορούν να αιτιολογούν τη νέα ρύθμιση ή την αναστολή της. Άλλωστε, τούτο απορρέει από σειρά αρχών του δικαίου και την δημοσίας τάξεως διάταξη του άρθρου 388 ΑΚ. .
Θα πρέπει συνεπώς να υπάρξει και εδώ η σχετική πρόβλεψη κατ’ αναλογία με τα ισχύοντα στο σύνολο του δικαίου.
Πρόταση μας για την διάταξη είναι η εξής : «Απαλλαγή ή ρύθμιση των χρεών του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος μπορεί να γίνει μόνο μία φορά για τις απαιτήσεις κάθε πιστωτή, εκτός εάν ιδιαίτερα σημαντικοί και βάσιμοι λόγοι που αφορούν το πρόσωπο ή την οικογένεια του οφειλέτη δικαιολογούν την εκ νέου ρύθμιση ή την αναστολή της για χρονικό διάστημα που ορίζεται από το Δικαστήριο του άρθρου 8 του παρόντος. Το βάρος της απόδειξης φέρει ο οφειλέτης.»
Πέρα όμως από την πρότασή μας σε σχέση με το νομοσχέδιο υπάρχει και μία κεντρική δικαιοπολιτική παρατήρηση: Την ίδια ώρα που επιτρέπεται η ρύθμιση μόνο μία φορά, αφήνονται από την κυβέρνηση ελεύθερες οι τράπεζες να εκμεταλλεύονται διαρκώς και διαχρονικά τις ανάγκες των ανθρώπων με ασύδοτους και αισχροκερδείς τόκους και χρεώσεις.
Το ποιοι και με ποιο τρόπο δημιούργησαν ή επέβαλλαν την ανάγκη δανεισμού των πολιτών, αφορά επίσης μια σοβαρή κυβέρνηση που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στα συμφέροντα ολόκληρου του λαού … .
ΑΡΘΡΟ 2 : «Διαδικασία Εξωδικαστικού Συμβιβασμού»
Υπάρχει μία βασική αρχή της χρηστής διοίκησης και της κοινωνικής χρησιμότητας, η οποία επισημαίνουμε πως θίγεται με το εν λόγω νομοσχέδιο. Είναι η αρχή της οικονομίας των ενεργειών, άμεσα συνυφασμένη με την αρχή της οικονομίας των δυνάμεων και δυνατοτήτων της κοινωνίας.
Το νομοσχέδιο προβλέπει σειρά σταδίων διαβούλευσης και επιμέρους υποχρεώσεων ενέργειας που καθιστούν περίπλοκη, χρονοβόρο και ιδιαίτερα δαπανηρή για όλους τους μετέχοντες (κράτος, πιστωτές, οφειλέτες) την διαδικασία ρύθμισης ή απαλλαγής από τα χρέη. Ας αναλογιστούμε όλοι και το κόστος σε ανθρωποώρες, σε ώρες ανθρώπινης ζωής και δράσης που θα απαιτηθούν για την υλοποίηση των διαδικασιών. Οι ώρες αυτές ανήκουν κατ’ επέκταση όχι μόνο στους ίδιους τους ανθρώπους, αλλά και στην κοινωνία, η οποία έχει μόνο να επωφεληθεί από την μείωση της ανάλωσής τους.
Προτείναμε και προτείνουμε το στάδιο της διαβούλευσης να λαμβάνει χώρα μόνο μετά την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζονται τα δικαιώματα απάντων των μερών και ικανοποιείται το δικαίωμα πλήρους ενημέρωσης και των πιστωτών για την οικονομική κατάσταση των δανειστών.
Η διαβούλευση ως προστάδιο της διαδικασίας δεν έχει τίποτε ουσιαστικό να προσφέρει και είναι βέβαιο ότι θα καταλήγει πάντοτε σε αποτυχία καθώς τα μέρη, ειδικά οι οφειλέτες θα προσβλέπουν πάντα σε κάτι καλύτερο. Άλλωστε στάδιο διαβούλευσης και εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών μεταξύ πιστωτών και οφειλετών υφίσταται και σήμερα.
Το ατομικά και κοινωνικά ορθό είναι λοιπόν να αποφεύγεται αυτή η επιπλέον σπατάλη και διαδικασία και να ενσωματωθεί στο στάδιο της δικαστικής διαβούλευσης, όπου η υπόθεση θα παίρνει πινάκιο (θα εισάγεται προς συζήτηση) μόνο μετά την αποτυχία των διαβουλεύσεων για δικαστικό συμβιβασμό. Έτσι θα απελευθερωθούν και τα πινάκια από σειρά υποθέσεων που έχουν «κλείσει» συμβιβαστικά.
Πέραν των ανωτέρω, οι διατάξεις του άρθρου 2 δεν προσφέρουν κανένα κανόνα και όρο συμβιβασμού που να συμβαδίζει με το νομοσχέδιο. Δεν αναφέρει δηλαδή σε ποια πλαίσια θα πρέπει να κινείται ο συμβιβασμός, ώστε να υπάρχουν κανόνες που θα οδηγήσουν στην επιτυχή του έκβαση, όπως π.χ. η αναγκαστική απαλοιφή παράνομων χρεώσεων στο στάδιο αυτό ή η διαγραφή υπέρογκων τόκων.
Το χειρότερο όμως, νέο και εντελώς απαράδεκτο που προβλέπει είναι ο εξοπλισμός του πιστωτή με εκτελεστό τίτλο, η δυνατότητά του δηλαδή, χωρίς ουσιαστική δικαστική κρίση ή έστω διαταγή πληρωμής να ενσωματώσει στην απαίτησή του παράνομες και αισχροκερδείς χρεώσεις, πιέζοντας τον οφειλέτη ακόμα και με μέσα άμεσης αναγκαστικής εκτέλεσης. Η ίδια η αποδοχή του συμβιβασμού με τον όρο αυτό σημαίνει ότι ο οφειλέτης χάνει και το δικαίωμα να στραφεί κατά του περιεχομένου του συμβιβασμού με την ανακοπή του άρθρου 632 ΚΠολΔ, που προβλέπεται για τις διαταγές πληρωμής.
Το ερώτημα επίσης είναι: γιατί μια καθαρά ιδιωτική συμφωνία, η οποία δεν γίνεται ενώπιον κάποιας δημόσιας αρχής (άρα μπορεί να είναι και αποτέλεσμα παράνομων ή υπερβολικών πιέσεων), να αποκτά ισχύ εκτελεστούν τίτλου (δηλ. να μπορεί με βάση αυτόν και μόνο να προχωρήσει σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ο δανειστής – τράπεζα); Υπέρ του συμφέροντος ποίου και με βάση ποια εχέγγυα ουσιαστικής και τυπικής συμβατικής ελευθερίας και αυτονομίας ;
Είναι βέβαιο ότι πλέον σε κάθε περίπτωση συμβατικής ρύθμισης οφειλών ή ανανέωσης της πίστωσης οι τράπεζες και οι εν γένει πιστωτές θα προσθέτουν κατά των οφειλετών όρους επαχθείς, που θα επιτρέπουν την άμεση μετατροπή του συμφωνητικού σε εκτελεστό τίτλο (δηλ. θα έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης, υποθήκευσης κλπ.), χωρίς να έχει παρεμβληθεί ούτε καν απόπειρα εφαρμογής του νόμου και δικαστικής συνδρομής ή έστω διαιτησίας.
Το πρόβλημα καθίσταται όχι μόνο ζήτημα ουσίας, αλλά και συνταγματικότητας καθώς η ιδιωτική βούληση εξοπλίζεται με εκτελεστό τίτλο χωρίς την συνδρομή αρμόδιας δημόσιας αρχής κατά το χρόνο σύναψης των όρων της συμφωνίας.
Κάκιστα συνεπώς και προς το συμφέρον μόνο των πιστωτών – τραπεζών θεσπίζεται αυτή η διαδικασία και εξοπλίζεται το αποτέλεσμα του οιοδήποτε συμβιβασμού (ο οποίος δεν εντάσσεται καν στην λογική και στους κανόνες αυτού του νόμου) με εκτελεστό τίτλο.
Ζητούμε την απαλοιφή του άρθρου αυτού και των ανωτέρω ειδικών διατάξεών του, ως εντελώς αντικοινωνικών, μονομερών και μεροληπτικών υπέρ των πιστωτών.
ΑΡΘΡΟ 3 : Αρμόδιο Δικαστήριο - Διαδικασία
Θα πρέπει να προστεθεί και ειδική διάταξη που να απαγορεύει την κατά τόπο αρμοδιότητα άλλων Δικαστηρίων. Σχεδόν σε όλες τις συμβάσεις δανεισμού οι τράπεζες θέτουν όρο αρμοδιότητας των Δικαστηρίων των Αθηνών ή της Θεσσαλονίκης. Ο όρος αυτός πρέπει να κηρυχθεί ανίσχυρος για την εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου.
Το θέμα, εάν το Ειρηνοδικείο μπορεί να φέρει εις πέρας τις διαδικασίες και σε πιο χρόνο, θίγεται κατωτέρω.
ΑΡΘΡΑ 4-8: Κύρια δικαστική διαδικασία
Τα άρθρα περιγράφουν την διαδικασία από την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο μέχρι και την δικαστική ρύθμιση των χρεών.
Τα άρθρα έχουν δεχθεί σημαντικές τροποποιήσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο.
Σχεδόν όλες οι τροποποιήσεις που έγιναν κινούνται υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών σε βαθμό τέτοιο, ώστε να τείνουν να επιβεβαιωθούν κάποιες αρχικές εκτιμήσεις πως το νομοσχέδιο φτιάχθηκε προς το συμφέρον των τραπεζών, ώστε αυτές να πληροφορηθούν για περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών προς εκποίηση, να πιέσουν αλλά και να ικανοποιήσουν εν γένει αξιώσεις τους που θα ήταν άλλως δύσκολο να εισπραχθούν.
Πρώτα από όλα : ο οφειλέτης χωρίς περιουσία δεν έχει κανένα λόγο να μπει σε αυτή την διαδικασία. Εχει μόνο να χάσει και πολύ λίγα μπορεί να κερδίσει.
Επαναλαμβάνουμε ότι το νομοσχέδιο εισάγει μία μεγάλη γραφειοκρατία που κοστίζει ακριβά και πολυποίκιλα, αλλά και μεταβάλλει το αρχικό σχέδιο αρνητικά εις βάρος των οφειλετών, ήτοι των εκ προοιμίου αδύνατων και αδύναμων.
Α. Η πρώτη μεγάλη αρνητική μεταβολή έρχεται με το άρθρο 6, όπου καταργείται η αρχική πρόβλεψη για αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης μετά την κατάθεση της αίτησης. Οι τράπεζες και οι εν γένει πιστωτές θα μπορούν πλέον να «συζητούν» με τους οφειλέτες «με το πιστόλι στον κρόταφό τους», ενώ ταυτόχρονα θα εκπλειστηριάζουν περιουσιακά στοιχεία τους. Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συμβιβαστικός διάλογος, αλλά κάλλιστα ως εκβίαση τοις πράγμασι.
Πιστό στην γραφειοκρατία, το νομοσχέδιο προβλέπει την δυνατότητα του οφειλέτη να ζητήσει την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης αυτής, θέτοντας όχι μόνο ακόμα μία διαδικασία και έξοδα, αλλά και απαράδεκτους όρους χορήγησης της αναστολής αυτής: και την ουσιώδη βλάβη (όχι απλή) του οφειλέτη και ταυτόχρονα (συντρέχον όρος) την πιθανολόγηση ευδοκίμησης της αίτησης του οφειλέτη για ρύθμιση.
Την ίδια ώρα και παρότι το ζητήσαμε, δεν υπάρχει και δεν προστέθηκε όρος ακατάσχετου της οικοσκευής του οφειλέτη στο σύνολό της .
Είναι ευνόητο ότι η διάταξη καταργεί ένα μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου κατά την εισαγωγική και αιτιολογική του βάση: την ίδια ώρα που οι πιστωτές θα εκπλειστηριάζουν την βιβλιοθήκη των παιδιών, το πλυντήριο, την κουζίνα, τον καναπέ και την τηλεόραση, υποτίθεται πως θα γίνεται δικαστικός συμβιβασμός ή θα ζητείται η ρύθμιση και μείωση της οφειλής.
Το κείμενο ενός νόμου που σέβεται και θέλει πράγματι να πραγματώσει όσα υπόσχεται δεν θα περιείχε τέτοια δικαιώματα πίεσης υπέρ των πιστωτών.
Θα μπορούσε να περιέχει όρο μη μεταβολής της περιουσιακής κατάστασης, αυτοδίκαια με την κατάθεση της αίτησης. Θα έπρεπε να προστατεύει οπωσδήποτε την οικοσκευή.
Β. Τεράστιες πολιτικές, νομικές και ηθικές αντινομίες παρατηρούνται και στην παράγραφο 3 του άρθρου 6.
Πρώτα από όλα έχουμε τον διαχωρισμό των απαιτήσεων ως προς την τοκοφορία τους. Ετσι οι μη εξασφαλισμένες με ειδικό προνόμιο (αλήθεια τι εννοεί ο νόμος με τον όρο ειδικό προνόμιο, μήπως τα γενικευμένα από ειδικούς νόμους προνόμια μόνο των τραπεζών;) ή εμπράγματο δικαίωμα (εννοεί προφανώς «εμπράγματη ασφάλεια») απαιτήσεις παύουν να παράγουν τόκους από την κατάθεση της αίτησης. Οι άλλες οι εξασφαλισμένες όμως συνεχίζουν να παράγουν τόκους !!!. Ζητήσαμε και ζητούμε την παύση της τοκοφορίας όλων των απαιτήσεων από την κατάθεση της αίτησης.
Άλλωστε και πάλι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας: οι εμπράγματες ασφάλειες και τα ειδικά προνόμια αφορούν αποκλειστικά την προνομιακή κατάταξη για την ικανοποίηση των απαιτήσεων. Με κανένα τρόπο και σε κανένα νόμο και κράτος του κόσμου δεν επηρεάζουν και δεν μεταβάλουν το ύψος της απαίτησης και δη έναντι του οφειλέτη και των μη εξασφαλισμένων με προνόμιο ή εμπράγματη ασφάλεια απαιτήσεων !!!.
Αυτά είναι πρωτάκουστα πράγματα και θα οδηγήσουν τις τράπεζες να επιβάλλουν προσημειώσεις υποθήκης, ακόμα και για δάνεια 1.000 – 2.000 Ευρώ. Το κόστος και πάλι θα το πληρώνει ο δανειζόμενος πολίτης - καταναλωτής !!!.
Η κατάργηση τέτοιων διατάξεων είναι επιτακτική ανάγκη.
Γ. Ζητήσαμε και ζητούμε την αφαίρεση και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο παράνομων και αισχροκερδών χρεώσεων.
Αυτό που λάβαμε είναι η νομιμοποίηση των αυθαιρεσιών και των εκνόμων χρεώσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων !!!.
Δ. Ο δικαστικός συμβιβασμός που προβλέπεται στο άρθρο 7 είναι βέβαιο ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων θα ακολουθεί την πορεία του εξωδικαστικού, δηλ. θα αποτυγχάνει. Άλλωστε, οι πιστωτές, καθώς θα διατηρούν το δικαίωμα συμβατικής θέσπισης ειδικών προνομίων, ενεχύρων, το δικαίωμα έκδοσης διαταγής πληρωμής, το δικαίωμα αναγκαστικής εκτέλεσης δηλ. κατασχέσεως και πλειστηριασμού, αλλά και μονομερούς εγγραφής προσημειώσεων με το επακόλουθο της συνέχισης τοκοφορίας των απαιτήσεών τους δεν θα έχουν και πολλά να χάσουν … . Θα έχουν μόνο να κερδίσουν από την καθυστέρηση και την αποτυχία, ενώ «θα τρέμει το φιλοκάρδι» του οφειλέτη και όλα θα υφίστανται εις βάρος του.
Ε. Το κύριο άρθρο είναι το άρθρο 8, αυτό της δικαστικής ρύθμισης των χρεών.
Υπήρξαν αρκετές τροποποιήσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο. Κάποιες είναι θετικές και κινήθηκαν πάνω στις παρατηρήσεις που είχαμε υποβάλλει. Κάποιες όμως είναι ολωσδιόλου αρνητικές. Καταργήθηκε επί παραδείγματι η δυνατότητα χορήγησης περιόδου χάριτος, καταργήθηκε η δυνατότητα να ανατρέξει στην πενταετία η ρύθμιση (έγινε τετραετής).
Δεν ικανοποιήθηκε και πρέπει να ικανοποιηθεί το εύλογο και δίκαιο κοινωνικά και ατομικά αίτημά μας να υπάρχει ευνοϊκότερη μεταχείριση των οφειλετών που ήταν μέχρι ενός σημείου συνεπείς, των οφειλετών των οποίων η αδυναμία οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες όπως αυτή της απρόβλεπτης μεταβολής των συνθηκών και των οφειλετών που έχουν αποπληρώσει μεγάλο μέρος των οφειλών τους. Τα ανωτέρω θα έπρεπε να υφίστανται στο νόμο ως ευνοϊκά κριτήρια που θα ήταν υποχρεωμένο το Δικαστήριο να εξετάσει μειώνοντας έτι περαιτέρω το ποσό και τους όρους της ρύθμισης.
Θέτουμε και πάλι το ζήτημα της ακόμα και αυτεπάγγελτης αφαίρεσης από το Δικαστήριο, χρεώσεων και οφειλών που έχουν κριθεί παράνομες και αισχροκερδείς. Ο νόμος ως έχει δεν προστατεύει το θύμα τέτοιων πρακτικών, αλλά νομιμοποιεί εκ του πλαγίου (με την συμπερίληψη αυτών στην ρύθμιση) τέτοιες παράνομες χρεώσεις.
Ζητήσαμε επίσης και ζητούμε την πλήρη απαλλαγή του οφειλέτη που ορίζει ο νόμος, εάν κατά την κατάθεση της αίτησης, οι συνολικές καταβολές του προς τον πιστωτή υπερκαλύπτουν το ληφθέν κεφάλαιο και τους ετήσιους τόκους συμβατικούς τόκους που προβλέπονται από το νόμο για τους ιδιώτες.
Είναι ζητήματα ουσιώδους κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΑΡΘΡΟ 9: «Διαδικασία Ρευστοποίησης περιουσίας – προστασία κύριας κατοικίας»
Το άρθρο 9 με όσα ορίζει είναι από τα πιο προβληματικά πολιτικά και κοινωνικά. Πρόκειται για διατάξεις αντικοινωνικές και απάνθρωπες, πολιτικά και κοινωνικά επικίνδυνες, αδικαίωτες και αδικαιολόγητες.
Έρχεται και το άρθρο αυτό να ανατρέψει την αιτιολογία θέσπισης του νόμου και να επιβάλλει βάρη, υποχρεώσεις και υποτέλειες. Ουσιαστικά αναιρεί και την έννοια και την ουσία της «ρύθμισης» και την μετατρέπει σε μηχανισμό βίαιης αποψίλωσης του ανθρώπου από κάθε ουσιαστικό δικαίωμα, υπέρ των τραπεζών.
Πρόκειται για εξαναδραποδισμό, για ουσιαστική υποδούλωση των ανθρώπων στις τράπεζες λόγω χρεών. Κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν πρόκειται για «σεισάχθεια», αλλά για επαναφορά του θεσμού της δουλείας λόγω χρεών.
Αναφερόμαστε στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 9, που θεσμοθετούν και ορίζουν την ρευστοποίηση όλης της περιουσίας του οφειλέτη (ακίνητης και κινητής) και τον εγκλωβισμό του με την διαχείριση κάθε περιουσιακού του δικαιώματος (όπως π.χ. του μισθού του) από τον εκκαθαριστή !!!.
Αναφέρεται η διάταξη στην «ρευστοποίηση» της περιουσίας. Δε ορίζει όμως η διάταξη ποια είναι η «ρευστοποιήσιμη περιουσία» . Αφήνει έτσι εφαρμοστέες τις διατάξεις του ΚΠολΔ, που αντανακλώντας τις αντιλήψεις παλαιότερων εποχών επέτρεπαν και επιτρέπουν την κατάσχεση και ρευστοποίηση ουσιωδών αναγκαίων σήμερα στοιχείων της οικοσκευής !!!. Η οικοσκευή, άμεσα συνδεδεμένη με τις βιοτικές ανάγκες μιας οικογένειας, θα πρέπει ρητά να εξαιρεθεί αποκλειομένης της ρευστοποίησής της.
Σε κάθε δε περίπτωση (διότι ούτε τούτο προβλέπει το νομοσχέδιο): το ρευστοποιήσιμο μέρος της περιουσίας θα πρέπει επίσης ρητά να συνυπολογίζεται στο οριζόμενο με την ρύθμιση ως καταβλητέο ποσό.
Απαράδεκτα εκτεταμένες και περιλαμβάνουσες το σύνολο των περιουσιακών δικαιωμάτων του οφειλέτη είναι οι εξουσίες του «εκκαθαριστή».
Πρόκειται για νόμο υπερχρέωσης, για νόμο που ιδρύει θεσμούς βίαιης καταβολής των οφειλόμενων στις τράπεζες και για όχι νόμο υπέρ των υπερχρεωμένων οφειλετών.
Απαράδεκτος είναι και ο ορισμός συνδίκου, ο οποίος πλέον αποκαλείται «εκκαθαριστής», ενώ έχει αρμοδιότητες συνδίκου απευθείας εκ του νόμου αυτού και κατά παραπομπή στον «Πτωχευτικό Κώδικα».
Αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας και τεράστιο κόστος για υπερχρεωμένους ανθρώπους και αφού κατά το νόμο η αμοιβή του βαρύνει τον οφειλέτη και την περιουσία του !!!.
Είναι όμως κυρίως απαράδεκτο καθώς από την γενική διατύπωση («διαχείριση της περιουσίας του οφειλέτη») μπορεί να κριθεί ότι του επιτρέπεται η διαχείριση ακατάσχετων μισθών και προνοιακών βοηθημάτων του οφειλέτη. Ο οφειλέτης θα χτυπά την πόρτα του εκκαθαριστή παρακαλώντας για λίγα Ευρώ προκειμένου να αγοράσει φάρμακα για το άρρωστο παιδί του ή λίγα μακαρόνια για να φάει !!!.
Αυτό το νομοσχέδιο θέλει να ψηφίσει η κυβέρνηση !!!.
Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πιστωτών, κυρίων των τραπεζών, από το νομοσχέδιο, ολοκληρώνεται με την δυνατότητα να ορίζεται το πρόσωπο αυτό, όχι από τον κατάλογο συνδίκων του Πρωτοδικείου, αλλά μετά από πρόταση των πιστωτών – τραπεζών !!!. Τα πρόσωπα αυτά, που εφεξής θα τα αποκαλούμε «επαγγελματίες κοράκια», είναι ευνόητο ότι θα λειτουργούν μονομερώς και ανηλεώς υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών και υπέρ του ατομικού τους συμφέροντος χρεώνοντας ανεξέλεγκτα έξοδα σε βάρος της περιουσίας του οφειλέτη και της οικογένειάς του.
Ως είναι διατυπωμένος ο νόμος μπορεί να συμβεί ακόμα και το ακόλουθο: Επί καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών καρτών ύψους 30.000 Ευρώ, ο οφειλέτης έχει καταβάλλει ποσό 18.000 Ευρώ και οφείλει (με τις γνωστές αισχροκερδείς τακτικές των τραπεζών) ποσό 20.000 Ευρώ. Ζητεί την ρύθμιση (η οποία ως έχει η ρύθμιση περιλαμβάνει κεφάλαιο, υπέρογκους αισχροκερδείς τόκους και πανωτόκια και παράνομες χρεώσεις, ενώ δεν συνυπολογίζεται το ποσό που έχει καταβάλλει). Το Δικαστήριο ρυθμίζει στο 60% της οφειλής, ήτοι σε ποσό 12.000 Ευρώ για τέσσερα έτη. Ο ίδιος όμως έχει και ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο το οποίο ορίζεται ρευστοποιήσιμο. Ορίζεται σύνδικος, που ψευδεπίγραφα αναφέρεται πλέον στο νομοσχέδιο ως «εκκαθαριστής». Το αυτοκίνητο εκποιείται έναντι ποσού 10.000 Ευρώ. Ο σύνδικος - εκκαθαριστής απαιτεί για την εργασία του 2.000 Ευρώ και το κόστος πλειστηριασμού είναι επίσης 2.000 Ευρώ. Ως έχει ο νόμος αντί του ποσού των 20.000 Ευρώ ο οφειλέτης έχει καταβάλλει 26.000 Ευρώ !!! (12.000 από την ρύθμιση, 10.000 από το αυτοκίνητο και 4.000 για έξοδα). Επίσης έχει καταβάλλει ένα σεβαστό ποσό για τον συνήγορό του στην διαδικασία αυτή … .
Με μία λέξη οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 9 είναι ολοκληρωτικό ΑΙΣΧΟΣ.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να έρχονται προς ψήφιση τέτοιες ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, απαξιωτικές της αξίας του ανθρώπου και της προσωπικότητάς του.
Τέλος, προτείναμε επίσης, αλλά δεν εισακουστήκαμε, να μπορεί ο οφειλέτης, εναλλακτικά αντί της εκποίησης, να προσφέρει και εκχωρήσει στον πιστωτή τα έσοδα από την εκμετάλλευση ακινήτου του ή προσοδοφόρου πράγματος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα διατηρώντας την κυριότητά του.
Η κυβέρνηση προτίμησε να μετατρέψει την πολιτεία σε μηχανισμό βίας κατά των οφειλετών και υπέρ των πιστωτών.
ΑΡΘΡΟ 10 : «Καθήκον ειλικρινούς δήλωσης»
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ είναι και πολλές διατάξεις του άρθρου 10 του νομοσχεδίου.
Αναφερόμαστε στις διατάξεις που δίνουν το δικαίωμα στους πιστωτές να παραβιάζουν κάθε ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο του οφειλέτη. Με την ρύθμιση του νομοσχεδίου κάθε πιστωτής θα μπορεί να έχει πλήρη και διαρκή πρόσβαση στα απόρρητα έγγραφα του οφειλέτη, όποτε αυτός το θελήσει, χωρίς καν ενημέρωσή του και μάλιστα με την ευρύτατη διατύπωση «κάθε χρήσιμη πληροφορία …» . Εάν δηλαδή ο οφειλέτης δηλώνει στην δήλωσή του νοσήλια για ασθένεια του παιδιού του, αυτό θα τίθεται εν γνώσει του πιστωτή χωρίς να προστατεύονται ούτε τα ευαίσθητα ιατρικά δεδομένα !!!.
Προτείναμε αντ’ αυτού: την υποχρέωση του οφειλέτη να προσκομίσει ο ίδιος «στο Δικαστήριο κατά την εκδίκαση της αίτησής του τα πλήρη νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν την οικονομική του κατάσταση και τα τρέχοντα εισοδήματά του, καθώς και την τυχόν ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων σε εταιρείες ως άνω. Το δικαίωμα να ζητήσουν την προσκομιδή των στοιχείων αυτών στο Δικαστήριο έχουν και οι πιστωτές του με σχετικό αίτημα που διατυπώνουν κατά την απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς. Παράβαση της υποχρέωσης αυτής μπορεί κατά την κρίση του Δικαστηρίου να επιφέρει την απόρριψη της αίτησης ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη.».
Επίσης προβληματική είναι η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου. Αλήθεια πότε ακριβώς και σε ποιόν θα υποβάλλει ο οφειλέτης την εικόνα της περιουσιακής του κατάστασης κατά την διάρκεια της ρύθμισης ;
Τέλος με αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης προτείναμε και δεν εισακουστήκαμε, να υποχρεούται ο οφειλέτης να υποβάλλει τα περιουσιακά του στοιχεία που τυχόν βρίσκονται υπό την κυριότητα εταιρικών μορφωμάτων, ημεδαπών, ευρωπαϊκών ή υπεράκτιων νομικών προσώπων (offshore), των οποίων αυτός διαθέτει ποσοστό ανώτερο του 50%.
Με τις ευλογίες της κυβέρνησης το παράθυρο παραμένει ανοικτό για όλους τους μεγαλόσχημους οφειλέτες και απατεώνες … . Γιατί άραγε;
ΑΡΘΡΟ 11: Απαλλαγή από υπόλοιπο χρεών
Στο άρθρο 11 κακώς δεν περιλήφθηκε η πρόταση μας για την χορήγηση απόδειξης εξόφλησης της ρύθμισης εκ μέρους των πιστωτών.
Στην παράγραφο 2 ζητούμε το διάστημα καθυστέρησης εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που επιφέρει την ανατροπή της ρύθμισης να αυξηθεί από δίμηνο σε τρίμηνο.
Ζητούμε και πάλι την δυνατότητα τροποποίησης της ρύθμισης εξαιτίας έκτακτων μεταβολών (π.χ. απόλυση εργαζόμενου οφειλέτη, έκτακτές ιατρικές δαπάνες). Είναι αδιανόητο στο άρθρο 8 § 4, προβλέπεται αυτή η δυνατότητα για τις τράπεζες – πιστωτές και να μην προβλέπεται αντίστοιχα και το ίδιο και για τους οφειλέτες !!!. Μόνη η σημειολογική ανάλυση των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου καταδεικνύει προκλητική μονομέρεια και δικαιώνει όλους τους χαρακτηρισμούς μας.
Στο άρθρο 11 κακώς δεν περιλήφθηκε η πρόταση μας για την χορήγηση απόδειξης εξόφλησης της ρύθμισης εκ μέρους των πιστωτών.
Στην παράγραφο 2 ζητούμε το διάστημα καθυστέρησης εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που επιφέρει την ανατροπή της ρύθμισης να αυξηθεί από δίμηνο σε τρίμηνο.
Ζητούμε και πάλι την δυνατότητα τροποποίησης της ρύθμισης εξαιτίας έκτακτων μεταβολών (π.χ. απόλυση εργαζόμενου οφειλέτη, έκτακτές ιατρικές δαπάνες). Είναι αδιανόητο στο άρθρο 8 § 4, προβλέπεται αυτή η δυνατότητα για τις τράπεζες – πιστωτές και να μην προβλέπεται αντίστοιχα και το ίδιο και για τους οφειλέτες !!!. Μόνη η σημειολογική ανάλυση των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου καταδεικνύει προκλητική μονομέρεια και δικαιώνει όλους τους χαρακτηρισμούς μας.
ΑΡΘΡΟ 12: «Δικαιώματα ενέγγυων πιστωτών και έναντι εγγυητών»
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ υπό οιανδήποτε έννοια και οπτική είναι και η ρύθμιση για τους εγγυητές.
Βασικός κανόνας του δικαίου και της εγγυητικής σύμβασης είναι ότι ακολουθεί το ύψος της κύριας οφειλής επί της οποίας δίδεται η εγγύηση. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ακριβώς το αντίθετο. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο :παρότι μπορεί να έχει ρυθμιστεί η οφειλή του πρωτοφειλέτη και να έχει μειωθεί η οφειλή, ο εγγυητής ευθύνεται για όλο το αρχικό ποσό και δεν μειώνεται αντίστοιχα και η δική του οφειλή !!!. Έτσι οι πιστωτές θα μπορούν να λάβουν το υπόλοιπο ποσό πέραν της ρύθμισης από τον εγγυητή . Όπως μάλιστα προβλέπεται από την ίδια διάταξη ο εγγυητής δεν θα μπορεί να ζητήσει («αναγωγή») και τα χρήματά που κατέβαλλε από τον πρωτοφειλέτη υπέρ του οποίου εγγυήθηκε, σύμφωνα με την ίδια διάταξη !!!.
Είναι κυριολεκτικά ΝΤΡΟΠΗ τέτοιες διατάξεις να εισάγονται προς ψήφιση στο κοινοβούλιο.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ υπό οιανδήποτε έννοια και οπτική είναι και η ρύθμιση για τους εγγυητές.
Βασικός κανόνας του δικαίου και της εγγυητικής σύμβασης είναι ότι ακολουθεί το ύψος της κύριας οφειλής επί της οποίας δίδεται η εγγύηση. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ακριβώς το αντίθετο. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο :παρότι μπορεί να έχει ρυθμιστεί η οφειλή του πρωτοφειλέτη και να έχει μειωθεί η οφειλή, ο εγγυητής ευθύνεται για όλο το αρχικό ποσό και δεν μειώνεται αντίστοιχα και η δική του οφειλή !!!. Έτσι οι πιστωτές θα μπορούν να λάβουν το υπόλοιπο ποσό πέραν της ρύθμισης από τον εγγυητή . Όπως μάλιστα προβλέπεται από την ίδια διάταξη ο εγγυητής δεν θα μπορεί να ζητήσει («αναγωγή») και τα χρήματά που κατέβαλλε από τον πρωτοφειλέτη υπέρ του οποίου εγγυήθηκε, σύμφωνα με την ίδια διάταξη !!!.
Είναι κυριολεκτικά ΝΤΡΟΠΗ τέτοιες διατάξεις να εισάγονται προς ψήφιση στο κοινοβούλιο.
Άρθρο 13 : «Τήρηση Αρχείου Αιτήσεων»
Προβλέπεται η τήρηση αρχείου, αντίστοιχου με αυτό των πτωχεύσεων των εμπόρων. Είναι σαφές ότι με το νομοσχέδιο, αντί οι πολίτες να απελευθερώνονται κοινωνικά και οικονομικά, καθίστανται πτωχοί και εγκλωβίζονται στους θεσμούς της πτωχεύσεως.
Προβλέπεται η τήρηση αρχείου, αντίστοιχου με αυτό των πτωχεύσεων των εμπόρων. Είναι σαφές ότι με το νομοσχέδιο, αντί οι πολίτες να απελευθερώνονται κοινωνικά και οικονομικά, καθίστανται πτωχοί και εγκλωβίζονται στους θεσμούς της πτωχεύσεως.
Άρθρο 14 : «Ένδικα μέσα»Προβλέπονται οι περιορισμένοι λόγοι αναιρέσεως του άρθρου 560 ΚΠολΔ, αντί των ευρύτερων του άρθρου 559 ΚΠολΔ.
Άρθρο 15: «Αναλογική εφαρμογή διατάξεων»
Το νομοσχέδιο προβλέπει την αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του Πτωχευτικού Κώδικα. Πρόκειται για προκλητικά απαράδεκτη διάταξη, η οποία ζητήσαμε ευθύς εξαρχής να απαλειφθεί και να αντικατασταθεί με την εφαρμογή των διατάξεων του Αστικού Κώδικα. Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του ανθρώπου και η ανάγκη επαναδραστηριοποίησης του ανθρώπου παρεμποδίζονται και ακυρώνονται από την ανάλογη εφαρμογή θεσμών και διαδικασιών που παραπέμπουν στην πτώχευση και στην στέρηση διαχείρισης της όποιας περιουσίας του (η οποία άλλωστε εξ αντικειμένου δεν επαρκεί και για πολλά πράγματα).
Πέραν όμως των ανωτέρω, η πρόβλεψη για αναλογική εφαρμογή του Πτωχευτικού Κώδικα, δύναται να δημιουργήσει τεράστια ερμηνευτικά προβλήματα σε θέματα όπως αυτά της περιουσίας του συζύγου (εάν περιλαμβάνεται στην ρευστοποιήσιμη περιουσίας του «πτωχού» πολίτη), της τύχης των δικαιοπραξιών που έχουν ήδη γίνει, των συμβάσεων εργασίας, του αυτοδικαίως ληξιπρόθεσμου όλων των οφειλών, στα ζητήματα των ενοχών υπό αίρεση, λύση προσωποπαγών συμβάσεων και πολλά άλλα. Εάν η διάταξη δεν είναι σκόπιμη εις βάρος των οφειλετών, είναι κατ’ ελάχιστο ασυγχώρητα αφελής και κοινωνικά εγκληματική.
Μην συγχέουμε τους θεσμούς και μην δημιουργούμε νέα ζητήματα ερμηνείας και προβλημάτων (ιδίως όταν αντίδικοι ιδιωτών θα είναι κυρίως τράπεζες), χρησιμοποιώντας διατάξεις και θεσμούς που δημιουργήθηκαν για άλλους σκοπούς. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου οφείλουν να είναι ολοκληρωμένες και τέλειες νοηματικά. Εάν επιμένουμε να παραπέμψουμε κάπου, ας παραπέμψουμε στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αυτές ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών και ας μην μετατρέψουμε τον ιδιώτη οφειλέτη σε έμπορο αναδρομικά.
Το νομοσχέδιο προβλέπει την αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του Πτωχευτικού Κώδικα. Πρόκειται για προκλητικά απαράδεκτη διάταξη, η οποία ζητήσαμε ευθύς εξαρχής να απαλειφθεί και να αντικατασταθεί με την εφαρμογή των διατάξεων του Αστικού Κώδικα. Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του ανθρώπου και η ανάγκη επαναδραστηριοποίησης του ανθρώπου παρεμποδίζονται και ακυρώνονται από την ανάλογη εφαρμογή θεσμών και διαδικασιών που παραπέμπουν στην πτώχευση και στην στέρηση διαχείρισης της όποιας περιουσίας του (η οποία άλλωστε εξ αντικειμένου δεν επαρκεί και για πολλά πράγματα).
Πέραν όμως των ανωτέρω, η πρόβλεψη για αναλογική εφαρμογή του Πτωχευτικού Κώδικα, δύναται να δημιουργήσει τεράστια ερμηνευτικά προβλήματα σε θέματα όπως αυτά της περιουσίας του συζύγου (εάν περιλαμβάνεται στην ρευστοποιήσιμη περιουσίας του «πτωχού» πολίτη), της τύχης των δικαιοπραξιών που έχουν ήδη γίνει, των συμβάσεων εργασίας, του αυτοδικαίως ληξιπρόθεσμου όλων των οφειλών, στα ζητήματα των ενοχών υπό αίρεση, λύση προσωποπαγών συμβάσεων και πολλά άλλα. Εάν η διάταξη δεν είναι σκόπιμη εις βάρος των οφειλετών, είναι κατ’ ελάχιστο ασυγχώρητα αφελής και κοινωνικά εγκληματική.
Μην συγχέουμε τους θεσμούς και μην δημιουργούμε νέα ζητήματα ερμηνείας και προβλημάτων (ιδίως όταν αντίδικοι ιδιωτών θα είναι κυρίως τράπεζες), χρησιμοποιώντας διατάξεις και θεσμούς που δημιουργήθηκαν για άλλους σκοπούς. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου οφείλουν να είναι ολοκληρωμένες και τέλειες νοηματικά. Εάν επιμένουμε να παραπέμψουμε κάπου, ας παραπέμψουμε στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αυτές ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών και ας μην μετατρέψουμε τον ιδιώτη οφειλέτη σε έμπορο αναδρομικά.
Άρθρο 16: «Τήρηση και χρήση δεδομένων» («Τειρεσίας»)
Διατηρήθηκε η πενταετία και δη από την απαλλαγή. Δηλαδή κατ’ ελάχιστο 10ετία από την αρχική υποβολή της αίτησης !!!.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Διάταξη με την διάταξη καθίσταται σαφές ότι το νομοσχέδιο δεν φτιάχθηκε για να απελευθερώσει τους ανθρώπους, αλλά για να λύσει ζητήματα και προβλήματα των τραπεζών έναντι των οφειλετών τους.
Διατηρήθηκε η πενταετία και δη από την απαλλαγή. Δηλαδή κατ’ ελάχιστο 10ετία από την αρχική υποβολή της αίτησης !!!.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Διάταξη με την διάταξη καθίσταται σαφές ότι το νομοσχέδιο δεν φτιάχθηκε για να απελευθερώσει τους ανθρώπους, αλλά για να λύσει ζητήματα και προβλήματα των τραπεζών έναντι των οφειλετών τους.
Άρθρο 17: «Διαγραφή απαιτήσεων» (φορολογητέων κερδών τραπεζών).
Όπως προαναφέραμε το νομοσχέδιο έρχεται να ρυθμίσει ζητήματα και προβλήματα των τραπεζών έναντι και κατά των πολιτών και των οφειλετών τους. Τούτο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τίθεται σε αυτό μία διάταξη, που απαλλάσσει τις τράπεζες από φορολογικές υποχρεώσεις τους και η οποία έχει θέση μόνο στον κώδικα φορολογίας εισοδήματος και όχι σε νομοσχέδιο για υπερχρεωμένους καταναλωτές.
Πέραν της ανωτέρω αντινομίας η διάταξη αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο φορολογίας του οφειλέτη για το κεφάλαιο της απαίτησης που διαγράφεται με την ρύθμιση !!!.
Όπως προαναφέραμε το νομοσχέδιο έρχεται να ρυθμίσει ζητήματα και προβλήματα των τραπεζών έναντι και κατά των πολιτών και των οφειλετών τους. Τούτο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τίθεται σε αυτό μία διάταξη, που απαλλάσσει τις τράπεζες από φορολογικές υποχρεώσεις τους και η οποία έχει θέση μόνο στον κώδικα φορολογίας εισοδήματος και όχι σε νομοσχέδιο για υπερχρεωμένους καταναλωτές.
Πέραν της ανωτέρω αντινομίας η διάταξη αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο φορολογίας του οφειλέτη για το κεφάλαιο της απαίτησης που διαγράφεται με την ρύθμιση !!!.
Άρθρο 18: «Αύξηση θέσεων Ειρηνοδικών»
Η αύξηση θέσεων Ειρηνοδικών είναι αναγκαία με τον τρόπο ρύθμισης που προβλέπει το νομοσχέδιο. Βεβαίως το κόστος βαρύνει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται.
Προτείναμε λύσεις που είναι λιγότερο κοστοβόρες και χρονοβόρες.
Προβλέπουμε πως ο μέσος χρόνος από την κατάθεση της αίτησης έως την έκδοση πρωτόδικης απόφασης θα είναι για το Ειρηνοδικείο Αθηνών περί τα 2 έτη, στην καλύτερη περίπτωση και 4 έτη σε περίπτωση έφεσης.
Τέλος επισημαίνουμε ότι αναγκαία για την εφαρμογή του νομοσχεδίου είναι και η πρόσληψη αντιστοίχου αριθμού δικαστικών υπαλλήλων, καθώς αυξάνεται το μέγεθος της γραφειοκρατίας (αιτήσεις, αρχείο, δικάσιμοι κλπ.).
Μήπως οι συντάκτες του νομοσχεδίου αδιαφορούν για την πραγματικότητα και μήπως η σκοπιμότητα είναι να υποβάλλει ο οφειλέτης κατάσταση με τα περιουσιακά του στοιχεία για να μπορεί η τράπεζα άκοπα και χωρίς κόστος να τα κατασχέσει;
Η αύξηση θέσεων Ειρηνοδικών είναι αναγκαία με τον τρόπο ρύθμισης που προβλέπει το νομοσχέδιο. Βεβαίως το κόστος βαρύνει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται.
Προτείναμε λύσεις που είναι λιγότερο κοστοβόρες και χρονοβόρες.
Προβλέπουμε πως ο μέσος χρόνος από την κατάθεση της αίτησης έως την έκδοση πρωτόδικης απόφασης θα είναι για το Ειρηνοδικείο Αθηνών περί τα 2 έτη, στην καλύτερη περίπτωση και 4 έτη σε περίπτωση έφεσης.
Τέλος επισημαίνουμε ότι αναγκαία για την εφαρμογή του νομοσχεδίου είναι και η πρόσληψη αντιστοίχου αριθμού δικαστικών υπαλλήλων, καθώς αυξάνεται το μέγεθος της γραφειοκρατίας (αιτήσεις, αρχείο, δικάσιμοι κλπ.).
Μήπως οι συντάκτες του νομοσχεδίου αδιαφορούν για την πραγματικότητα και μήπως η σκοπιμότητα είναι να υποβάλλει ο οφειλέτης κατάσταση με τα περιουσιακά του στοιχεία για να μπορεί η τράπεζα άκοπα και χωρίς κόστος να τα κατασχέσει;
Κεφ. ΙΙΙ
Επισημαίνουμε πως μέσα στην ολοκληρωμένη και δίκαιη πρότασή μας υπήρχε και η πρόταση να προβλέπει ο νόμος ανώτατες επιτρεπτές αμοιβές για όσους κληθούν να συνδράμουν τους οφειλέτες, ώστε να μην πέφτουν θύματα της ασυδοσίας κάποιων «επαγγελματιών» και να μπορούν με ένα εφικτό και γνωστό εκ των προτέρων κόστος να κινήσουν τις διαδικασίες. Ούτε αυτό το αίτημα – πρότασή μας υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση.
Οι ενώσεις μας, παρά το γεγονός ότι αποκαλύπτουν όλες τις αρνητικές για τους πολίτες - οφειλέτες σκοπιμότητες του νομοσχεδίου θα συνδράμουν αποφασιστικά με όλες τους τις γνώσεις και δυνάμεις όσους θέλουν να μπουν στην διαδικασία αυτή και δηλώνουν ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα ορίσουν οι ίδιες αμοιβές προδεδομένες για όλο το στάδιο της διαδικασίας. Αμοιβές που θα επιτρέπουν σε όλους τους πολίτες να κινήσουν τις διαδικασίες, εάν και εφόσον και για δικούς τους λόγους το επιθυμούν.
Εν κατακλείδι και πρακτικά, η άποψή μας κατόπιν των ανωτέρω αναλύσεων είναι ότι το νομοσχέδιο φτιάχθηκε προκειμένου να μπορέσουν οι τράπεζες να εισπράξουν χρηματικά ποσά που αδυνατούσαν ή δεν τους επιτρεπόταν για πολλούς λόγους (νομικούς και ουσιαστικούς) να το πράξουν.
ΝΕΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
e-mail: inka@newinka.gr τηλ.επικοινωνίας: 210-6496950,210-9577422
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΩΛΩΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
e-mail: inka_mak@otenet.gr τηλ.επικοινωνίας: 2310-535263
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ
e-mail: inkaioanninon@hotmail.com τηλ.επικοινωνίας: 26510-65178
STOPCARTEL ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗ ΩΡΓΑΝΩΣΗ
e-mail: info@stopcartel.org τηλ.επικοινωνίας:210-9609176,6982009611
Επισημαίνουμε πως μέσα στην ολοκληρωμένη και δίκαιη πρότασή μας υπήρχε και η πρόταση να προβλέπει ο νόμος ανώτατες επιτρεπτές αμοιβές για όσους κληθούν να συνδράμουν τους οφειλέτες, ώστε να μην πέφτουν θύματα της ασυδοσίας κάποιων «επαγγελματιών» και να μπορούν με ένα εφικτό και γνωστό εκ των προτέρων κόστος να κινήσουν τις διαδικασίες. Ούτε αυτό το αίτημα – πρότασή μας υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση.
Οι ενώσεις μας, παρά το γεγονός ότι αποκαλύπτουν όλες τις αρνητικές για τους πολίτες - οφειλέτες σκοπιμότητες του νομοσχεδίου θα συνδράμουν αποφασιστικά με όλες τους τις γνώσεις και δυνάμεις όσους θέλουν να μπουν στην διαδικασία αυτή και δηλώνουν ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα ορίσουν οι ίδιες αμοιβές προδεδομένες για όλο το στάδιο της διαδικασίας. Αμοιβές που θα επιτρέπουν σε όλους τους πολίτες να κινήσουν τις διαδικασίες, εάν και εφόσον και για δικούς τους λόγους το επιθυμούν.
Εν κατακλείδι και πρακτικά, η άποψή μας κατόπιν των ανωτέρω αναλύσεων είναι ότι το νομοσχέδιο φτιάχθηκε προκειμένου να μπορέσουν οι τράπεζες να εισπράξουν χρηματικά ποσά που αδυνατούσαν ή δεν τους επιτρεπόταν για πολλούς λόγους (νομικούς και ουσιαστικούς) να το πράξουν.
ΝΕΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
e-mail: inka@newinka.gr τηλ.επικοινωνίας: 210-6496950,210-9577422
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΩΛΩΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
e-mail: inka_mak@otenet.gr τηλ.επικοινωνίας: 2310-535263
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ
e-mail: inkaioanninon@hotmail.com τηλ.επικοινωνίας: 26510-65178
STOPCARTEL ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗ ΩΡΓΑΝΩΣΗ
e-mail: info@stopcartel.org τηλ.επικοινωνίας:210-9609176,6982009611
Λύθηκε ο αιώνιος γρίφος: η κότα έκανε τελικά το αβγό
Για να σχηματιστεί το κέλυφος απαιτείται πρωτεΐνη που εντοπίζεται μόνο στις ωοθήκες της κότας ΛΟΝΔΙΝΟ Πρόκειται για ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά από την αυγή του πολιτισμού ως σήμερα: η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα; Τώρα ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Σέφιλντ και του Γουόρικ πιστεύουν ότι βρήκαν τη λύση στον προαιώνιο γρίφο.
Οπως αναφέρουν, η κότα είναι αυτή που κάνει το αβγό: και τούτο διότι προκειμένου να σχηματιστεί το κέλυφος του αβγού, είναι απαραίτητη μια πρωτεΐνη που εντοπίζεται μόνο στις ωοθήκες της κότας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ύπαρξη αυτής της πρωτεΐνης, που ονομάζεται ovocledidin-17 (ΟC-17), δείχνει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το αβγό μπορεί να υπάρξει μόνο αν προηγουμένως...
βρεθεί εντός της κότας άρα η κότα είναι εκείνη που προϋπάρχει. Η συγκεκριμένη πρωτεΐνη δρα ως καταλύτης ο οποίος επιταχύνει την ανάπτυξη του κελύφους, χωρίς το οποίο δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί το κλωσόπουλο.
Π ροκειμένου να δοθεί η απάντηση στο «καυτό» ερώτημα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν πολύ ισχυρό υπολογιστή ώστε να «ζουμάρουν» στον σχηματισμό του αβγού. Ο υπολογιστής, ο οποίος ονομάζεται ΗΕCΤoR και βρίσκεται στο Εδιμβούργο, αποκάλυψε ότι η ΟC-17 είναι απολύτως απαραίτητη για να ξεκινήσει η κρυστάλλωση, το πρώτο στάδιο δημιουργίας του κελύφους.
Οπως ανέφερε ο δρ Κόλιν Φρίμαν από το Τμήμα Μηχανικής Υλικών του Πανεπιστημίου Σέφιλντ που συμμετείχε στη μελέτη, «επί μακρόν επικρατούσε η άποψη ότι το το αβγό προηγήθηκε, ωστόσο έχουμε πλέον τις επιστημονικές αποδείξεις στα χέρια μας που δείχνουν περά από κάθε αμφιβολία ότι χωρίς την κότα αβγό δεν θα υπήρχε».
Από TO BHMA
Π ροκειμένου να δοθεί η απάντηση στο «καυτό» ερώτημα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν πολύ ισχυρό υπολογιστή ώστε να «ζουμάρουν» στον σχηματισμό του αβγού. Ο υπολογιστής, ο οποίος ονομάζεται ΗΕCΤoR και βρίσκεται στο Εδιμβούργο, αποκάλυψε ότι η ΟC-17 είναι απολύτως απαραίτητη για να ξεκινήσει η κρυστάλλωση, το πρώτο στάδιο δημιουργίας του κελύφους.
Οπως ανέφερε ο δρ Κόλιν Φρίμαν από το Τμήμα Μηχανικής Υλικών του Πανεπιστημίου Σέφιλντ που συμμετείχε στη μελέτη, «επί μακρόν επικρατούσε η άποψη ότι το το αβγό προηγήθηκε, ωστόσο έχουμε πλέον τις επιστημονικές αποδείξεις στα χέρια μας που δείχνουν περά από κάθε αμφιβολία ότι χωρίς την κότα αβγό δεν θα υπήρχε».
Από TO BHMA
Εις Υγείαν της Siemens
ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ ΣΕ 164 ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, ΤΟ 2002 - 2009, ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Ξόδευαν δημόσιο χρήμα εις υγείαν της Siemens!
Διασπάθιση του δημόσιου χρήματος υπέρ της Siemens αποκάλυψε το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας σ' ό,τι αφορά τις συμβάσεις που υπέγραψαν τα νοσοκομεία με τη γερμανική εταιρεία από το 2002 έως το 2009.
Πρόκειται για 164 συμβάσεις από τις συνολικά 500 που παραδόθηκαν σε δύο μεγάλες κούτες στην εξεταστική επιτροπή που διερευνά το σκάνδαλο.
Κοινό συμπέρασμα των Επιθεωρητών της Δημόσιας Υγείας είναι ότι οι διοικήσεις των νοσοκομείων επέτρεπαν στη Siemens να είναι ο μοναδικός μειοδότης...
των διαγωνισμών για την προμήθεια μηχανημάτων και νοσοκομειακών υλικών σε χαμηλές εν γένει τιμές. Ωστόσο, στη συνέχεια το κόστος για τη συντήρηση και τα ανταλλακτικά εκτοξευόταν καθώς δεν υπήρχαν οι δεσμευτικοί όροι που θα υποχρέωναν την εταιρεία να προχωρήσει σε εξορθολογισμό των τιμών της.
Οι συμβάσεις σχετίζονταν με την προμήθεια αξονικών και μαγνητικών τομογράφων, τρίπλεξ, μηχανημάτων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας κ.ά. Οι βουλευτές της επιτροπής, επικαλούμενοι το πόρισμα, υποστήριξαν ότι τόσο η απευθείας ανάθεση όσο και η απουσία διαπραγματευτικών όρων για τη συντήρηση και τα ανταλλακτικά παραβίαζαν τις αρχές του ανταγωνισμού.
«Ο μοναδικός παίκτης στα δημόσια νοσοκομεία τα τελευταία χρόνια ήταν η Siemens», παρατήρησε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Λ. Γρηγοράκος και ανέφερε ως πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Θριάσιου Νοσοκομείου, που για την ετήσια αντικατάσταση των λυχνιών ενός αξονικού τομογράφου την πενταετία 2004-2009 καταβλήθηκαν στη Siemens 511.990 ευρώ.
Ο κατάλογος με τα νοσοκομεία αφορά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια. Απουσιάζουν τα Νοσοκομεία «Παπαγεωργίου», «Ωνάσειο» και «Ερρίκος Ντυνάν», για τα οποία, αν και λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις, δεν δόθηκαν στοιχεία.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
* ΓΕΝΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Κατακυρώθηκαν υπέρ της γερμανικής εταιρείας τέσσερις συντηρήσεις και επισκευές ιατροτεχνολογικών μηχανημάτων (ψηφιακός αγγειογράφος, αξονικός τομογράφος κ.ά.) και έξι προμήθειες λυχνιών και λοιπών ανταλλακτικών για τα μηχανήματα αυτά.
Το κόστος συντήρησής τους, ενώ μάλιστα σύμφωνα με την έκθεση ήταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός λειτουργίας και παρουσίαζαν προβλήματα, ήταν:
**Για τον ψηφιακό αγγειογράφο από το 2008-2010 καταβλήθηκαν 131.510 ευρώ.
**Για τον αξονικό τομογράφο από το 2007-2010 καταβλήθηκαν 90.000 ευρώ.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των Ελεγκτών Δημόσιας Υγείας, αναφέρεται ότι αν και στις συμβάσεις συντήρησης υπήρχε η δέσμευση ότι η συντήρηση θα γινόταν δύο ή τέσσερις φορές καθ' όλη τη διάρκεια της ετήσιας σύμβασης, η πληρωμή αντίθετα θα γινόταν ανά μήνα ή ανά τρίμηνο. Αποτέλεσμα τούτων ήταν να εκδίδονται τιμολόγια με συνημμένα πρωτόκολλα παραλαβής του νοσοκομείου, τα οποία όμως δεν ανταποκρίνονταν σε πραγματική συντήρηση σύμφωνα με τα δελτία εργασίας της Siemens.
* ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΤΑΣ
Στον διαγωνισμό για την προμήθεια του αναισθησιολογικού μηχανήματος δεν βρέθηκε απόφαση του Δ.Σ. του νοσοκομείου έγκρισης των τεχνικών προδιαγραφών. Επίσης, παρά το γεγονός ότι από τις τρεις συμμετάσχουσες εταιρείες αποκλείονται στο στάδιο της τεχνικής αξιολόγησης οι δύο, ο διαγωνισμός συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε με μία συμμετοχή χωρίς να αιτιολογείται η ενέργεια αυτή, με αποτέλεσμα να μην αναπτυχθεί ο απαιτούμενος διαγωνισμός.
* ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΙΛΚΙΣ
Για την ετήσια συντήρηση του αναισθησιολογικού μηχανήματος (2009-2010) δεν υπήρξε διαγωνισμός, αλλά κατακυρώθηκε με απευθείας ανάθεση στη Siemens. Δεν διαπιστώθηκε κανενός είδους διαπραγμάτευση μεταξύ νοσοκομείου και εταιρείας προς την κατεύθυνση επίτευξης καλύτερης τιμής της σύμβασης, με αποτέλεσμα ουσιαστικά η εταιρεία να προσδιορίζει μονομερώς την τιμή της συντήρησης.
* ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΙΓΙΟΥ
Αφορά την προμήθεια ακτινολογικού μηχανήματος και σύμβαση συντήρησης τριών αναισθησιολογικών μονάδων.
Το 2001 το Δ.Σ. του νοσοκομείου εγκρίνει την προμήθεια δαπάνης 250 εκατομμυρίων δραχμών. Τον Ιούνιο όμως του 2002 και έπειτα από αίτημα του νοσοκομείου τροποποιείται η σύμβαση. Το νοσοκομείο συντάσσει τις τεχνικές προδιαγραφές τον Μάρτιο του 2003 και προκηρύσσεται διαγωνισμός κατά τον οποίο η Phillips καταθέτει ένσταση κατά των τεχνικών προδιαγραφών. Κατά παράβαση όμως της νομοθεσίας, δεν συγκροτείται επιτροπή ενστάσεων, αλλά με έγγραφο του διοικητή του νοσοκομείου υποστηρίζεται ότι δεν ευσταθούν τα επιχειρήματα της εταιρείας. Τελικά η επιτροπή αξιολόγησης που συγκροτείται εισηγείται να κατακυρωθεί ο διαγωνισμός υπέρ της Siemens. Κάτι που και τελικά γίνεται έναντι 84.960 ευρώ.
* ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΙΔΩΝ «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ»
- Υπερηχοτομογράφοι: Ενώ το 2000 το νοσοκομείο προμηθεύεται σύστημα υπερηχοτομογραφίας 70,9 εκατομμυρίων δρχ. από αμερικανική εταιρεία, στη συνέχεια την αντιπροσωπεία την αναλαμβάνει η Siemens. Μόλις ολοκληρώνεται η διετής εγγύηση, η γερμανική εταιρεία προτείνει εναλλακτικές προτάσεις για τη σύναψη σύμβασης συντήρησης, με αποτέλεσμα να ανέβει η τιμή. Τελικά και παρά την αντίθετη γνώμη των τεχνικών υπηρεσιών του νοσοκομείου, τον Απρίλιο του 2003 η διοίκηση προχωρά σε απευθείας ανάθεση του έργου.
- Συντήρηση ακτινολογικών μηχανημάτων: δόθηκε με απευθείας ανάθεση λόγω αποκλειστικότητας στη Siemens, αν και υπήρχε όρος με τον οποίο μπορούσε μονομερώς το νοσοκομείο να αναθέσει σε τρίτη εταιρεία την αποκατάσταση βλάβης ή φθοράς των μηχανημάτων σε εύλογο χρόνο αν η Siemens δεν ανταποκρινόταν.
* ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Διαπιστώνεται απόκλιση 55.845 ευρώ από την προμήθεια αντιδραστήρων μικροβιολογικών εξετάσεων. Συγκεκριμένα, ενώ ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε υπέρ της Siemens με το ποσό των 139.230 ευρώ, στα τιμολόγια της εταιρείας φαίνονται μόνο οι 83.384 ευρώ.
Διαφορά ύψους 30.000 ευρώ στα ποσά των τιμολογίων της Siemens και σ' αυτά που αναφέρονται στο σχετικό διαγωνισμό διαπιστώνεται και για την παραλαβή οκτώ αναισθησιολογικών μηχανημάτων.
* ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αφορά την προμήθεια μαγνητικού τομογράφου αξίας 923.000 ευρώ το 2003. Η σύμβαση ήταν υπέρ των συμφερόντων της Siemens, καθώς η κατακύρωση αναφερόταν μόνο στο κόστος αγοράς του μηχανημάτων και δεν λάμβανε υπόψη το κόστος συντήρησης και λειτουργίας.
Επίσης για την προμήθεια ανταλλακτικών, αλλά και εργασιών συντήρησης των μηχανημάτων καταβλήθηκαν από το 2004-2009 συνολικά ποσά 700.500 ευρώ. Το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας αναφέρει ότι οι συμβάσεις έγιναν με απευθείας ανάθεση και με το ύψος της δαπάνης να ορίζεται από τον προμηθευτή.
Του ΑΝΤΩΝΗ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ από Enet
Οι συμβάσεις σχετίζονταν με την προμήθεια αξονικών και μαγνητικών τομογράφων, τρίπλεξ, μηχανημάτων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας κ.ά. Οι βουλευτές της επιτροπής, επικαλούμενοι το πόρισμα, υποστήριξαν ότι τόσο η απευθείας ανάθεση όσο και η απουσία διαπραγματευτικών όρων για τη συντήρηση και τα ανταλλακτικά παραβίαζαν τις αρχές του ανταγωνισμού.
«Ο μοναδικός παίκτης στα δημόσια νοσοκομεία τα τελευταία χρόνια ήταν η Siemens», παρατήρησε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Λ. Γρηγοράκος και ανέφερε ως πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Θριάσιου Νοσοκομείου, που για την ετήσια αντικατάσταση των λυχνιών ενός αξονικού τομογράφου την πενταετία 2004-2009 καταβλήθηκαν στη Siemens 511.990 ευρώ.
Ο κατάλογος με τα νοσοκομεία αφορά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια. Απουσιάζουν τα Νοσοκομεία «Παπαγεωργίου», «Ωνάσειο» και «Ερρίκος Ντυνάν», για τα οποία, αν και λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις, δεν δόθηκαν στοιχεία.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
* ΓΕΝΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Κατακυρώθηκαν υπέρ της γερμανικής εταιρείας τέσσερις συντηρήσεις και επισκευές ιατροτεχνολογικών μηχανημάτων (ψηφιακός αγγειογράφος, αξονικός τομογράφος κ.ά.) και έξι προμήθειες λυχνιών και λοιπών ανταλλακτικών για τα μηχανήματα αυτά.
Το κόστος συντήρησής τους, ενώ μάλιστα σύμφωνα με την έκθεση ήταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός λειτουργίας και παρουσίαζαν προβλήματα, ήταν:
**Για τον ψηφιακό αγγειογράφο από το 2008-2010 καταβλήθηκαν 131.510 ευρώ.
**Για τον αξονικό τομογράφο από το 2007-2010 καταβλήθηκαν 90.000 ευρώ.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των Ελεγκτών Δημόσιας Υγείας, αναφέρεται ότι αν και στις συμβάσεις συντήρησης υπήρχε η δέσμευση ότι η συντήρηση θα γινόταν δύο ή τέσσερις φορές καθ' όλη τη διάρκεια της ετήσιας σύμβασης, η πληρωμή αντίθετα θα γινόταν ανά μήνα ή ανά τρίμηνο. Αποτέλεσμα τούτων ήταν να εκδίδονται τιμολόγια με συνημμένα πρωτόκολλα παραλαβής του νοσοκομείου, τα οποία όμως δεν ανταποκρίνονταν σε πραγματική συντήρηση σύμφωνα με τα δελτία εργασίας της Siemens.
* ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΤΑΣ
Στον διαγωνισμό για την προμήθεια του αναισθησιολογικού μηχανήματος δεν βρέθηκε απόφαση του Δ.Σ. του νοσοκομείου έγκρισης των τεχνικών προδιαγραφών. Επίσης, παρά το γεγονός ότι από τις τρεις συμμετάσχουσες εταιρείες αποκλείονται στο στάδιο της τεχνικής αξιολόγησης οι δύο, ο διαγωνισμός συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε με μία συμμετοχή χωρίς να αιτιολογείται η ενέργεια αυτή, με αποτέλεσμα να μην αναπτυχθεί ο απαιτούμενος διαγωνισμός.
* ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΙΛΚΙΣ
Για την ετήσια συντήρηση του αναισθησιολογικού μηχανήματος (2009-2010) δεν υπήρξε διαγωνισμός, αλλά κατακυρώθηκε με απευθείας ανάθεση στη Siemens. Δεν διαπιστώθηκε κανενός είδους διαπραγμάτευση μεταξύ νοσοκομείου και εταιρείας προς την κατεύθυνση επίτευξης καλύτερης τιμής της σύμβασης, με αποτέλεσμα ουσιαστικά η εταιρεία να προσδιορίζει μονομερώς την τιμή της συντήρησης.
* ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΙΓΙΟΥ
Αφορά την προμήθεια ακτινολογικού μηχανήματος και σύμβαση συντήρησης τριών αναισθησιολογικών μονάδων.
Το 2001 το Δ.Σ. του νοσοκομείου εγκρίνει την προμήθεια δαπάνης 250 εκατομμυρίων δραχμών. Τον Ιούνιο όμως του 2002 και έπειτα από αίτημα του νοσοκομείου τροποποιείται η σύμβαση. Το νοσοκομείο συντάσσει τις τεχνικές προδιαγραφές τον Μάρτιο του 2003 και προκηρύσσεται διαγωνισμός κατά τον οποίο η Phillips καταθέτει ένσταση κατά των τεχνικών προδιαγραφών. Κατά παράβαση όμως της νομοθεσίας, δεν συγκροτείται επιτροπή ενστάσεων, αλλά με έγγραφο του διοικητή του νοσοκομείου υποστηρίζεται ότι δεν ευσταθούν τα επιχειρήματα της εταιρείας. Τελικά η επιτροπή αξιολόγησης που συγκροτείται εισηγείται να κατακυρωθεί ο διαγωνισμός υπέρ της Siemens. Κάτι που και τελικά γίνεται έναντι 84.960 ευρώ.
* ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΙΔΩΝ «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ»
- Υπερηχοτομογράφοι: Ενώ το 2000 το νοσοκομείο προμηθεύεται σύστημα υπερηχοτομογραφίας 70,9 εκατομμυρίων δρχ. από αμερικανική εταιρεία, στη συνέχεια την αντιπροσωπεία την αναλαμβάνει η Siemens. Μόλις ολοκληρώνεται η διετής εγγύηση, η γερμανική εταιρεία προτείνει εναλλακτικές προτάσεις για τη σύναψη σύμβασης συντήρησης, με αποτέλεσμα να ανέβει η τιμή. Τελικά και παρά την αντίθετη γνώμη των τεχνικών υπηρεσιών του νοσοκομείου, τον Απρίλιο του 2003 η διοίκηση προχωρά σε απευθείας ανάθεση του έργου.
- Συντήρηση ακτινολογικών μηχανημάτων: δόθηκε με απευθείας ανάθεση λόγω αποκλειστικότητας στη Siemens, αν και υπήρχε όρος με τον οποίο μπορούσε μονομερώς το νοσοκομείο να αναθέσει σε τρίτη εταιρεία την αποκατάσταση βλάβης ή φθοράς των μηχανημάτων σε εύλογο χρόνο αν η Siemens δεν ανταποκρινόταν.
* ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Διαπιστώνεται απόκλιση 55.845 ευρώ από την προμήθεια αντιδραστήρων μικροβιολογικών εξετάσεων. Συγκεκριμένα, ενώ ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε υπέρ της Siemens με το ποσό των 139.230 ευρώ, στα τιμολόγια της εταιρείας φαίνονται μόνο οι 83.384 ευρώ.
Διαφορά ύψους 30.000 ευρώ στα ποσά των τιμολογίων της Siemens και σ' αυτά που αναφέρονται στο σχετικό διαγωνισμό διαπιστώνεται και για την παραλαβή οκτώ αναισθησιολογικών μηχανημάτων.
* ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αφορά την προμήθεια μαγνητικού τομογράφου αξίας 923.000 ευρώ το 2003. Η σύμβαση ήταν υπέρ των συμφερόντων της Siemens, καθώς η κατακύρωση αναφερόταν μόνο στο κόστος αγοράς του μηχανημάτων και δεν λάμβανε υπόψη το κόστος συντήρησης και λειτουργίας.
Επίσης για την προμήθεια ανταλλακτικών, αλλά και εργασιών συντήρησης των μηχανημάτων καταβλήθηκαν από το 2004-2009 συνολικά ποσά 700.500 ευρώ. Το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας αναφέρει ότι οι συμβάσεις έγιναν με απευθείας ανάθεση και με το ύψος της δαπάνης να ορίζεται από τον προμηθευτή.
Του ΑΝΤΩΝΗ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ από Enet
Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
Πολιτική παρέμβαση από το YouTube με… μέσον !!!
Βγήκε η Ντόρα από το YouTube κάνοντας πολιτική παρέμβαση και τα έχωσε σε όλα τα κόμματα, έκανε διαπιστώσεις, αναγνώρισε τα λάθη της, ανέλαβε την ευθύνη που της αναλογεί και κάλεσε όλους τους πολίτες να συμμετάσχουν σε συζήτηση σε ένα «Φόρουμ για την Ελλάδα».
Είναι απίθανοι αυτοί οι πολιτικοί, αναλαμβάνουν την ευθύνη και στο τέλος θα μας στέλνουν το λογαριασμό και νομίζουν ότι «καθάρισαν».
Θέλουν να μας σώσουν και μέχρι τώρα δεν ήξεραν την κατάσταση της χώρας επειδή ταξίδευαν συνεχώς ...
και όπως φαίνεται μιλούσαν μόνο το Χριστοφοράκο.
ΥΣ. Ενώ όλα τα βίντεο στο YouTube μπορούν είναι «έως και 10 λεπτά διάρκεια» πως στο καλό η Ντόρα «φόρτωσε» το βίντεο για την πολιτική της παρέμβαση διάρκειας 15:32.
ΥΣ. Ενώ όλα τα βίντεο στο YouTube μπορούν είναι «έως και 10 λεπτά διάρκεια» πως στο καλό η Ντόρα «φόρτωσε» το βίντεο για την πολιτική της παρέμβαση διάρκειας 15:32.
Και στο YouTube με μέσον.
Σωσίβιο και... θηλιά
Το έλλειμμα μειώνεται ταχύτερα από τον στόχο, την ώρα που η λιτότητα πλήττει την αγορά Στον δρόμο που χάραξε η τρόικα βαδίζει ο προϋπολογισμός καταγράφοντας εντυπωσιακή μείωση του ελλείμματος κατά 46% το πρώτο εξάμηνο του έτους. Την ίδια ώρα όμως η αγορά στενάζει και οι έμποροι προβλέπουν πλημμυρίδα 60.000 λουκέτων στο σύνολο του έτους, οδηγώντας επιπλέον 110.000 εργαζομένους στη στρατιά των ανέργων που ξεπερνά ήδη τις 586.000.
Oι επιδράσεις είναι αλυσιδωτές: το Δημόσιο κόβει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα και αυξάνει τους φόρους συρρικνώνοντας το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών, οι οποίοι σε καθεστώς ανασφάλειας ...
περιορίζουν τις δαπάνες τους στα απολύτως απαραίτητα. Ηδη ο τζίρος εμφανίζεται μειωμένος από 5% στα τρόφιμα έως και 25% στα ρούχα.
Η πτώση της κατανάλωσης και του τζίρου σε συνδυασμό με την ακριβή και δυσεύρετη χρηματοδότηση- αφού οι τράπεζες αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς με χαμηλό κόστος- φέρνουν απολύσεις, οδηγούν επιχειρήσεις στα πρόθυρα λουκέτου ή αναγκαστικής μετανάστευσης, εργαζόμενους και καταναλωτές σε απόγνωση. Ομως οι επιταγές της τρόικας τηρούνται κατά γράμμα, διασφαλίζοντας μία ακόμη δόση από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο, χωρίς το οποίο η Ελλάδα θα είχε προ πολλού χρεοκοπήσει. Το έλλειμμα πέφτει και με το παραπάνω υπό το βάρος τών άνευ προηγουμένου περικοπών δαπανών επικαλύπτοντας την αδυναμία των εσόδων να ακολουθήσουν τους στόχους με αποτέλεσμα στο εξάμηνο η υστέρηση να υπερβαίνει το 1,4 δισ.
Τα προσωρινά στοιχεία που ανακοίνωσε χθες το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ακόμα και για μεγαλύτερη του 8,1% μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο τέλος του έτους. Στο εξάμηνο, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα έπρεπε να μειώνεται κατά 39,5% αλλά διαγράφει ελεύθερη πτώση 46%. Διαμορφώθηκε σε 9,645 δισ. από 17,866 δισ. το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και στο σύνολο του έτους εκτιμάται πλέον ότι θα υποχωρήσει στα 18,691 δισ. έναντι 22,536 δισ. που ήταν ο αρχικός στόχος του προϋπολογισμού.
ΒΑΣΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Ο προϋπολογισμός το πρώτο εξάμηνο 2010 εκτελείται κατά τις «εντολές» της τρόικας εκτός από τον τομέα των εσόδων
Η πτώση της κατανάλωσης και του τζίρου σε συνδυασμό με την ακριβή και δυσεύρετη χρηματοδότηση- αφού οι τράπεζες αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς με χαμηλό κόστος- φέρνουν απολύσεις, οδηγούν επιχειρήσεις στα πρόθυρα λουκέτου ή αναγκαστικής μετανάστευσης, εργαζόμενους και καταναλωτές σε απόγνωση. Ομως οι επιταγές της τρόικας τηρούνται κατά γράμμα, διασφαλίζοντας μία ακόμη δόση από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο, χωρίς το οποίο η Ελλάδα θα είχε προ πολλού χρεοκοπήσει. Το έλλειμμα πέφτει και με το παραπάνω υπό το βάρος τών άνευ προηγουμένου περικοπών δαπανών επικαλύπτοντας την αδυναμία των εσόδων να ακολουθήσουν τους στόχους με αποτέλεσμα στο εξάμηνο η υστέρηση να υπερβαίνει το 1,4 δισ.
Τα προσωρινά στοιχεία που ανακοίνωσε χθες το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ακόμα και για μεγαλύτερη του 8,1% μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο τέλος του έτους. Στο εξάμηνο, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα έπρεπε να μειώνεται κατά 39,5% αλλά διαγράφει ελεύθερη πτώση 46%. Διαμορφώθηκε σε 9,645 δισ. από 17,866 δισ. το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και στο σύνολο του έτους εκτιμάται πλέον ότι θα υποχωρήσει στα 18,691 δισ. έναντι 22,536 δισ. που ήταν ο αρχικός στόχος του προϋπολογισμού.
ΒΑΣΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Ο προϋπολογισμός το πρώτο εξάμηνο 2010 εκτελείται κατά τις «εντολές» της τρόικας εκτός από τον τομέα των εσόδων
Οι περικοπές αποδίδουν, οι εισπράξεις υστερούν
ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ τη μείωση του ελλείμματος αποτελούν οι δαπάνες. Καθηλώθηκαν στα 30,129 δισ. ευρώ από 34,557 δισ. το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, με μείωση 12,8% όταν ο ετήσιος στόχος αφορά μείωση 5,5%. Η πολλαπλάσια πτώση οφείλεται στην «υπερεπάρκεια» των μέτρων από την πλευρά των δαπανών με τις απανωτές μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων στο Δημόσιο αλλά και σε καθυστερήσεις πληρωμών του Δημοσίου.
Από την άλλη πλευρά, τα καθαρά έσοδα εμφανίζουν ρυθμό αύξησης 7,2% έναντι αναθεωρημένου στόχου 13,7% με αποτέλεσμα η υστέρηση να φτάνει τα 1,432 δισ. ευρώ. Συνολικά στα ταμεία του κράτους έχουν εισρεύσει 23,796 δισ. από 22,189 δισ. το αντίστοιχο περυσινό εξάμηνο ενώ αισθητή διαφοροποίηση σε σχέση με το πεντάμηνο συνιστά η έναρξη επιστροφών φόρου έπειτα από πολλούς μήνες παγωμένων επιστροφών ΦΠΑ που επέφεραν πρόσθετους κλυδωνισμούς στη ρευστότητα των επιχειρήσεων. Το πρώτο πεντάμηνο του έτους το υπουργείο Οικονομικών δεν επέστρεφε ΦΠΑ επικαλούμενο ελέγχους, περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο την υστέρηση των εσόδων, με αποτέλεσμα οι επιστροφές φόρου να είναι μειωμένες έως και 40% έναντι ετήσιου στόχου αύξησης 3%. Από τον Ιούνιο, το υπουργείο Οικονομικών άρχισε να επιστρέφει ΦΠΑ σε επιχειρήσεις που δικαιούνται έως 30.000 ευρώ ενώ προχωρά και σε συμψηφισμούς οφειλών με επιστροφές.
Η συρρίκνωση του ελλείμματος περνά και μέσα από τις δημόσιες επενδύσεις, το μαχαίρι στις οποίες στερεί δυνητική ώθηση στην οικονομία ώστε να ξεκολλήσει γρηγορότερα από την ύφεση. Με τη ροή των χρηματοδοτήσεων από την Ε.Ε. να εμφανίζει υστερήσεις και την αδυναμία του κρατικού προϋπολογισμού να συγχρηματοδοτήσει έργα, η εικόνα εκτέλεσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είναι πραγματικά δραματική. Ο προϋπολογισμός αρχικά προέβλεπε για το ΠΔΕ δαπάνες 10,3 δισ. Με την πρώτη περικοπή περιορίστηκαν στα 9,7 δισ. και με τη δεύτερη στα 9,2 δισ. Στο εξάμηνο δεν έχουν δαπανηθεί ούτε τα μισά.
Ελενα Λάσκαρη από ΤΑ ΝΕΑ